Το κρίσιμο ζητούμενο της επόμενης απεργιακής κινητοποίησης που εξήγειλλε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ), είναι να οργανωθεί «από τα κάτω».

Η κα­τά­στα­ση στη δη­μό­σια υγεία είναι δρα­μα­τι­κή. Νο­σο­κο­μεία, Κέ­ντρα Υγεί­ας και το ΕΚΑΒ δια­λύ­ο­νται από τη μνη­μο­νια­κή υπο­χρη­μα­το­δό­τη­ση με απο­τέ­λε­σμα τα δη­μό­σια νο­σο­κο­μεία στην Αθήνα, τη Θεσ­σα­λο­νί­κη και την υπό­λοι­πη Ελ­λά­δα να μέ­νουν ζω­ντα­νά, μόνο από την υπερ­προ­σπά­θεια του προ­σω­πι­κού τους και παρά τις τρα­γι­κές ελ­λεί­ψεις προ­σω­πι­κού.

Μπο­ρεί οι υπουρ­γοί, και ακόμη και ο ίδιος ο πρω­θυ­πουρ­γός, από τον Απρί­λη του 2015 να έχουν ανα­κοι­νώ­σει χι­λιά­δες προ­σλή­ψεις στη δη­μό­σια υγεία αλλά η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα είναι ότι από τις 25 Γε­νά­ρη του 2015 μέχρι σή­με­ρα το προ­σω­πι­κό των δη­μό­σιων νο­σο­κο­μεί­ων έχει μειω­θεί κατά 7.073 ερ­γα­ζό­με­νους.

Έτσι με­γά­λα και μικρά νο­σο­κο­μεία της επαρ­χί­ας πα­ρου­σιά­ζουν ελ­λεί­ψεις για­τρών σε μια σειρά ει­δι­κό­τη­τες όπως δερ­μα­το­λό­γος, νευ­ρο­λό­γος, αι­μα­το­λό­γος, αναι­σθη­σιο­λό­γος, οφθαλ­μί­α­τρος, ΩΡΛ, γα­στρε­ντε­ρο­λό­γος, ψυ­χί­α­τρος κ.λπ. Αυτές οι ελ­λεί­ψεις προ­κα­λούν λει­ψές εφη­με­ρί­ες με απο­τέ­λε­σμα σε νο­σο­κο­μεία της επαρ­χί­ας να μη γί­νο­νται χει­ρουρ­γεία μετά το με­ση­μέ­ρι. Και δεν είναι μόνο οι για­τροί που λεί­πουν. Νο­σο­κο­μεία που δια­θέ­τουν αξο­νι­κούς το­μο­γρά­φους όπως της Θήβας κ.α. δεν τους λει­τουρ­γούν λόγω έλ­λει­ψης νο­ση­λευ­τών και λοι­πού προ­σω­πι­κού, ενώ άλλα νο­σο­κο­μεία μέ­νουν αφύ­λα­κτα λόγω έλ­λει­ψης φυ­λά­κων. Ενώ και όπου ο τε­χνι­κός εξο­πλι­σμός λει­τουρ­γεί είναι δύ­σκο­λο, λόγω της υπο­χρη­μα­το­δό­τη­σης, να συ­ντη­ρη­θεί. Οι ερ­γο­λά­βοι, όπου δεν έχουν εκ­διω­χθεί, συ­νε­χί­ζουν τη με­σαιω­νι­κή εκ­με­τάλ­λευ­ση των ερ­γα­ζο­μέ­νων τους, ενώ σε άλλα νο­σο­κο­μεία οι τρα­πε­ζο­κό­μες κά­νουν δι­πλο­βάρ­διες και δου­λεύ­ουν χωρίς ρεπό. Ολό­κλη­ροι νομοί λει­τουρ­γούν με 1 και 2 ασθε­νο­φό­ρα μόνο και με Κέ­ντρα Υγεί­ας υπο­στε­λε­χω­μέ­να.

Σε πολλά δη­μό­σια νο­σο­κο­μεία οι νο­σο­κο­μεια­κές λοι­μώ­ξεις θε­ρί­ζουν ασθε­νείς. Ποιος φταί­ει για αυτό; Οι απαι­τή­σεις του υπουρ­γεί­ου Υγεί­ας να μειώ­νο­νται συ­νε­χώς τα λει­τουρ­γι­κά έξοδα των νο­σο­κο­μεί­ων που υπο­χρε­ώ­νο­νται να θέ­τουν πλα­φόν σε θε­ρα­πεί­ες και χει­ρουρ­γι­κές επεμ­βά­σεις. Γι’ αυτό δεν έχουν ανα­λώ­σι­μα υλικά, υλικά κα­θα­ριό­τη­τας, υγειο­νο­μι­κό υλικό, φάρ­μα­κα.

