Στις 8 Αυγούστου μετά από 16ωρη συνεδρίαση το σώμα των Γερουσιαστών της Αργεντινής καταψήφισε με 38 προς 31 και 2 αποχές το νομοσχέδιο για την νομιμοποίηση της εθελούσιας διακοπής της κύησης μέχρι την 12η εβδομάδα.
Το νομοσχέδιο είχε περάσει από την Βουλή των Αντιπροσώπων με 129 ψήφους.Ο υπάρχον νόμος, που χρονολογείται από το 1921 επιτρέπει την έκτρωση μόνο σε περιπτώσεις κινδύνου της μητέρας ή βιασμού και μόνο με δικαστική απόφαση ενώ ορίζει ποινή 4 χρόνων φυλάκισης για όσες πράττουν παράνομα εκτρώσεις.Είχαν προηγηθεί 4 μήνες δημόσιου διαλόγου για το νομοσχέδιο, στην διάρκεια των οποίων έγιναν πολλές τροποποιήσεις. Μέσα σε αυτό το διάστημα από την κυβέρνηση προτάθηκε αντί για την νομιμοποίηση των εκτρώσεων, ένα κρατικό πρόγραμμα το οποίο θα κάλυπτε όλα τα έξοδα των εγκύων που δεν επιθυμούσαν να γίνουν μητέρες, μέχρι να γεννήσουν και τα νεογέννητα να δοθούν για υιοθεσία. Η εναλλακτική αυτή συγκρίθηκε από τον κόσμο με το Handmaid’sTaleμια δυστοπική σειρά στην οποία οι γόνιμες γυναίκες αναγκαζόντουσαν να γεννήσουν για τις υπόλοιπες.
Η κατάσταση είναι ήδη δυστοπική όμως στην Αργεντινή.Κάθε ενάμιση λεπτό στην Αργεντινή, μια γυναίκα κάνει άμβλωση κάτω από άγνωστες συνθήκες, ανεβάζοντας το συνολικό νούμερο σε 500.000 γυναίκες το χρόνο, δηλαδή το 40% των εγκυμοσύνων. Το 2016 καταγράφηκαν 43 θάνατοι λόγω μη ασφαλούς έκτρωσης, ενώ το 2014, 47.000 γυναίκες νοσηλεύτηκαν λόγω επιπλοκών μετά από μη ασφαλή έκτρωση. Ο υπουργός υγείας την Αργεντινής δήλωσε πως οι παράνομες εκτρώσεις είναι ο πρώτος λόγος μητρικής θνησιμότητας.Από την άλλη πλευρά, 298 έφηβες γίνονται μητέρες, με το 70% αυτών να δηλώνει πως δεν το επιθυμούσε.
Για όλες αυτές τις γυναίκες εκατοντάδες χιλιάδες βρέθηκαν στους δρόμους του ΜπουένοςΑϊρες, παρά την έντονη βροχή, για να υπερασπιστούν το δικαίωμα τους στην αυτοδιάθεση του σώματος τους. Φορώντας πράσινα κασκόλ και κρατώντας πράσινα μαντίλια (το πράσινο χαρακτήριζε την καμπάνια υπέρ του νομοσχεδίου, και το γαλάζιο την καμπάνια κατά) φώναξαν «καμιά σε παράνομες εκτρώσεις» και «διεκδικούμε νόμιμη έκτρωση για να μην πεθάνουμε». Την ίδια ώρα που υποκριτικά οι γερουσιαστές που ψήφιζαν κατά του νομοσχεδίου δήλωναν πως το κάνουν για να σώσουν δύο ζωές: της γυναίκας και του εμβρύου. Το πώς σώζονται όμως οι ζωές των γυναικών το έδειξε το παράδειγμα της Ουρουγουάης, η οποία μαζί με την Κούβα είναι οι δυο μόνες χώρες στην Λατινική Αμερική που επιτρέπονται οι εκτρώσεις. Στην Ουρουγουάη, μετά την νομιμοποίηση των αμβλώσεων η θνησιμότητα των εγκύων μειώθηκε από 37 σε 8 τοις εκατό. Όπως δήλωσε και μια μαθήτρια λυκείου που συμμετείχε στις διαδηλώσεις: «Σήμερα δεν ψηφίζουν υπέρ ή κατά των αμβλώσεων. Ψηφίζουν ανάμεσα στις ασφαλείς, νόμιμες και δωρεάν αμβλώσεις και στις παράνομες και επικίνδυνες αμβλώσεις». Η οργή και η διεκδίκηση των γυναικών γέμισε τους δρόμους της Αργεντινής με τις γυναίκες να δηλώνουν πως τώρα που ανοίχτηκε ο δρόμος δεν πρόκειται να σταματήσουν. Συνεχίζοντας στον δρόμο που άνοιξε το κίνημα #niunamenos(ούτε μια λιγότερη) για τις γυναικοκτονίες, οι γυναίκες επιμένουν στις φεμινιστικές διεκδικήσεις παρά τις επιθέσεις που δέχονται. Επιθέσεις, που το βράδυ της 8ης Αυγούστου κατέληξαν σε συγκρούσεις με την αστυνομία καθώς οι δυνάμεις ασφαλείας επιτέθηκαν στις συγκεντρωμένες γυναίκες.
