Αναταράξεις και κυβερνητικά αδιέξοδα

Η συμ­φω­νία Τσί­πρα-Καμ­μέ­νου, πριν τις εκλο­γές του Γε­νά­ρη 2015 και χωρίς κα­νέ­να κομ­μα­τι­κό όρ­γα­νο του τότε ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ να έχει λάβει καμία σχε­τι­κή από­φα­ση, ήταν το πρώτο ισχυ­ρό ση­μά­δι ότι, η με­τέ­πει­τα ομάδα Μα­ξί­μου, δεν είχε καμία διά­θε­ση σύ­γκρου­σης με την ντό­πια άρ­χου­σα τάξη και τις ευ­ρω­η­γε­σί­ες, ούτε θα αμ­φι­σβη­τού­σε τα «ειω­θό­τα» μιας αστι­κής αντί­λη­ψης για τις κυ­βερ­νη­τι­κές πρα­κτι­κές και την πο­λι­τι­κή γε­νι­κό­τε­ρα. 

Οι με­τέ­πει­τα εξε­λί­ξεις δι­καί­ω­σαν στο ακέ­ραιο αυτές τις εκτι­μή­σεις, με απο­κο­ρύ­φω­μα την ολο­κλη­ρω­τι­κή προ­σχώ­ρη­ση του με­ταλ­λαγ­μέ­νου ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στο δόγμα ΤΙΝΑ, δηλ. σε ρόλο εφαρ­μο­στή των μνη­μο­νί­ων της άγριας λι­τό­τη­τας και της ρα­τσι­στι­κής-αυ­ταρ­χι­κής πο­λι­τι­κής της ΕΕ, που υψώ­νει φρά­χτες στους «έξω» και εκ­παι­δεύ­ει στην «έκτα­κτη ανά­γκη» τους «μέσα».

Σή­με­ρα, η κυ­βερ­νη­τι­κή συ­νο­χή δεν απει­λεί­ται από κά­ποιους δήθεν «ρι­ζο­σπά­στες» βου­λευ­τές του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ που έχουν απηυ­δή­σει από τα νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρα μέτρα της κυ­βέρ­νη­σης που στη­ρί­ζουν, αλλά από τους τα­κτι­κι­σμούς του ακρο­δε­ξιού Καμ­μέ­νου. Ο τε­λευ­ταί­ος, βλέ­πει το κομ­μα­τι­κό του ακρο­α­τή­ριο να συρ­ρι­κνώ­νε­ται, δε ξεχνά ότι τρία στε­λέ­χη των ΑΝΕΛ «εκ­πα­ρα­θυ­ρώ­θη­καν» από την κυ­βέρ­νη­ση για ανά­λο­γα επου­σιώ­δη θέ­μα­τα, ενώ η στρα­τιω­τι­κο­ποί­η­ση του προ­σφυ­γι­κού τον φέρ­νει σε ευ­θεία αντι­πα­ρά­θε­ση με την (ανε­παρ­κέ­στα­τη) δια­χεί­ρι­ση Μου­ζά­λα, πού έτσι και αλ­λιώς έχει υπο­βαθ­μι­στεί, με την πρω­το­βου­λία των κι­νή­σε­ων να ανή­κει στην πο­λι­τι­κή και στρα­τιω­τι­κή ηγε­σία του υπουρ­γεί­ου «Άμυ­νας».  

Στις συν­θή­κες κοι­νω­νι­κής ασφυ­ξί­ας και πα­νευ­ρω­παϊ­κού ζόφου, βα­θιάς «αρ­ρώ­στιας» του ελ­λη­νι­κού κα­πι­τα­λι­σμού και σο­βα­ρών πο­λι­τι­κών αδιε­ξό­δων (οι απαι­τή­σεις του κουαρ­τέ­του σε Ασφα­λι­στι­κό-Φο­ρο­λο­γι­κό προ­α­ναγ­γέλ­λουν πραγ­μα­τι­κή σφαγή στις συ­ντά­ξεις και στα λαϊκά ει­σο­δή­μα­τα), όλες οι αντι­φά­σεις εκρή­γνυ­νται. Η εκτρω­μα­τι­κή «αρι­στε­ρο­δε­ξιά» συμ­μα­χία του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ με τους εθνι­κι­στές ΑΝΕΛ μπαί­νει σε σο­βα­ρές ανα­τα­ρά­ξεις με όλα τα εν­δε­χό­με­να ανοι­χτά. Ήδη, η Δη­μο­κρα­τι­κή Συ­μπα­ρά­τα­ξη και το Πο­τά­μι φαί­νο­νται έτοι­μοι να βά­λουν πλάτη, αν χρεια­στεί. Η πο­λι­τι­κή αστά­θεια είναι εδώ και οι «θριαμ­βευ­τές» του Σε­πτέμ­βρη, μοιά­ζουν να μην έχουν σχέ­διο δια­φυ­γής.

Για το μα­ζι­κό κί­νη­μα και τις δυ­νά­μεις της ρι­ζο­σπα­στι­κής-αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κής Αρι­στε­ράς, είναι η στιγ­μή της μα­χη­τι­κής πα­ρέμ­βα­σης και της άρ­θρω­σης μιας εναλ­λα­κτι­κής πο­λι­τι­κής πρό­τα­σης, απέ­να­ντι στο πο­λι­τι­κό σκη­νι­κό σήψης και άθλιων διευ­θε­τή­σε­ων με­τα­ξύ εκεί­νων που εξα­θλιώ­νουν τον κόσμο μας, που στέλ­νουν τη νε­ο­λαία στις ουρές του ΟΑΕΔ και που στε­ρούν στοι­χειώ­δη δι­καιώ­μα­τα από πρό­σφυ­γες και με­τα­νά­στες. Με­τα­ξύ εκεί­νων που η μο­να­δι­κή «κόκ­κι­νη γραμ­μή» τους είναι το σφι­χτα­γκά­λια­σμα στους κυ­βερ­νη­τι­κούς θώ­κους.