Τα ταξικά εγκλήματα στη ΔΕΗ

Αλήθεια 1η: Όταν ορισμένοι (ύποπτοι...) κονδυλοφόροι στο ελλαδικό ίντερνετ χύνουν μελάνι και κοπανούν πληκτρολόγια γράφοντας «σεντόνια» ολόκληρα για την «άθλια, οικονομική, διαχειριστική και κεφαλαιακή κατάσταση» της ΔΕΗ, χωρίς να θέτουν τον δάχτυλο επί των τύπων των ήλων, αναρωτιέται κανείς : Είναι βλάκες ή συνένοχοι; Όντως έχουν συντελεστεί εγκλήματα στη ΔΕΗ. Ταξικά εγκλήματα...

Όταν ωρύεται κάποιος για τα χρέη προς τη ΔΕΗ και τις ανείσπρακτες οφειλές, τους απλήρωτους λογαριασμούς και τα συσσωρευμένα και γραμμένα στο χιόνι χρήματα που λείπουν από τα ταμεία της επιχείρησης, μπορεί να προσδιορίσει καταρχάς πόσα χρωστά το ίδιο το κράτος στη ΔΕΗ; Τα υπουργεία και οι οργανισμοί του στενού κρατικού τομέα;

Πόσα χρωστάνε διάφοροι φορείς του υπόλοιπου «δημοσίου»; Πόσα οι άλλες πάλαι ποτέ ΔΕΚΟ; Πόσα δεν έχουν πληρώσει στη ΔΕΗ, στρατηγικοί «επενδυτές» στη χώρα και σε υποδομές που πέρασαν μπιρ παρά στα χέρια τους, από το 1990 και μετά; Πόσα; Με ακριβείς αριθμούς, όχι λόγια του αέρα. Είναι ή όχι το ίδιο το κράτος (και οι... προμηθευτές του), που οικοδόμησαν οι γαλαζοπράσινες κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και διαχειρίζεται σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ και οι πρόθυμοί του, ο χειρότερος μπαταχτσής της ΔΕΗ;

Αλήθεια 2η: Δίπλα στο κράτος, είναι ή όχι από τους χειρότερους κακοπληρωτές και μόνιμους μπαταχτσήδες διάφοροι επιχειρηματίες και πλουτοκράτες, που έχτισαν περιουσίες στη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 και μετά, από τον σημιτικό «εκσυγχρονισμό» και μετά, τουλάχιστον;

Πόσα είναι τα γραμμένα στο χιόνι χρέη τους; Ποιοι, πότε και σε ποιές διοικήσεις της επιχείρησης τηλεφωνούσαν «καλή τη πίστει», προκειμένου όόόόλοι αυτοί οι βολεψάκηδες να διευκολυνθούν στις αποπληρωμές ή να διαγραφεί το σύνολο ή μέρος του χρέους τους, επειδή υπήρχε «άνωθεν (κυβερνητική και όχι μόνο...) εντολή»;

Αλήθεια 3η: Ποιες ήταν οι εκλεκτικές συγγένειες τουλάχιστον τεσσάρων επιχειρηματιών (σαν να λέμε, οι τέσσερις «ιππότες της ενεργειακής Αποκαλύψεως»...) με τις κυβερνήσεις και τις διοικήσεις της ΔΕΗ τα προηγούμενα χρόνια και σήμερα, επιχειρηματιών με επίθετα σε -έρης, -ούζος, -αίος ή -όπουλος;

Πώς έχουμε φτάσει στο σημείο αυτοί (!) να έχουν προσπεράσει την πάλαι ποτέ πρωτοπόρο πανευρωπαϊκά και σήμερα ουραγό ΔΕΗ πχ, στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας;

Πώς έχουμε φτάσει στο σημείο να πωλούν ρεύμα διάφοροι τάχα μου δήθεν ιδιώτες πάροχοι, χωρίς ούτε μία (μία!) δική τους παραγωγική μονάδα, αγοράζοντας από τη ΔΕΗ σε εξευτελιστικές τιμές, που ρίχνουν την επιχείρηση στα βράχια, ενώ οι ίδιοι συσσωρεύουν χρήμα από τους ανυποψίαστους καταναλωτές, που κατά τα άλλα νομίζουν ότι έχουν αλλάξει εταιρεία και πάροχο (μόνο σε ό,τι αφορά την εμπορία);

