Συνάντηση στη βουλή του ΣΥΡΙΖΑ με τις ΛΟΑΔ οργανώσεις

Είναι γνωστό, οτι στην Ελλάδα οι ετεροφυλικές σχέσεις θεωρούνται οι μόνες «φυσιολογικές». Ειναι οι μόνες που στηρίζονται νομικά, οικονομικά και κοινωνικά, ενώ καταπιέζεται οποιοσδήποτε αντρας ή γυναίκα έχει διαφορετική σεξουαλική επιλογή ή επιλογή φύλου (ομοφυλόφιλοι, λεσβίες, τρανς κλπ). Τα τελευταία φαινόμενα ρατσισμού και σεξισμού που έχουν αυξηθεί μετα την είσοδο της φασιστικής Χρυσής Αυγής στη βουλή, απαιτούν μια απάντηση από το κίνημα και την Αριστερά. Και ιδίως την «δική» μας Αριστερά (τον ΣΥΡΙΖΑ) που στις εξαγγελίες του και την ιδεολογία του είναι η υπεράσπιση –χωρίς όρους-  των καταπιεσμένων.

Ετσι, νομιζω ήταν εξαιρετική η πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ να δώσει την ευκαιρία και σε όσους και όσες το κράτος, η κυβέρνηση, τα ΜΜΕ και οι άλλοι θεσμοί κρατούν στην αφάνεια και στην αφωνία (στην καλύτερη περίπτωση!) ή στον εξευτελισμό και τις επιθέσεις εναντίον τους, να μιλήσουν, να εξηγήσουν , να πείσουν και κυρίως να διεκδικήσουν τα δίκαια αιτήματά τους. Και απο την άλλη, να μάθουν και οι βουλευτές του κόμματος -όσοι δεν γνωρίζουν- την κατάσταση και την καταπίεση που επικρατεί στους/στις  ΛΟΑΔ. 

Την συζήτηση συντόνισαν η Λίνα Φιλοπούλου (από το Τμήμα Φεμινιστικής πολιτικης/Φύλου του ΣΥΡΙΖΑ) και ο Αντώνης Σιγάλας, απο το Τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ.  Η Λίνα Φιλοπούλου πολύ σωστά τόνισε ότι είναι σημαντικό για τον ΣΥΡΙΖΑ να ανοίξει διάλογο με τις οργανώσεις ΛΟΑΔ και ότι η νίκη των αιτημάτων αυτών των ανθρώπων μας αφορά όλες και όλους. Αναφέρθηκε επίσης «στην ανάγκη υποστήριξης των δικαιωμάτων των ΛΟΑΔ ατόμων όχι από απλώς ανθρωπιστική σκοπιά, αλλά ως εν δυνάμει δυνατότητας υπέρβασης των κανονιστικών πλαισίων της καπιταλιστικής κοινωνίας».

Το άνοιγμα έκανε η βουλευτίνα Βασιλική Κατριβάνου τονίζοντας ότι πλήττει την καθεμιά και τον καθένα μας η ισχύουσα κατάσταση, όπου καθε τι που ξεφεύγει από τη νόρμα (το οριζόμενο σαν «φυσιολογικό» από την εξουσία) δαιμονοποιείται. 

Τοποθετήθηκαν εκπρόσωποι/ες από όλες  τις παρευρισκόμενες συλλογικότητες (πάνω απο 10 στον αριθμό):

Η Ειρήνη Πετροπούλου από την ΟΛΚΕ έδωσε έμφαση στην απουσία επαρκούς νομοθετικού πλαισίου που να καλύπτει το σύνολο των δικαιωμάτων και να προστατεύει από μεροληπτικές προσεγγίσεις και επανέλαβε την πάγια διεκδίκηση του ΛΟΑΤ κινήματος για ισότητα στον πολιτικό γάμο, επέκταση του Συμφώνου Συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια και αναγνώριση της δυνατότητας απόκτησης και ανατροφής παιδιών.

