Κίνημα Αλλαγής: Αντιπαραθέσεις λίγο πριν το Συνέδριο

Η ανοιχτή αντιπαράθεση της Φώφης Γεννηματά και του Σταύρου Θεοδωράκη, η ακύρωση των εκλογών για την ανάδειξη των δύο χιλιάδων συνέδρων αλλά και η συνάντηση Τσίπρα- Θεοδωράκη στο Μαξίμου, επισκιάζουν τις διεργασίες στο χώρο της λεγόμενης «κεντροαριστεράς».

Η απόφαση του Στ. Θεοδωράκη να ανταποκριθεί στα ανοίγματα Τσίπρα προς τα ρετάλια του «ακραίου κέντρου» (με πρόσχημα μια…προπέρσινη πρόταση του Ποταμιού για τη δημιουργία Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας, που κάποια στιγμή θα έρθει στη βουλή), βλέποντας ότι η προβληματική συμμαχία με τον Π. Καμμένο έχει ημερομηνία λήξης, δέχτηκε σφοδρή κριτική από τους εταίρους του στον πολιτικό φορέα. Οι τελευταίοι είδαν «επικοινωνιακή χείρα βοηθείας» στα κυβερνητικά αδιέξοδα, τη στιγμή που ενισχύονται οι φυγόκεντρες τάσεις στο εσωτερικό της κυβερνητικής πλειοψηφίας και μάλιστα ελάχιστες μέρες πριν το ιδρυτικό Συνέδριο. Είχαν προηγηθεί οι διαφοροποιήσεις του Ποταμιού τόσο στο Μακεδονικό, όσο και στην υπόθεση Novartis, εντείνοντας το φλερτ με τον ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις διαβεβαιώσεις του Θεοδωράκη μέσω twitter, με τις οποίες απορρίπτει κάθε σενάριο προσέγγισης με την κυβέρνηση: «και θα συναντήσω τον Τσίπρα και δεν θα μπω στην κυβέρνηση». 

Η αιφνιδιαστική απόφαση της Φώφης Γεννηματά την περασμένη Πέμπτη, να οριστούν και οι 2.700 υποψήφιοι ως σύνεδροι και όχι να εκλεγούν από τη βάση, ήταν η αφορμή για να ανοίξουν όλα τα πολιτικά και οργανωτικά ζητήματα, λίγο πριν την έναρξη του Συνεδρίου που θα επικύρωνε-υποτίθεται- την ενοποίηση όλων των «φυλών» του «μεσαίου χώρου». 

Στη χθεσινή (12/3) συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου, επιχειρήθηκε να βρεθεί κοινή συνισταμένη στη διαδικασία ανάδειξης των οργάνων (και ειδικά της ΚΕ), ανάμεσα στις προτάσεις για ορισμό (Θεοδωράκης, ΓΑΠ) ή καθολική εκλογή με πρόνοιες «αναλογικότητας» για κάθε κόμμα και πολιτική κίνηση (ΠΑΣΟΚ και ιδιαίτερα ο Ν. Ανδρουλάκης). O Θεοχαρόπουλος πρότεινε καθολική ψηφοφορία από το συνέδριο με προκαθορισμένες ωστόσο αναλογίες που θα έχουν συμφωνήσει τα κόμματα. Στο Πολιτικό Συμβούλιο η Φώφη Γεννηματά πρότεινε δύο τρόπους εκλογής: καθολική εκλογή με εγγυημένη συμμετοχή 5% στους βασικούς συμμετέχοντες και 1% για τα μικρότερα σχήματα ή συγκρότηση της Κεντρικής Επιτροπής με ομόφωνη απόφαση. Οριστική κατάληξη πάντως, δεν υπήρξε. Επίσης, πολλά ονόματα έχουν πέσει στο τραπέζι και για τη θέση του νέου Γραμματέα, που θα αναλάβει την οργανωτική συγκρότηση της «νέας» προσπάθειας.

Τέλος, μέχρι την Πέμπτη θα έχουν ολοκληρωθεί οι συζητήσεις για το σήμα του Κινήματος Αλλαγής, ενώ κεντρικό σύνθημα του Συνεδρίου θα είναι το μεγαλόστομο: «Τολμήσαμε-πετύχαμε προχωράμε μπροστά».

Σύμφωνα με όλα τα παραπάνω, το Συνέδριο αναμένεται να επιβεβαιώσει τη λειτουργία του εγχειρήματος ως «ομπρέλα» των κομμάτων, φορέων και τάσεων που το συναποτελούν, χωρίς δεσμευτικές αποφάσεις, μέχρις τις επόμενες εκλογές. Πράγμα κατανοητό, εφόσον η αγωνία να υπάρξει μια πολιτική δύναμη διαθέσιμη για κυβερνητικές συγκλίσεις, είτε με τον Τσίπρα, είτε με το Μητσοτάκη (με τον οποίο συνεργάζεται ήδη ανοιχτά ο Ευ. Βενιζέλος), απαραίτητη για τη συστημική σταθερότητα σε όλα τα σενάρια «εθνοενωτικών» λύσεων και ανασύνθεσης του πολιτικού τοπίου (όπως και η αγωνία πολιτικής επιβίωσης του ΠΑΣΟΚ και των λοιπών θραυσμάτων της σοσιαλδημοκρατίας), επιβάλλουν την-έστω με δυσκολίες-κοινή πορεία. Για αυτό και το δημοσκοπικό «σπρώξιμο» ενός πολιτικού χώρου με περιορισμένη δυναμική που έδειξε γρήγορα τα όριά του, παρόλο που 212.000 άνθρωποι συμμετείχαν στις εσωκομματικές εκλογές του περασμένου Νοέμβρη. Άλλωστε, η κοινωνία δύσκολα θα δώσει νέα ευκαιρία σε αυτούς που πρωτοστάτησαν στη νεοφιλελεύθερη επίθεση, τόσο στα χρόνια της «ισχυρής Ελλάδας», όσο και στα χρόνια της μνημονιακής λεηλασίας.

Η αποδοχή Τσίπρα στους κόλπους της ευρωπαϊκής σοσιαλιστικής οικογένειας και η αναζήτηση «προοδευτικών» μετεκλογικών συμμαχιών, θα επαναφέρει όλο και πιο έντονα το δίλλημα: «Με εμάς ή με τον Μητσοτάκη»; Αυτό είναι και το βασικό επίδικο που έχει να απαντήσει ο νέος φορέας. Δηλαδή, αν το «αναπαλαιωμένο» πολιτικό του προσωπικό (με τις χρεωκοπημένες ιδέες και την πολιτική πρόταση διαιώνισης της ευρωλιτότητας), θα καταλήξει «συμπλήρωμα» σε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ή σε μια κυβέρνηση της Δεξιάς.