Αλήθεια 4η: Τι ακριβώς συμβαίνει με την ταχύτητα «προσαρμογής» της ΔΕΗ στη «μετά-τον-λιγνίτη» εποχή; Τι θα γίνει με τα δικαιώματα αξιοποίησης και εκμετάλλευσης πχ στον τομέα της γεωθερμίας, τα οποία ανήκουν στη ΔΕΗ; Πότε λήγει η ανελαστική προθεσμία, για την έναρξη των σχετικών ερευνών και εργασιών, με τον υπαρκτό κίνδυνο η επιχείρηση να τα χάσει μέσα από τα χέρια της;

Γιατί ειδικά στον τομέα αυτόν, και για παράδειγμα το 2016, στη ΔΕΘ όταν τιμώμενη χώρα ήταν η Ρωσία (...), τα παραβρεθέντα στελέχη της ΔΕΗ είδαν αποσβολωμένα τον επιχειρηματία - ούζο να κάνει εκείνος(!) την κεντρική εισήγηση για την εκμετάλλευση των γεωθερμικών πεδίων στην Ελλάδα, τα οποία βρίσκονται στην Κίμωλο και την Πολύαιγο, τη Νίσυρο, τη Λέσβο και τα Μέθανα; Ποιοί «ξένοι παράγοντες» και «επενδυτές» έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον τόσο για τα γεωθερμικά πεδία όσο και για τα «αδρανή» λιγνιτικά, στη Δυτική Μακεδονία και τη Νοτιοδυτική Πελοπόννησο; Τι «γνώμη» έχει επί τούτου η Πρεσβεία (μία είναι η Πρεσβεία με το πι, κεφαλαίο...);

Αλήθεια 5η: Γιατί το μισό Αιγαίο εξακολουθεί να είναι εξαρτημένο από τις ηλεκτρογεννήτριες πετρελαίου μίας κάποιας ηλικίας, κοστοβόρες και ενεργοβόρες, που λειτουργούν πια στη χάση και τη φέξη με υπερδιπλάσιο κόστος μεταφοράς και συντήρησης που γίνεται πια μόνο στην Αττική;

Γιατί η ΔΕΗ βρίσκει αλλεπάλληλα εμπόδια και απίθανες αντιδράσεις από διάφορες «ομάδες συμφερόντων», όταν καλείται να στήσει ανεμογεννήτριες ή φωτοβολταϊκά, την ώρα που οι ανταγωνιστές ιδιώτες προελαύνουν στις ίδιες ή άλλες περιοχές και νησιά;

Γιατί βουλευτές, δήμαρχοι και περιφερειάρχες, σύμβουλοι και παρατρεχάμενοι οποιουδήποτε βαθμού κρατικής ή επιχειρηματικής διοίκησης προτιμούν και προπαγανδίζουν την πόντιση καμιά δεκαριά καλωδίων υψηλού οικονομικού κόστους, ώστε «να έρθει ρεύμα από την ηπειρωτική Ελλάδα» (δηλαδή την «εθνική μπαταρία» της Δυτικής Μακεδονίας και τον «εθνικό λιγνίτη»), όταν το μισό Αιγαίο (το ίδιο που καταναλώνει αφειδώς και...τουριστικά, πετρέλαιο) θα μπορούσε να έχει ενεργειακή αυτάρκεια από τον ήλιο, τον άνεμο ή τη θάλασσα; Ποια κοινή και κοινωνική λογική διέπει μια τέτοια νοοτροπία και υπαγορεύει μια τέτοια αυτοκτονική πολιτική;

Αλήθεια 6η: Πότε θα τερματιστεί ο «ΔΕΗτζίδικος πατριωτισμός» μιας κάστας «συνδικαλιστών» όλων των πιθανών, κομματικών και πολιτικών αποχρώσεων, που βάζει «πρώτα τη ΔΕΗ!» ακόμη και ενάντια στα δικαιώματα της κοινωνικής πλειοψηφίας και το δημόσιο συμφέρον;

Τι θα πράξει αυτή η «κάστα» αν όπως φημολογείται η ΔΕΗ προχωρήσει στην κατάργηση των κοινωνικών τιμολογίων προκειμένου να εισπράξει από παντού ακόμη και τα χρέη που δεν έχει εισπράξει και δεν πρόκειται να εισπράξει όπως αυτά έχουν περιγραφεί στις αλήθειες 1 και 2;

