Μεγάλη μερίδα συνδικαλιστικών στελεχών επέλεξε στις ιταλικές εκλογές να στηρίξει την κεντροαριστερή συμμαχία του Δημοκρατικού Κόμματος με το «Σοσιαλισμός, Οικολογία και Ελευθερία» του Βέντολα, συμμετέχοντας και στις προκριματικές εκλογές για την ανάδειξη του προεδρικού υποψηφίου της συμμαχίας.
Μεγάλη μερίδα συνδικαλιστικών στελεχών επέλεξε στις ιταλικές εκλογές να στηρίξει την κεντροαριστερή συμμαχία του Δημοκρατικού Κόμματος με το «Σοσιαλισμός, Οικολογία και Ελευθερία» του Βέντολα, συμμετέχοντας και στις προκριματικές εκλογές για την ανάδειξη του προεδρικού υποψηφίου της συμμαχίας. Στην ανοιχτή επιστολή που δημοσιεύουμε, ο Τζόρτζιο Κρεμάσκι, συνδικαλιστής του FIOM, είχε σταθεί στα προβλήματα αυτής της επιλογής. Η επιστολή αναδείκνυε το «πραγματικό» πρόγραμμα της ιταλικής κεντροαριστεράς (που είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε για να αποτιμήσουμε το εκλογικό αποτέλεσμα τις 25 Φλεβάρη), αλλά και ζητήματα που αφορούν την «πολιτική» στάση των συνδικάτων απέναντι στην λιτότητα.
Ο Τζόρτζιο Κρεμάσκι θα είναι στο τριήμερο του rproject, ομιλητής στην συζήτηση για τα συνδικάτα και το εργατικό κίνημα, ενώ θα παρέμβει και στη συζήτηση για την Αριστερά.
------------------------------------------------------------------------------------------
Στμ: FIOM: Ομόσπονδο συνδικάτο των εργαζόμενων στην βαριά μεταλλουργία
CGIL: Το αριστερό συνδικάτο της τριμερούς συνομοσπονδίας των ιταλικών συνδικάτων. Ως το 1989 ελεγχόμενο αποκλειστικά από τους κομμουνιστές και τους αριστερούς σοσιαλιστές.
---------------------------------------------------------------------------------
Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες, τις τελευταίες ημέρες έτυχε να διαβάσω πολλά καλέσματα, αλλά και τοποθετήσεις σας, που υποστηρίζουν τον Μπερσάνι ή τον Βέντολα για το χρίσμα του ηγέτη της κεντροαριστεράς
Φυσικά, δεν προτίθεμαι να αμφισβητήσω το δικαίωμά σας να συμμετάσχετε ως συνειδητοί πολίτες στην εκλογή αυτή. Όμως, επειδή κάποιοι από εμάς είναι και συνδικαλιστικά στελέχη, θεωρώ επιβεβλημένο να σας απευθύνω μερικά ερωτήματα.
Γνωρίζετε το κείμενο «Ιταλία: κοινή μας αξία»; Η διακήρυξη αυτή συνυπογράφεται από τους υποψηφίους για την ηγεσία της κεντροαριστεράς και είναι δεσμευτική για τις μελλοντικές τους συμπεριφορές. Στο κείμενο λοιπόν αυτό δηλώνεται ρητά η βούληση να μην αμφισβητηθεί η δημοσιονομική σταθερότητα (fiscalcompact) και όλες οι υποχρεώσεις που ανέλαβε ως προς αυτήν ο Μοντι. Δηλαδή η λιτότητα۠ ναι, ακριβώς έτσι, η λιτότητα για την οποία εμείς διαδηλώσαμε στις 14 Νοεμβρίου. Περιττό βέβαια να πούμε ότι για το θέμα των συντάξεων δεν γίνεται καν λόγος.
Επιπλέον, και στο κείμενο που θα υπογράψετε, ώστε να έχετε το δικαίωμα να ψηφίσετε για την ηγεσία, αυτές οι υποχρεώσεις αναφέρεται ότι δεσμεύουν όλους τους υποψηφίους σας.
Ένα συνδικαλιστικό στέλεχος του FIOMκαι του CGIL συνηθίζεται -είτε ένεκα της πολιτικής του προϊστορίας, είτε ως απόρροια της συσσωρευμένης εμπειρίας του- να εξετάζει με μεγάλη προσοχή τα κείμενα που υπογράφει, άλλωστε αυτό είναι ένα από τα συστατικά χαρακτηριστικά της δραστηριότητας που ασκεί.
