Με το ενδεχόμενο της εκλογικής και πολιτικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι παραπάνω από ορατό, η εκπλήρωση της ελπίδας και των προσδοκιών των εργαζομένων και των λαϊκών δυνάμεων από μια κυβέρνηση της Αριστεράς, θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό και την επιτυχία αυτού του ιστορικού εγχειρήματος. Εκπρόσωποι αγωνιζόμενων κλάδων, μιλούν για τις προσδοκίες τους από την κυβέρνηση της Αριστεράς. Τις δηλώσεις πήρε ο Βασίλης Μορέλλας.

Τι προσ­δο­κά­τε να αλ­λά­ξει με μια κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς;

Ανέ­στης Με­τα­ξάς, ανα­πλη­ρω­τής γραμ­μα­τέ­ας σω­μα­τεί­ου CocaCola-3ε:

Με τη νέα κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς πι­στεύω ότι θα αλ­λά­ξου­νε πολλά, ότι όλοι θα δι­καιω­θού­με. Θα κα­τα­φέ­ρου­με να γυ­ρί­σου­με στις θέ­σεις μας. Οι κλα­δι­κές μας απαι­τή­σεις δεν είναι δύ­σκο­λο να επι­τευ­χθούν. Απλώς να μας επι­στρέ­ψουν το δι­καί­ω­μα στην απερ­γία και την κι­νη­το­ποί­η­ση. Την πρώτη μέρα που ανα­κοι­νώ­θη­καν οι απο­λύ­σεις μας πρό­περ­σι, το ερ­γο­στά­σιο το κα­τέ­λα­βαν πριν από εμάς η αστυ­νο­μία και τα ΜΑΤ. Αυτόν το φόβο ότι μπο­ρεί να μας συλ­λά­βουν ανά πάσα στιγ­μή και να μας πάνε μέχρι και με τον τρο­μο­νό­μο, αυτό πε­ρι­μέ­νω να στα­μα­τή­σει. Αν δεν ήταν αυτά τα εμπό­δια, δεν θα εί­χα­με κάνει μόνο το μποϊ­κο­τάζ μας στην CocaCola. Πρέ­πει να απο­κτή­σου­με απερ­για­κή ελευ­θε­ρία.

Επί­σης, να επα­νέλ­θει το ερ­γα­τι­κό δί­καιο, η Επι­θε­ώ­ρη­ση Ερ­γα­σί­ας, να πέ­φτουν ποι­νές και στην Επι­θε­ώ­ρη­ση για δια­φθο­ρά, μετά από κα­ταγ­γε­λί­ες σω­μα­τεί­ων. Και πριν τα Μνη­μό­νια, ήταν συ­νη­θι­σμέ­νο να ει­δο­ποιεί η Επι­θε­ώ­ρη­ση τον ερ­γο­δό­τη ότι επί­κει­ται έλεγ­χος. Επί­σης, να πάψει η δι­κα­στι­κή με­ρο­λη­ψία που βγά­ζει τις απο­φά­σεις του ερ­γο­δό­τη σε δυο μέρες και τις δικές μας σε δυο χρό­νια. Να μπού­νε και ρή­τρες για επι­χει­ρή­σεις που θέ­λουν να κλεί­σουν τις εγκα­τα­στά­σεις και να φύ­γουν «έξω». Βέ­βαια χρειά­ζο­νται και μέτρα για τα σχο­λεία των παι­διών μας και τις δη­μό­σιες υπη­ρε­σί­ες.

