Να προσληφθούν οι 47 καθαρίστριες/ες στο Δήμο Αθήνας

Τι άλ­λα­ξε; Μια φαι­νο­με­νι­κά θε­τι­κή εξέ­λι­ξη: ερ­γα­σία όχι με σύμ­βα­ση έργου αλλά σύμ­βα­ση ορι­σμέ­νου χρό­νου για τις σχο­λι­κές κα­θα­ρί­στριες.

Αιτία: Ρα­τσι­στι­κή διά­τα­ξη σε νόμο, υπουρ­γι­κές απο­φά­σεις, προ­κη­ρύ­ξεις θέ­σε­ων  που εμπο­δί­ζει πο­λί­τες τρί­των χωρών να συ­νά­πτουν τέ­τοιες συμ­βά­σεις ερ­γα­σί­ας  με τους δή­μους.

Η κα­τά­φω­ρη αυτή αδι­κία πρω­το­εμ­φα­νί­στη­κε την προη­γού­με­νη σχο­λι­κή χρο­νιά οπότε δό­θη­κε μια προ­σω­ρι­νή λύση που κά­λυ­ψε τις  με­τα­νά­στριες/ες με συμ­βά­σεις έργου μόνο για το 2020-21.

Εκτι­μώ­ντας το θέμα αυτό ως ση­μα­ντι­κό και πο­λυ­διά­στα­το, ας το προ­σεγ­γί­σου­με ανα­δει­κνύ­ο­ντας επι­μέ­ρους ζη­τή­μα­τα όπως αρ­μο­διό­τη­τες το­πι­κής αυ­το­διοί­κη­σης, ιε­ράρ­χη­ση πόρων σε βάρος του κοι­νω­νι­κού αγα­θού της παι­δεί­ας, αγορά ερ­γα­σί­ας με έντο­νες ανι­σό­τη­τες ( φύλου, εθνι­κό­τη­τας)

Ξε­κι­νά­με με τα δε­δο­μέ­να του προ­βλή­μα­τος

1.Τα σχο­λι­κά κτή­ρια θα πρέ­πει να κα­θα­ρί­ζο­νται επι­με­λώς γε­νι­κά και ει­δι­κό­τε­ρα σε συν­θή­κες παν­δη­μί­ας.

Οι δήμοι της χώρας, μετά τις με­ταρ­ρυθ­μί­σεις με τα βα­ρύ­γδου­πα ονό­μα­τα ( Κα­πο­δί­στριας, Καλ­λι­κρά­της, Κλει­σθέ­νης) βρέ­θη­καν με την αρ­μο­διό­τη­τα -ανά­με­σα στα άλλα- για τον κα­θα­ρι­σμό των σχο­λεί­ων αλλά χωρίς αντί­στοι­χους  πό­ρους.

Κάθε χρόνο δί­νο­νταν πα­ρα­τά­σεις προ­σω­ρι­νών λύ­σε­ων και τον κα­θα­ρι­σμό των σχο­λεί­ων ανα­λάμ­βα­ναν κυ­ρί­ως γυ­ναί­κες ντό­πιες και αλ­λο­δα­πές με ιδιό­τυ­πες συμ­βά­σεις έργου χωρίς δι­καί­ω­μα άδειας ούτε όταν αρ­ρώ­σται­ναν, πε­νι­χρές αμοι­βές ανά αί­θου­σα που ει­σέ­πρατ­ταν με κα­θυ­στέ­ρη­ση μηνών.

Οι ελά­χι­στες/οι μό­νι­μοι υπάλ­λη­λοι δε­δο­μέ­νου ότι δε γι­νό­ταν νέοι διο­ρι­σμοί και είχαν προ­σω­πο­πα­γείς θέ­σεις έγι­ναν γρή­γο­ρα είδος προς εξα­φά­νι­ση.

Σε ένα γρα­φειο­κρα­τι­κό κυ­κε­ώ­να με εμπλο­κή Διευ­θυ­ντών/τριών σχο­λι­κών μο­νά­δων Σχο­λι­κών Επι­τρο­πών δήμων,  επο­πτευό­με­νων φο­ρέ­ων του Υπουρ­γεί­ου Παι­δεί­ας  που άλ­λα­ζαν ονό­μα­τα για πολλά χρό­νια οι ερ­γα­ζό­με­νες/οι στην κα­θα­ριό­τη­τα των σχο­λεί­ων πά­λευαν να κρα­τούν τους χώ­ρους σε αξιο­πρε­πές επί­πε­δο αν και ερ­γα­ζό­ταν μετά το πέρας του σχο­λι­κού ωρα­ρί­ου.