Αναρωτιέμαι λοιπόν, ποια είναι η αιτία που σας ωθεί να παραγνωρίσετε αυτήν τη σημαντική δέσμευση για τη χώρα και, κυρίως, τα σημεία εκείνα που σχετίζονται με τις έως τώρα συνδικαλιστικές μας πρωτοβουλίες;
Μια πρώτη απάντηση στο ερώτημα αυτό θα μπορούσε να είναι ότι, εντέλει, συμφωνείτε και σεις με τις δεσμεύσεις του Μοντι, καθώς και με ό,τι αυτές σημαίνουν για τη δημοσιονομική αυστηρότητα και τη λιτότητα.
Άλλωστε, είναι αλήθεια ότι, κατά βάθος, στα θέματα αυτά οι επίσημες τοποθετήσεις του CGIL, αλλά και του FIOM, δεν είναι ξεκάθαρες. Γιατί ναι μεν λέμε όχι στη μία ή την άλλη απόφαση του Μόντι με την οποία περιορίζονται τα δικαιώματα μας, αλλά, από την άλλη, δεν λέμε όχι στο συνολικό πακέτο της πολιτικής του, και ούτε καν αμφισβητούμε όποιον από την αριστερά υποστηρίζει παρόμοια μέτρα και τα ψηφίζει στη Βουλή.
Θα μπορούσε λοιπόν κάποιος να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι και εσείς θεωρείτε μη τροποποιήσιμα τα σημεία αφετηρίας αυτής της πολιτικής, και ότι το μόνο που σας απασχολεί είναι πώς να περιορίσετε τις κοινωνικές συγκρούσεις που απορρέουν από αυτήν. Εν πάση περιπτώσει, εάν είστε πεισμένοι ότι η δημοσιονομική αυστηρότητα είναι απαραίτητη, σας παρακαλώ, πείτε το.
Αντιθέτως, εάν παραμένετε ακόμα σταθερά αντίθετοι με την οποιαδήποτε εκδοχή της λιτότητας, ευρωπαϊκής ή ιταλικής, τότε, θα ήταν σωστό, να μου δώσετε να καταλάβω γιατί υποστηρίζετε κάποιον ο οποίος, έστω και απρόθυμα, δεσμεύεται απέναντι σε αυτήν.
Μήπως θεωρείτε ότι ο υποψήφιός σας δεν θα τηρήσει τις ευρωπαϊκές δεσμεύσεις; Ότι οι συνθήκες αυτές θα ανατραπούν από μόνες τους και ότι επομένως δεν θα υπάρχει κάτι στο οποίο θα οφείλουμε να συμμορφωθούμε; Ότι μια ευρωπαϊκή επανάσταση θα αλλάξει τα πάντα; Ότι ο Ομπάμα θα κηρύξει τον πόλεμο στην Μέρκελ;
Πραγματικά, θα ήθελα να μου εξηγήσετε πως είναι δυνατόν να είστε ενάντιοι στη δημοσιονομική σταθερότητα και την ίδια στιγμή να υποστηρίζετε κάποιον ο οποίος την ψήφισε και υπεραμύνεται αυτής. Σας παρακαλώ, εξηγείστε το μου.
Αντιθέτως, πάλι, αν η επιλογή σας να συμμετάσχετε στις εκλογές για το χρίσμα βασίζεται στην κοινότοπη αιτιολόγηση τού να μη μείνετε έξω από τα κέντρα της λήψης των αποφάσεων, τότε ποιος ο λόγος να ασχολείστε με το δικό μας είδος πολιτικής που δεν λογαριάζει τέτοιες λεπτομέρειες.
Το συνδικάτο του CGIL δεν υπέγραψε την καταστροφική συμφωνία για την παραγωγικότητα που προτάθηκε από την κυβέρνηση. Την απόφασή του αυτή μόνον ο Βέντολα την υποστήριξε, προσέχοντας όμως να μη δεσμευτεί ότι θα ακυρώσει τη συμφωνία σε περίπτωση νίκης του. Γιατί; Γιατί η κεντροαριστερά είναι δεσμευμένη να φέρει εις πέρας τις υποχρεώσεις που ανέλαβε ο Μόντι.
Δεν καταλαβαίνω λοιπόν γιατί τόσος ενθουσιασμός για κάποιες προκριματικές εκλογές με περιορισμένη κυριαρχία. Μήπως γιατί απέναντι στις τόσες δυσκολίες αλλά και τις ήττες που έχουμε υποστεί, καταλήξαμε, για μια ακόμη φορά, στην παμπάλαια αποτυχημένη μας τακτική να πλευρίζουμε και να θεωρούμε μοναδική σανίδα σωτηρίας την κεντροαριστερά; Σας παρακαλώ απαντήστε μου.
