Απεργία-Αντίσταση-Συντονισμός-Αντεπίθεση
Ο θάνατος της 42χρονης εργαζόμενης στο Everest της πλ. Βικτώριας δεν είναι απλό ατύχημα. Είναι αποτέλεσμα της χαλάρωσης των ελέγχων ασφάλειας στις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Η συνεχιζόμενη λεηλασία μισθών, δικαιωμάτων και προστατευτικών δικλείδων που διαθέταμε οι εργαζόμενοι, για χάρη των εργοδοτών, μόνο τέτοιες συνέπειες έχει. Από τη διάλυση του ΕΣΥ και την επιδείνωση εισοδημάτων και συνθηκών ζωής για όλους μας, μέχρι τα εργατικά ατυχήματα στο κέντρο της Αθήνας, μέχρι τα καμένα προσφυγόπουλα στα στρατόπεδα κράτησης, πληθαίνουν καθημερινά οι μαρτυρίες: τα Μνημόνια σκοτώνουν κι όσοι τα εφαρμόζουν έχουν εγκληματικές ευθύνες.
Η παρούσα κυβέρνηση, όπως κι οι προηγούμενες, με προκλητική αναλγησία, φροντίζει να κάνει τα πράγματα ακόμη χειρότερα! Αυτές τις μέρες ψήφισε και ψηφίζει «αμαξοστοιχία» μέτρων που αποδιαρθρώνουν περαιτέρω τα εργατικά δικαιώματα, τις δημόσιες κοινωνικές υπηρεσίες, την δημόσια υγεία και ασφάλεια. Ψήφισε την κατάργηση των ελέγχων ασφαλείας (υγειονομικών, πυρασφάλειας, περιβαλλοντικών) για την ίδρυση νέων επιχειρήσεων στους τομείς του τουρισμού, της Υγείας, των τροφίμων (όπου και κατά διαβολική σύμπτωση σημειώθηκε η θανατηφόρα έκρηξη της Βικτώριας). Οποιοσδήποτε εργοδότης θα μπορεί να ανοίγει επιχείρηση χωρίς κανέναν έλεγχο και «μετά» να ελέγχεται (ίσως) από κάποιο ιδιωτικό (!) συνεργείο. Ταυτόχρονα, ψήφισαν την απελευθέρωση των «δουλεμπορικών» γραφείων ενοικίασης εργαζομένων που ο ΣΥΡΙΖΑ κάποτε έλεγε ότι θα … καταργούσε. Όπως ψήφισαν και μέτρα περαιτέρω συρρίκνωσης των δημόσιων κοινωνικών υπηρεσιών (Υγεία, Παιδεία κλπ), την υποχρεωτική απόσπαση και τον περιορισμό της εργατικής συμμετοχής στα διοικητικά όργανα του δημόσιου τομέα.
Απ’την άλλη, για να «κλείσει η αξιολόγηση» του Τρίτου Μνημονίου, εκκρεμούν για τις επόμενες μέρες η –νέα!- απελευθέρωση ομαδικών απολύσεων και απολύσεων συνδικαλιστών στον ιδιωτικό τομέα, η πρακτική κατάργηση του δικαιώματος στην απεργία, η θέσπιση του εργοδοτικού λοκ-άουτ, η νέα μείωση του κατώτατου μισθού για τους νέους. Θέλουν κανείς και πουθενά να μην τολμά να κοντράρει την εργοδοτική αυθαιρεσία! Λένε με θράσος ότι έτσι θα έρθει η… «ανάπτυξη»! Ενώ φυσικά και αυτή η κυβέρνηση, μεταλλαγμένη σε άλλη μια κυβέρνηση των μεγάλων αφεντικών, επιμένει να μην επαναφέρει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και δεσμεύεται για νέες μειώσεις των μισθών από το 2017. Οι δε συζητήσεις με τους «εταίρους» φαίνεται ότι καταλήγουν σε Τέταρτο Μνημόνιο: οι προτάσεις μιλούν για συνέχιση των μέτρων ως το 2060 -με αντάλλαγμα τη λογιστική ελάφρυνση του χρέους ως τότε... Την ίδια βέβαια στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ βάζει τους φορολογούμενους να πληρώσουν τα χρέη των Μαρινόπουλων και τα ανοίγματα των τραπεζών. Προπαρασκευάζει την εκτεταμένη σεισάχθεια με τον «εξωδικαστικό μηχανισμό» –για τις μεγαλομεσαίες επιχειρήσεις και όχι για τους συνταξιούχους, τους ανέργους και τους μισθωτούς! Πρόσφατα ψήφισε νέα «χρηματοδοτικά εργαλεία» αξίας 2 δισεκατομμυρίων –πάλι για τις επιχειρήσεις! Ως και ευρωπαϊκούς πόρους που έπρεπε να φθάσουν στους πρόσφυγες, τους διασπαθίζει σε εργολάβους και ΜΚΟ. Έπειτα κοροϊδεύουν ότι δεν υπάρχουν λεφτά και ότι μάχονται για τα συμφέροντα των φτωχών! Δεν κοροϊδεύουν πια κανέναν…
Όμως, όλα τα παραπάνω σημαίνουν ότι όντως δεν υπάρχει πάτος στο βαρέλι: αφού μεγάλη εργοδοσία και δανειστές επωφελούνται ποικιλοτρόπως από τα Μνημόνια, δεν έχουν κανέναν απολύτως λόγο να μην τα συνεχίζουν επ’αόριστον, χρησιμοποιώντας τις κυβερνήσεις ως καλοπληρωμένους υπηρέτες τους. Οι δηλωμένες προθέσεις Μητσοτάκη είναι προφανώς στην ίδια κατεύθυνση (κι άλλες απολύσεις κι άλλες ιδιωτικοποιήσεις κλπ). Σίγουρα, δεν μπορούμε να καθόμαστε με σταυρωμένα χέρια ελπίζοντας να μας γλιτώσει κάποιο θαύμα. Μόνο οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα μπορούμε να τους βάλουμε εμπόδια, επιδιώκοντας να περάσουμε στην αντεπίθεση, να επιβάλουμε «Μνημόνια» στα αφεντικά, να πάρουμε πίσω όλα όσα μας έκλεψαν. Οι δικές μας κινητοποιήσεις ευθύνονται για όσα μέτρα έχουν καθυστερήσει ή και αποτραπεί ως τώρα, από τις απολύσεις στο Δημόσιο ως τα κλεισίματα νοσοκομείων. Στην οργάνωση των αντιστάσεων, σταθμός είναι κι η 8η Δεκέμβρη, απεργία ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, που πρέπει γίνει αφετηρία κλιμάκωσης, παρά την απροθυμία της απαράδεκτης ηγεσίας της.
Συμμετέχουμε στην πανεργατική απεργιακή διαδήλωση, Πέμπτη 8 Δεκέμβρη
- Αποκατάσταση δικαιωμάτων, μέτρων ασφαλείας στους χώρους εργασίας-Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις-Λεφτά για Παιδεία, Υγεία, ξενώνες για πρόσφυγες και άστεγους
- Μνημόνιο στους πλούσιους-Κρατικοποίηση στρατηγικών επιχειρήσεων με εργατικό έλεγχο-Διαγραφή του χρέους-Σύγκρουση με ΕΕ και ΔΝΤ
Κόκκινο Δίκτυο/ Λαϊκή Ενότητα
