Η νέα κυβέρνηση της Ελλάδας οφείλει να διακόψει την ενεργειακή συνεργασία με το Ισραήλ

Δίνοντας την εξουσία στον ΣΥΡΙΖΑ, οι ψηφοφόροι στην Ελλάδα ύψωσαν το ανάστημά τους στους διεθνείς «νταήδες». Η καταφανής παρέμβαση της Κομισιόν –που ισχυριζόταν πως μια νίκη της Αριστεράς θα ήταν το «λάθος εκλογικό αποτέλεσμα»- απέτυχε να υποσκάψει τη δημοκρατία.

Δεδομένης της ανθρωπιστικής κρίσης που επέβαλλαν στην Ελλάδα οι ευρωπαϊκοί θεσμοί και το ΔΝΤ, ήταν κατανοητό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε την εκλογική μάχη με επίκεντρο τα θέματα του «ψωμιού και βουτύρου». Παρόλα αυτά, χάρηκα όταν άκουσα ότι οι σιωνιστές ανησύχησαν από την νίκη του κόμματος. Η Jerusalem Post διακήρυξε πως το αποτέλεσμα ήταν «άσχημα νέα για το Ισραήλ», παραθέτοντας την ισχυρή κριτική που είχε κάνει ο Αλέξης Τσίπρας, ο νέος πρωθυπουργός στην Αθήνα, στην επίθεση του 2014 στη Γάζα. 

Σε ένα μανιφέστο του 2012, ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμευόταν να διακόψει τη στρατιωτική συνεργασία μεταξύ Ισραήλ και Ελλάδας. Αν κρατηθεί αυτή η υπόσχεση, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει αντιστρέψει τις ντροπιαστικές αποφάσεις που πήραν τα δύο κόμματα που κυβερνούσαν μέχρι σήμερα.

Και το σοσιαλδημοκρατικό ΠΑΣΟΚ και η δεξιά Νέα Δημοκρατία ενέκριναν την ελληνική συμμετοχή σε κοινές ασκήσεις με τον ισραηλινό στρατό τα τελευταία χρόνια. Αυτή η συνεργασία έχει γίνει τόσο στενή που το 2013 γράφτηκε ότι η ισραηλινή αεροπορία είχε αρχίσει να κάνει καθημερινές πτήσεις στην Ελλάδα για εκπαιδευτικούς λόγους. 

Συμμαχώντας με το Απαρτχάιντ

Αυτός δεν είναι ο μοναδικός τρόπος που η Ελλάδα είχε συμμαχήσει με το Ισραηλινό Απαρτχάιντ.

Επίσης το 2013, η Ελλάδα, η Κύπρος και το Ισραήλ υπέγραψαν μια συμφωνία για την εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων στην περιοχή τους. Αυτή περιλάμβανε ένα σχέδιο να συνδεθεί με ένα «καλώδιο» το Ισραήλ με την Ελλάδα. 

Αυτός ο αγωγός χαρακτηρίστηκε «σχέδιο αμοιβαίου συμφέροντος» από την Κομισιόν, εννοώντας ότι προκρίνεται για ευρωπαϊκή χρηματοδότηση.

Ένα άλλο σχέδιο εγγυόταν πως αυτή η συμφωνία θα επέτρεπε τη «νομισματοποίηση» των μεγάλων «ανακαλύψεων» φυσικού αερίου στην ανατολική Μεσόγειο, σύμφωνα με ένα κείμενο της ΕΕ. Γνωστό ως Νότιος Διάδρομος Αερίου (Southern Gas Corridor), το σχέδιο θα συνέδεε τα ελεγχόμενα από το Ισραήλ ενεργειακά πεδία με την Ελλάδα και πιθανώς –με διασυνδεόμενα δίκτυα- την Ιταλία και τη Βουλγαρία.

Αγνοώντας το ηθικό ζήτημα

Οι στρατηγικές επιπτώσεις αυτών των «ανακαλύψεων» (κυρίως από τον αμερικανικό γίγαντα Noble Energy) δεν είναι δύσκολο να εντοπιστούν. Σήμερα, η ισραηλινή οικονομία στηρίζεται σε σημαντικό βαθμό στην Ευρώπη, τον κορυφαίο προορισμό των εξαγωγών της.