Οι επιθέσεις όμως δεν είχαν μόνο την μορφή της σωματικής σύγκρουσης. Η καθολική εκκλησία και οι Ευαγγελιστές άσκησαν έντονη κριτική στο νομοσχέδιο και σε όσους/ες το υποστήριζαν κατηγορώντας τους ως «δολοφόνους αθώων ψυχών» και βαπτίζοντας τους εαυτούς τους σωτήρες τόσο για τα έμβρυα, όσο και για τις γυναίκες. Την ίδια ρητορική υιοθέτησε όλο το συντηρητικό μπλοκ. Στην Αργεντινή εμφανίστηκαν δύο κόσμοι: από την μία εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες που διεκδικούσαν την αυτοδιάθεση των σωμάτων τους, και από την άλλη, η πλειοψηφία της γερουσίας, οι καθολικοί και ένα κομμάτι του συντηρητικού κόσμου της Αργεντινής. Σύμφωνα με το Τμήμα Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Μπουένος Άιρες το 60% της αργεντίνικης κοινωνίας ήταν υπέρ του νομοσχεδίου. Οι μαθήτριες και οι φοιτήτριες ήταν η κινητήρια δύναμη της καμπάνιας υπέρ του ναι. Κυρίως οι νέες γυναίκες ήταν αυτές που βγήκαν για ακόμα μια φορά έξω για να διεκδικήσουν τα σώματα και τις ζωές τους. Μαζί τους βρήκαν γυναίκες και οργανώσεις από όλο τον κόσμο που τους έδειξαν την αλληλεγγύη τους. Ανάμεσά τους και ένα κείμενο, με υπογραφές από 15 οργανώσεις και συλλογικότητες από την Λατινική Αμερική, τις ΗΠΑ και την Ευρώπη (ανάμεσα τους το NPAστην Γαλλία, η ISO στις ΗΠΑ , οιAnticapitalistas από το Ισπανικό Κράτος και το PSOL 50, από την Βραζιλία) που δήλωνε την αλληλεγγύη του με τις γυναίκες που βρίσκονται στον δρόμο και την στήριξη στο νομοσχέδιο
Ο αγώνας των γυναικών στην Αργεντινή έχει πολλά να μας μάθει. Είναι ένας αγώνας που βρίσκει τις ρίζες του στο κίνημα ενάντια στις γυναικοκτονίες και την βία κατά των γυναικών, συνεχίζει στις 8 Μάρτη στη γυναικεία απεργία με έντονα ταξικά χαρακτηριστικά και φτάνει μέχρι σήμερα διεκδικώντας αυτοδιάθεση για τα σώματα των γυναικών. Μπορεί να μην πέτυχε μια νίκη σε θεσμικό επίπεδο, αλλά πέτυχε μια νίκη στο επίπεδο του δρόμου και των συνειδήσεων και κατάφερε να αφήσει μια σημαντική παρακαταθήκη για τους επόμενους –νικηφόρους- αγώνες. Το κίνημα έχει ξεκινήσει μάλιστα ήδη την επόμενη καμπάνια για την νομιμοποίηση των εκτρώσεων για το 2019 και όπως δηλώνουν και οι ίδιες: «Η παλίρροια γίνεται φωτιά! Ο αγώνας μας συνεχίζεται. Για μας ο νόμος ψηφίστηκε! Στους δρόμους, στις γειτονιές, στους χώρους εργασίας, στα σχολεία και τα νοσοκομεία εκεί θα είναι νόμος!»