Η παν­δη­μία έθεσε πιο επι­τα­κτι­κά το πρό­βλη­μα που χρό­νια έβα­ζαν όλα τα μέλη της εκ­παι­δευ­τι­κής κοι­νό­τη­τας ( δι­δά­σκο­ντες, μα­θη­τές, γο­νείς) και φά­νη­κε κα­θα­ρά ότι η μόνη ρε­α­λι­στι­κή λύση είναι μό­νι­μο, επαρ­κές σε αριθ­μό και μέσα, προ­σω­πι­κό κα­θα­ριό­τη­τας με πλήρη ερ­γα­σια­κά δι­καιώ­μα­τα και πα­ρου­σία σε όλη τη διάρ­κεια του δι­δα­κτι­κού ωρα­ρί­ου (κα­θα­ρι­σμός και απο­λύ­μαν­ση αι­θου­σών και βοη­θη­τι­κών χώρων).

2. Οι πο­λί­τες τρί­των χωρών που βρέ­θη­καν στη χώρα μας, ως πρό­σφυ­γες και με­τα­νά­στες έχουν  αν­θρώ­πι­να καθώς και κοι­νω­νι­κά δι­καιώ­μα­τα  (υγεία, μόρ­φω­ση ερ­γα­σία) που πρέ­πει να γί­νο­νται σε­βα­στά στην πράξη

Η μη πο­λι­το­γρά­φη­ση αν­θρώ­πων που έτυχε να γεν­νη­θούν εκτός της Ελ­λά­δας  ή από γο­νείς που γεν­νή­θη­καν εκτός Ελ­λά­δας,  αλλά ζουν ,ερ­γά­ζο­νται , σπου­δά­ζουν, με­γα­λώ­νουν τα παι­διά τους στη χώρα μας  είναι απο­τυ­χία της ελ­λη­νι­κής κοι­νω­νί­ας .

Απο­τυ­χία με εγκλη­μα­τι­κές συ­νέ­πειες που οδη­γεί σε αν­θρω­πι­στι­κές τρα­γω­δί­ες για τους ίδιες/ους τους /τις πρό­σφυ­γες με­τα­νά­στες αλλά και σε εκ­φα­σι­σμό και ακραία οπι­σθο­δρό­μη­ση ολό­κλη­ρη την ελ­λη­νι­κή κοι­νω­νία.

Η ανα­βί­ω­ση κι η υπερ­προ­βο­λή  των επι­χει­ρη­μά­των της απει­λής της «ελ­λη­νι­κής φυλής» προ­κα­λεί ανα­τρι­χί­λα και δεί­χνει κα­θα­ρά την υπο­κρι­σία και τα όρια των ευ­ρω­παϊ­κών αξιών και της πο­λι­τι­κής της πο­λυ­πο­λι­τι­σμι­κό­τη­τας και της δια­πο­λι­τι­σμι­κής εκ­παί­δευ­σης.

Ο επι­πλέ­ον κα­τα­κερ­μα­τι­σμός της αγο­ράς ερ­γα­σί­ας απο­κτά και ξε­κά­θα­ρη ρα­τσι­στι­κή διά­στα­ση όταν το δη­μό­σιο (για μό­νι­μους αλλά και συμ­βα­σιού­χους) είναι ερ­γα­σια­κός χώρος μόνο για Έλ­λη­νες/Ελ­λη­νί­δες.

Φυ­σι­κά, οι υπερ­πα­τριώ­τες πρι­μο­δο­τούν την εξαί­ρε­ση που επι­τρέ­πει το διο­ρι­σμό για όσους έχουν «ελ­λη­νι­κό αίμα» και κα­λύ­πτο­νται από τη θολή και με εθνι­κι­στι­κή το­ξι­κή επι­βά­ρυν­ση  έν­νοια του ομο­γε­νούς , αλλά και κά­νουν γαρ­γά­ρα την ανα­γκα­στι­κή επι­βο­λή από το ευ­ρω­ε­νω­σια­κό δί­καιο για μη διά­κρι­ση με­τα­ξύ των πο­λι­τών των Κ-Μ.

Στο συ­γκε­κρι­μέ­νο χώρο των σχο­λι­κών κα­θα­ρι­στριών/στών οδη­γεί σε ένα επι­πλέ­ον δια­χω­ρι­σμό με­τα­ξύ με­τα­να­στών/ριών που έχουν πχ  αλ­βα­νι­κή κα­τα­γω­γή σε σχέση με αυτές/ους με ρου­μά­νι­κη ή βουλ­γά­ρι­κη.