Δη­μή­τρης Κρου­στά­λης, απο­λυ­μέ­νος σχο­λι­κός φύ­λα­κας:

Πρώτο, τα ΜΑΤ πρέ­πει να κα­ταρ­γη­θούν τε­λεί­ως, τα έχου­με ζήσει... Φυ­σι­κά, είμαι μεν απο­λυ­μέ­νος από το Μάρτη του '14 με όλους τους σχο­λι­κούς φύ­λα­κες, αλλά προσ­δο­κώ συ­νο­λι­κή αλ­λα­γή πο­λι­τι­κής. Πε­ρι­μέ­νω πολλά. Δεν είναι μόνο η ερ­γα­σία η δική μου, είναι και των παι­διών μου, είναι να έρθει η ελ­πί­δα σε όλους μας. Στα του κλά­δου μας, όχι μόνο να προ­σλη­φθού­με οι 1.800 απο­λυ­μέ­νοι, αλλά να επα­να­συ­στα­θεί ο θε­σμός του σχο­λι­κού φύ­λα­κα που είναι απα­ραί­τη­τος για την προ­στα­σία σχο­λεί­ων και μα­θη­τών, που ση­μαί­νει να επε­κτα­θεί με προ­σλή­ψεις σε όλες τις πό­λεις-για­τί ήταν πι­λο­τι­κό το πρό­γραμ­μα-όπως και στην πρω­το­βάθ­μια εκ­παί­δευ­ση. Μόνο τότε θα ήμουν ικα­νο­ποι­η­μέ­νος. Επι­πρό­σθε­τα, ως επί­σης ανα­γκαίο: να κα­ταρ­γη­θούν οι συγ­χω­νεύ­σεις των σχο­λεί­ων και γε­νι­κά να στα­μα­τή­σει η υπο­βάθ­μι­ση της Παι­δεί­ας.

Η νέα κυ­βέρ­νη­ση πρέ­πει να συ­γκρου­στεί με τα ντό­πια συμ­φέ­ρο­ντα, π.χ. με τα ΜΜΕ και τους το­κο­γλύ­φους. Δε θα γί­νουν όλα μαζί, ωστό­σο υπάρ­χουν υπο­σχέ­σεις που πι­στεύω θα κρα­τη­θούν. Συ­νο­λι­κά, για την Ελ­λά­δα των ερ­γα­ζο­μέ­νων, θα χρεια­στεί χρό­νος. Αλλά μπο­ρού­με να ξε­κι­νή­σου­με.

Γε­ωρ­γία Μπαλ­τα­τζή, συ­ντο­νι­στι­κό δια­θέ­σι­μων κα­θη­γη­τών:

Λόγω του ότι επί μα­κρόν πα­λεύ­ου­με μαζί με άλ­λους χώ­ρους και από τον ιδιω­τι­κό τομέα και με συλ­λο­γι­κό­τη­τες διά­φο­ρες, δεν ζη­τά­με πλέον την ικα­νο­ποί­η­ση μόνο του κλά­δου μας. Θα εί­μα­στε ικα­νο­ποι­η­μέ­νοι αν ανα­τρα­πεί η εξα­θλί­ω­ση όλου του λαού, ο αυ­ταρ­χι­σμός, η διά­λυ­ση όλων των κοι­νω­νι­κών δομών, αν πάψει η με­τα­νά­στευ­ση νέων στο εξω­τε­ρι­κό, αν δη­μιουρ­γη­θούν δου­λειές με κρα­τι­κά κον­δύ­λια. Ώστε να πάψει και η με­γά­λη επι­βά­ρυν­ση των γυ­ναι­κών, που φορ­τώ­νο­νται ακόμη πε­ρισ­σό­τε­ρο μέσα στην Κρίση το με­γά­λω­μα των παι­διών, την πε­ρί­θαλ­ψη των υπε­ρη­λί­κων. Νο­μί­ζω, έχει αλ­λά­ξει η στενή οπτι­κή που εί­χα­με. Όσο για εμάς ως κα­θη­γη­τές, θεωρώ αυ­το­νό­η­τη όχι μόνο την επα­να­πρό­σλη­ψή μας, αλλά και την επα­να­λει­τουρ­γία κρί­σι­μων το­μέ­ων στα σχο­λεία, για να ξα­να­πο­κτή­σουν 20.000 μα­θη­τές λαϊ­κών οι­κο­γε­νειών το σχο­λείο τους και την πρό­σβα­ση στην τρι­το­βάθ­μια εκ­παί­δευ­ση. Το σχο­λείο επί­σης, δε μπο­ρεί να λει­τουρ­γή­σει με οποιεσ­δή­πο­τε ελα­στι­κές σχέ­σεις ερ­γα­σί­ας. Πρέ­πει να εξα­λει­φθούν.

