ΗΠΑ: Τέλος εποχής με την αριστερά των κινημάτων να μπαίνει τώρα σφήνα στο δικομματισμό!

Ποιος έχασε και ποιος κέρ­δι­σε στις αμε­ρι­κα­νι­κές εκλο­γές της 6ης Νο­εμ­βρί­ου 2018; Ο Τραμπ; Οι Δη­μο­κρα­τι­κοί; Ή μήπως κά­ποιοι άλλοι που απο­σιω­πού­νται επι­με­λώς από τα ελ­λη­νι­κά και διε­θνή ΜΜΕ; Οι απα­ντή­σεις στα πα­ρα­πά­νω ερω­τή­μα­τα δεν είναι δύ­σκο­λες και είναι να απο­ρείς γιατί η χιο­νο­στι­βά­δα των σχε­τι­κών ει­δή­σε­ων και ανα­λύ­σε­ων όχι μόνο τις αγνο­ο­εί εντε­λώς αλλά και μπερ­δεύ­ει αντί να φω­τί­ζει την κοινή γνώμη…

Κα­τ’αρ­χήν, ο Τραμπ είναι ασφα­λώς ο χα­μέ­νος των εκλο­γών και αυτό όχι μόνο επει­δή η Βουλή των Αντι­προ­σώ­πων άλ­λα­ξε χέρια και πέ­ρα­σε υπό τον έλεγ­χο των αντι­πά­λων του. Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, ακόμα και οι “νίκες” του στη Γε­ρου­σία για τις οποί­ες τόσο κό­μπα­ζε στην πε­ρι­πε­τειώ­δη με­τε­κλο­γι­κή του συ­νέ­ντευ­ξη τύπου, είναι χωρίς κα­νέ­να αντί­κρυ­σμα. Γιατί; Μα, επει­δή σε αυτές ακρι­βώς τις εκλο­γές για τη Γε­ρου­σία, οι Δη­μο­κρα­τι­κοί υπε­ρί­σχυ­σαν κατά κρά­τος των Ρε­που­μπλι­κα­νών κερ­δί­ζο­ντας πάνω από 12 εκα­τομ­μύ­ρια πε­ρισ­σό­τε­ρες ψή­φους από αυ­τούς! Δεν αμ­φι­βάλ­λου­με ότι σε αυτό το ση­μείο, ο ανα­γνώ­στης θα απο­ρή­σει: Πώς γί­νε­ται να χά­νουν οι κερ­δι­σμέ­νοι και να κερ­δί­ζουν οι χα­μέ­νοι; Η απά­ντη­ση είναι εξω­φρε­νι­κά απλή: Αυτό είναι όχι μόνο δυ­να­τό αλλά και... “νό­μι­μο” επει­δή ανε­ξάρ­τη­τα από τον πλη­θυ­σμό της, κάθε Πο­λι­τεία εκλέ­γει 2 γε­ρου­σια­στές. Έτσι, π.χ. το Γουαϊ­ό­μινγκ στέλ­νει στη Γε­ρου­σία τον ίδιο αριθ­μό γε­ρου­σια­στών με την Κα­λι­φόρ­νια πα­ρό­λο που έχει ένα πλη­θυ­σμό...60 φορές μι­κρό­τε­ρο από αυτήν! Μετά από αυτή την “υπεν­θύ­μι­ση”, δεν εκ­πλήσ­σει, φυ­σι­κά, το γε­γο­νός ότι οι πε­ρι­λά­λη­τες “νίκες” του Τραμπ ση­μειώ­θη­καν σε δυο μι­κρές και πα­ρα­δο­σια­κά συ­ντη­ρη­τι­κές αγρο­τι­κές Πο­λι­τεί­ες…