Αλήθεια 7η: Πότε θα βρουν εργασία στην Ελλάδα (και της ενεργειακής κρίσης), οι δεκάδες επιστήμονες των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, που σπούδασαν και σπουδάζουν το αντικείμενο της αιολικής, ηλιακής και κυματικής ενέργειας, μεταξύ άλλων χωρών, στην Ολλανδία και τη Σκωτία και σήμερα όσοι επιστρέφουν, εργάζονται στα νησιά καταγωγής τους, (που καταναλώνουν εισαγόμενο πετρέλαιο και διαφημίζουν τον...μύθο του ελληνικού τουρισμού) ως σερβιτόροι, ταξιτζήδες, οδοκαθαριστές και πωλήτριες τουριστικών ειδών;

Αλήθεια 8η: Τι θα πράξει η κινηματική, ριζοσπαστική και αντικαπιταλιστική Αριστερά, αν επαληθευτούν οι φήμες και καταργηθούν εν μία νυκτί, τα κοινωνικά τιμολόγια της ΔΕΗ; Τι θα γίνει αν εργατικές συνοικίες της Αθήνας, του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης, και όχι μόνο, βυθιστούν στο σκοτάδι, επιστρέφοντας στην εποχή του χαλκού;

Τι θα γίνει τον επόμενο χειμώνα, από τη στιγμή που η ενεργειακή φτώχεια θα χτυπήσει, μετά το πετρέλαιο, και τα τιμολόγια της ΔΕΗ; Θα μετράμε νεκρούς από το κρύο σε διαμερίσματα και σπίτια, εξαιτίας του κομμένου ρεύματος;

Αλήθεια 9η: Ποιες και πόσες ευθύνες έχει για την κατρακύλα η σημερινή, πολιτική και διοικητική ηγεσία στο αρμόδιο υπουργείο και την επιχείρηση; Αυτά είναι τα πολιτικά και διοικητικά γράμματα που έμαθαν ορισμένοι ως πάλαι ποτέ «πρώτοι στα μαθήματα, πρώτοι στους αγώνες» (τα στερνά, νικούν τα πρώτα και κακοί, ως φαίνεται...) «κνίτες» του Λονδίνου, του Νιουκάσλ και των περιχώρων;

Ή μήπως και πιθανότερα, έπαιρναν μαθήματα όχι από τον Μαρξ, αλλά από τη Θάτσερ και τα κλομπ της έφιππης αστυνομίας που τα παρακολούθησαν εμφανώς εκστασιασμένοι να διαλύουν τις απεργίες και να σπάνε τα κεφάλια των ανθρακωρύχων; Αυτά είναι τα...μεταπτυχιακά και τα... διδακτορικά τους; Στη βίαιη διάλυση και τον τεμαχισμό δημόσιων επιχειρήσεων και τα... θατσερικά «σχέδια Μάρσαλ» του κοινωνικού δαρβινισμού; 

Αλήθεια 10η, τελευταία και... τοπικιστική: Υπάρχει ένα νησάκι (δηλαδή, τι νησάκι! ;Νήσαρος!) που εσχάτως και δυστυχώς για τους λάθος λόγους έχει απασχολήσει «πολλάκις» την ελλαδική επικαιρότητα.

Το νησάκι, είναι αλήθεια, ότι βγάζει πραγματικούς λεβέντες (πάρα πολλούς), βγάζει και κουραδόμαγκες ή προδότες (κάπως λιγότερους).

Βγάζει Ποδιάδες, βγάζει και Τζουλιάδες. Βγάζει Δασκαλογιάννηδες, βγάζει και παπα-Καλλέργηδες...

Όπως φαίνεται, έβγαλε και τους τελευταίους νεκροθάφτες και ψυχοπομπούς της ΔΕΗ...

Αλλά, εντάξει, ενίοτε, το ίδιο νησάκι, βγάζει και Παπαδόσηφους... Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.

Μέχρι να αποσαφηνιστούν και να απαντηθούν οι παραπάνω σκληρές και άβολες αλήθειες, ορισμένοι (ύποπτοι...) κονδυλοφόροι που χύνουν μελάνι και κροκοδείλια δάκρυα για τη ΔΕΗ, ας σιωπήσουν - έχουν λερωμένη τη φωλιά τους, ήδη από την εποχή του σημιτικού «εκσυγχρονισμού».

Είπαμε, είναι ή βλάκες ή συνένοχοι στα ταξικά εγκλήματα ενάντια στη ΔΕΗ και την κοινωνία. Το προτιμότερο θα ήταν, αν είχαν ίχνος τσίπας, να δέσουν μια πέτρα στο λαιμό και να πάνε να πέσουν στην πλησιέστερη τεχνητή λίμνη του πλησιέστερου υδροηλεκτρικού φράγματος-όσο αυτά είναι ακόμη «δημόσια».

Αλλά, η τσίπα έχει χαθεί στους καιρούς μας...