Εργαζόμενοι στη ΒΙΚΗ: Σε αναμονή της απόφασης του δικαστηρίου

Η αλ­λα­ντο­βιο­μη­χα­νία ΒΙΚΗ ΑΕ, που ανή­κει στην οι­κο­γέ­νεια Πα­πα­γιάν­νη και εδρεύ­ει στην Άρτα, δεν λει­τουρ­γεί πια. Έκλει­σε, ενώ χρω­στά­ει στους ερ­γα­ζό­με­νους σχε­δόν όλους τους μι­σθούς για το 2017. Έκλει­σε υπό το βάρος των χρεών που της άφησε η από­φα­ση για τον Μα­ρι­νό­που­λο και ο υπερ­δα­νει­σμός από την πρώην ΑΤΕ και από άλλες τρά­πε­ζες, παρά τα κέρδη που εμ­φά­νι­ζε ως και το 2016.

Οι ερ­γα­ζό­με­νοι της ΒΙΚΗ έμα­θαν τα πε­ρισ­σό­τε­ρα για την κα­τά­στα­ση της εται­ρεί­ας μετά την προ­σω­ρι­νή δια­τα­γή που εξέ­δω­σε στις 6 Φε­βρουα­ρί­ου 2018 το Πο­λυ­με­λές Πρω­το­δι­κείο Άρτας, όπου είχε ορι­σθεί να συ­ζη­τη­θεί η αί­τη­ση υπα­γω­γής της στο άρθρο 106α παρ. 6 του πτω­χευ­τι­κού κώ­δι­κα. Η ερ­γο­δο­σία της ΒΙΚΗ, αιφ­νι­διά­ζο­ντας τους ερ­γα­ζό­με­νους, πα­ραι­τή­θη­κε του αι­τή­μα­τός υπα­γω­γής στο 106α παρ. 6 και εκ­βια­στι­κά έκανε αί­τη­ση για το άρθρο 99, βά­ζο­ντας ταυ­τό­χρο­να λου­κέ­το στο ερ­γο­στά­σιο. Η αί­τη­ση για την υπα­γω­γή στο άρθρο 99 θα εκ­δι­κα­στεί την Πα­ρα­σκευή 28 Σε­πτέμ­βρη.

Οι ερ­γα­ζό­με­νοι έκα­ναν μα­ζι­κές κι­νη­το­ποι­ή­σεις τον πε­ρα­σμέ­νο Φλε­βά­ρη, πιέ­ζο­ντας να πα­ρα­μεί­νει σε λει­τουρ­γία το ερ­γο­στά­σιο, κάτι που δεν έγινε εφι­κτό. Η κυ­βέρ­νη­ση, λόγω της εντο­πιό­τη­τας του πρω­θυ­πουρ­γού Α. Τσί­πρα, αλλά και της υπουρ­γού Προ­στα­σί­ας του Πο­λί­τη, Ο. Γε­ρο­βα­σί­λη, δεί­χνει να εν­δια­φέ­ρε­ται αρ­κε­τά, θέ­λο­ντας προ­φα­νώς να απο­φύ­γει το όποιο πο­λι­τι­κό κό­στος. Αν έχει όμως πραγ­μα­τι­κά την πρό­θε­ση να βοη­θή­σει, θα φανεί σε πε­ρί­πτω­ση που δεν βρε­θεί επεν­δυ­τής. Θα ανα­λά­βει το κό­στος της επα­να­λει­τουρ­γί­ας της επι­χεί­ρη­σης, χωρίς να δώσει φρά­γκο σε τρά­πε­ζες και πι­στω­τές ή θα αφή­σει τους ερ­γα­ζό­με­νους της επι­χεί­ρη­σης να ζουν στην ανέ­χεια και την ανερ­γία;

Πόσοι ερ­γα­ζό­με­νοι δού­λευαν στο ερ­γο­στά­σιο, όταν στα­μά­τη­σε η λει­τουρ­γία του και πώς ζουν αυτοί οι άν­θρω­ποι όλο αυτό το διά­στη­μα;

Οι ερ­γα­ζό­με­νοι της εται­ρεί­ας τον Μάιο του 2018 ήταν πε­ρί­που 160. Αρ­κε­τοί από αυ­τούς, κυ­ρί­ως από το υπο­κα­τά­στη­μα που δια­τη­ρού­σε η εται­ρεία στην Αθήνα, απο­χώ­ρη­σαν οι­κειο­θε­λώς, με απο­τέ­λε­σμα σή­με­ρα ο αριθ­μός να έχει μειω­θεί στους 120.

