ΑΤΑ στο ΚΥΜΑ ΑΥΞΗΣΕΩΝ

Ήδη, πληρώνουμε ακριβά τις συνέπειες από την άνοδο της τιμής του πετρελαίου και του φυσικού αέριου, με την αύξηση στις τιμές του ρεύματος και στα καύσιμα. Αυτό σημαίνει ότι οι αυξήσεις του ρεύματος στις βιομηχανίες, όπως και των καυσίμων στη μεταφορά προϊόντων, θα μετακυλήσει με αυξήσεις στα προϊόντα που καταναλώνουμε.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Κι άλλη πτώση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων. Η ακρίβεια έχει γίνει στοιχείο της καθημερινότητάς μας, δυσχεραίνοντας ακόμη περισσότερο τη θέση των ευάλωτων πολιτών και των ανέργων. Ο πληθωρισμός καταγράφει Ρεκόρ και συνεχίζει την ανηφόρα... Όμως, δεν είναι απλά ένα στατιστικό μέγεθος. Είναι η δυνατότητα να ζεσταίνεσαι τον χειμώνα, να δροσίζεσαι το καλοκαίρι, να μπορείς να κυκλοφορείς το αυτοκίνητό σου, να αγοράζεις τρόφιμα για να συντηρείσαι, να μπορείς να πληρώνεις τους λογαριασμούς, και να καλύπτεις τις υποχρεώσεις σου. Η συνεχής αύξηση των τιμών (ενέργεια, καύσιμα, αγαθά) θα προκαλέσει μείωση της αγοραστικής ικανότητας των εργαζομένων. Μάλιστα, έχει υπολογιστεί ότι κάθε εργαζόμενος με μέσο μισθό 800 ευρώ θα χάσει περίπου ενάμιση με δύο μισθούς ετησίως λόγω των αυξήσεων.

Θεωρώ ότι σε αυτές τις συνθήκες οι εργαζόμενοι, μαζί με το αίτημα της επαναφοράς του κατώτατου μισθού, καταρχήν, στα 750 ευρώ, είναι αναγκαίο να διεκδικήσουν να θεσπιστεί (σε μηνιαία βάση ή σε τριμηνιαία), η ΑΥΤΟΜΑΤΗ ΤΙΜΑΡΙΘΜΙΚΗ ΑΝΑΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ (ΑΤΑ) των μισθών και των ημερομισθίων, ώστε να αντισταθμίζεται η απώλεια του εργατικού εισοδήματος από τις αυξήσεις των τιμών. Το ίδιο, βέβαια, θα πρέπει να αναπροσαρμόζονται και τα επιδόματα των ανέργων, οι συντάξεις, κ.λπ. Έτσι, όσο θα αυξάνονται οι τιμές, τόσο θα πρέπει να αυξάνονται οι μισθοί, τα επιδόματα και οι συντάξεις.

Βέβαια, τίθεται το ερώτημα, κατά πόσο η εφαρμογή της ΑΤΑ μπορεί να αυξήσει τις πληθωριστικές πιέσεις. Ας το αναλύσουμε.

Οι λόγοι αύξησης του πληθωρισμού είναι οι εξής:

1) Από την πλευρά της προσφοράς υπήρξαν διακοπές στην αλυσίδα τροφοδοσίας, λόγω πανδημίας και μπλοκαρίσματος της παραγωγής (εγκλεισμός). Στη συνέχεια, το μπλοκάρισμα έγινε λόγω του πολέμου και των κυρώσεων. Οι εξελίξεις στην Ουκρανία είναι το αποτέλεσμα των συνεχών γεωπολιτικών αλλαγών μεταξύ των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που έχουν ως στόχο την επικράτηση σε μεγαλύτερες σφαίρες επιρροής, για τον έλεγχο της παραγωγής και μεταφοράς ενέργειας. Όμως, ο πόλεμος με τη σειρά του μπλοκάρει τη σταθερή ροή ενέργειας και πρώτων υλών και οδηγεί σε περαιτέρω αύξηση των τιμών και της κερδοσκοπίας. Γι’ αυτό χρειάζεται να σταματήσει άμεσα, όπως και οι κυρώσεις.

2) Από την πλευρά της ζήτησης, το χρήμα, το οποίο λόγω της πανδημίας και των περιοριστικών μέτρων συσσωρεύτηκε στις χρηματιστηριακές αγορές και στις αποταμιεύσεις, χωρίς αντίστοιχη αύξηση της παραγωγής, δημιούργησε ψυχολογικές προσδοκίες διοχέτευσής του προς κατανάλωση και δαπάνη, ειδικά από τα υψηλά εισοδηματικά στρώματα. Οι εκτιμήσεις αυτές τροφοδότησαν κερδοσκοπικές συμπεριφορές, όχι μόνο στις αγορές καταναλωτικών αγαθών και υπηρεσιών (π.χ. τρόφιμα), αλλά και πρώτων υλών, πετρελαίου, φυσικού αερίου, ηλεκτρικού ρεύματος, ναύλων, κ.λπ. Όλα τα παραπάνω αποτέλεσαν την καύσιμη ύλη για την πυροδότηση της κερδοσκοπίας, ενώ η πανδημική κρίση και οι γεωπολιτικές εντάσεις το σπίρτο για την ανάφλεξη της.

Υπό αυτή την έννοια, η ΕΦΑΡΜΟΓΗ της ΑΤΑ σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα ανεργίας, είναι ένα μέσο προστασίας των εργαζομένων και πίεσης απέναντι στην κερδοσκοπία. Όσο θα αυξάνονται οι τιμές των προϊόντων θα αυξάνονται και οι μισθοί. Επιπλέον, η αύξηση των μισθών (και μέσω ΑΤΑ) θα ενθαρρύνει τη ζήτηση και άρα θα κινείται το παραγωγικό κύκλωμα και έτσι δεν θα υπάρξει οικονομική ύφεση. Επιπρόσθετα, κάποια αντισταθμιστικά μέτρα, όπως η πάταξη της κερδοσκοπίας, οι έλεγχοι στις αυξήσεις των τιμών, η φορολογία του κεφαλαίου, η μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα καύσιμα, το πλαφόν ανώτατων τιμών στην ενέργεια, η επανακρατικοποίηση της ΔΕΗ για να εξασφαλιστεί φθηνό ρεύμα κ.ά.τ., αποτελούν βασικούς παράγοντες για να σωθεί το εισόδημα των εργαζομένων. Μαζί με όλα αυτά να απαιτήσουμε καμία εμπλοκή στους δολοφονικούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Οι οικονομικές επιλογές είναι βαθιά ταξικές και μόνο ως τέτοιες μπορούμε να τις αντιμετωπίσουμε. Άλλες είναι οι επιλογές για τους «από κάτω» και άλλες για τους «από πάνω». Οι αντιθέσεις του συστήματος βιώνονται διαφορετικά από τον κόσμο της εργασίας και διαφορετικά από το κεφάλαιο: Από τη μια τα λαϊκά στρώματα βιώνουν έκρηξη ακρίβειας και ανεργία, από την άλλη μεγάλο μέρος των μεγάλων επιχειρήσεων, καθώς επίσης τα υψηλόβαθμα στελέχη των εταιριών και οι κάτοχοι χρηματοπιστωτικών τίτλων, κερδοσκοπούν, αυξάνοντας τα κέρδη και τα εισοδήματα τους.

Κατά συνέπεια, η εισοδηματική πολιτική για κάθε τάξη αντιμετωπίζεται διαφορετικά. Η πλευρά που διαλέγουμε είναι μονόδρομος...