Η δια­δι­κα­σία της από­κτη­σης ιθα­γέ­νειας έρ­χε­ται ως κο­ρύ­φω­ση μιας απα­ρά­δε­κτης και απάν­θρω­πης πο­λι­τι­κής, όσες/οι κα­τά­φε­ραν να επι­βιώ­σουν στις άθλιες συν­θή­κες δια­βί­ω­σης και στυ­γνής ερ­γα­σια­κής εκ­με­τάλ­λευ­σης  και να συ­γκε­ντρώ­σουν τα χρή­μα­τα για το πα­ρά­βο­λο συμ­με­το­χής στις εξε­τά­σεις, συμ­με­τέ­χουν σε μια δια­δι­κα­σία  δια­γω­νι­σμού- τεστ γνώ­σε­ων με ερω­τή­σεις ελ­λη­νι­κής γλώσ­σας, ιστο­ρί­ας, γε­ω­γρα­φί­ας, πο­λι­τι­κών θε­σμών, και πο­λι­τι­σμού.

Οι ερω­τή­σεις προ­έρ­χο­νται από  τρά­πε­ζα θε­μά­των  ιδιαί­τε­ρης και με­ρο­λη­πτι­κής δυ­σκο­λί­ας, ελέγ­χουν  την ύπαρ­ξη συ­γκε­κρι­μέ­νου επι­πέ­δου γνώ­σε­ων  ή/και παι­δεί­ας, την οποία οι αι­τού­ντες/σες κα­λού­νται να απο­κτή­σουν μόνοι/ες τους και με συ­γκε­κρι­μέ­νη μα­θη­σια­κή μέ­θο­δο (απο­στή­θι­ση). Από την πλευ­ρά της η πο­λι­τεία πε­ριο­ρί­ζε­ται να  δη­μο­σιο­ποιεί στον ιστό­το­πο  του Υπουρ­γεί­ου Εσω­τε­ρι­κών  τις ερω­τή­σεις και τις απα­ντή­σεις. Ολο­φά­νε­ρα για το ελ­λη­νι­κό κρά­τος ιδε­α­τός πο­λί­της είναι κά­ποιος/α με αρ­κε­τή μόρ­φω­ση και εξοι­κεί­ω­ση με τη γρα­πτή γλώσ­σα που μπο­ρεί να δια­βά­σει και να απο­στη­θί­σει τις σω­στές απα­ντή­σεις.

Ο βαθ­μός δυ­σκο­λί­ας δεν έχει καμία σχέση με τον υπο­τι­θέ­με­νο στόχο: δηλ. τη δια­πί­στω­ση το κατά πόσο οι άν­θρω­ποι έχουν εντα­χθεί στην κοι­νω­νία κι έχουν εξοι­κειω­θεί με τη δεύ­τε­ρη πα­τρί­δα τους. Αντί­θε­τα είναι κα­τά­φω­ρη αδι­κία για γυ­ναί­κες και άν­δρες που ζουν στη χώρα μας επί δε­κα­ε­τί­ες με τις οι­κο­γέ­νειές τους, ερ­γά­ζο­νται, φο­ρο­λο­γού­νται και είναι πλή­ρως ενταγ­μέ­νοι στην Ελ­λη­νι­κή κοι­νω­νία.

Επι­πλέ­ον, με την ισχύ­ου­σα Υπουρ­γι­κή Από­φα­ση κα­θο­ρί­στη­κε συ­γκε­κρι­μέ­νο ύψος ει­σο­δή­μα­τος που θα πρέ­πει να έχει ο/η αιτών/ουσα πο­λι­το­γρά­φη­ση και μά­λι­στα επί 3, 5 ή και 7 συ­νε­χή χρό­νια, κα­θι­στώ­ντας έτσι αδύ­να­τη την από­κτη­ση της ελ­λη­νι­κής  ιθα­γέ­νειας για όποιον/α είχε ένα χρο­νι­κό διά­στη­μα ανερ­γί­ας ή ακόμα και αδή­λω­της ερ­γα­σί­ας. Συχνά οι οι­κο­γέ­νειες ανα­γκά­ζο­νται να επι­λέ­ξουν ποια μέλη θα έχουν την ευ­και­ρία να διεκ­δι­κή­σουν την από­κτη­ση ιθα­γέ­νειας ( δεν αντέ­χουν οι­κο­νο­μι­κά να πλη­ρώ­σουν 4, φορές το πα­ρά­βο­λο) με απο­τέ­λε­σμα οι γο­νείς και συ­χνό­τε­ρα οι γυ­ναί­κες να πα­ρα­χω­ρούν τη θέση τους στα παι­διά τους.