Το λο­γι­κό συ­μπέ­ρα­σμα όλων αυτών θα έπρε­πε να είναι ότι με­γά­λοι κερ­δι­σμέ­νοι των εκλο­γών είναι οι Δη­μο­κρα­τι­κοί. Αυτό είναι σωστό, αλλά ποιοι ακρι­βώς Δη­μο­κρα­τι­κοί; Εκεί­νοι που ψη­φί­ζουν σχε­δόν όλα τα νο­μο­σχέ­δια που κα­τε­βά­ζει ο Τραμπ ή οι άλλοι που κα­τε­βαί­νουν στους δρό­μους ενά­ντια σε αυτόν; Το ηγε­τι­κό κα­τε­στη­μέ­νο των Δη­μο­κρα­τι­κών ή εκεί­νοι που τα βά­ζουν με αυτό, κα­τα­τρο­πώ­νο­ντας μά­λι­στα εσχά­τως αρ­κε­τούς από τους “βα­ρό­νους” του; Και κυ­ρί­ως, οι “κα­θα­ρό­αι­μοι” πα­ρα­δο­σια­κοί Δη­μο­κρα­τι­κοί που χρη­μα­το­δο­τού­νται από τις με­γα­λύ­τε­ρες πο­λυ­ε­θνι­κές ή εκεί­νοι που είναι μέλη των Δη­μο­κρα­τών Σο­σια­λι­στών της Αμε­ρι­κής (DSA) και άλλων προ­ο­δευ­τι­κών ορ­γα­νώ­σε­ων και κι­νη­μά­των, και που αρ­νού­νται πει­σμα­τι­κά τη γεν­ναιό­δω­ρη “βο­ή­θεια” των με­γα­λο­κα­πι­τα­λι­στών;

Ψήλοι στ’ά­χε­ρα, μπο­ρεί να ανα­φω­νή­σει ο ανυ­πο­ψί­α­στος ανα­γνώ­στης. Όμως, δεν είναι έτσι. Και αυτό επει­δή όλα αυτά έχουν ήδη αρ­χί­σει να δια­μορ­φώ­νουν το νέο αμε­ρι­κα­νι­κό πο­λι­τι­κό και κοι­νω­νι­κό τοπίο. Και κυ­ρί­ως, επει­δή υπό­σχο­νται να έχουν -και μά­λι­στα πάρα πολύ σύ­ντο­μα- κα­τα­κλυ­σμι­κές συ­νέ­πειες που θα γί­νουν αι­σθη­τές πολύ πέρα από την βο­ρειο­α­με­ρι­κα­νι­κή επι­κρά­τεια. Και ιδού ευθύς αμέ­σως για τι πρό­κει­ται.

Με το που κλεί­σα­νε οι κάλ­πες, οι πο­λί­τες των ΗΠΑ έγι­ναν λοι­πόν μάρ­τυ­ρες ενός από πρώτη άποψη απροσ­δό­κη­του θε­ά­μα­τος: Των φι­λο­φρο­νή­σε­ων που αντάλ­λασ­σαν ο Τραμπ και η υπο­ψή­φια για την προ­ε­δρία της νέας Βου­λής, η εν­σάρ­κω­ση του Δη­μο­κρα­τι­κού κα­τε­στη­μέ­νου Κα Νάνσυ Πε­λό­σι! Με δε­δο­μέ­νη μά­λι­στα την προ­κα­τα­βο­λι­κή κα­τη­γο­ρη­μα­τι­κή άρ­νη­ση όλο και πε­ρισ­σό­τε­ρων νε­ο­ε­κλεγ­μέ­νων βου­λευ­τών των Δη­μο­κρα­τι­κών να ψη­φί­σουν την Κα Πε­λό­σι, άρ­χι­σαν να ορ­γιά­ζουν οι φήμες ότι ο Τραμπ θα βάλει τους δι­κούς του να ψη­φί­σουν τη Δη­μο­κρα­τι­κή υπο­ψή­φια πρό­ε­δρο της Βου­λής που -εξάλ­λου- σπεύ­δει να του υπο­σχε­θεί δη­μό­σια “συ­νερ­γα­σία” και “δια­κομ­μα­τι­κή ει­ρή­νη”!

