"Ο καπιταλισμός σκοτώνει", "τα κέρδη σας κοστίζουν ανθρώπινες ζωές": κλισέ ή βγαλμένα από την πραγματική ζωή;

Ο απο­λο­γι­σμός της υπερ-κα­τα­στρο­φι­κής πυρ­κα­γιάς στην Ανα­το­λι­κή Ατ­τι­κή είναι πε­ρισ­σό­τε­ρο από τρα­γι­κός. Είναι άδι­κος, ήταν προ­δια­γε­γραμ­μέ­νος, θα επα­να­λη­φθεί.

Μπο­ρού­σε να απο­φευ­χθεί; Ήταν τόσο άγρια τα και­ρι­κά φαι­νό­με­να (ή, κατά τον πρω­θυ­πουρ­γό «ασύμ­με­τρα»); Θα υπο­πέ­σου­με σε λαϊ­κι­σμό και κοι­νο­το­πία αν ισχυ­ρι­στού­με ότι φταί­νε τα μνη­μό­νια και οι πο­λι­τι­κές επι­λο­γές που χρη­μα­το­δο­τούν το ιδιω­τι­κό κε­φά­λαιο, εις βάρος των λαϊ­κών ανα­γκών, της προ­στα­σί­ας του πε­ρι­βάλ­λο­ντος και του συ­νό­λου των αν­θρώ­πων; Αυτό θα ισχυ­ρι­στού­με και απο­δει­κνύ­ε­ται.

Σε μια χώρα της προηγ­μέ­νης Δύσης, του ανε­πτυγ­μέ­νου κα­πι­τα­λι­σμού, ισό­τι­μο μέλος των ισχυ­ρών σχη­μα­τι­σμών ΕΕ & ΝΑΤΟ, τα φυ­σι­κά φαι­νό­με­να της βρο­χής, του αέρα, της ζέ­στης, ακόμα και της φω­τιάς, φαί­νε­ται πως το ορ­γα­νω­μέ­νο κρά­τος τα αντι­με­τω­πί­ζει ως «θε­ο­μη­νί­ες» και στέ­κε­ται ανή­μπο­ρο μπρο­στά τους.

Ζούμε σε μια χώρα που μια ώρα πτή­σης πο­λε­μι­κού F-16 ή Mirage 2000-5κο­στί­ζει 10.000 – 10.500€, ενώ η τιμή αγο­ράς τους είναι με­τα­ξύ 20 και 30 εκατ. ευρώ έκα­στο, χωρίς να υπο­λο­γί­ζο­νται ανα­βαθ­μί­σεις και οπλι­κά συ­στή­μα­τα (Η ΚΑ­ΘΗ­ΜΕ­ΡΙ­ΝΗ, 15/4/2018).

Ζούμε σε μια χώρα που η Πε­ρι­φέ­ρεια Ατ­τι­κής εγκρί­νει από τον προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό της περί τα 27 εκ.€ για τα γή­πε­δα ΑΕΚ και Πα­να­θη­ναϊ­κού.

Ζούμε σε μια χώρα, που, όπως γρά­φει κι η πρό­σφα­τη ανα­κοί­νω­ση της ΠΕΝΕΝ, «η κυ­βέρ­νη­ση ενέ­τα­ξε τον κρί­σι­μο τομέα της αντι­πυ­ρι­κής προ­στα­σί­ας στα πλαί­σια των πε­ριο­ρι­στι­κών πο­λι­τι­κών των μνη­μο­νί­ων και ταυ­τό­χρο­να υπο­βάθ­μι­σε τις ανά­γκες για την απο­τε­λε­σμα­τι­κή προ­στα­σία του λαού».

Να ση­μειω­θεί ότι οι φω­τιές στα δάση απο­τε­λούν φυ­σι­κό τρόπο ανα­νέ­ω­σης και δεν είναι μόνο απο­τε­λέ­σμα­τα εμπρη­σμού, σκο­τει­νών σχε­δί­ων επί­θε­σης στην εκά­στο­τε κυ­βέρ­νη­ση, ή του… «στρα­τη­γού άνε­μου». Είναι ανα­με­νό­με­να φαι­νό­με­να, πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρο με την κλι­μα­τι­κή αλ­λα­γή που συμ­βαί­νει (πα­ρό­λο που αμ­φι­σβη­τεί­ται από το… «δια­βο­λι­κά καλό» φίλο του κ. Τσί­πρα, Τραμπ).