Επο­μέ­νως ει­δι­κό­τε­ρα στην πε­ρί­πτω­ση των κα­θα­ρι­στών/στριών ας δούμε το φαύλο κύκλο στον οποίο εγκλω­βί­ζο­νται : δεν μπο­ρούν να ερ­γα­στούν γιατί δεν έχουν την ελ­λη­νι­κή ιθα­γέ­νεια και ταυ­τό­χρο­να δεν μπο­ρούν να απο­κτή­σουν την ελ­λη­νι­κή ιθα­γέ­νεια αν δεν έχουν ερ­γα­σία.

Από την άλλη πλευ­ρά η ίδια  η πο­λι­τεία ανα­γνω­ρί­ζο­ντας την ανά­γκη να ερ­γα­στούν και επί­σης την κα­ταλ­λη­λό­τη­τα τους -όπως απο­δεί­χτη­κε από την πο­λύ­χρο­νη δου­λειά τους στα σχο­λεία-  αφαί­ρε­σε από την προ­κή­ρυ­ξη την προ­ϋ­πό­θε­ση  της κα­το­χής τί­τλου υπο­χρε­ω­τι­κής εκ­παί­δευ­σης  για τις/ους υπο­ψή­φιες/ους για τις θέ­σεις σχο­λι­κών κα­θα­ρι­στών/στριών.

Όμως μια/ενας πχ από την Αλ­βα­νία θα πρέ­πει  να γνω­ρί­ζει ονό­μα­τα και λε­πτο­μέ­ρειες  για ελ­λη­νί­δες βα­σί­λισ­σες και δο­σί­λο­γους πρω­θυ­πουρ­γούς καθώς «γνώ­σεις» όπως  το όνομα της Ελ­λη­νί­δας βα­σί­λισ­σας που ήταν αδερ­φή του Κάι­ζερ Γου­λιέλ­μου ΄Β της Γερ­μα­νί­ας, αν η τε­λευ­ταία Ελ­λη­νί­δα βα­σί­λισ­σα ονο­μα­ζό­ταν Αλίκη ή πό­σους πρω­θυ­πουρ­γούς ανέ­δει­ξε η οι­κο­γέ­νεια Ράλλη  πε­ρι­λαμ­βά­νο­νται στην Τρά­πε­ζα Θε­μά­των.

Ελ­πί­ζου­με ει­λι­κρι­νά να μη σκε­φτούν να υπο­χρε­ώ­σουν σε τέ­τοιου εί­δους εξέ­τα­ση πο­λί­τες  Έλ­λη­νες  από γέν­νη­ση με ποινή την αφαί­ρε­ση της ιθα­γέ­νειας αν δώ­σουν λαν­θα­σμέ­νες απα­ντή­σεις!

Επι­πλέ­ον, όσες κι όσοι από εμάς πι­στεύ­ου­με στην ανα­γκαιό­τη­τα της ορ­γα­νω­μέ­νης τα­ξι­κής πάλης από τα συν­δι­κά­τα,  νοιώ­θου­με επι­τα­κτι­κή  την ανά­γκη τέ­τοια αι­τή­μα­τα όπως αυτά των σχο­λι­κών με­τα­να­στριών/των κα­θα­ρι­στών/στριων να υιο­θε­τη­θούν άμεσα από όλα τα σω­μα­τεία ερ­γα­ζο­μέ­νων στους δή­μους, στα σχο­λεία, την ομο­σπον­δία ΠΟΕ-ΟΤΑ  και την ΑΔΕΔΥ κι όχι να πε­ριο­ρί­ζο­νται σε πρω­το­βου­λια­κές δρά­σεις ατό­μων, συν­δι­κα­λι­στι­κών πα­ρα­τά­ξε­ων ή κατά πε­ρί­πτω­ση επι­τρο­πών αγώνα.

Τέλος, μετά και την πρό­σφα­τη τη νι­κη­φό­ρα έκ­βα­ση της μάχης των ερ­γα­ζο­μέ­νων της e food, το­νί­ζου­με εμ­φα­τι­κά ότι «λύ­σεις» του τύπου οι απο­λυ­μέ­νες/οι γί­νο­νται συμ­βαλ­λό­με­νοι του δη­μο­σί­ου (με ΚΟΙΝ­ΣΕΠ όπως πρό­τει­νε ο Βο­ρί­δης στη βουλή και στις ίδιες τις με­τα­νά­στριες) ή εται­ρεί­ες κα­θα­ριό­τη­τας  ανα­λαμ­βά­νουν τον κα­θα­ρι­σμό των σχο­λεί­ων δεν πρό­κει­ται να γί­νουν απο­δε­κτές από την σχο­λι­κή κοι­νό­τη­τα και την ελ­λη­νι­κή κοι­νω­νία. 

*Μέλη της Ανυ­πό­τα­κτης Αθή­νας και της Συ­νέ­λευ­σης 8 Μάρτη