Τι λοι­πόν και αν πάνω από το 70% των Δη­μο­κρα­τι­κών πο­λι­τών επι­θυ­μεί την ...συ­ντα­ξιο­δό­τη­ση της γη­ραιάς Κας Πε­λό­σι; Τι και αν η τε­ρά­στια πλειο­ψη­φία των νέων, των γυ­ναι­κών, των Αφρο­α­με­ρι­κα­νών και των Λα­τί­νων χάρη στους οποί­ους κέρ­δι­σαν οι Δη­μο­κρα­τι­κοί τις εκλο­γές, απε­χθά­νο­νται την εκλε­κτή της Γουώλ Στρητ Κα Πε­λό­σι και δη­λώ­νουν ότι θα πο­λε­μή­σουν την υπο­ψη­φιό­τη­τά της; Αυτή εμ­φα­νί­ζε­ται βέ­βαιη για την εκλο­γή της καθώς δεί­χνει να απο­λαμ­βά­νει της αμέ­ρι­στης υπο­στή­ρι­ξης τόσο του κα­τε­στη­μέ­νου των Δη­μο­κρα­τι­κών όσο και του -κατά τα άλλα ορ­κι­σμέ­νου εχθρού του- Ρε­που­μπλι­κα­νού ενοί­κου του Λευ­κού Οίκου…

Να­’μα­στε λοι­πόν κιό­λας μπρο­στά στο νέο, ρι­ζι­κά δια­φο­ρε­τι­κό πο­λι­τι­κό τοπίο της πα­γκό­σμιας υπερ­δύ­να­μης, που δια­μορ­φώ­νει η έφο­δος αυτή τη φορά, και στο πο­λι­τι­κό προ­σκή­νιο της “πα­ρεί­σα­κτης” αρι­στε­ρής και προ­ο­δευ­τι­κής τρί­της δύ­να­μης των μα­ζι­κών ρι­ζο­σπα­στι­κών κοι­νω­νι­κών κι­νη­μά­των! Όμως, αυτό το νέο πο­λι­τι­κό τοπίο δεν συ­νο­ψί­ζε­ται στην απλή προ­σθή­κη μιας τρί­της πο­λι­τι­κής δύ­να­μης που μπαί­νει σφήνα ανά­με­σα στις δυο πα­ρα­δο­σια­κές του ηγε­μο­νι­κού αμε­ρι­κα­νι­κού δι­κομ­μα­τι­σμου. Η εμ­φά­νι­σή της για πρώτη φορά και στο κοι­νο­βού­λιο, προ­κα­λεί ήδη αλυ­σι­δω­τές αντι­δρά­σεις με πρώτη και κα­λύ­τε­ρη την προ­σέγ­γι­ση των κα­τε­στη­μέ­νων των Δη­μο­κρα­τι­κών και των Ρε­που­μπλι­κά­νων, που δεί­χνουν δια­τε­θει­μέ­να να κά­νουν πέρα τις δια­φο­ρές τους μπρο­στά στην θα­νά­σι­μη απει­λή που εκ­φρά­ζει ο κοι­νός τους εχθρός!

