Δημοσιεύουμε την ανακοίνωση της ισπανικής οργάνωσης Anticapitalistas (16/2/20), στην οποία δημοσιοποιείται η απόφασή της να μη συμμετάσχει στην πανισπανική «Συνέλευση Πολιτών» (δηλαδή το κομματικό συνέδριο), που θα πραγματοποιήσει το Podemos την Άνοιξη του 2020.

Προηγήθηκε η ανακοίνωση της Τερέσα Ροδρίγες, ηγετικού στελέχους των Αντικαπιταλίστας για τη μη συμμετοχή της στις εσωκομματικές εκλογές του Podemos στην Ανδαλουσία, καθώς και η δήλωση του ευρωβουλευτή Μιγκέλ Ουρμπάν για ανεξαρτητοποίησή του  από την ευρωομάδα του Podemos. Τόσο στις δηλώσεις των ηγετικών στελεχών, όσο και στην παρακάτω ανακοίνωση, σημειώνεται ότι οι  Anticapitalistas δεν συμφωνούν με το σχηματισμό μιας κυβέρνησης νεοφιλελεύθερου προοδευτισμού με τους σοσιαλιστές (PSOE), αλλά ούτε και με το πρόγραμμα που αυτή εφαρμόζει, ενώ γίνεται κριτική και για την αντιδημοκρατική λειτουργία του Podemos. Στο συνέδριο που θα πραγματοποιήσει η ισπανική οργάνωση την 28η Μάρτη, θα συζητηθεί και θα αποφασιστεί η οριστική στάση της σε σχέση με τη συμμετοχή της στον πολιτικό σχηματισμό, καθώς και τα επόμενα βήματα για τη δημιουργία μιας ανεξάρτητης και μαχητικής Αριστεράς.

Η ανακοίνωση

1. Οι αποφάσεις που πάρθηκαν από το Podemos τους τελευταίους μήνες, σηματοδοτούν μια κατεύθυνση που δεν συμμεριζόμαστε. Η συμμετοχή  πέντε υπουργών του Unidas Podemos σε μια κυβέρνηση νεοφιλελεύθερου «προοδευτισμού» υπό την ηγεμονία του PSOE, που διατηρεί τους βασικούς μοχλούς της εξουσίας, όχι μόνο δεν αποδυναμώνει το υπαρκτό πολιτικό καθεστώς, αλλά οδηγεί στην ενσωμάτωση σε αυτό και θεωρεί τη διαχείρισή του ως τον μοναδικό εφικτό ορίζοντα. 

Η πρότασή μας να συμφωνήσουμε στο σχηματισμό κυβέρνησης από το PSOE [δηλαδή μια «διευκόλυνση» να σχηματιστεί, με κάποια μορφή έξωθεν κοινοβουλευτικής στήριξης ή ανοχής, όπως έπραξαν άλλα κόμματα] και έπειτα να περάσουμε σε θέση αντιπολίτευσης, προκειμένου να συνεχίσουμε την προσπάθεια για οικοδόμηση ενός πολιτικού σχεδίου διαμόρφωσης μιας νέας «συντακτικής» πλειοψηφίας [αναφέρονται στο στόχο μιας «συντακτικής διαδικασίας», δηλαδή ρήξης με το υπάρχον Σύνταγμα και πολιτικό καθεστώς], απορρίφθηκε από τον υπαρκτό σχηματισμό Unidas Podemos.

Αντίστοιχα, δεν συμμεριζόμαστε την πολιτική κοινωνικού συμβολαίου και συναίνεσης, που αποκηρύσσει τη σύγκρουση με τις μεγάλες οικονομικές εξουσίες. Με αυτή την έννοια, τονίζουμε ότι υπάρχει τεράστια απόσταση ανάμεσα στους στόχους του Podemos, όπως τους συνδιαμορφώσαμε πριν έξι χρόνια, και στη σημερινή διολίσθηση μέσω της οποίας μετατοπιζόμαστε από τον ανταγωνισμό με την πολιτική τάξη και την οικονομική ελίτ προς την ενσωμάτωση στην πρώτη, χωρίς να αμφισβητούμε τα προνόμια της δεύτερης.

