Η εκτρωματική «αριστεροδεξιά» συμμαχία του ΣΥΡΙΖΑ με τους εθνικιστές ΑΝΕΛ μπαίνει σε σοβαρές αναταράξεις με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά.
Η συμφωνία Τσίπρα-Καμμένου, πριν τις εκλογές του Γενάρη 2015 και χωρίς κανένα κομματικό όργανο του τότε ΣΥΡΙΖΑ να έχει λάβει καμία σχετική απόφαση, ήταν το πρώτο ισχυρό σημάδι ότι, η μετέπειτα ομάδα Μαξίμου, δεν είχε καμία διάθεση σύγκρουσης με την ντόπια άρχουσα τάξη και τις ευρωηγεσίες, ούτε θα αμφισβητούσε τα «ειωθότα» μιας αστικής αντίληψης για τις κυβερνητικές πρακτικές και την πολιτική γενικότερα.
Οι μετέπειτα εξελίξεις δικαίωσαν στο ακέραιο αυτές τις εκτιμήσεις, με αποκορύφωμα την ολοκληρωτική προσχώρηση του μεταλλαγμένου ΣΥΡΙΖΑ στο δόγμα ΤΙΝΑ, δηλ. σε ρόλο εφαρμοστή των μνημονίων της άγριας λιτότητας και της ρατσιστικής-αυταρχικής πολιτικής της ΕΕ, που υψώνει φράχτες στους «έξω» και εκπαιδεύει στην «έκτακτη ανάγκη» τους «μέσα».
Σήμερα, η κυβερνητική συνοχή δεν απειλείται από κάποιους δήθεν «ριζοσπάστες» βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που έχουν απηυδήσει από τα νεοφιλελεύθερα μέτρα της κυβέρνησης που στηρίζουν, αλλά από τους τακτικισμούς του ακροδεξιού Καμμένου. Ο τελευταίος, βλέπει το κομματικό του ακροατήριο να συρρικνώνεται, δε ξεχνά ότι τρία στελέχη των ΑΝΕΛ «εκπαραθυρώθηκαν» από την κυβέρνηση για ανάλογα επουσιώδη θέματα, ενώ η στρατιωτικοποίηση του προσφυγικού τον φέρνει σε ευθεία αντιπαράθεση με την (ανεπαρκέστατη) διαχείριση Μουζάλα, πού έτσι και αλλιώς έχει υποβαθμιστεί, με την πρωτοβουλία των κινήσεων να ανήκει στην πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του υπουργείου «Άμυνας».
Στις συνθήκες κοινωνικής ασφυξίας και πανευρωπαϊκού ζόφου, βαθιάς «αρρώστιας» του ελληνικού καπιταλισμού και σοβαρών πολιτικών αδιεξόδων (οι απαιτήσεις του κουαρτέτου σε Ασφαλιστικό-Φορολογικό προαναγγέλλουν πραγματική σφαγή στις συντάξεις και στα λαϊκά εισοδήματα), όλες οι αντιφάσεις εκρήγνυνται. Η εκτρωματική «αριστεροδεξιά» συμμαχία του ΣΥΡΙΖΑ με τους εθνικιστές ΑΝΕΛ μπαίνει σε σοβαρές αναταράξεις με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά. Ήδη, η Δημοκρατική Συμπαράταξη και το Ποτάμι φαίνονται έτοιμοι να βάλουν πλάτη, αν χρειαστεί. Η πολιτική αστάθεια είναι εδώ και οι «θριαμβευτές» του Σεπτέμβρη, μοιάζουν να μην έχουν σχέδιο διαφυγής.
Για το μαζικό κίνημα και τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής-αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, είναι η στιγμή της μαχητικής παρέμβασης και της άρθρωσης μιας εναλλακτικής πολιτικής πρότασης, απέναντι στο πολιτικό σκηνικό σήψης και άθλιων διευθετήσεων μεταξύ εκείνων που εξαθλιώνουν τον κόσμο μας, που στέλνουν τη νεολαία στις ουρές του ΟΑΕΔ και που στερούν στοιχειώδη δικαιώματα από πρόσφυγες και μετανάστες. Μεταξύ εκείνων που η μοναδική «κόκκινη γραμμή» τους είναι το σφιχταγκάλιασμα στους κυβερνητικούς θώκους.