Σπεύ­δου­με να απα­ντή­σου­με στις δί­καιες απο­ρί­ες του ανα­γνώ­στη που δεν είδε, δεν άκου­σε και δεν διά­βα­σε το πα­ρα­μι­κρό για όλα αυτά στα ελ­λη­νι­κά και στα διε­θνή ΜΜΕ. Ας ανα­ρω­τη­θεί λοι­πόν τι συ­νέ­βη και μέσα σε μόλις 2-3 χρό­νια το χτε­σι­νό “ου­το­πι­κό” και άκρως μειο­ψη­φι­κό αί­τη­μα της “ια­τρο­φαρ­μα­κευ­τι­κής πε­ρί­θαλ­ψης για όλους” με­τα­τρά­πη­κε στην κύρια διεκ­δί­κη­ση του 70%-75% των αμε­ρι­κα­νών ψη­φο­φό­ρων, δη­λα­δή όχι μόνο των Δη­μο­κρα­τι­κών αλλά και της πλειο­ψη­φί­ας των υπο­στη­ρι­κτών του Τραμπ; Τι με­σο­λά­βη­σε και το 52% των Δη­μο­κρα­τι­κών υπο­ψη­φί­ων στις πρό­σφα­τες εκλο­γές, υπο­στή­ρι­ζαν αυτό το αί­τη­μα ενώ μόλις πριν από 2 χρό­νια η Δη­μο­κρα­τι­κή υπο­ψή­φια για την προ­ε­δρία της χώρας Κα Χί­λα­ρι Κλί­ντον απέ­κλειε κα­τη­γο­ρη­μα­τι­κά και δια πα­ντός την υιο­θέ­τη­σή του; Τι συ­νέ­βη και αι­τή­μα­τα που ήταν και είναι πάντα κόκ­κι­νο πανί για το Δη­μο­κρα­τι­κό κα­τε­στη­μέ­νο, όπως η πλή­ρης και άμεση εγκα­τά­λει­ψη των ορυ­κτών πηγών ενέρ­γειας που προ­κα­λούν την κλι­μα­τι­κή κα­τα­στρο­φή ή ακόμα και η διά­λυ­ση των βάρ­βα­ρων αντι­με­τα­να­στευ­τι­κών σω­μά­των ασφα­λεί­ας (ICE), γί­νο­νται σή­με­ρα ση­μαί­ες όλο και με­γα­λύ­τε­ρων τμη­μά­των της βάσης του κόμ­μα­τος; Τι συ­νέ­βη και η σο­σια­λί­στρια Αλε­ξά­ντρια Οκά­σιο-Κορ­τές, που τα ΜΜΕ πα­ρου­σιά­ζουν απλώς ως “τη νε­ό­τε­ρη βου­λευ­τί­να της ιστο­ρί­ας των ΗΠΑ”, έχει δη­λώ­σει ότι προ­τί­θε­ται να ορ­γα­νώ­σει την πρώτη “οι­κο­σο­σια­λι­στι­κή συ­σπεί­ρω­ση (Caucus) βου­λευ­τών” στην ιστο­ρία της Βου­λής των Αντι­προ­σώ­πων; Ποια γε­γο­νό­τα με­σο­λά­βη­σαν και συμ­βαί­νει τώρα το χτε­σι­νό “αδια­νό­η­το” καθώς εκα­το­ντά­δες νέοι σαν το νέο αντι­κα­πι­τα­λι­στή αρ­χι­δι­κα­στή στο Χιού­στον του ΤέξαςFranklin Bynum και κυ­ρί­ως, νέες γυ­ναί­κες σαν την Πα­λαι­στί­νια Ρα­σί­ντα Τλάιμπ, τις δυό Ιθα­γε­νείς, τις μου­σουλ­μά­νες χτε­σι­νές πρό­σφυ­γες, τις LGBT, τις Αφρο­α­με­ρι­κα­νί­δες του Black Lives Matter, τους αγω­νι­στές και αγω­νί­στριες των οι­κο­λο­γι­κών και αντι­ρα­τσι­στι­κών κι­νη­μά­των και τις εκα­το­ντά­δες άλλες και άλ­λους ρι­ζο­σπά­στες να εκλέ­γο­νται τώρα σε κάθε λογής αξιώ­μα­τα ακόμα και στο ρα­τσι­στι­κό Νότο; (1)

