ΓΣΕΕ: Εκφυλιστική αναβολή του Συνεδρίου

Η συν­δι­κα­λι­στι­κή γρα­φειο­κρα­τία έδει­ξε ανί­κα­νη να διορ­γα­νώ­σει ένα συ­νέ­δριο και μά­λι­στα αυτό της με­γα­λύ­τε­ρης ερ­γα­τι­κής συ­νο­μο­σπον­δί­ας, αδυ­να­τώ­ντας να εξα­σφα­λί­σει την εκ­προ­σώ­πη­ση όλων των ερ­γα­ζο­μέ­νων. Εκ­με­ταλ­λευό­με­νη αδυ­να­μί­ες του νόμου και την πραγ­μα­τι­κή δυ­σκο­λία να υπάρ­ξουν σω­μα­τεία δρα­στή­ρια, μα­χη­τι­κά και με δη­μο­κρα­τι­κές δια­δι­κα­σί­ες στη βάση, έχουν απο­δε­χθεί σε μια σειρά επι­χει­ρη­σια­κά σω­μα­τεία να εγ­γρά­φο­νται ως μέλη ακόμη και εκ­πρό­σω­ποι των ερ­γο­δο­τών, όπως οι διευ­θυ­ντές με­γά­λων επι­χει­ρή­σε­ων.

Τα προ­ε­όρ­τια που είχαν ξε­κι­νή­σει με το συ­νέ­δριο της Ομο­σπον­δί­ας Ιδιω­τι­κών Υπαλ­λή­λων Ελ­λά­δος, η τύχη του οποί­ου αμ­φι­σβη­τεί­ται δυ­στυ­χώς δι­κα­στι­κά, συ­νε­χί­στη­καν και τις μέρες του συ­νε­δρί­ου στην Κα­λα­μά­τα. Το να επι­χει­ρείς να νο­μι­μο­ποι­ή­σεις συ­νέ­δρους με την πα­ρου­σία σε­κιου­ρι­τά­δων δεί­χνει τον πλήρη εκ­φυ­λι­σμό και την πλήρη απα­ξί­ω­ση που στρώ­νε­ται για τα σω­μα­τεία, αν δεν υπάρ­ξει σύ­ντο­μα πραγ­μα­τι­κός αντί­πα­λος στους γρα­φειο­κρά­τες. Σε αυτή τη μάχη η Αρι­στε­ρά είτε δεν είχε τις δυ­νά­μεις να πάρει μέρος (δυ­νά­μεις του ΜΕΤΑ μετά τη διά­σπα­ση με την ομάδα Βα­σι­λό­που­λου και δυ­νά­μεις που προ­έρ­χο­νται από την ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ και άλλες μι­κρό­τε­ρες ορ­γα­νώ­σεις), είτε μπήκε στον αγώνα την τε­λευ­ταία στιγ­μή και μόνο για την κα­ρέ­κλα (ΠΑΜΕ).

Το ΠΑΜΕ έτρε­ξε την τε­λευ­ταία στιγ­μή, τον τε­λευ­ταίο ένα μήνα για την ακρί­βεια, να ορ­γα­νώ­σει τον υπέρ πά­ντων αγώνα για τους αντι­προ­σώ­πους και να ορ­γα­νώ­σει κομ­μα­τι­κές συ­γκε­ντρώ­σεις στο συ­νέ­δριο της ΟΙΥΕ και τε­λευ­ταία στο συ­νέ­δριο της ΓΣΕΕ, γνω­ρί­ζο­ντας ότι ακόμη και αν δι­καιω­νό­ταν στα 2 συ­νέ­δρια με τις νο­μι­μο­ποι­ή­σεις, δεν θα είχε ου­σια­στι­κό απο­τέ­λε­σμα ανα­τρο­πής των συ­σχε­τι­σμών στις ψη­φο­φο­ρί­ες. Την πραγ­μα­τι­κή μάχη το ΠΑΜΕ έπρε­πε να τη δώσει το Νο­έμ­βρη, τότε που μπο­ρού­σε μαζί με την υπό­λοι­πη Αρι­στε­ρά να αγω­νι­στεί για μια καλά ορ­γα­νω­μέ­νη απερ­γία μαζί με την ΑΔΕΔΥ, αλλά αντί­θε­τα οπι­σθο­χώ­ρη­σε στις δια­σπα­στι­κές τα­κτι­κές της ηγε­σί­ας της ΓΣΕΕ, αφή­νο­ντας τις 2 συ­γκε­ντρώ­σεις απο­δυ­να­μω­μέ­νες. Ο λόγος είναι η πο­λι­τι­κή γραμ­μή του ΚΚΕ, που θε­ω­ρεί μο­νί­μως ότι θα βγαί­νει κερ­δι­σμέ­νο στους συ­σχε­τι­σμούς εντός της Αρι­στε­ράς, αν δεν υπάρ­χουν μα­ζι­κές κι­νη­το­ποι­ή­σεις που μπο­ρεί να ξε­φύ­γουν από τον έλεγ­χό του. Για τον ίδιο λόγο και ξέ­ρο­ντας ότι οι αντι­δρά­σεις του θα έχουν προ­βο­λή, αντι­δρά στα 2 συ­νέ­δρια της ΟΙΥΕ και της ΓΣΕΕ.

Το ΠΑΜΕ θα έπρε­πε ήδη να καλεί σε συ­ντο­νι­σμό τις δυ­νά­μεις της Αρι­στε­ράς για να απο­φευ­χθούν οι λο­γι­κές Πα­να­γό­που­λου, ο οποί­ος, με δη­λώ­σεις του στην ΕΡΤ μετά την ανα­βο­λή του συ­νε­δρί­ου, κά­λε­σε την κυ­βέρ­νη­ση να επι­βά­λει τη νο­μι­μό­τη­τα στη ΓΣΕΕ με κάθε νό­μι­μο μέσο, ακόμη δη­λα­δή και με πα­ρου­σία αστυ­νο­μί­ας στις δια­δι­κα­σί­ες του συ­νε­δρί­ου. Αντί­θε­τα το ΠΑΜΕ υιο­θε­τεί τη λο­γι­κή της προ­σφυ­γής στα έν­δι­κα μέσα, όπως έδει­ξε με τις προ­σφυ­γές στη δι­καιο­σύ­νη και για την ΟΙΥΕ και για τη ΓΣΕΕ. Λο­γι­κές που λο­γο­δο­τούν πε­ρισ­σό­τε­ρο σε πι­θα­νές από­πει­ρες ορι­στι­κής διά­σπα­σης της ΓΣΕΕ και όχι σε λο­γι­κές ρήξης με τις πρα­κτι­κές της συν­δι­κα­λι­στι­κής γρα­φειο­κρα­τί­ας και ανα­τρο­πής των συ­σχε­τι­σμών στα συν­δι­κά­τα.