 Η Χριστίνα Νεοφώτιστου από τη ΛΟΑ (Λεσβιακή ομάδα Αθήνας), ξεκίνησε θυμίζοντάς μας την απο παλιά αποψη του γυναικείου κινήματος ότι «το προσωπικό είναι πολιτικό», τόνισε το ρόλο που διαδραματίζουν τα ΜΜΕ στη διαμόρφωση των στερεοτύπων, καταγράφοντας παράλληλα ένα ιστορικό ομοφοβικών αποφάσεων του ΕΣΡ. Ζήτησε κι αυτή να υπάρχει και για τα ομόφυλα ζευγάρια ο πολιτικός γάμος και το σύμφωνο συμβίωσης, όπως και την απαλοιφή των διακρίσεων στην εργασία και την προστασία από την σεξουαλική παρενόχληση.

Η Έλενα Διαμαντοπούλου από την Colour Youth  μας ειπε: …«Είμαστε μια ομάδα αποτελούμενη από νέες και νέους, λεσβίες, γκέι, τρανς και κουίρ με κύριο σκοπό την διεκδίκηση ίσων δικαιωμάτων και την προώθηση της ορατότητας της ΛΟΑΤ κοινότητας στο σύνολο της. Στην διάρκεια των τελευταίων τριών ετών η κατάσταση αλλάξε δραματικά και με ρυθμούς πρωτόγνωρους. Είναι ο συνεχής περιορισμός δικαιωμάτων τα οποία λογίζαμε σαν κεκτημένα, η επικράτηση του παράλογου στον δημόσιο λόγο , το τέλμα στο οποίο φαίνεται να έχει φτάσει αυτή η κοινωνία. Σ'όλα αυτά έρχεται να προστεθεί η παρείσφρυση πολιτικών σχηματισμών και ανθρώπων που υποστηρίζουν ανοιχτά ρατσιστικές αντιλήψεις στη Βουλή…..Στην Ελλάδα του 2013 δεν καταφέραμε να εξασφαλίσουμε την ισότητα, την αξιοπρεπή διαβίωση, το θεμελιώδες δικαίωμα στην ύπαρξη ολόκληρων συνόλων συνανθρώπων μας. …. Στην πράξη όλα τα παραπάνω έρχονται να χτυπήσουν κατα πρόσωπο τα μέλη της κοινότητας μας, με αλλεπάληλες επιθέσεις στο κέντρο της πόλης μας. Στην Ομόνοια, στο Σύνταγμα, στο Γκάζι, πρόσφατα σε ένα σχολείο, καθημερινά ο εκφασισμός και η συντηρητικοποίηση των πολιτών που αποτελούν την κοινωνία αυτή, εκφράζεται με τον πιο σκληρό τρόπο».  και απηύθυνε κάλεσμα στο Σύριζα: «σ’ αυτή την πορεία σας θέλουμε συμπαραστάτες και σας καλούμε σήμερα να προωθήσετε την επίλυση αυτών των προβλημάτων»

Η Andrea Gilbert από το Athens Pride χαρακτήρισε «ντροπή» το γεγονός ότι η Ελλάδα μετά από τόσα χρόνια στην Ευρωπαϊκή Ένωση κατάφερε χώρες όπως η Αλβανία να σημειώνουν μεγαλύτερη πρόοδο στην κατοχύρωση των σεξουαλικών ελευθεριών.

Ο Σάββας Γεωργιάδης και ο Πέτρος Σαπουτζάκης από την Ομάδα Ενάντια στην Ομοφοβία στην Εκπαίδευση, περιέγραψαν τους μηχανισμούς εσωτερίκευσης της ομοφοβίας και της συνακόλουθης γκετοποίησης των ΛΟΑΤ παιδιών και εφήβων, την αορατότητά τους στο σχολείο, το σχολικό εκφοβισμό (ομοφοβικό και τρανσφοβικό), την θέση των γονειών απέναντι στην “αποτυχία” τους , όταν τα παιδιά τους δεν είναι στρέιτ.

