Πρόταση διεξόδου για τη συγκρότηση προεδρείου της ΑΔΕΔΥ

Στο πλαί­σιο αυτό για πρό­ε­δρος προ­τά­θη­κε από το χώρο του ΜΕΤΑ, που κατά γε­νι­κή ομο­λο­γία είναι η δύ­να­μη, που μπο­ρεί να δια­σφα­λί­σει την ευ­ρύ­τε­ρη δυ­να­τή συμ­με­το­χή δυ­νά­με­ων και να συμ­βά­λει στην απο­τε­λε­σμα­τι­κή λει­τουρ­γία της ΑΔΕΔΥ, στη θέση του γραμ­μα­τέα από τη δύ­να­μη της ΠΑΣΚΕ, στις θέ­σεις των αντι­προ­έ­δρων και των άλλων προ­βε­βλη­μέ­νων θέ­σε­ων να συμ­με­τέ­χουν και οι υπό­λοι­πες δυ­νά­μεις ΔΑΚΕ, Δη­μο­σιο­ϋ­παλ­λη­λι­κή Ανα­τρο­πή, ΠΑΣΚΕ (Ντρι­βα­λάς), Συ­σπει­ρώ­σεις κλπ.

Η εμ­μο­νή της ΠΑΣΚΕ για την ανά­λη­ψη της προ­ε­δρί­ας και τί­πο­τε άλλο, καθώς και η απο­χώ­ρη­σή της από τη συ­νε­δρί­α­ση της Ε/Ε, δεν βοηθά στη εύ­ρε­ση λύσης και σί­γου­ρα δεν αντι­στοι­χεί­ται με τις πραγ­μα­τι­κές δια­θέ­σεις των ερ­γα­ζο­μέ­νων και τη βού­λη­ση της πλειο­ψη­φί­ας των δευ­τε­ρο­βάθ­μιων και πρω­το­βάθ­μιων ορ­γα­νώ­σε­ων, για να υπάρ­ξει αγω­νι­στι­κή πα­ρέμ­βα­ση του δη­μο­σιο­ϋ­παλ­λη­λι­κού συν­δι­κα­λι­στι­κού κι­νή­μα­τος για την από­κρου­ση της επί­θε­σης της κυ­βέρ­νη­σης και την  απο­τρο­πή των απο­λύ­σε­ων, των ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων και της συρ­ρί­κνω­σης του δη­μο­σί­ου.

Είναι γνω­στό ότι η πα­ρά­τα­ξή μας απ’ την αρχή είχε προ­τεί­νει τη συ­γκρό­τη­ση αγω­νι­στι­κού προ­ε­δρεί­ου, με τη συμ­με­το­χή των δυ­νά­με­ων που δεν είχαν την κύρια ευ­θύ­νη για τη ση­με­ρι­νή κα­τά­στα­ση, το οποίο θα συ­γκρο­τού­νταν κυ­ρί­ως από τις δυ­νά­μεις όλου του φά­σμα­τος της συν­δι­κα­λι­στι­κής Αρι­στε­ράς (ΜΕ­ΤΑ-ΠΑ­ΜΕ-Συ­σπει­ρώ­σεις) και με τη συμ­με­το­χή της Δη­μο­σιο­ϋ­παλ­λη­λι­κής Ανα­τρο­πής, που είχε απε­μπλα­κεί από τις δυ­νά­μεις της ΠΑΣΚΕ και είχε μια αγω­νι­στι­κή πο­ρεία όλη τη μνη­μο­νια­κή πε­ρί­ο­δο.

Δυ­στυ­χώς αυτή η πρό­τα­ση τορ­πι­λί­στη­κε από την άρ­νη­ση του ΠΑΜΕ και τις αμ­φι­ση­μί­ες των Συ­σπει­ρώ­σε­ων, που υπο­τάσ­σο­νταν στις εσω­τε­ρι­κές τους ισορ­ρο­πί­ες και όχι στις πραγ­μα­τι­κές ανά­γκες του κι­νή­μα­τος.

Η ση­με­ρι­νή μας πρό­τα­ση απο­τε­λεί λύση ανά­γκης και διε­ξό­δου, μπρο­στά στην συ­στη­μα­τι­κή υπο­νό­μευ­ση της λει­τουρ­γί­ας της ΑΔΕΔΥ στα επεί­γο­ντα δη­μο­σιο­ϋ­παλ­λη­λι­κά προ­βλή­μα­τα, που σε συν­δυα­σμό με τη δρο­μο­λό­γη­ση των δια­δι­κα­σιών για τη σύ­γκλη­ση του ορ­γα­νω­τι­κού κα­τα­στα­τι­κού συ­νε­δρί­ου της ΑΔΕΔΥ εντός του 2014, με στόχο το άνοιγ­μα των σω­μα­τεί­ων και την έντα­ξη όλων των ερ­γα­ζο­μέ­νων του δη­μο­σί­ου, ανε­ξάρ­τη­τα από σχέση ερ­γα­σί­ας, θα έδινε τη δυ­να­τό­τη­τα μέσα από ένα νέο, έκτα­κτο εκλο­γι­κό-απο­λο­γι­στι­κό συ­νέ­δριο, να συμ­με­τέ­χουν όλοι οι ερ­γα­ζό­με­νοι και να απο­τυ­πω­θούν οι πραγ­μα­τι­κοί συ­σχε­τι­σμοί, δί­νο­ντας διέ­ξο­δο οι ίδιοι οι ερ­γα­ζό­με­νοι στα ση­με­ρι­νά αδιέ­ξο­δα της ΑΔΕΔΥ.

Τέλος μας προ­ξε­νεί κα­τά­πλη­ξη το γε­γο­νός ότι οι δυ­νά­μεις του ΠΑΜΕ συ­νε­χί­ζουν να λά­μπουν δια της απου­σί­ας τους από όλες τις δια­δι­κα­σί­ες για τη συ­γκρό­τη­ση του προ­ε­δρεί­ου, αλλά και από την κα­θη­με­ρι­νή λει­τουρ­γία και δράση της ΑΔΕΔΥ και ακόμη πε­ρισ­σό­τε­ρο να εκ­θειά­ζο­νται για τη «συ­νέ­πειά» τους από τις δυ­νά­μεις του κυ­βερ­νη­τι­κού-ερ­γο­δο­τι­κού συν­δι­κα­λι­σμού.