Αυτή η κατάσταση μπορεί να αλλάξει αν το Ισραήλ γίνει σημαντικός πάροχος ενέργειας. Οι Ισραηλινοί πολιτικοί θα μπορούν να πουν στην ΕΕ ότι «μας χρειάζεστε».

Το ηθικό ζήτημα του να αγοράζεις αέριο από ένα κράτος απαρτχάιντ φαίνεται πως δεν απασχόλησε τους ενεργειακούς αναλυτές της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών.

Ούτε δείχνουν να ανησυχούν ιδιαίτερα από τις εντάσεις που θα προκληθούν από την εκμετάλλευση αυτών των αποθεμάτων αερίου. Το ότι το μέγεθος των «ευρημάτων» έχει συγκριθεί με τα ενεργειακά αποθέματα του Ιράκ είναι αρκετά ανησυχητικό, αν σκεφτεί κανείς την φρίκη που χτύπησε αυτήν την χώρα με ευθύνη των δυτικών δυνάμεων που είναι εθισμένες στα ορυκτά καύσιμα.

Ακόμα πιο ανησυχητικό είναι ότι κάποια από αυτά τα «οικόπεδα» βρίσκονται σε κατ’ ευφημισμόν γνωστά ως «αμφισβητούμενα» ύδατα. Αφού ο Λίβανος διακήρυξε το 2010 ότι κομμάτι του κοιτάσματος «Λεβιάθαν» βρίσκεται σε δικά του ύδατα, ένας Ισραηλινός υπουργός απάντησε απειλώντας ότι θα διατηρήσει τον Ισραηλινό έλεγχο αυτού του σημαντικού «ευρήματος» με τη βία. 

Η θέση της Ελλάδας ως «πόρτα εισόδου για τον Southern Gas Corridor» μπορεί να την κάνει ένα «περιφερειακό ενεργειακό κέντρο» έχει δηλώσει η Κομισιόν.

Διασφαλίζοντας εναλλακτικές

Δεν έχουν υπάρξει πολλοί λόγοι για να χαίρεται η ευρωπαϊκή Αριστερά τελευταία. Η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ είναι η πιο αξιοσημείωτη εξαίρεση. Αλλά αυτός ο θρίαμβος θα αποδειχθεί σύντομα πικρός αν αποδειχθεί ότι η νέα κυβέρνηση της Ελλάδας διευκολύνει την είσοδο του Ισραηλινού αερίου στην Ευρώπη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εκπροσωπεύει μια εναλλακτική στις βάρβαρες οικονομικές πολιτικές των διεθνών «νταήδων». Οι ίδιοι αυτοί «νταήδες» είναι προσδεμένοι σε ένα σύστημα χτισμένο στην διαρκή καύση αερίου, άνθρακα και πετρελαίου. Αν και αυτό το σύστημα έχει προκαλέσει την κλιματική αλλαγή –αναμφίβολα ο μεγαλύτερος κίνδυνος για το ανθρώπινο είδος- οι «νταήδες» παραμένουν αποφασισμένοι να συνεχίσουν να καίνε αυτά τα θανατηφόρα καύσιμα.

Η διασφάλιση μια αυθεντικής εναλλακτικής προϋποθέτει την αντικατάσταση της λιτότητας με μαζικές δημόσιες επενδύσεις, ιδιαίτερα στην αιολική και ηλιακή ενέργεια. Η πιο προφανής ανταμοιβή για τις χώρες, πόλεις ή επαρχίες που θα προχωρήσουν σε τέτοιες επενδύσεις είναι πως θα μπορούν να απολαύσουν ένα βαθμό αυτάρκειας. Δεν θα εξαρτώνται πια από εισαγόμενη ενέργεια.

Η δημοκρατία δεν περιορίζεται στις εκλογές. Και οι προσπάθειες να καταστραφεί η δημοκρατία δεν περιορίζονται στην Ελλάδα. Οι διεθνείς «νταήδες» επιχειρούν να επιβάλουν την αθλιότερη μορφή καπιταλισμού όπου μυρίσουν την παραμικρή ευκαιρία να το κάνουν.

Για να μπορέσει ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλα αριστερά κόμματα να τηρήσουν τις υποσχέσεις τους, τότε θα χρειαστούν και την αλληλεγγύη και την πίεση ενός πλατιού κινήματος. Η διακοπή των σχέσεων με το ισραηλινό απαρτχάιντ πρέπει να είναι ένα από τα κεντρικά αιτήματα αυτού του κινήματος.