Υπερασπιζόμαστε τη συριακή λαϊκή επανάσταση - Όχι στην ξένη επέμβαση

Πάνω από 150.000 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί, εκατοντάδες χιλιάδες είναι τραυματίες και ανάπηροι, εκατομμύρια άνθρωποι έχουν φύγει πρόσφυγες στο εξωτερικό ή έχουν εκτοπιστεί εντός Συρίας. Πόλεις, χωριά και γειτονιές έχουν καταστραφεί πλήρως ή μερικώς, από τη χρήση κάθε είδους όπλων: μαχητικά αεροπλάνα, πύραυλοι Σκουντ, βόμβες και τανκς, όλα πληρωμένα από τον ιδρώτα και το αίμα του συριακού λαού, με την πρόφαση της υπεράσπισης της πατρίδας και της επίτευξης στρατιωτικής ισορροπίας με το Ισραήλ (ενώ η κατοχή συριακής γης από το Ισραήλ, στην πραγματικότητα, προστατεύεται από το συριακό καθεστώς, το οποίο δεν έχει απαντήσει σε καμία από τις διαρκείς επιθετικές ενέργειες του Ισραήλ).   

Κι όμως, παρ’ όλες αυτές τις τεράστιες απώλειες που αναφέρθηκαν παραπάνω, παρ’ όλα τα δεινά και τη δυστυχία που υποφέρει όλος ο συριακός λαός, κανένας διεθνής οργανισμός, καμιά μεγάλη χώρα -ή κάποια μικρότερη- δεν ένιωσαν την ανάγκη να παρέχουν πρακτική αλληλεγγύη και υποστήριξη στους Σύριους, στον αγώνα τους για τα πιο βασικά τους δικαιώματα, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την κοινωνική δικαιοσύνη.

Η μόνη εξαίρεση ήταν κάποιες χώρες του Κόλπου, πιο συγκεκριμένα το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία. Όμως, ο στόχος τους ήταν να ελέγξουν το χαρακτήρα της σύγκρουσης και να τον κατευθύνουν σε μια σεχταριστική κατεύθυνση, αλλοιώνοντας τη συριακή επανάσταση με στόχο να την ακυρώσουν, εξαιτίας του βαθύτερου φόβου τους ότι η επαναστατική φλόγα μπορεί να φτάσει στις ακτές τους. Έτσι, υποστήριξαν σκοτεινές ομάδες φανατικών τακφίρι (στμ: ο όρος περιγράφει έναν μουσουλμάνο που θεωρεί κάποιον άλλο μουσουλμάνο «αιρετικό». Πλέον χρησιμοποιείται ιδιαίτερα για περιγράψει κυρίως σαλαφιστικές ομάδες που υποκινούν το μίσος ενάντια σε όποιον δεν ασπάζεται τη δική τους εκδοχή του Ισλάμ), που στην πλειοψηφία τους ήρθαν στη Συρία από τις τέσσερις γωνιές του κόσμου, για να επιβάλλουν μια γκροτέσκα εκδοχή εξουσίας στηριγμένης στην Ισλαμική Σαρία. Αυτές οι ομάδες έχουν εμπλακεί, πολλές φορές, σε τρομακτικές σφαγές ενάντια σε Σύριους πολίτες που εναντιώθηκαν στα καταπιεστικά τους μέτρα και στην επιθετικότητά τους, είτε σε περιοχές που βρίσκονται υπό τον έλεγχό τους είτε σε περιοχές όπου εξαπολύουν επίθεση, όπως το πρόσφατο παράδειγμα στα χωριά στην ύπαιθρο της Λατάκια.

Ένα μεγάλο μπλοκ εχθρικών δυνάμεων, από όλο τον πλανήτη, συνωμοτεί ενάντια στην επανάσταση του συριακού λαού, η οποία ξέσπασε ως συνέχεια των εξεγέρσεων που έχουν εξαπλωθεί σε ένα μεγάλο μέρος της αραβικής περιοχής και του Μάγκρεμπ τα τελευταία τρία χρόνια. Οι λαϊκές εξεγέρσεις είχαν στόχο να βάλουν τέλος σε μια ιστορία βαρβαρότητας, αδικίας και εκμετάλλευσης, και να κατακτήσουν το δικαίωμα στην ελευθερία, την αξιοπρέπεια και την κοινωνική δικαιοσύνη.