Ο πρό­ε­δρος της Ένω­σης Αξιω­μα­τι­κών Πυ­ρο­σβε­στι­κού Σώ­μα­τος, Γιάν­νης Στα­μού­λης, είχε εκ­θέ­σει όλα τα προ­βλή­μα­τα της υπη­ρε­σί­ας και είχε ζη­τή­σει τη λήψη πε­ρισ­σό­τε­ρων μέ­τρων, πριν την έναρ­ξη του κα­λο­και­ριού, όπως ανα­φέ­ρε­ται στο CNNGreece (24/7), ανα­φέ­ρο­ντας χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά «πρέ­πει να προ­ε­τοι­μα­στού­με για ένα δύ­σκο­λο κα­λο­καί­ρι από την άποψη ότι και η κλι­μα­τι­κή αλ­λα­γή πλέον δη­μιουρ­γεί με­γά­λες πυρ­κα­γιές σε όλο τον κόσμο και στην Ελ­λά­δα, αλλά και με δε­δο­μέ­νο ότι δεν έχουν γίνει φο­βε­ρά πράγ­μα­τα στην αντι­πυ­ρι­κή προ­στα­σία, στη δια­χεί­ρι­ση του δά­σους πα­ρα­δείγ­μα­τος χάριν. Τα δάση μας είναι εγκα­τα­λε­λειμ­μέ­να τα τε­λευ­ταία χρό­νια».

Όσο για τη δια­χεί­ρι­ση, φύ­λα­ξη και προ­στα­σία των ίδιων των δασών, με τις πο­λι­τι­κές ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης των πά­ντων, είτε προ­ο­ρί­ζο­νται για πα­ρά­δο­ση σε επι­χει­ρη­μα­τί­ες τύπου «ΕΛ­ΛΗ­ΝΙ­ΚΟΣ ΧΡΥ­ΣΟΣ», για ξε­νο­δο­χεια­κή ή οι­κι­στι­κή «αξιο­ποί­η­ση» τύπου Κασ­σιό­πη, ή για οποια­δή­πο­τε εμπο­ρι­κή χρήση με στόχο το κέρ­δος ιδιω­τών κι όχι ολό­κλη­ρης της κοι­νω­νί­ας, είτε απα­ξιώ­νο­νται κι εγκα­τα­λεί­πο­νται στην τύχη τους, αφού οι δη­μό­σιοι πόροι κα­τευ­θύ­νο­νται στο χρέος, στην ενί­σχυ­ση τρα­πε­ζι­τών, στις επι­δο­τή­σεις ιδιω­τι­κών επι­χει­ρή­σε­ων, στην αγορά φαρ­μά­κων και ια­τρι­κού εξο­πλι­σμού με υπερ­κο­στο­λο­γη­μέ­να προ­ϊ­ό­ντα κλπ.

Εντε­λώς εν­δει­κτι­κή είναι η κα­τά­στα­ση στον τομέα των δα­σο­λό­γων του Δη­μο­σί­ου και του προ­σω­πι­κού που ασχο­λεί­ται με τα δάση. Στα χρό­νια των μνη­μο­νί­ων έχουν μειω­θεί κατά 50%!

Όσο για τη στε­λέ­χω­ση των δα­σαρ­χεί­ων, ει­δι­κά για τους κα­λο­και­ρι­νούς κι επι­κίν­δυ­νους μήνες, η φρο­ντί­δα του ορ­γα­νω­μέ­νου κρά­τους εξα­ντλή­θη­κε στην εξαγ­γε­λί­α­του νέου προ­γράμ­μα­τος κοι­νω­φε­λούς ερ­γα­σί­ας για 5.066 προ­σλή­ψεις στα δα­σαρ­χεία της χώρας, που έγινε στις 11/4/2018, από την υπουρ­γό Ερ­γα­σί­ας Έφη Αχτσιόλ­γου, τον υφυ­πυρ­γό Νάσο Ηλιό­που­λο και τον υφυ­πουρ­γό Πε­ρι­βάλ­λο­ντος, Σω­κρά­τη Φάμ­με­λο, με στόχο «οι ωφε­λού­με­νοι» να κα­τα­νε­μη­θούν στα δα­σαρ­χεία όλης της χώρας και αφού πε­ρά­σουν ένα διά­στη­μα εκ­παί­δευ­σης να ερ­γα­στούν στα δάση προ­κει­μέ­νου να προ­στα­τεύ­ε­ται ο δα­σι­κός πλού­τος της χώρας από τον εν­δε­χό­με­νο πυρ­κα­γιάς.

