αριστερά
-
Η ριζοσπαστική αριστερά σήμερα αντιμέτωπη με το 3ο Μνημόνιο
Η ανασύνταξη των δυνάμεων της ριζοσπαστικής αριστεράς, στην οποία περιλαμβάνεται ένα ευρύ φάσμα ιδεολογικών/θεωρητικών ρευμάτων, πολιτικών οργανώσεων, χαλαρών συνομαδώσεων και δικτύων, γίνεται σε συνθήκες α. έκτακτης ανάγκης στο κοινωνικό πεδίο, που δημιουργεί η εφαρμογή του 3ου μνημονίου και β. ήττας όλων των διαφορετικών εκδοχών της, είτε μετείχαν στο ΣΥΡΙΖΑ και αποχώρησαν είτε δεν προσχώρησαν ποτέ. Οι εκδοχές αυτές δεν κατόρθωσαν να συγκροτήσουν ή να κάνουν εφικτή μια στρατηγική εξόδου από τα μνημόνια και διαγραφής μεγάλου μέρους του χρέους.
-
Ενωμένοι να αντισταθούμε!
Ξεκινώ με το συμπέρασμα. Πρώτη αναγκαιότητα και κύριο καθήκον των αριστερών δυνάμεων στη χώρα μας είναι η ταχύτατη σύμπηξη ενός ισχυρού αντιμνημονιακού μετώπου. Προκειμένου γι’ αυτό δεν απαιτείται ούτε ιδιαίτερη ιδεολογικοπολιτική σύγκλιση ούτε στρατηγική ομοφωνία.
-
Πώς μπορούμε να συνεχίσουμε;
Η παρούσα ιστορική στιγμή απαιτεί, νομίζω, να απαντήσουμε σε δύο κρίσιμα ερωτήματα. Το πρώτο ερώτημα είναι αν υπάρχει λόγος να συνεχίσουμε, ακόμη και εάν η ήττα που υποστήκαμε είναι συντριπτική. Το δεύτερο ερώτημα είναι με ποιον τρόπο να συνεχίσουμε.
-
Για ένα σύγχρονο, ανοιχτό στο μέλλον, αριστερό πολιτικό φορέα
Να συζητήσουμε για να δημιουργήσουμε ΕΝΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟ, ΑΝΟΙΧΤΟ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΦΟΡΕΑ με τη μέθοδο της κριτικής/αυτοκριτικής μέσα στην ιστορία και της ανταπόκρισης στις ανάγκες των λαϊκών τάξεων σήμερα.
-
Ούτε ήττα στο Βατερλό ούτε στο Σεντάν
Η απάντηση στην «ύβριν» των δανειστών δεν μπορεί να είναι η «νέμεσις» των 47 σελίδων, που ξαναφέρνουν από το παράθυρο το μνημόνιο που βγάλαμε δήθεν από την πόρτα.
-
Τι είναι σήμερα η «Αριστερά»;
Ζούμε σε μια εποχή όπου οι έννοιες χρησιμοποιούνται με μια εξαιρετική ευκολία, χωρίς αυτοί που επικοινωνούν μεταξύ τους μέσα από έναν υποτιθέμενα κοινό γλωσσικό κώδικα να μπορούν πραγματικά να συνεννοηθούν. Η ασυνεννοησία αυτή ενέχει και μια σημειολογική πανουργία: οι άνθρωποι που επικοινωνούν μεταξύ τους πραγματοποιούν μέσω της διγλωσσίας και της σημειολογικής πολλαπλότητας έναν «αναβλητικό συμβιβασμό», κάτι δηλαδή που «φαίνεται» να μοιάζει (όπως κατά κάποιο τρόπο και η συμφωνία του Eurogroup της 20-2) με μια μετάθεση στο μέλλον της ακριβούς εξειδίκευσης του περιεχομένου, κατά τη στιγμή που η μια ή η άλλη πλευρά θα έχει τη δύναμη την επιβάλει τη δική της εκδοχή.
-
“Αριστερόμετρο”: Φυσικά και υπάρχει!
Η Αριστερά εφόσον θέλει να είναι δύναμη της κοινωνικής απελευθέρωσης και όχι μια ακόμα λωρίδα – η αριστερή λωρίδα – του ίδιου καθεστωτικού δρόμου, δεν μπορεί παρά να τοποθετείται ξεκάθαρα απέναντι σε κάθε λογική που «κουκουλώνει τις ταξικές αντιθέσεις και προωθεί τη λογική «και στον ληστή ψωμί και στον χωροφύλακα χαμπέρι».
-
Η νέα κυβέρνηση και τα συνδικάτα
Ήδη οι μεγαλοεργοδότες έχουν αρχίσει να οργανώνονται και στέλνουν μήνυμα στην κυβέρνηση ότι δεν θα δεχθούν έτσι απλά την επαναφορά των συμβάσεων και του κατώτατου μισθού.
-
Άνεμος ελπίδας στη διεθνή Αριστερά
Μαζί με το βάρος των καθηκόντων στο «εσωτερικό μέτωπο», όπου ο ΣΥΡΙΖΑ καλείται να μη διαψεύσει τις ελπίδες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, προκύπτει και ένα επιπλέον βαρύ καθήκον: Να μη διαψεύσει τις ελπίδες της Αριστεράς που κοιτάει στην Ελλάδα.
-
Οι προϋποθέσεις της αντεπίθεσης
Ο τρόπος, ο χρόνος και ο βαθμός ενεργοποίησης, εισβολής στο προσκήνιο, των εκατομμυρίων πρωταγωνιστών της μεγάλης πολιτικής νίκης θα κρίνει τα πάντα.