Όμως, αυτό το κίνημα δεν έχει να αντιμετωπίσει μόνο τις τοπικές βάρβαρες δικτατορίες, αλλά και τις περισσότερες ιμπεριαλιστές δυνάμεις που επιδιώκουν να συνεχιστεί η λεηλασία των λαών μας, όπως και διάφορες αντιδραστικές κοινωνικές τάξεις και δυνάμεις στις περιοχές όπου ξέσπασαν εξεγέρσεις, αλλά και στις γειτονικές τους χώρες.

Όσον αφορά ειδικά τη Συρία, η συμμαχία που μάχεται ενάντια στην λαϊκή επανάσταση απαρτίζεται από μια σειρά αντιδραστικών σεχταριστικών δυνάμεων, που έχει επικεφαλής το Ιράν, και συμμετέχουν οι «δογματικές» (στμ: confessional, συγκροτημένες πάνω σε ένα συγκεκριμένο δόγμα του Ισλάμ, με αντίπαλό τους όσους ανήκουν σε άλλα δόγματα) πολιτοφυλακές του Ιράκ, αλλά και -δυστυχώς, προς μεγάλη μας θλίψη- το ένοπλο σκέλος της Χεζμπολά, η οποία βυθίζεται στο αδιέξοδο του να υπερασπίζεται ένα εμφανώς διεθφαρμένο και εγκληματικό δικτατορικό καθεστώς.  

Αυτή η επιλογή έχει γίνει δυστυχώς και από μια μεγάλη μερίδα της παραδοσιακής Αραβικής Αριστεράς, η οποία έχει σταλινικές καταβολές, είτε στην ίδια τη Συρία, είτε στο Λίβανο, την Αίγυπτο και τον υπόλοιπο αραβικό κόσμο -αλλά και διεθνώς- η οποία είναι θετικά προκατειλημμένη υπέρ της άθλιας συμμαχίας που υποστηρίζει το καθεστώς Άσαντ. Η αιτιολόγηση είναι πως κάποιοι το αντιμετωπίζουν ως «ανυπότακτο» ή ακόμα και «αντιστασιακό» καθεστώς, παρά τη μακρά του ιστορία –στη διάρκεια της εξουσίας του- προστασίας της Σιωνιστικής κατοχής των Υψιπέδων του Γκολάν, την διαρκή του αιματηρή καταστολή διάφορων ομάδων που αντιστέκονται στο Ισραήλ, είτε Παλαιστινιακών, είτε Λιβανέζικων (ή Συριακών), την αδράνεια και την δουλοπρέπεια που έχει δείξει, μετά τον πόλεμο του Οκτώβρη του 1973, απέναντι όλες τις Ισραηλινές επιθέσεις στα συριακά εδάφη. Αυτή η εύνοια στο καθεστώς Άσαντ, θα έχει σοβαρές συνέπειες στη φήμη της Αριστεράς συνολικά και στην άποψη που διαμορφώνουν οι απλοί Σύριοι για αυτήν.   

Εν τω μεταξύ ο ΟΗΕ και συγκεκριμένα το Συμβούλιο Ασφαλείας, ήταν ανίκανοι να καταδικάσουν τα εγκλήματα ενός καθεστώτος, ενάντια στο οποίο ο Συριακός λαός πάλευε ασταμάτητα και ειρηνικά για πάνω από 7 μήνες, ενώ οι σφαίρες των ελεύθερων σκοπευτών και οι «σαμπίχα» (στμ: «φαντάσματα», έτσι αποκαλούνται οι παραστρατιωτικές, φιλοκαθεστωτικές ομάδες) επιτίθονταν στη μία διαδήλωση μετά την άλλη, σε καθημερινή βάση, ενώ οι πιο σημαντικοί αγωνιστές συλλαμβάνονταν, υποβάλλονταν στα χειρότερα βασανιστήρια και εξαφανίζονταν στις φυλακές και τα κέντρα κράτησης. Ενώ συνέβαιναν όλα αυτά, ο πλανήτης παρέμενε απολύτως σιωπηλός, σχεδόν σε κατάσταση πλήρους άρνησης.     

Αυτή η κατάσταση συνεχιζόταν μέχρι που διάφοροι άνθρωποι που συμμετείχαν στην επανάσταση αποφάσισαν να πάρουν τα όπλα και δημιουργήθηκε αυτό που αργότερα έγινε γνωστό ως Ελεύθερος Συριακός Στρατός (FSA) –του οποίου η διοίκηση και οι στρατιώτες προέρχονταν, σε μεγάλο βαθμό, από τον τακτικό στρατό- ενώ το καθεστώς κλιμάκωνε τρομακτικά τα εγκλήματά του.