Αυτό που με­σο­λά­βη­σε και φτά­σα­με στο ση­με­ρι­νό πο­λι­τι­κό σει­σμό ήταν ότι ένας ηλι­κιω­μέ­νος ανε­ξάρ­τη­τος σο­σια­λι­στής πο­λι­τι­κός που λέ­γε­ται Μπέρ­νι Σά­ντερς, δεν τό έβαλε ποτέ κάτω, επέ­μει­νε ενά­ντια σε όλους και σε όλα, και τε­λι­κά κα­τά­φε­ρε σχε­δόν μόνος του, να επη­ρε­ά­σει, αν όχι να αλ­λά­ξει τον ρου της ιστο­ρί­ας. Και αυτό επει­δή ο Μπέρ­νι Σά­ντερς όχι μόνο αντι­λή­φτη­κε και κα­τα­νό­η­σε έγκαι­ρα την ιστο­ρι­κή κρίση του αμε­ρι­κα­νι­κού πο­λι­τι­κού συ­στή­μα­τος, αλλά και επει­δή έβγα­λε όλα τα σωστά πρα­κτι­κά συ­μπε­ρά­σμα­τα, κα­τε­βαί­νο­ντας ο ίδιος την κα­τάλ­λη­λη στιγ­μή στο κέ­ντρο της πο­λι­τι­κής αρέ­νας με “ου­το­πι­κά” αι­τή­μα­τα (σαν την ια­τρο­φαρ­μα­κευ­τι­κή πε­ρί­θαλ­ψη για όλους”, τον εξο­βε­λι­σμό του κε­φα­λαί­ου από την πο­λι­τι­κή, τον υπερ­δι­πλα­σια­σμό της ελά­χι­στης ωριαί­ας αμοι­βής στα 15$ ή την απο­δέ­σμευ­ση από τις ορυ­κτές ενερ­γεια­κες πηγές) που τον έκα­ναν μεν σχε­δόν πε­ρί­γε­λο των ποι­κί­λων εμ­βρι­θών -και όχι μόνο δε­ξιών- “εμπει­ρο­γνω­μό­νων” και λοι­πών υπο­τα­κτι­κών του συ­στή­μα­τος, αλλά ενέ­πνευ­σαν και κι­νη­το­ποί­η­σαν μια νέα γενιά αγω­νι­στών και δε­κά­δες εκα­τομ­μύ­ρια αμε­ρι­κα­νών πο­λι­τών που ασφυ­κτιούν μέσα στο νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρο συ­ντη­ρη­τι­κό ζουρ­λο­μαν­δύα. Και όλα αυτά, χωρίς ποτέ να ξε­χά­σει -και άρα να κάνει πρά­ξη- ότι το μόνο πράγ­μα που μπο­ρεί να εγ­γυ­η­θεί την επι­κρά­τη­ση των καλών ιδεών και προ­θέ­σε­ων είναι ο (πε­ζό­τα­τος) συ­σχε­τι­σμός δυ­νά­με­ων που οι­κο­δο­μεί­ται με την ορ­γά­νω­ση και την ενό­τη­τα των “από κάτω”…

Ας επω­φε­λη­θού­με λοι­πόν από τη συ­νέ­χεια των βο­ρειο­α­με­ρι­κα­νι­κών εξε­λί­ξε­ων που προ­βλέ­πο­νται ιδιαί­τε­ρα συ­ναρ­πα­στι­κές όχι μόνο για να εμ­βα­θύ­νου­με τα δι­δάγ­μα­τα του λα­μπρού και τόσο χρή­σι­μου πα­ρα­δείγ­μα­τος του Μπέρ­νι Σά­ντερς και των συ­ντρό­φων του, αλλά και για να σπεύ­σου­με -επι­τέ­λους- προς βο­ή­θειά τους. Έστω και επει­δή είναι πια κυ­ρί­ως αυτοί που αγω­νί­ζο­νται και για πάρτη όλων μας απα­ντα­χού γης...

Ση­μεί­ω­ση

1. Όλα αυτά και πολλά άλλα γε­γο­νό­τα και εξε­λί­ξεις στην κο­ρυ­φή και ει­δι­κό­τε­ρα στη βάση της βοειο­α­με­ρι­κα­νι­κής κοι­νω­νί­ας,, κα­λύ­πτο­νται με πλη­ρο­φο­ρί­ες και ανα­λύ­σεις, κεί­με­να και βί­ντεο των ίδιων των αμε­ρι­κα­νι­κών κι­νη­μά­των, προ­ο­δευ­τι­κών ορ­γα­νώ­σε­ων, και ιστο­σε­λί­δων, που ανα­νε­ώ­νο­νται ανά διώρο στο Facebook: https://​www.​facebook.​com/​Gre​eksF​orBe​rnie​sMas​sMov​emen​t/

ΠΗΓΗ: www.​contra-​xreos.​gr