Με αυτές τις συν­θή­κες ακόμη και το προ­σω­πι­κό που κρα­τά­ει όρθια όσο μπο­ρεί τα νο­σο­κο­μεία, κιν­δυ­νεύ­ει να πε­θά­νει ή να αρ­ρω­στή­σει βαριά και το ίδιο. Από την εφαρ­μο­γή των μνη­μο­νια­κών πο­λι­τι­κών και μετά έχουν αυ­ξη­θεί τα ατυ­χή­μα­τα αλλά και οι αναρ­ρω­τι­κές άδειες όσο κα­τα­κό­ρυ­φα έχουν αυ­ξη­θεί τα χι­λιά­δες οφει­λό­με­να ρεπό, ει­δι­κά στο νο­ση­λευ­τι­κό προ­σω­πι­κό. Σε αυτές τις συν­θή­κες επί­σης και με το προ­σω­πι­κό να ανα­γκά­ζε­ται να ασκεί κα­θή­κο­ντα που δεν γνω­ρί­ζει για να κα­λυ­φθούν οι ανά­γκες, ο κίν­δυ­νος για τους ασθε­νείς αυ­ξά­νε­ται. Είναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό ότι λόγω έλ­λει­ψης ια­τρών επεί­γο­ντα πε­ρι­στα­τι­κά από το νο­σο­κο­μείο του Βόλου με­τα­φέ­ρο­νται στη Λά­ρι­σα όπου όμως δεν λει­τουρ­γούν ο αξο­νι­κός και τα τρία από τα τέσ­σε­ρα ακτι­νο­λο­γι­κά μη­χα­νή­μα­τα λόγω ελ­λι­πούς συ­ντή­ρη­σης στο Γε­νι­κό Νο­σο­κο­μείο.

Και σε Θεσ­σα­λο­νί­κη και Αθήνα τα προ­βλή­μα­τα είναι τε­ρά­στια. Στο ΓΝΘ Πα­πα­γε­ωρ­γί­ου που δέ­χε­ται 1.000 ασθε­νείς στα ΤΕΠ σε κάθε εφη­με­ρία υπάρ­χουν 392 κενές ορ­γα­νι­κές θέ­σεις. Στο ΓΝΘ Αγ. Δη­μή­τριος για 1.700 ευρώ δεν επι­σκευά­ζε­ται το ασθε­νο­φό­ρο του νο­σο­κο­μεί­ου και οι ασθε­νείς με­τα­κι­νού­νται με ΙΧ.

Βέ­βαια η κυ­βέρ­νη­ση φρο­ντί­ζει με­το­νο­μά­ζο­ντας την ΑΕΜΥ ΑΕ σε ΚΕ­ΤΕ­ΚΝΥ ΑΕ να προ­χω­ρά­ει στη λει­τουρ­γία ιδιω­τι­κών νο­σο­κο­μεί­ων όπως αυτό της Σα­ντο­ρί­νης. Με τα δη­μό­σια νο­σο­κο­μεία σε τέ­τοια κα­τά­στα­ση όσες τομές και να γί­νουν στην Πρω­το­βάθ­μια Φρο­ντί­δα Υγεί­ας δεν πρό­κει­ται να έχουν απο­τέ­λε­σμα. Ακόμη κι αν τα ΤΟΜΥ λει­τουρ­γή­σουν κα­νο­νι­κά (που δεν μπο­ρούν) και στέλ­νουν έγκαι­ρα τους ασθε­νείς στα νο­σο­κο­μεία, είναι ζη­τού­με­νο αν θα μπο­ρούν, όπως εί­δα­με στα πα­ρα­πά­νω πα­ρα­δείγ­μα­τα, να χει­ρουρ­γη­θούν.

Προ­φα­νώς και οι ερ­γα­ζό­με­νοι στα νο­σο­κο­μεία (με εξαί­ρε­ση τους για­τρούς) είναι υπο­χρε­ω­μέ­νοι μέσα σε αυτές τις συν­θή­κες να αξιο­λο­γη­θούν σύμ­φω­να με την κυ­βέρ­νη­ση και την κ. Γε­ρο­βα­σί­λη. Σε αυτή την προ­σπά­θεια οι ερ­γα­ζό­με­νοι στα νο­σο­κο­μεία έχουν απα­ντή­σει με συ­ντρι­πτι­κά πο­σο­στά συμ­με­το­χής στην απερ­γία-απο­χή που πραγ­μα­το­ποιεί η ΑΔΕΔΥ. Αυτό βέ­βαια δεν ση­μαί­νει ότι θα βγουν εύ­κο­λα στο δρόμο και ότι στις 11 Οκτώ­βρη θα ακο­λου­θή­σουν το κά­λε­σμα της ΠΟ­Ε­ΔΗΝ (συ­γκέ­ντρω­ση στα Νο­σο­κο­μεία Παί­δων και με πο­ρεία-μα­ρα­θώ­νιο με κα­τά­λη­ξη στο υπουρ­γείο Υγεί­ας).