Ο ρωσικός ιμπεριαλισμός, ο σημαντικότερος σύμμαχος του Μπααθικού καθεστώτος στη Δαμασκό, ο οποίος του παρέχει όλα τα είδη υποστήριξης, παραμένει σε επιφυλακή για να μπλοκάρει κάθε προσπάθεια να βγει απόφαση καταδίκης αυτών των εγκλημάτων από το Συμβούλιο Ασφαλείας. Οι ΗΠΑ, από την άλλη μεριά, δεν έχουν κανένα πραγματικό πρόβλημα με το να συνεχιστεί η σημερινή κατάσταση, μαζί με όλες τις εμφανείς συνέπειές της και την καταστροφή της χώρας. Αυτό ισχύει, παρ’ όλες τις απειλές που χρησιμοποιεί ο πρόεδρος των ΗΠΑ, κάθε φορά που κάποιο μέλος της αντιπολίτευσης ανακινεί το ζήτημα της χρήσης χημικών όπλων από το καθεστώς, μέχρι και την τελευταία κλιμάκωση, που θεωρήθηκε παραβίαση μιας «κόκκινης γραμμής».

Είναι εμφανές ότι ο Ομπάμα, που δίνει την εντύπωση ότι τώρα θα υλοποιήσει τις απειλές του, θα ταπεινωνόταν αν δεν το έκανε. Καθώς δεν θα θιγόταν μόνο η εικόνα του προέδρου, αλλά και η εικόνα του ισχυρού και αλαζονικού κράτους του οποίου ηγείται, στα μάτια των αραβικών σύμμαχων χωρών του και στα μάτια όλου του πλανήτη.

Το αναμενόμενο χτύπημα ενάντια στις Συριακές ένοπλες δυνάμεις καθοδηγείται ουσιαστικά από τις ΗΠΑ. Όμως θα συμβεί με την συμφωνία και την συνεργασία των συμμάχων τους ιμπεριαλιστικών κρατών, ακόμα και χωρίς την δικαιολόγηση της επίθεσης μέσα από τη συνηθισμένη φάρσα, που είναι γνωστή ως «διεθνής νομιμοποίηση» (δηλαδή τις αποφάσεις του ΟΗΕ, ο οποίος ήταν και παραμένει εκπρόσωπος των συμφερόντων των μεγάλων δυνάμεων, είτε αυτές βρίσκονται σε σύγκρουση είτε σε συμμαχία, ανάλογα τις συνθήκες, τις διαφοροποιήσεις και τον συσχετισμό δυνάμεων μεταξύ τους). Με άλλα λόγια, το χτύπημα δεν θα περιμένει απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας για να γίνει, καθώς είναι αναμενόμενο το Ρωσο-Κινεζικό βέτο.

Δυστυχώς, αρκετοί στη Συριακή αντιπολίτευση ποντάρουν σε αυτό το χτύπημα και γενικά στην στάση των ΗΠΑ. Πιστεύουν ότι αυτό θα τους δημιουργήσει την ευκαιρία να αρπάξουν την εξουσία, παρακάμπτοντας το κίνημα, τις μάζες και τις δικές τους ανεξάρτητες αποφάσεις. Δεν είναι έκπληξη, λοιπόν, ότι οι εκπρόσωποι αυτής της αντιπολίτευσης και του FSAδεν είχαν κανένα δισταγμό να παρέχουν πληροφόρηση στις ΗΠΑ όσον αφορά τους προτεινόμενους στόχους του χτυπήματος.

Σε κάθε περίπτωση, συμφωνούμε στα παρακάτω:

• - Η δυτική ιμπεριαλιστική συμμαχία θα χτυπήσει αρκετές θέσεις και πολύτιμα τμήματα της στρατιωτικής και πολιτικής υποδομής της Συρίας (με πολλές απώλειες αμάχων, όπως πάντα). Ωστόσο, όπως ήταν πρόθυμοι να ανακοινώσουν, οι επιθέσεις δεν έχουν στόχο να ανατρέψουν το καθεστώς. Έχουν στόχο απλώς να τιμωρήσουν, με τα λόγια του Ομπάμα, την σημερινή Συριακή ηγεσία και να σώσουν την υπόληψη της αμερικανικής κυβέρνησης, μετά από όλες τις απειλές που έχει εξαπολύσει όσον αφορά τη χρήση χημικών όπλων.
•  
• - Οι προθέσεις του προέδρου των ΗΠΑ να τιμωρήσει τη συριακή ηγεσία δεν προκύπτουν, με κανένα τρόπο ή μορφή, από κάποια αλληλεγγύη της Ουάσινγκτον με τα παιδιά που υπέφεραν στις σφαγές της Ghouta, αλλά από τη δέσμευσή της σε αυτό που ο Ομπάμα αποκάλεσε πολύτιμα συμφέροντα των ΗΠΑ, όπως και από τη δέσμευσή της στα συμφέροντα και την ασφάλεια του Ισραήλ.
•  
• - Ο συριακός στρατός και οι περιφερειακοί του σύμμαχοι, υπό την ηγεσία του Ιρανικού καθεστώτος, δεν θα έχουν αρκετό κουράγιο, το πιθανότερο, να υλοποιήσουν αυτά που ακούστηκαν ως απειλές των ηγεσιών τους ότι οποιαδήποτε δυτική επίθεση στη Συρία θα προκαλέσει πόλεμο σε όλη την περιοχή. Αλλά αυτή η επιλογή παραμένει στο τραπέζι, ως μια τελική επιλογή με καταστροφικά αποτελέσματα.  
•  
• - H αναμενόμενη δυτική ιμπεριαλιστική επίθεση δεν στοχεύει να υποστηρίξει τη Συριακή επανάσταση με κανέναν τρόπο. Θα έχει ως στόχο να πιέσει τη Δαμασκό στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, να διευκολύνει την αποχώρηση του Άσαντ από το προσκήνιο, διατηρώντας όμως το καθεστώς στη θέση του, ενώ παράλληλα θα βελτιώνει τις προϋποθέσεις για να ενισχυθεί η θέση του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στην μελλοντική Συρία, ενάντια στον ρωσικό ιμπεριαλισμό.
•  
• - Όσο περισσότερο καταλάβουν αυτοί που συμμετέχουν στις συνεχιζόμενες λαϊκές κινητοποιήσεις –αυτοί που είναι πιο συνειδητοποιημένοι, πιο τίμιοι και πιο αφοσιωμένοι στο μέλλον της Συρίας και του λαού της- αυτήν την πραγματικότητα, τις συνέπειές της, τα αποτελέσματά της, και δράσουν ανάλογα, τόσο περισσότερο θα ενισχυθεί η προσπάθεια να επιλέξει ο συριακός λαός μια πραγματικά επαναστατική ηγεσία. Στη διαδικασία ενός αποφασιστικού αγώνα στηριγμένου στα σημερινά και μελλοντικά συμφέροντα του λαού, θα προκύψει και ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα, συμβατό με αυτά τα συμφέροντα, το οποίο θα μπορέσει να προβληθεί και να δοκιμαστεί στο δρόμο προς τη νίκη.
•  

Όχι σε όλες τις μορφές ιμπεριαλιστικές επέμβασης, είτε από τις ΗΠΑ είτε από τη Ρωσία

Όχι σε όλες τις μορφές αντιδραστικών σεχταριστικών παρεμβάσεων, είτε από το Ιράν, είτε από τις χώρες του Κόλπου

Όχι στην παρέμβαση της Χεζμπολά, η οποία δικαιολογεί τη μέγιστη καταδίκη

Κάτω όλες οι αυταπάτες για το αναμενόμενο αμερικανικό στρατιωτικό χτύπημα

Διαρρήξτε τις αποθήκες όπλων για τον συριακό λαό και τον αγώνα του για ελευθερία, αξιοπρέπεια και κοινωνική δικαιοσύνη

Νίκη σε μια ελεύθερη, δημοκρατική Συρία και κάτω η δικτατορία του Άσαντ και όλες οι δικτατορίες μια για πάντα

Ζήτω η επανάσταση του Συριακού λαού

Σάββατο, 31 Αυγούστου

Επαναστάτες Σοσιαλιστές (Αίγυπτος) – Ρεύμα Επαναστατικής Αριστεράς (Συρία) – Ένωση Κομμουνιστών (Ιράκ) - Al-Mounadil-a (Μαρόκο) – Σοσιαλιστικό Φόρουμ (Λίβανος)

*Δημοσιεύτηκε στα αραβικά εδώ: http://www.al-manshour.org/node/4499

*Η μετάφραση είναι από το κείμενο στα αγγλικά, όπως δημοσιεύτηκε εδώ: http://syriafreedomforever.wordpress.com/2013/08/31/we-stand-behind-the-...