Έντεκα χρόνια συµπληρώνονται φέτος από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι.
Από το βράδυ που ο Ρουπακιάς και το τοπικό Τάγµα Εφόδου της Χρυσής Αυγής µαχαίρωσαν τον Παύλο στο ύψος της καρδιάς. Από τότε άλλαξαν πολλά. Με τη Χρυσή Αυγή τελειώσαµε οριστικά και αµετάκλητα. Τόσο στους δρόµους, όσο και στις δικαστικές αίθουσες. Με την ακροδεξιά και τον φασισµό όµως έχουµε ακόµη ανοιχτούς πολιτικούς λογαριασµούς. Και γι’ αυτό δεν πρέπει να εφησυχάζουµε λεπτό.
Το αντιφασιστικό κίνηµα της προηγούµενης δεκαετίας πρωταγωνίστησε σε µεγάλες µάχες και µας έδωσε τη δυνατότητα να βγάλουµε πολύ σηµαντικά συµπεράσµατα. Το τρίπτυχο µαζικότητα-ενότητα-ριζοσπαστισµός πήρε σάρκα και οστά εκείνο το πρωινό του Οκτώβρη του 2020 έξω από το εφετείο όταν ανακοινώθηκε η καταδικαστική απόφαση εις βάρος των δολοφόνων νεοναζί. Όµως είχε ήδη σχηµατοποιηθεί στις µικρότερες µάχες στις γειτονιές, στα σχολεία, στις σχολές, στους χώρους δουλειάς. Αυτή την πολιτική παρακαταθήκη πρέπει να κρατήσουµε σφιχτά στις γροθιές µας και να την κάνουµε ενεργή κοινωνική δύναµη. Με άνοιγµα στην κοινωνία, χωρίς στρατιωτικοποίηση του κινήµατος από τη µία, ούτε σύρσιµο πίσω από συστηµικά δηµοκρατικά µέτωπα από την άλλη.
Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, οφείλουµε να δώσουµε στον Αντιφασιστικό Σεπτέµβρη µαζικά και ενωτικά χαρακτηριστικά που θα συσπειρώσουν τον κόσµο του κινήµατος και της Αριστεράς, απέναντι στις νέες σοβαροφανείς µετεξελίξεις των Κασιδιάρηδων. Η ακροδεξιά είναι παρούσα πολιτικά και αυτό φάνηκε σε όλες τις προηγούµενες εκλογικές αναµετρήσεις. Το διεθνές ρεύµα της λεγόµενης αλτ ράιτ εµφανίζεται µε διάφορες µορφές στο παγκόσµιο πολιτικό προσκήνιο. Διάφοροι επίδοξοι αρχηγίσκοι επιχειρούν να το εκφράσουν και στην Ελλάδα τρώγοντας προς το παρόν ο ένας τις σάρκες του άλλου. Όµως, υπάρχουν στην πολιτική ζωή και συνεχίζουν να αποτελούν µια σηµαντική απειλή απέναντι στον κόσµο της εργασίας, τους µετανάστες, τα µέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας.
Ο φετινός αντιφασιστικός Σεπτέµβρης ξεκινά το Σάββατο 14/9 και ολοκληρώνεται µε την αντιφασιστική πορεία την Τετάρτη 18/9 στο Κερατσίνι. Στο ενδιάµεσο υπάρχει ένα πλούσιο πρόγραµµα µε οµιλίες, θέατρο, τουρνουά µπάσκετ, παρουσίαση βιβλίου και συναυλία. Οι δύο εκδηλώσεις παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Η πρώτη έχει τίτλο «Ο αγώνας ενάντια στην εγκληµατική οργάνωση συνεχίζεται: ενηµέρωση, εξελίξεις & συµπεράσµατα από το εφετείο της Χ.Α. και την κατάσταση του φασιστικού χώρου στην Ελλάδα» και η δεύτερη «Δικαιοσύνη ενάντια στη συγκάλυψη: Οµιλίες και παρεµβάσεις για τα εγκλήµατα της Πύλου, των Τεµπών, του Ζακ Κωστόπουλου/Zackie Oh, του Κώστα Μανιουδάκη, του Ανδρέα - Οδυσσέα Τσιαµπόκαλου, του Βασίλειου Μάγγου».
Έντεκα χρόνια µετά τη δολοφονία του Παύλου από τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής οφείλουµε να µην ξεχάσουµε και να βάλουµε τις βάσεις για ένα ακόµη πιο µαζικό και δυναµικό αντιφασιστικό κίνηµα. Ένα κίνηµα που θα απλώνεται σε κάθε κοινωνικό χώρο και δεν θα αφήνει πεδίο παρέµβασης στην ακροδεξιά και τους φασίστες. Σήµερα που η πολιτική έχει υποχωρήσει και αυτό λειτουργεί υπέρ της ακροδεξιάς, έχουµε χρέος να δυναµώσουµε τα κινήµατα, να µιλήσουµε πολιτικά, να αγωνισθούµε συλλογικά.
*Αναδημοσίευση από την Εργατική Αριστερά
