Μια σημαντική πολιτική απόφαση με το εντυπωσιακό 70% των συνέδρων, κατάφερε να πάρει το 36ο καταστατικό συνέδριο της ΑΔΕΔΥ: να έχουν το δικαίωμα οι εργαζόμενοι με οποιαδήποτε σχέση εργασίας να είναι πλήρη μέλη της ΑΔΕΔΥ. Δυστυχώς, δεν θα αποτελέσει καταστατική αλλαγή (επειδή δεν συγκέντρωσε το απαραίτητο 75%), ωστόσο, καταγράφεται με ισχυρό τρόπο η αναγκαιότητα να καλυφθούν όλοι και όλες οι ελαστικά εργαζόμενοι -ες από το τριτοβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο των Δημοσίων Υπαλλήλων, έχοντας πλήρη δικαιώματα εκλέγειν & εκλέγεσθαι.
Η εργασιακή ζούγκλα που δημιουργεί η «αγορά», που αποθεώνουν οι ΝΔ,ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ, ΧΑ, που αποδέχεται και επεκτείνει η νέο-μνημονιακή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, χρειάζεται φρένο από τα συνδικαλιστικά όργανα και άμεση δράση του κινήματος.
Το ΜΕΤΑ έχει υποστηρίξει εδώ και πολύ καιρό, σε κάθε συνδικαλιστικό επίπεδο (πρωτοβάθμια, ομοσπονδίες, ΑΔΕΔΥ), ότι οι εργαζόμενοι -ες με ελαστικές σχέσεις εργασίας, που επεκτείνονται και στο Δημόσιο, στα πλαίσια της υποβάθμισης του ρόλου των Δημοσίων υπηρεσιών, ώστε να λειτουργούν με «επιτελικό» τρόπο, μοιράζοντας τις κερδοφόρες εργασίες στους ιδιώτες, είναι απαραίτητοι στα σωματεία.
Οι παρατάξεις της αριστεράς (ΜΕΤΑ, ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ, ΠΑΜΕ) διατύπωσαν αντιστοίχως την ανάγκη να φτάνει μέχρι και την ΑΔΕΔΥ η πλήρης συμμετοχή των εργαζομένων στα συνδικάτα, ανεξαρτήτως σχέσης εργασίας και ψήφισαν υπέρ αυτής της πρότασης, γι’ αυτό και έγινε εφικτό αυτό το υψηλό ποσοστό αποδοχής.
Οι παρατάξεις του νεοφιλελευθερισμού, των εργοδοτών και των μνημονίων, ΔΑΚΕ, ΔΗ.ΣΥ (πρώην ΠΑΣΚΕ), με διάφορα προσχήματα, δεν συναίνεσαν σε καμιά περίπτωση με την ένταξη των συμβασιούχων στην ΑΔΕΔΥ, προσπαθώντας να διαιωνίσουν τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία και ιεραρχία που έχουν δημιουργήσει τόσα χρόνια, κατασυκοφαντώντας τον πραγματικό συνδικαλισμό, καταχρώμενοι τα συνδικαλιστικά δικαιώματα που είναι αναγκαία για την προώθηση των συλλογικών διεκδικήσεων κόντρα στα ατομικά βολέματα.
Παράλληλα, με τη δικαστική απόφαση που απαγορεύει σε ομοσπονδίες της ΑΔΕΔΥ να συμμετέχουν στις διαδικασίες του συνεδρίου, μετά το ΕΚΑ, έχουμε το δεύτερο σημαντικό επεισόδιο ανάμιξης των δικαστηρίων στα συνδικαλιστικά όργανα των εργαζομένων και μάλιστα στο τριτοβάθμιο επίπεδο.
Η παράταξη του πρώην ΠΑΣΚίτη «συνδικαλιστή» Θέμη Μπαλασόπουλου (ΔΗΜΟΣΙΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ), χρησιμοποιώντας την ΠΟΕ-ΟΤΑ, έδωσε το άλλοθι στα δικαστήρια με την κατάθεση αίτησης ασφαλιστικών μέτρων ενάντια σε 9 ομοσπονδίες με οικονομικές εκκρεμότητες, που είχαν ωστόσο ρυθμιστεί με απόφαση του συνεδρίου.