Μά­λι­στα, στο σάιτ «www.​dik​aiol​ogit​ika.​gr», όπου ήταν αναρ­τη­μέ­νη η συ­γκε­κρι­μέ­νη αναγ­γε­λία του προ­γράμ­μα­τος, διευ­κρι­νι­ζό­ταν ότι «η απα­σχό­λη­ση των ωφε­λου­μέ­νων θα εμπε­ριέ­χει ερ­γα­σί­ες για την προ­στα­σία των δα­σι­κών οι­κο­συ­στη­μά­των από πυρ­κα­γιές και τη δια­χεί­ρι­ση κα­μέ­νων εκτά­σε­ων (κα­θα­ρι­σμοί δασών, δη­μιουρ­γία αντι­πυ­ρι­κών λω­ρί­δων) προς απο­φυ­γή μελ­λο­ντι­κών κα­τα­στρο­φών».

Οι προ­σλή­ψεις αυτές (πε­ρί­που 300 δα­σο­λό­γοι και δα­σο­πό­νοι και 4.000 ερ­γά­τες), κα­τέ­λη­ξε να γί­νουν τον… προ­χω­ρη­μέ­νο Ιού­λιο και χωρίς να δια­τί­θε­νται τα απα­ραί­τη­τα μέσα (αλυ­σο­πρί­ο­να κλπ) για τη διά­νοι­ξη και συ­ντή­ρη­ση αντι­πυ­ρι­κών ζωνών και τις υπό­λοι­πες ερ­γα­σί­ες που χρή­ζει η προ­στα­σία ενός δά­σους.

Η ασυμ­με­τρία που εύ­κο­λα δια­πι­στώ­νει κα­νείς είναι ανά­με­σα στην κα­τα­νο­μή των δα­πα­νών για τις κοι­νω­νι­κές ανά­γκες και τη χρη­μα­το­δό­τη­ση χρέ­ους, τρα­πε­ζι­τών, επι­χει­ρη­μα­τιών και είναι εντυ­πω­σια­κά τα­ξι­κή!

Τα και­ρι­κά φαι­νό­με­να είναι γνω­στά ότι θα έρ­θουν. Οι έντο­νες βρο­χές το φθι­νό­πω­ρο και το χει­μώ­να, οι θυ­ελ­λώ­δεις άνε­μοι και τα μελ­τέ­μια το κα­λο­καί­ρι, συ­νυ­πο­λο­γί­ζο­ντας και την κλι­μα­τι­κή αλ­λα­γή, είναι στο πρό­γραμ­μα. Επο­μέ­νως, η επί­κλη­ση αυτών ως δι­καιο­λο­γί­α­για τους πρό­σφα­τους πνιγ­μούς στη Μά­ντρα και τους νε­κρούς από τις πυρ­κα­γιές στο Μάτι, τη Ρα­φή­να κλπ, είναι μόνο για επι­κοι­νω­νια­κούς λό­γους.

Επι­πλέ­ον, η διαρ­κής δη­μιουρ­γία αυ­θαι­ρέ­των και η άναρ­χη δό­μη­ση, ακόμα και με την άδεια της πο­λι­τεί­ας, που δη­λώ­νουν υπο­τα­γή στην ασυ­δο­σία και τα κέρδη του κα­τα­σκευα­στι­κού/ερ­γο­λα­βι­κού τομέα, καμιά ορ­γα­νω­μέ­νη κρα­τι­κή πα­ρέμ­βα­ση και πο­λε­ο­δο­μι­κό σχε­δια­σμό και έλ­λει­ψη στις ανά­γκες στέ­γα­σης των φτω­χών αν­θρώ­πων, που το ορ­γα­νω­μέ­νο κρά­τος δεν κα­λύ­πτει με ικα­νο­ποι­η­τι­κές κι επαρ­κείς μι­σθο­δο­τι­κές απο­λα­βές, πε­ρι­πλέ­κουν την κα­τά­στα­ση σε ρέ­μα­τα, δάση, οι­κι­σμούς, με απο­τέ­λε­σμα ακόμα πιο επι­κίν­δυ­νες συν­θή­κες δια­βί­ω­σης.

Όσο για το ΕΚΑΒ και τις δυ­να­τό­τη­τες διά­σω­σης αν­θρώ­πων σε κίν­δυ­νο, είναι παλιό και διαρ­κές το πρό­βλη­μα στε­λέ­χω­σής του. Συ­νε­χείς και πρό­σφα­τες κι­νη­το­ποι­ή­σεις των ερ­γα­ζο­μέ­νων του το υπεν­θυ­μί­ζουν στην κυ­βέρ­νη­ση, αλλά οι προ­τε­ραιό­τη­τες είναι στην ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση της δη­μό­σιας υγεί­ας. Είναι εμπει­ρία οποιου­δή­πο­τε πε­ρά­σει έστω και για λίγο από κά­ποιο δη­μό­σιο νο­σο­κο­μείο, τα ιδιω­τι­κά ασθε­νο­φό­ρα, σε αριθ­μό σχε­δόν ίσο με του ΕΚΑΒ…

