Πριν από έξι μήνες ο Αλέξης Τσίπρας ήταν «ένας ιδεαλιστής νεαρός ριζοσπάστης, αφοσιωμένος στο να ανατρέψει το κατεστημένο στη χώρα και τις πολιτικές λιτότητας. Τώρα αναδύεται από την αναμέτρηση με τους πιστωτές ως κάτι εντελώς διαφορετικό: ένας δημοφιλής, προσεκτικός και ρεαλιστής πολιτικός, με μερίδιο στην επιτυχία των ίδιων μέτρων που υποσχέθηκε να εξαλείψει ερχόμενος στην εξουσία».
Μ’ αυτά τα λόγια περιγράφουν οι New York Times την «πολιτική μεταμόρφωση» του πρωθυπουργού, σ’ ένα άρθρο με τίτλο «Ο Αλέξης Τσίπρας αποβάλλει την ταυτότητα του ριζοσπάστη», προσθέτοντας ότι το στοίχημα τώρα είναι «εάν θα εφαρμόσει τη λιτότητα με έναν προοδευτικό τρόπο».
Η «επισήμανση» και ο «προσδιορισμός» των καθηκόντων του πρωθυπουργού, ωστόσο, δεν γίνονται μόνο από τον ξένο Τύπο, αλλά και από γνωστούς εκπροσώπους της μιντιακής, πολιτικής και πανεπιστημιακής ελληνικής πραγματικότητας.
Εάν ο Αλέξης Τσίπρας μείνει άπραγος μέχρι τις επόμενες εκλογές, θα συνθλιβεί, εκτιμά στην «Καθημερινή» ο Αλέξης Παπαχελάς. Ποια είναι η («καλή») εναλλακτική, σύμφωνα με τον διευθυντή της μνημονιακής ναυαρχίδας; «Υπάρχει και ο δρόμος της ελαφρώς πιο ριζοσπαστικοποιημένης Κεντροαριστεράς.
»Στην ουσία μιλάμε για ένα νέο “τσιπρικό” κόμμα που θα ένωνε τον μετριοπαθή ΣΥΡΙΖΑ με τα αριστερά και κεντροαριστερά στοιχεία του αστικού πολιτικού κόσμου». Αρα το ερώτημα είναι εάν ο πρωθυπουργός «θα συνθλιβεί από τις απίστευτες πιέσεις ή θα μπορέσει να μεταλλαχθεί σε κάτι άλλο».
Σε βοήθεια του κ. Τσίπρα σπεύδει και η γνωστή «εκσυγχρονίστρια» και «ευρωπαΐστρια» Αννα Διαμαντοπούλου, προσφέροντάς του έτοιμο προς εφαρμογή ένα «μεταρρυθμιστικό» πρόγραμμα. «Fast track διαδικασίες για την εκτέλεση δημοσίων έργων, όπως στους Ολυμπιακούς Αγώνες» (με τη μέθοδο Σημίτη;), συμφωνίες με τη Γερμανία «για κοινές επιχειρήσεις στον χώρο των ΑΠΕ», αίτημα από τα ΑΕΙ «να αναζητήσουν χορηγίες και άλλους ιδιωτικούς πόρους» προκειμένου να στηριχτούν κ.λπ. κ.λπ.
Ολα βέβαια στο πνεύμα των ιδιωτικοποιήσεων και του «εκσυγχρονισμού» της οικονομίας. Αναρωτιέται δε η πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ: «Ποιος θα τα κάνει όλα αυτά;». Και απαντά: «Αυτή η κυβέρνηση! Σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας καλείται να κάνει σωστή χρήση της μεγαλύτερης πολιτικής συναίνεσης που γνώρισε πρωθυπουργός στη χώρα!».
Σε δικό του άρθρο με τίτλο «Η επιτυχία Τσίπρα ή πίσω στη δραχμή», ο γνωστός ακαδημαϊκός και θεωρητικός εν Ελλάδι του τριτοδρομικού «εκσυγχρονισμού» α λα Σημίτη, Νίκος Μουζέλης, «μαλώνει» την αντιπολίτευση που επιτίθεται στον Τσίπρα, ο οποίος «με τη θαρραλέα του στάση έβαλε τη χώρα πάνω από την κομματική συνοχή».
Στη συνέχεια νουθετεί τον πρωθυπουργό «να βρει έναν τρόπο απαλλαγής από την Αριστερή Πλατφόρμα» και ως «κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού» να πάει σε εκλογές με στόχο μια πλειοψηφία «για να μην εξαρτάται πλέον από την καλή θέληση της Ν.Δ. ή από τους ΑΝ.ΕΛΛ.».
Ευχές, επιθυμίες ή πλευρές μιας ήδη υπαρκτής μετάλλαξης του Αλέξη Τσίπρα; Σε κάθε περίπτωση, όταν η αντιπολίτευση (Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ) τον στηρίζει αναφανδόν και οι εντός και εκτός Ελλάδας «φίλοι» και εχθροί τον νουθετούν και τον επιβραβεύουν για τη «στροφή στον ρεαλισμό», τότε...