Η ΔΑΚΕ, διευκόλυνε τη δικαστική αυτή επέμβαση, με τη στάση της στην ΠΟΕ-ΟΤΑ, αφού παρέστη στη συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου της, προσφέροντας την απαραίτητη απαρτία στην παράταξη του Θ. Μπαλασόπουλου.
Το ΜΕΤΑ δεν παραρεύθηκε στη συγκεκριμένη συνεδρίαση, για να μη νομιμοποιήσει και να εμποδίσει μια απόφαση παρέμβασης των δικαστών στην ΑΔΕΔΥ.
Η υποκρισία της ΔΑΚΕ, στο συνέδριο της ΑΔΕΔΥ να ψηφίζει υπέρ της νομιμοποίησης των ομοσπονδιών με την οικονομική ρύθμιση και στην ΠΟΕ-ΟΤΑ να τις στέλνει στα δικαστήρια, καταγράφεται ηχηρά και είναι στην κρίση των εργαζομένων.
Ως προς τη συνέχεια του συνεδρίου, το ΜΕΤΑ πρότεινε «το Συνέδριο να αποφασίσει ότι δεν αποδέχεται τις δικαστικές παρεμβάσεις στο συνδικαλιστικό κίνημα και άρα, τη δικαστική απόφαση για τη μη συμμετοχή των ομοσπονδιών. Οι σύνεδροι και οι ομοσπονδίες που έχουν νομιμοποιηθεί από την αρχή του συνεδρίου παραμένουν, με πλήρη δικαιώματα, για να ψηφίσουν για τις αποφάσεις και την εκλογή της νέας διοίκησης». Δεν συμφωνεί με την πρόταση των άλλων παρατάξεων για επανανομιμοποίηση των αντιπροσώπων, διότι αυτό σημαίνει ότι υλοποιούμε την απόφαση του δικαστηρίου.
Στην απαίτηση της δικαστικής αντιπροσώπου στο 36ο Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ να ανακαλέσει το ΜΕΤΑ το μέλος του για την εφορευτική επιτροπή, καθώς προέρχεται από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Υπουργείου Παιδείας (μια από αυτές που μπλόκαραν ΣΥΝΑΝ, ΔΑΚΕ και δικαστήριο), το ΜΕΤΑ δήλωσε ότι δεν ανακαλεί την εκπρόσωπό του από την εφορευτική επιτροπή, θεωρώντας ότι πρέπει να συνεχιστούν οι διαδικασίες ως έχουν από την αρχή. Όπως τόνισε ο Γ. Χαρίσης εκπροσωπώντας το ΜΕΤΑ: «Για εμάς η απόφαση του δικαστηρίου δεν ισχύει, και για αυτό τη σκίζουμε». Και την έσκισε…
Στις κρίσιμες στιγμές της β’ αξιολόγησης και ενόψει και του 4ου μνημονίου, στην απροκάλυπτη επίθεση σε όλα τα δικαιώματα του εργαζόμενου κόσμου, προερχόμενοι από μια περίοδο που όλες οι απεργίες έχουν χαρακτηριστεί «παράνομες και καταχρηστικές» από τα δικαστήρια, ενώ τα μνημόνια έχουν θεωρηθεί νόμιμα, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις δεν μπορούν να επιτρέψουν με κανέναν τρόπο την ωμή παρέμβαση της «Δικαιοσύνης».
Πρόκειται για πρόβα τζενεράλε της αλλαγής του Ν. 1264/82, που προωθούν κυβέρνηση-ΔΝΤ-ΕΕ & ΣΕΒ, ώστε οι δικαστές να έχουν αποφασιστικό λόγο και ρόλο στα εσωτερικά των συνδικάτων, αποδυναμώνοντάς τα, επιχειρώντας να ελαχιστοποιήσουν την αντίσταση στα μνημόνια και τα εργασιακά δικαιώματα, αντίσταση που είναι βέβαιο ότι θα προκύψει, αφού τα δίνουν όλα στο κεφάλαιο!
