«Έκθεση Έργων Κρατουμένων και Προϊόντων Φυλακών»

Τα εκθέματα που διατίθενται και είναι προς πώληση είναι ατομικές δημιουργίες κρατουμένων, όπως πίνακες ζωγραφικής, χειροτεχνήματα, ξυλόγλυπτα, κοσμήματα κ.λπ., ενώ πωλούνται και προϊόντα που παράγονται κυρίως στις αγροτικές φυλακές, όπως ελαιόλαδο, αρτοποιήματα, σαπούνια, κ.λπ.

Τα έσοδα από τις πωλήσεις των έργων θα αποδοθούν εξ’ ολοκλήρου στους κρατούμενους, ενώ τα έσοδα από τα προϊόντα θα διατεθούν για την εκπαίδευση και τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης στις φυλακές. Όπως αναφέρει, για παράδειγμα, το «Εργαστήρι Ξυλουργικής», του Καταστήματος Κράτησης Αλικαρνασσού, σκοπός του είναι η εκμάθηση τέχνης στους κρατούμενους, ενώ το χρηματικό ποσό από τις πωλήσεις κατατίθεται στον κρατούμενο και το 10% στο Κεφάλαιο Εργασίας Κρατουμένων. Επίσης, το Εργαστήρι πληροφορεί τους επισκέπτες ότι παρέχει δωρεάν εργασία για κατασκευές ή επιδιορθώσεις ξύλινων αντικειμένων σε σχολεία, συλλόγους και φορείς του Δημοσίου, όπως παγκάκια, βιβλιοθήκες, καρέκλες κ.ά., ως κοινωνική αρωγή και αλληλεγγύη.

Είναι μια σπουδαία και συγκινητική δουλειά, που χαρακτηρίζει τις προσπάθειες των κρατουμένων, από πάρα πολλές φυλακές της χώρας, να αξιοποιούν δημιουργικά τον χρόνο τους, η οποία συμβάλλει ταυτόχρονα στην κοινωνική επανένταξή τους.

Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω την όλη προσπάθεια, εντούτοις ξεχώρισα κάποια έργα κρατουμένων, που μου κίνησαν ιδιαίτερα το ενδιαφέρον. Κατ’ αρχάς, δύο ασπρόμαυρους πίνακες, μάλλον ζωγραφισμένοι από κάρβουνο, του κρατούμενου Νικόλαου Σταματάκου, από το Νοσοκομείο Κρατουμένων Κορυδαλλού. Ο ένας δείχνει ένα δέντρο με πουλιά και απέναντι από το δένδρο ένα σπασμένο τοίχο, ο οποίος γράφει με κεφαλαία γράμματα τη λέξη «FREEDOM», ενώ σε μια μικρή κάρτα γράφει: «Η επιθυμία μου να σπάσει ο τοίχος της φυλακής και να συναντήσω την ελευθερία». Ο άλλος πίνακας δείχνει ένα μεγάλο σταυρό με ένα περιστέρι που πετάει μέσα στον σταυρό και μια μικρή κάρτα που γράφει: «Αφήνω το βάρος μου στο Σταυρό! Οι αμαρτίες, τα λάθη μένουν στη φυλακή. Πνευματικά ελεύθερος πετάω σαν το λευκό περιστέρι!».

Ένας άλλος, μικρός πίνακας, που προέρχεται από το Κατάστημα Κράτησης ανήλικων νέων των φυλακών Κασσαβέτειας, είχε στο πίσω μέρος ένα κείμενο, γραμμένο με κεφαλαία γράμματα, με την εξής επικεφαλίδα: «ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ».

Από κάτω έγραφε: «ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ, ΥΠΗΡΧΕ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΙΧΕ ΑΠΟΜΟΝΩΘΕΙ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ.

ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΕ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΧΑΜΕΝΟ ΧΡΟΝΟ, ΤΙΣ ΧΑΜΕΝΕΣ  ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ  ΠΟΥ  ΕΧΑΣΕ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ.

ΟΜΩΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΔΕΝ ΓΥΡΝΟΥΣΕ ΠΙΣΩ.

ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ, Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΧΑΝΕ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΑΙ  ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΝΟΤΑΝΕ ΣΕ ΔΑΙΜΟΝΑ». Ο εν λόγω πίνακας δείχνει ένα τοίχο, ο οποίος ο μισός είναι μοβ χρώμα και άλλος μισός άσπρος, ενώ το πάτωμα είναι με πλάκες πρασινοκόκκινες. Ψηλά, στον άσπρο τοίχο, υπάρχει ένα παράθυρο με κάγκελα και κάτω ένα παιδί καθισμένο στο πάτωμα με τα γόνατα λυγισμένα στο στήθος και τα χέρια ακουμπισμένα στα γόνατα. Ανάμεσα στα δύο χρώματα του τοίχου είναι ζωγραφισμένο ένα μεγάλο ρολόι, στο οποίο ο άγγελος-δαίμονας, που χάνει τα φτερά του, κρατάει τους δείκτες του ρολογιού, εμποδίζοντας το χρόνο να προχωράει είτε προς τα εμπρός είτε προς τα πίσω.

Τέλος, υπήρχε ένας πίνακας, που είχε κολλημένη μία φλούδα δένδρου, η οποία παρίστανε ένα κορμό και επάνω του είχε πολλά κλαδιά. Πίσω από το δένδρο υπήρχε ένα γαλάζιο φόντο (μάλλον ουρανός και θάλασσα μαζί). Ο πίνακας είχε τον τίτλο, «ΑΥΤΟΣΕΒΑΣΜΟΣ», ενώ επάνω στα κλαδιά είχε κολλημένα πολλά μικρά χαρτάκια που έγραφαν «αυτοεκτίμηση», «αυτοπειθαρχία», «αυτογνωσία», «κάνω όνειρα», «ελπίζω», «αναζητώ την προσωπική μου αλήθεια», «ειλικρίνεια», «όρια», «δεν υποτιμώ τον εαυτό μου», «αναγνώριση και αποδοχή λαθών», «διεκδικώ το δίκιο μου», «βλέπω τις ανάγκες μου», «συνεχής αναζήτηση γνώσης», κλπ. Ο εν λόγω πίνακας είχε την υπογραφή, «Ομαδική εργασία μαθητών δημοτικού–γυμνασίου Καταστήματος Κράτησης Κασσαβέτειας».

Κλείνοντας να πούμε ότι την Έκθεση συνοδεύουν και διάφορες άλλες εκδηλώσεις που γίνονται παράλληλα στον ίδιο χώρο, όπως μουσικές συναυλίες από το σχήμα «Epanofos» της ΕΠΑΝΟΔΟΥ (Κέντρου Επανένταξης Αποφυλακιζομένων) και τους «Εκών Άκων», θεατρικά δρώμενα από την ομάδα «Επιλογή» της επανένταξης του Κέντρου Απεξάρτησης Τοξικομανών Κρατουμένων Ελεώνα Θηβών/ΚΑΤΚΕΘ, προβολή ντοκιμαντέρ, με τίτλο, «Πέρα από τα όρια», γυρισμένου στο σχολείο της φυλακής νέων του Αυλώνα, καθώς επίσης συζητήσεις για τις «αγροτικές φυλακές» και την «εκπαίδευση στη φυλακή».

Πιστεύω ότι αξίζει να επισκεφτούμε την εν λόγω Έκθεση για πολλούς λόγους (πολιτιστικούς, ευαισθητοποίησης, προβληματισμού κλπ.), αλλά και για να ενισχύσουμε με κάθε τρόπο την προσπάθεια των κρατουμένων συμπολιτών μας.