Επίσης τοποθετήθηκαν η Κωνσταντίνα Κοσμίδου,  από την ILGA, ως η πρώτη ανοιχτά δηλωμένη λεσβία που υπήρξε υποψήφια στο δήμο του Πειραιά με τους Οικολόγους Πράσινους, η Μαριαλένα Κλόκα από τη Θετική Φωνή και ο Κωσταντής Καμπουράκης από την Act up, (οργάνωση υπεράσπισης και διεκδικήσης των ανθρώπων με ΕΪΤΖ). Ο τελευταίος, έθεσε και το καίριο ερώτημα-διεκδίκηση από τον ΣΥΡΙΖΑ για το τι θα κάνει για να πέσουν οι τιμές των φαρμάκων για τα οροθετικά άτομα, ώστε να μην πεθαίνουν απο φτώχεια, αντί για τον ιο. Χαρακτηριστικά είπε ότι εδώ τα φάρμακα κοστίζουν 10.000 ευρώ το χρόνο, ενώ σε χώρες σκανδιναβικές 300 ευρώ το χρόνο!

 Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η παρέμβαση της Κικής Σταματόγιαννη από την Homophonia Θεσσαλονίκης. Για το πως κερδίζονται οι αγώνες με τη σύνδεση μεταξύ τους (γυναικείων ΛΟΑΤ, εργατικών, νεολαίας). Περιέγραψε πως στην πόλη του Άνθιμου και του Ψωμιάδη, διοργανώθηκε στις 23 Ιουνίου πέρσι το 1ο Pride Θεσσαλονίκης με μεγάλη επιτυχία (3.000 κόσμος!). 

Αίσθηση προκάλεσε η τοποθέτηση της προέδρου του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών, Μαρίνας Γαλανού: «μιλώντας για τρανς δικαιώματα , να επισημάνουμε καταρχήν ότι είναι ανύπαρκτα. Πόσα τρανς άτομα έχετε δει σε γραφεία ή δημόσιες υπηρεσίες; Τα τρανς άτομα είναι αποκλεισμένα από την εργασία και ως εκ τούτου δεν έχουν πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη».

Ζήτησε την αναγνώριση της ταυτότητας φύλου και από την νομοθεσία/ δηλ. Την δυνατότητα αλλαγής ταυτότητας των ανθρώπων που αλλάζουν φύλο, χωρίς προϋποθέσεις ιατρικές, νομικές κλπ.

Από τους παρευρισκόμενους/ες βουλευτές, ξεχώρισε η τοποθέτηση της Ιωάννας Γαϊτάνη (Θεσσαλονίκη): Ξεκινώντας και παίρνοντας έμπνευση από το υπόδειγμα του Μπολσεβίκικου Κόμματος που αποποινικοποίησε την ομοφυλοφιλία στον πρώτο μήνα που ήρθε στην εξουσία, υποστήριξε ότι αν ο Σύριζα γίνει κυβέρνηση οφείλει να κάνει νόμους τις διεκδικήσεις των κοινοτήτων και κυρίως να συμβάλλει στην κοινωνική νομιμοποίηση τους. Επίσης εξήρε την συλλογικότητα της απεύθυνσης της ομοφόνια στην Θεσσαλονίκη και την υπεράσπιση που της παρείχε ο κόσμος. 

Η επίσης βουλευτίνα Θεσσαλονίκης, Δέσποινα Χαραλαμπίδου, μας περιέγραψε πως στο σωματείο της (Ιματισμού) κατάφερε από το 1983(!) να γράψουν μέλη και ομοφυλόφιλους, ενώ την ανάγκη ένταξης του ΛΟΑΤ κινήματος σ ΄ένα συνολικότερο αντιφασιστικό μέτωπο ανέδειξε η Αφροδίτη Σταμπουλή. 

Πρόκειται για μια καλή αρχή, που οφείλει με πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ να έχει συνέχεια…