2. Κατανοούμε επίσης ότι ένα μεγάλο μέρος του κόσμου της Αριστεράς  νιώθει ανακούφιση για το σχηματισμό της κυβέρνησης. Κατανοούμε το  φόβο της ακροδεξιάς [η άνοδος του Vox και η «δεξιά ριζοσπαστικοποίηση» του Λαϊκού Κόμματος δημιούργησε φόβους για μια αντιδραστική συγκυβέρνηση] και την κόπωση μετά από χρόνια κινητοποιήσεων. Το ακούμε και το σεβόμαστε. Ωστόσο, πιστεύουμε ότι οι στόχοι αυτής της κυβέρνησης δεν είναι καθόλου φιλόδοξοι, ακόμα και με βάση τη λογική της παραμονής εντός των πλαισίων του συστήματος. Γι’ αυτό και το άμεσο καθήκον μας είναι να επιχειρήσουμε να προωθήσουμε ένα νέο κύκλο αγώνων έτσι, ώστε να μην αδειάσουν οι δρόμοι. Στις 8 Μάρτη, για να υπερασπιστούμε τις φεμινιστικές κατακτήσεις, σε κινητοποιήσεις για να απαιτήσουμε την κατάργηση των αντιμεταρρυθμίσεων στην εργατική νομοθεσία, για να κατακτήσουμε ρύθμιση στα ενοίκια, για το κλείσιμο των κέντρων κράτησης μεταναστών, για την απαγόρευση απολύσεων σε κερδοφόρες επιχειρήσεις, για τερματισμό των εξώσεων και για ρήξη με το Άρθρο 135 του Συντάγματος [που θεσμοθετεί τη δημοσιονομική πειθαρχία]. Χωρίς οργανωμένη λαϊκή πίεση, δεν θα υπάρξει πρόοδος. Αν δεν υπάρξει μια πρόοδος που να αξίζει να την υπερασπιστεί κανείς, που θα αναδιανέμει πλούτο και εξουσία προς όφελος των φτωχότερων, θα δημιουργηθεί ένα επικίνδυνο έδαφος στο οποίο η ακροδεξιά θα μπορέσει να διαχύσει την «μάτσο», ρατσιστική, αυταρχική δημαγωγία της στην υπηρεσία των πλουσίων.

3. Σε αυτό το σκηνικό, χωρίς μια ανάλυση για την οργανωτική αιμορραγία που υπέστη το Podemos τα τελευταία χρόνια και χωρίς μια επαρκή προπαρασκευαστική διαδικασία πολιτικής διαβούλευσης, η Συνέλευση Πολιτών δείχνει να είναι μια διαδικασία απλής επιβεβαίωσης της ηγεσίας και της στρατηγικής που οδηγεί σε υποταγή στο PSOE.

4. Για αυτό το λόγο, οι Anticapitalistas αποφασίσαμε να μη συμμετέχουμε στην επόμενη πανισπανική Συνέλευση του Ποδέμος και να επικεντρώσουμε τις συζητήσεις μας στη διαμόρφωση της απόφασής μας για την οριστική σχέση μας με αυτό το πολιτικό σχέδιο, στου οποίου την ίδρυση συμβάλαμε και στο οποίο αφιερώσαμε τόση πολλή προσπάθεια. Οι εσωκομματικές μας συζητήσεις θα καταλήξουν στις 28 Μάρτη του 2020 σε μια Συνδιάσκεψη, στην οποία και θα ανακοινώσουμε την τελική μας απόφαση. Ευχόμαστε ειλικρινά καλή τύχη σε όσους-ες αποφασίσουν να συμμετέχουν στη Συνέλευση του Podemos και είμαστε σίγουρες/οι ότι θα συνεχίσουμε να συναντιόμαστε και να συνεργαζόμαστε σε διάφορα επίπεδα.

Ετικέτες