ιδέες
-
40 χρόνια μετά τον Πινοσέτ: Χιλή 1973 - Η αυταπάτη του κοινοβουλευτικού δρόμου προς το Σοσιαλισμό
Στις 11 Σεπτέμβρη του 1973, στη Χιλή, η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση του Σαλβαδόρ Αλιέντε ανατράπηκε από το στρατιωτικό πραξικόπημα του στρατηγού Πινοσέτ. Ο Αλιέντε πέθανε «με το όπλο στο χέρι» και μια απίστευτη κτηνωδία ξετυλίχτηκε ενάντια στο λαό της Χιλής.
-
«Η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι και δική μας ήττα»
«Σε αυτό το σημείο η ελληνική κατάσταση έχει μια ιδιαίτερη διάσταση. Διότι, απ' όσο γνωρίζουμε, αυτή είναι η μόνη χώρα όπου η κυβερνητική προοπτική δεν αφορά μόνο μια γενική προπαγάνδα. Στην Ελλάδα, η οξύτητα της κρίσης ως εθνική κρίση είναι τέτοια, ώστε το ζήτημα της κυβέρνησης μπορεί να τεθεί συγκεκριμένα και "με σταθερούς όρους", όπως λεει ο Τρότσκι. Είναι η μόνη περίπτωση στην Ευρώπη, όπου ένα κόμμα συνασπισμού της ριζοσπαστικής Αριστεράς κατέληξε σε εκλογικό αποτέλεσμα πάνω από 25% ενώ συνολικά η Αριστερά πήρε περίπου 35%, πράγμα το οποίο μπορεί να της επιτρέψει να αποκτήσει κοινοβουλευτική πλειοψηφία και συνεπώς να θέσει θέμα κυβέρνησης. Οι επόμενες εκλογές έχουν προγραμματιστεί για το 2015, αλλά η κρίση είναι τέτοια που κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει πρόωρες εκλογές. Είναι σε αυτό το πλαίσιο που η πρόταση για μια "Κυβέρνηση της Αριστεράς" γίνεται σημαντική.»
-
Τα Ιουλιανά του 1965: Οι 70 μέρες που συγκλόνισαν την Ελλάδα
Η άρχουσα τάξη στην Ελλάδα προσπαθεί να ξορκίσει τη μνήμη αυτών που πραγματικά συνέβησαν στα λεγόμενα «Ιουλιανά». Ο λόγος είναι ότι τότε το «πεζοδρόμιο» (δηλαδή, οι από κάτω) καθόρισε τις εξελίξεις.
-
Η πορεία του PT, από τον αντικαπιταλισμό στο σοσιαλφιλελευθερισμό
Κάν' το όπως ο Λούλα;
-
Έκδοση του Red Notebook: Βελτιώνονται οι φράχτες, βελτιώνονται κι οι άλτες
50+1 κείμενα για την κρίση, την Ευρώπη, τον εκφασισμό, τις κοινωνικές αντιστάσεις και την Αριστερά
-
Μαζική Απεργία, Κόμμα, Συνδικάτα (Η επικαιρότητα του βιβλίου της Ρόζας Λούξεμπουργκ)
Η Ρόζα θεωρούσε ότι η ιστορία διδάσκει. Και πραγματικά, παρακολουθώντας τις συζητήσεις, τους προβληματισμούς, τις προτάσεις, αντιμετωπίζοντας τα αδιέξοδα και τις ήττες αγώνων (όπως πρόσφατα των καθηγητών), αλλά και βλέποντας το ορμητικό ποτάμι των ανθρώπων που κατά χιλιάδες την τελευταία εβδομάδα «άφησαν τον καναπέ» για να συμπαρασταθούν στην ΕΡΤ, διαπιστώνουμε ότι τα ίδια «παλιά» προβλήματα αναζητούν λύση.
-
Παντελής Πουλιόπουλος: ένας πραγματικός Αριστερός ηγέτης
Λαμβάνοντας υπόψη τα προηγούμενα μπορούμε να ισχυριστούμε ότι ο Παντελής Πουλιόπουλος δεν είναι μονάχα μια ελληνική επαναστατική φυσιογνωμία. Έχει ξεπεράσει τα όρια της Ελλάδας, γι’ αυτό κατέχει σίγουρα μια θέση μεταξύ των μεγάλων επαναστατών ηγετών όπως ήταν ο Λένιν, η Ρόζα Λούξεμπουργκ, ο Τρότσκι, ο Γκράμσι, ο Τσε και άλλοι.
-
70 χρόνια από την εκτέλεση του Παντελή Πουλιόπουλου: Τιμή στον πρώτο Γραμματέα του ΚΚΕ
Στις 6 Ιουνίου του 1943, στο Νεζερό κοντά στη Λάρισα, μαζί με άλλους 105 αριστερούς αγωνιστές, εκτελέστηκε ο Παντελής Πουλιόπουλος.
-
Τέχνη και εξέγερση την εποχή της κρίσης
Στις μέρες μας, δεν υπάρχει σχεδόν καμία ουσιαστική σχέση ανάμεσα στην κοινωνική εξέγερση και την καλλιτεχνική δημιουργία. Και αυτό γιατί η πρακτική της σύγχρονης τέχνης, από το εργαστήριο του καλλιτέχνη μέχρι τις μεγάλες εγχώριες και διεθνείς διοργανώσεις τέχνης, τέμνεται από τη λογική της αγοράς, όπως επίσης και το καλλιτεχνικό έργο από τη λογική της αξίας (ή υπεραξίας) του εμπορεύματος.
-
45 χρόνια από το Μάη του ’68: «Δεν ήταν παρά η αρχή, συνεχίζουμε τον αγώνα»
Το 1968 ήταν μια σκληρή χρονιά για τους καπιταλιστές. Σε όλες τις ηπείρους, σε δεκάδες χώρες, ένα μεγάλο κύμα διαμαρτυρίας και απελευθέρωσης απλώθηκε ανεξέλεγκτα: Λονδίνο, Βερολίνο, Μεξικό, «Άνοιξη της Πράγας», Ιαπωνία, Αργεντινή, Μαδρίτη και Βραζιλία, Άμστερνταμ και Ουρουγουάη, πόλεις των ΗΠΑ και Κωνσταντινούπολη…