Βάσω Κου­κλί­δου, κα­θα­ρί­στρια ΥΠΟΙΚ σε δια­θε­σι­μό­τη­τα:

Μας τα­λαι­πώ­ρη­σε αυτή κυ­βέρ­νη­ση, έχει δια­λύ­σει τα πάντα, δεν έχει αφή­σει κα­νέ­να μέλ­λον ούτε για τους νέους. Προσ­δο­κώ να υλο­ποι­ή­σει όλες τις δε­σμεύ­σεις του ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στο ακέ­ραιο. Το πρό­γραμ­μα που εξαγ­γέλ­θη­κε στη ΔΕΘ είναι πολύ ση­μα­ντι­κό κι έχει ει­πω­θεί ότι είναι μόνο για τις πρώ­τες 100 μέρες. Φυ­σι­κά, θέ­λου­με να γυ­ρί­σου­με κι εμείς στις δου­λειές μας, αλλά θέ­λου­με το ίδιο για όλους. Και στον ιδιω­τι­κό τομέα. Να ξα­να­βρεί ο κό­σμος τη χα­μέ­νη του ζωή. Το δω­ρε­άν ρεύμα για τους ευά­λω­τους, η πρό­νοια για τους άστε­γους, τα 751...

Για τον κα­θα­ρι­σμό να πω μόνο, πέρα από την επι­στρο­φή μας στη δου­λειά, πρέ­πει να πά­ψουν εντε­λώς όλα τα ερ­γο­λα­βι­κά συ­νερ­γεία στο Δη­μό­σιο, που τώρα έχουν πάρει τη θέση μας. Τα συ­νερ­γεία αυτά ση­μαί­νουν εκ­με­τάλ­λευ­ση και αθλιό­τη­τα, ερ­γο­δο­τι­κή τρο­μο­κρα­τία, φο­ρο­δια­φυ­γή των ερ­γο­λά­βων, πε­ρι­πτώ­σεις σαν της Κ.  Κού­νε­βα.

Στέ­λιος Νι­κη­τό­που­λος, δη­μο­σιο­γρά­φος Ελεύ­θε­ρης ΕΡΤ 3:

Από την κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς πε­ρι­μέ­νου­με, ως ερ­γα­ζό­με­νοι της ελεύ­θε­ρης ΕΡΤ3, να εν­σω­μα­τω­θούν ως αδια­πραγ­μά­τευ­τες κα­τα­κτή­σεις στη νέα πε­ρί­ο­δο λει­τουρ­γί­ας της ΕΡΤ δύο από τα βα­σι­κό­τε­ρα γνω­ρί­σμα­τα του αγώνα μας ενά­ντια στο κυ­βερ­νη­τι­κό «μαύρο»: η αυ­το­δια­χεί­ρι­ση του πα­ρα­γό­με­νου προ­γράμ­μα­τος και η αυ­το­διεύ­θυν­ση. Πι­στεύ­ου­με ότι τον πρώτο λόγο στην επι­κου­ρι­κή συν­δια­μόρ­φω­ση της φι­λο­σο­φί­ας του προ­γράμ­μα­τος της ΕΡΤ έχει η κοι­νω­νία των πο­λι­τών με τις αλ­λη­λέγ­γυ­ες δομές της, τα κοι­νω­νι­κά κι­νή­μα­τα, συλ­λο­γι­κό­τη­τες ή άτομα που βιώ­νουν το ρα­τσι­σμό και την κα­τα­στο­λή, οι λαϊ­κές επι­τρο­πές γει­το­νιάς, οι αμε­σο­δη­μο­κρα­τι­κές πρω­το­βου­λί­ες βάσης και οι συ­νε­λεύ­σεις των σω­μα­τεί­ων των αγω­νι­ζό­με­νων κλά­δων της κοι­νω­νί­ας.