Συ­νο­ψί­ζο­ντας, τα και­ρι­κά φαι­νό­με­να μπο­ρεί να είναι κά­ποιες φορές και απρό­βλε­πτα. Τα απο­τε­λέ­σμα­τά τους, όμως, εξαρ­τά­ται πόσο δο­λο­φο­νι­κά θα είναι από τις δυ­νά­μεις που δια­τί­θε­νται, την τα­χύ­τη­τα των πρώ­των αντι­δρά­σε­ων, τα ανα­χώ­μα­τα που οι ορ­γα­νω­μέ­νες κρα­τι­κές δομές θα έχουν φρο­ντί­σει να πα­ρα­τά­ξουν.

Από το Νταού Πε­ντέ­λης μέχρι τη θά­λασ­σα σε Μάτι και Ρα­φή­να με­σο­λα­βούν αρ­κε­τά χι­λιό­με­τρα δά­σους, που δεν είχε κα­θα­ρι­στεί, δεν είχαν φρο­ντι­στεί οι αντι­πυ­ρι­κές ζώνες, δεν υπήρ­χε επαρ­κές πυ­ρο­σβε­στι­κό δυ­να­μι­κό για να αντι­με­τω­πί­σει γρή­γο­ρα και ταυ­τό­χρο­να με­γά­λες φω­τιές σε Κι­νέ­τα και Αν. Ατ­τι­κή, δεν υπήρ­ξε συ­ντο­νι­σμός υπη­ρε­σιών για την εκ­κέ­νω­ση των πε­ριο­χών και κυ­ρί­ως, η εγκα­τά­λει­ψη του δά­σους δεν είχε ούτε αρ­μό­διους ερ­γα­ζό­με­νους, ούτε αν­θρώ­πους που να το χαί­ρο­νται, ώστε να ει­δο­ποι­ή­σουν έγκαι­ρα για την αρ­χι­κή φωτιά, είτε ήταν εμπρη­σμός, είτε άλλης αι­τί­ας.

Όπως γρά­φει και Η ΚΑ­ΘΗ­ΜΕ­ΡΙ­ΝΗ (24/7) «η έκ­βα­ση της κα­τά­σβε­σης μιας πυρ­κα­γιάς κρί­νε­ται πάντα από την αρ­χι­κή επέμ­βα­ση. Οι Γάλ­λοι πυ­ρο­σβέ­στες λένε χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά ότι ‘το πρώτο λεπτό η πυρ­κα­γιά σβή­νε­ται με ένα πο­τή­ρι νερό, το δεύ­τε­ρο λεπτό με έναν κουβά νερό, το τρίτο λεπτό με μια δε­ξα­με­νή νερό, μετά κά­νου­με ό,τι μπο­ρού­με».

Αλλά το συ­γκε­κρι­μέ­νο άρθρο κα­τα­λή­γει σε ένα προ­βλη­μα­τι­κό συ­μπέ­ρα­σμα: «η Πο­λι­τι­κή Προ­στα­σία πρέ­πει να προ­βλέ­πει την εξέ­λι­ξη της πυρ­κα­γιάς και με βάση αυτή την πρό­βλε­ψη να κα­τα­νέ­μει τα δια­θέ­σι­μα μέσα». Το προ­βλη­μα­τι­κό ση­μείο είναι η λέξη «δια­θέ­σι­μα»!

Τα «δια­θέ­σι­μα» μέσα για τη σω­τη­ρία χι­λιά­δων αν­θρώ­πων έχου­με να διεκ­δι­κή­σου­με να είναι επαρ­κή για «ασύμ­με­τρες πε­ρι­πτώ­σεις», για να μην φτά­νου­με σε 30 νε­κρούς από πλημ­μύ­ρες και σε πε­ρισ­σό­τε­ρους από 74, από πυρ­κα­γιές, μέσα στην ίδια χρο­νιά, εξο­πλι­σμέ­να, σύγ­χρο­να, με μό­νι­μο προ­σω­πι­κό, αξιο­πρε­πώς αμει­βό­με­νο και ασφα­λές κατά την ερ­γα­σία του. Τα «δια­θέ­σι­μα» μέσα δεν μπο­ρεί να υπό­κει­νται στη μνη­μο­νια­κή πο­λι­τι­κή και στις δο­λο­φο­νι­κές προ­τε­ραιό­τη­τες του κε­φα­λαί­ου!

Ετικέτες