Πετυχημένη βιβλιοπαρουσίαση στη Θεσσαλονίκη: "Έτος Ένα της Ρώσικης Επανάστασης" (video)

Ο Γιώρ­γος Γκίμ­τσας μί­λη­σε για τη ση­μα­σία της πο­λι­τι­κής συ­γκρό­τη­σης, είπε ότι πρό­κει­ται για ένα βι­βλίο γραμ­μέ­νο με ευ­χά­ρι­στο τρόπο που ανα­δει­κνύ­ει όμως μια σειρά πο­λι­τι­κά δια­κυ­βεύ­μα­τα. Πα­ρου­σί­α­σε ση­μεία του βι­βλί­ου επι­χει­ρώ­ντας να τα ανα­δεί­ξει. Ο τρό­πος συ­γκρό­τη­σης του Κόκ­κι­νου στρα­τού, η εμπλο­κή των απλών αν­θρώ­πων στη δη­μιουρ­γία της Ρώ­σι­κης Επα­νά­στα­σης, η δη­μο­κρα­τι­κό­τη­τα του Μπολ­σε­βί­κι­κου κόμ­μα­τος, η σχέση μαζών και κόμ­μα­τος,ο ρόλος του Λένιν, ήταν κά­ποια από τα ση­μεία που ανέ­δει­ξε. Ταυ­τό­χρο­να συ­νέ­δε­σε τα κα­θή­κο­ντα της ση­με­ρι­νής πε­ριό­δου με τη τον τρόπο δου­λειάς των Μπολ­σε­βί­κων που όπως είπε είναι αυτό που χρεια­ζό­μα­στε σή­με­ρα.

Ο Χρή­στος Λά­σκος μί­λη­σε για το ση­μα­δια­κό της βι­βλιο­πα­ρου­σί­α­σης να γί­νε­ται στις 5 Ιούλη, δύο ακρι­βώς χρό­νια μετά το δη­μο­ψή­φι­σμα, και το μήνα που οι αρι­στε­ροί εσέ­ροι εγκα­τέ­λει­ψαν την κυ­βέρ­νη­ση που από κοι­νού στή­ρι­ζαν με τους Μπολ­σε­βί­κους. Είπε ότι το βι­βλίο είναι γραμ­μέ­νο εν βρα­σμό και ότι είναι ένα βι­βλίο όπου τα συ­ναι­σθή­μα­τα παί­ζουν ρόλο, ενώ δεν πρό­κει­ται για ακα­δη­μαϊ­κή δια­τρι­βή. Ανέ­δει­ξε από τη μεριά του τα ση­μεία του βι­βλί­ου που σχε­τί­ζο­νταν με τη συν­θή­κη του Μπρεστ Λι­τόφσκ (που είχε χρη­σι­μο­ποι­η­θεί ως επι­χεί­ρη­μα για την αλ­λα­γή στρα­το­πέ­δου του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ) αλλά και για την αφέ­λεια των Μπολ­σε­βί­κων που απε­λευ­θέ­ρω­ναν τους εχθρούς τους, το ρόλο της κόκ­κι­νης τρο­μο­κρα­τί­ας, κ.α.

Ο Αντώ­νης Ντα­βα­νέ­λος ξε­κί­νη­σε μι­λώ­ντας για την πλη­ρό­τη­τα της έκ­δο­σης που πε­ρι­λαμ­βά­νει τόσο τους προ­λό­γους του 1930 και 1938 όσο και τον επί­λο­γο του 1947 για τον έντο­νο αγνω­στι­κι­σμό που κυ­ριαρ­χεί στην Αρι­στε­ρά, που αφή­νει φλου το ζή­τη­μα της στρα­τη­γι­κής, καθώς και το σε­χτα­ρι­σμό που προ­σπα­θεί να αντι­με­τω­πί­σει την ορ­γα­νω­τι­κή ανα­σφά­λεια που υπάρ­χει. Μί­λη­σε για την προ­σω­πι­κό­τη­τα του συγ­γρα­φέα του οποί­ου η οι­κο­γέ­νεια είχε ανα­γκα­στεί να εγκα­τα­λεί­ψει για πο­λι­τι­κούς λό­γους τη Ρωσία, και συν­δύ­α­ζε την άνευ όρων υπε­ρά­σπι­ση της επα­νά­στα­σης με τις δη­μο­κρα­τι­κές και ελευ­θε­ρια­κές από­ψεις του. Ο συγ­γρα­φέ­ας απέρ­ρι­πτε τον επα­να­στα­τι­κό βερ­μπα­λι­σμό, ενώ ανέ­δει­ξε τη συ­νει­σφο­ρά του Λένιν ο οποί­ος απέρ­ρι­πτε μια ιπ­πο­τι­κή πα­ρά­δο­ση της Αρι­στε­ράς που επι­κρα­τού­σε έως τότε. Η Αρι­στε­ρά ήξερε να χάνει και να πε­θαί­νει έντι­μα αλλά ο Λένιν ήθελε να μάθει στην Αρι­στε­ρά να νι­κά­ει.Μί­λη­σε επι­πλέ­ον για την Κρο­στάν­δη, τις συ­νέ­πειες μιας πι­θα­νής ήττας της επα­νά­στα­σης των Μπολ­σε­βί­κων, το Μπολ­σε­βί­κι­κο κόμμα και τη δη­μο­κρα­τία του.

Ακο­λου­θούν τα βί­ντεο των ομι­λιών:

Γ. Γκίμ­τσας

Χ. Λά­σκος

Α. Ντα­βα­νέ­λος

Κλει­σί­μα­τα Ομι­λη­τών