Οι πιο συστηματικοί αναγνώστες αυτής τη εφημερίδας θα έχουν κουραστεί να διαβάζουν τις περιπέτειες του Brexit και ότι «ένας από τους παλιότερους, ισχυρότερους, πιο τακτοποιημένους καπιταλισμούς παγκοσμίως δεν ξέρει τι του ξημερώνει τις επόμενες μέρες ή βδομάδες». Αλλά το χάος στην πολιτική σκηνή του Ηνωμένου Βασιλείου δεν παύει να εκπλήσσει. Πέρασε η 29η Μάρτη, όταν υποτίθεται θα είχε καταλήξει η διαδικασία αποχώρησης από την ΕΕ.
Το βρετανικό κοινοβούλιο, αφού ψήφισε υπέρ της προοπτικής «να πάρει απ’ τα χέρια της Μέι» την πρωτοβουλία για την υλοποίηση του Brexit, οργάνωσε «ενδεικτικές ψηφοφορίες» για πιθανές λύσεις. Αυτή η κοινοβουλευτική διαδικασία, με τα λόγια ενός βρετανού κωμικού, λέγεται «Εντάξει, τα σκατώσαμε. Έχει κανείς άλλος καμιά καλή ιδέα;». Από τη μεριά της Μέι θα λέγαμε ότι μάλλον θυμίζει περισσότερο «Για πείτε κάποια καλύτερη ιδέα εξυπνάκηδες που γκρινιάζετε». Έπεσαν 8 ιδέες στο τραπέζι, αλλά μειοψήφισαν και οι 8. Έτσι, η Μέι επανέφερε για τρίτη(!) φορά την πρότασή της, αλλά ξαναμανακαταψηφίστηκε.
Πλέον η «μέρα της κρίσης» έχει μετατεθεί για τις 12 Απρίλη. Είχαν 2 χρόνια και 10 μήνες για να φτάσουν συντεταγμένα στην 29η Μάρτη, αλλά αποφάσισαν ότι χρειάζονται δυο βδομάδες ακόμα.
Τι επιφυλάσσουν οι επόμενες μέρες; Καθώς γράφονταν αυτές οι γραμμές, ένας… νέος γύρος «ενδεικτικών ψηφοφοριών» δεν κατόρθωσε να βγάλει πλειοψηφική πρόταση. Κάποιοι απαιτούν έναν τρίτο (!) γύρο, ενώ η Τερέζα Μέι θέλει να επαναφέρει τη δική της πρόταση για τέταρτη(!) φορά.
Ο Πρόεδρος του Κοινοβουλίου είχε αγανακτήσει με την 3η προσπάθεια και δεν ξέρουμε πώς θα δεχτεί μια 4η. Ενάντια στη Μέι δουλεύουν διάφορα γνωμικά όπως «στην 3η καίγεσαι» ή «3η και φαρμακερή». Υπέρ της δουλεύει ένας αλγόριθμος, με βάση τον οποίο φαίνεται ότι χαράσσουν τη στρατηγική τους στο νούμερο 10 της Ντάουνινγκ Στριτ, σύμφωνα με τον οποίο σε κάθε νέα προσπάθεια κερδίζει 40-50 βουλευτές παραπάνω.
Οι «ταλιμπάν» του πλέον σκληρού ευρωσκεπτικισμού, που μέχρι και την τελευταία ψηφοφορία αντιστάθηκαν σθεναρά, κάνουν αμφιλεγόμενες δηλώσεις τις τελευταίες μέρες. Άλλοι υπό τον φόβο μιας επ’ αόριστον παραμονής στην ΕΕ ή ενός δημοψηφίσματος, σκέφτονται «Brexit να ’ναι κι ό,τι να ’ναι». Άλλοι, υπό το φόβο πρόωρων εκλογών, σκέφτονται «Brexit από το Κόμμα σου κι ας είναι και της Μέι». Η επίμονη Τερέζα μπορεί και να τα καταφέρει στο «και πέντε», αν και φαίνεται δύσκολο. Μπορεί να ηττηθεί για 4η φορά και να ανοίξει ο δρόμος για οποιαδήποτε άλλη εναλλακτική (εκλογές, δημοψήφισμα, πλειοψηφία κάποιας άλλης πρότασης όπου η νομοθετική εξουσία θα «αρπάζει» το τιμόνι απ’ την εκτελεστική). Μπορεί να νικήσει δια του εκβιασμού, με τους ευρωσκεπτικιστές λογικά να απαιτούν ως αντάλλαγμα το κεφάλι της, που τους οδήγησε ως εδώ.
Σε κάθε περίπτωση, το δεδομένο τίμημα που θα κληθεί να πληρώσει, είναι το πολιτικό της τέλος. Μια πραγματική Ιφιγένεια του βρετανικού αστισμού, που όμως δεν θυσιάζεται για να φυσήξει «ούριος άνεμος» και να ξεκινήσει ο στόλος, αλλά –στην καλύτερη περίπτωση– για να κοπάσει λίγο η καταιγίδα, μήπως και γλιτώσει κανένα πλοίο.
Ως τις 12 Απρίλη θα έχουμε (επιτέλους!) μια πρώτη απάντηση. Εκείνη τη μέρα η ΕΕ θα περιμένει από τη βρετανική πλευρά είτε ψηφισμένη συμφωνία, είτε έναν σοβαρό λόγο για να δώσουν και τα 27 κράτη-μέλη ομόφωνα σοβαρή χρονική παράταση (εκλογές, δημοψήφισμα κλπ). Αλλιώς τη 13η Απρίλη, τα ταμπλόιντ στο νησί θα κυκλοφορήσουν με ψύχραιμα πρωτοσέλιδα, που θα καλούν τους Άγγλους να καταφύγουν σε καταφύγια, παίρνοντας μαζί τους νερό και κονσέρβες. Αυτή θα είναι η κωμική πλευρά. Γιατί πιο σοβαρά ζητήματα θα απασχολήσουν τη Σκοτία (που θέλει να μείνει στην ΕΕ κι έχει ένα ισχυρό ρεύμα υπέρ της ανεξαρτησίας της από το Ηνωμένο Βασίλειο), τη Βόρεια Ιρλανδία (που θα αντιμετωπίζει «σκληρά σύνορα» με τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας και άρα την παραβίαση των Συμφωνιών της Μεγάλης Παρασκευής, που έβαλαν τέλος στον πόλεμο), αλλά και τον βρετανικό ΣΕΒ και το Σίτυ.
Στο μεταξύ, υπουργός (διατηρώντας την ανωνυμία του) σχολιάζει για τις τελευταίες κινήσεις της Τερέζα Μέι στο κοινοβούλιο: «Ανάθεμά με και αν ξέρω! Δεν με νοιάζει πια. Είναι σαν τους ζωντανούς-νεκρούς εκεί μέσα». Και αν πιστεύαμε στη μεταφυσική, θα βάζαμε στοίχημα ότι ο Ντέιβιντ Κάμερον, ο άνθρωπος που οργάνωσε το δημοψήφισμα του 2016 «για να τελειώνει η συζήτηση περί εξόδου από την ΕΕ», θα έχει κακό τέλος από τις τόσες κατάρες που έχει δεχτεί…
*Αναδημοσίευση από την Εργατική Αριστερά