Ελά­χι­στοι κα­τά­φε­ραν, αν και βρί­σκο­νται σε επί­σχε­ση ερ­γα­σί­ας, να βρουν δου­λειά, ενώ η πλειο­ψη­φία των ερ­γα­ζο­μέ­νων προ­σπα­θεί να επι­βιώ­σει με το επί­δο­μα επί­σχε­σης που μας πα­ρέ­χει ο ΟΑΕΔ, πε­ρί­που 400 ευρώ για τον κα­θέ­να. Επί­σης εντός των ημε­ρών ανα­μέ­νου­με ότι θα κα­τα­βλη­θεί και εφά­παξ οι­κο­νο­μι­κή βο­ή­θεια 1.000 ευρώ στον κάθε ερ­γα­ζό­με­νο από το Υπουρ­γείο Ερ­γα­σί­ας.

Από το δι­κα­στή­ριο στις 28 του μήνα τι θα θέ­λα­τε να βγει;

Στο δι­κα­στή­ριο που θα γίνει στις 28 Σε­πτεμ­βρί­ου, μπο­ρούν να συμ­βούν τα εξής:

α) Να προ­κύ­ψει κά­ποιος επεν­δυ­τής που να εν­δια­φέ­ρε­ται να αγο­ρά­σει έστω τη μο­νά­δα πα­ρα­γω­γής, ώστε να ξα­να­μπεί σε λει­τουρ­γία το ερ­γο­στά­σιο ή β) να προ­χω­ρή­σει η δια­δι­κα­σία της πτώ­χευ­σης.   

Στην πρώτη πε­ρί­πτω­ση η δια­δι­κα­σία θα κρα­τή­σει λί­γους μήνες και σί­γου­ρα κά­ποιοι θα μπο­ρέ­σουν να δου­λέ­ψουν ξανά. Στη δεύ­τε­ρη πε­ρί­πτω­ση θα έχου­με μία χρο­νο­βό­ρα δια­δι­κα­σία, όπου το μόνο που θα πε­ρι­μέ­νου­με θα είναι η από­λυ­ση προ­κει­μέ­νου να πε­ρά­σου­με στα μη­τρώα ανέρ­γων του ΟΑΕΔ με ό,τι συ­νε­πά­γε­ται αυτό.

Σί­γου­ρα προ­τι­μού­με την πρώτη εκ­δο­χή, καθώς είναι εξαι­ρε­τι­κά δύ­σκο­λο, στην πε­ριο­χή που ζούμε, να βρε­θούν νέες θέ­σεις ερ­γα­σί­ας. Ει­δι­κά για συ­να­δέλ­φους που δεν είναι πια στην πρώτη νε­ό­τη­τα. 

Πι­στεύ­ε­τε ότι ο αγώ­νας σας μπο­ρεί να δι­καιω­θεί και ότι το ερ­γο­στά­σιο μπο­ρεί να λει­τουρ­γή­σει ξανά;

Το ερ­γο­στά­σιο αυτή τη στιγ­μή βρί­σκε­ται σε πλήρη διά­λυ­ση. Έπει­τα από 4 μήνες εγκα­τά­λει­ψης, με πολλά μη­χα­νή­μα­τα να έχουν που­λη­θεί, κα­λεί­ται ο νέος επεν­δυ­τής, που ίσως προ­κύ­ψει, να ξα­να­στή­σει την πα­ρα­γω­γή από την αρχή. Παρ’ όλα αυτά, αν υπάρ­χει καλή θέ­λη­ση από μέ­ρους του, μπο­ρεί να λει­τουρ­γή­σει ξανά και μά­λι­στα πιο σωστά και πιο εκ­συγ­χρο­νι­σμέ­να.

Οι ερ­γα­ζό­με­νοι από την άλλη πλευ­ρά, εκτός από το ζή­τη­μα της ερ­γα­σί­ας, έχουν να αντι­με­τω­πί­σουν και τις απλή­ρω­τες απο­δο­χές πολ­λών μηνών, τις οποί­ες η εται­ρεία δεν κα­τέ­βαλ­λε. Η δι­καί­ω­ση σί­γου­ρα αφορά και την απο­πλη­ρω­μή των δε­δου­λευ­μέ­νων, τα ποσά των οποί­ων δεν είναι κα­θό­λου ευ­κα­τα­φρό­νη­τα.

Έχετε συ­μπα­ρά­στα­ση από άλλα σω­μα­τεία και φο­ρείς της πε­ριο­χής;

Η αλή­θεια είναι ότι επει­δή όλα αυτά ήταν μία πρω­τό­γνω­ρη εμπει­ρία για μας, πι­θα­νόν να μην κι­νη­θή­κα­με όπως έπρε­πε. Δεν μας αρ­νή­θη­κε κα­νείς τη βο­ή­θειά του, ούτε οι ερ­γα­ζό­με­νοι άλλων με­γά­λων εται­ρειών της πε­ριο­χής, ούτε οι φο­ρείς.