Αυτό δεν οφεί­λε­ται μόνο στο γε­νι­κό πα­θη­τι­κό κλίμα που εκ­φρά­ζε­ται από τους ερ­γα­ζό­με­νους όσο δεν βλέ­πουν πει­στι­κή ρι­ζο­σπα­στι­κή εναλ­λα­κτι­κή πρό­τα­ση απέ­να­ντι στη λι­τό­τη­τα και τα μνη­μό­νια. Οφεί­λε­ται και στο ότι πολ­λές νο­σο­κο­μεια­κές μο­νά­δες και κλι­νι­κές λει­τουρ­γούν με προ­σω­πι­κό ασφα­λεί­ας πια αλλά και στο ότι νιώ­θουν ότι η ηγε­σία της ΠΟ­Ε­ΔΗΝ τους κο­ροϊ­δεύ­ει και κι­νεί­ται με πο­λι­τι­κές σκο­πι­μό­τη­τες. Πώς αλ­λιώς να εξη­γη­θεί στα μάτια ενός ερ­γα­ζό­με­νου ότι ενώ η κι­νη­το­ποί­η­ση γί­νε­ται στην Αθήνα για τα νο­σο­κο­μεία της Αθή­νας η ΠΟ­Ε­ΔΗΝ καλεί σε αυτά μόνο 4ωρη στάση ερ­γα­σί­ας. Καλεί δη­λα­δή το εξου­θε­νω­μέ­νο προ­σω­πι­κό να ξε­κι­νή­σει τη μέρα του με πο­ρεία 10 του­λά­χι­στον χι­λιο­μέ­τρων και στις 11.00 το με­ση­μέ­ρι να πάει να δου­λέ­ψει στις συν­θή­κες που προ­α­να­φέ­ρα­με.

Δυ­στυ­χώς εδώ οι πα­ρα­τά­ξεις της Αρι­στε­ράς δεν έχουν εκ­με­ταλ­λευ­τεί θε­τι­κά το γε­γο­νός ότι η ηγε­σία της ΠΟ­Ε­ΔΗΝ (ΠΑΣΚΕ) για να δια­τη­ρεί το αγω­νι­στι­κό της προ­φίλ καλεί στις κι­νη­το­ποι­ή­σεις. Αντί­θε­τα, είτε σε­χτά­ρουν ακόμη πε­ρισ­σό­τε­ρο (ΠΑΜΕ), είτε αντι­με­τω­πί­ζουν με ητ­το­πά­θεια την κα­τά­στα­ση. Δεν ανα­λαμ­βά­νουν το κό­στος της προ­σπά­θειας να εξη­γή­σουν στο προ­σω­πι­κό των νο­σο­κο­μεί­ων, με μα­ζι­κές πε­ριο­δεί­ες στους χώ­ρους δου­λειάς την κα­τά­στα­ση στα νο­σο­κο­μεία και πως με πραγ­μα­τι­κά ορ­γα­νω­μέ­νους αγώ­νες και σε συ­ντο­νι­σμό με άλλες συλ­λο­γι­κό­τη­τες μπο­ρούν να δη­μιουρ­γή­σουν ένα κέ­ντρο αγώνα για να τσα­κί­σουν τη λι­τό­τη­τα και τα μνη­μό­νια. Να «επι­κοι­νω­νή­σουν» στον κόσμο την επι­τυ­χία της ενω­τι­κής μα­ζι­κής δρά­σης ενά­ντια στην αξιο­λό­γη­ση και πως αυτή η ενω­τι­κή μα­ζι­κή δράση χρειά­ζε­ται να εξα­πλω­θεί.

Αντί­στοι­χες ευ­θύ­νες υπάρ­χουν και στις πο­λι­τι­κές δυ­νά­μεις της Αρι­στε­ράς. Ο αγώ­νας για τη σω­τη­ρία της δη­μό­σιας υγεί­ας δεν αφορά μόνο τους ερ­γα­ζό­με­νους στα νο­σο­κο­μεία. Η στή­ρι­ξή του δεν μπο­ρεί να πε­ριο­ρί­ζε­ται μόνο στη φρα­στι­κή κα­ταγ­γε­λία των μνη­μο­νί­ων και στην πα­ρου­σία με­γά­λων στε­λε­χών στις κι­νη­το­ποι­ή­σεις. Οφεί­λει να δί­νε­ται μια κα­θη­με­ρι­νή μάχη στις γει­το­νιές με κάθε τρόπο που μπο­ρεί να κι­νη­το­ποι­ή­σει τον κόσμο. Με ενω­τι­κή δράση και προ­χώ­ρη­μα σε πι­κε­το­φο­ρί­ες και κι­νη­το­ποι­ή­σεις σε κάθε γει­το­νιά που υπάρ­χει νο­σο­κο­μείο και όχι μόνο. Ανα­δει­κνύ­ο­ντας τα προ­βλή­μα­τα σε δη­μο­τι­κά και δια­με­ρι­σμα­τι­κά συμ­βού­λια. Παίρ­νο­ντας επάνω της την ευ­θύ­νη να χτι­στεί «από τα κάτω» ο αγώ­νας για τη σω­τη­ρία της δη­μό­σιας υγεί­ας.

*Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από "Ερ­γα­τι­κή Αρι­στε­ρά" φ.392 (27/9/17)

Ετικέτες