Απεργία-Αντίσταση-Συντονισμός-Αντεπίθεση

Ο θά­να­τος της 42χρο­νης ερ­γα­ζό­με­νης στο Everest της πλ. Βι­κτώ­ριας δεν είναι απλό ατύ­χη­μα. Είναι απο­τέ­λε­σμα της χα­λά­ρω­σης των ελέγ­χων ασφά­λειας στις ιδιω­τι­κές επι­χει­ρή­σεις. Η συ­νε­χι­ζό­με­νη λε­η­λα­σία μι­σθών, δι­καιω­μά­των και προ­στα­τευ­τι­κών δι­κλεί­δων που δια­θέ­τα­με οι ερ­γα­ζό­με­νοι, για χάρη των ερ­γο­δο­τών, μόνο τέ­τοιες συ­νέ­πειες έχει. Από τη διά­λυ­ση του ΕΣΥ και την επι­δεί­νω­ση ει­σο­δη­μά­των και συν­θη­κών ζωής για όλους μας, μέχρι τα ερ­γα­τι­κά ατυ­χή­μα­τα στο κέ­ντρο της Αθή­νας, μέχρι τα κα­μέ­να προ­σφυ­γό­που­λα στα στρα­τό­πε­δα κρά­τη­σης, πλη­θαί­νουν κα­θη­με­ρι­νά οι μαρ­τυ­ρί­ες: τα Μνη­μό­νια σκο­τώ­νουν κι όσοι τα εφαρ­μό­ζουν έχουν εγκλη­μα­τι­κές ευ­θύ­νες.

Η πα­ρού­σα κυ­βέρ­νη­ση, όπως κι οι προη­γού­με­νες, με προ­κλη­τι­κή αναλ­γη­σία, φρο­ντί­ζει να κάνει τα πράγ­μα­τα ακόμη χει­ρό­τε­ρα! Αυτές τις μέρες ψή­φι­σε και ψη­φί­ζει «αμα­ξο­στοι­χία» μέ­τρων που απο­διαρ­θρώ­νουν πε­ραι­τέ­ρω τα ερ­γα­τι­κά δι­καιώ­μα­τα, τις δη­μό­σιες κοι­νω­νι­κές υπη­ρε­σί­ες, την δη­μό­σια υγεία και ασφά­λεια. Ψή­φι­σε την κα­τάρ­γη­ση των ελέγ­χων ασφα­λεί­ας (υγειο­νο­μι­κών, πυ­ρα­σφά­λειας, πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κών) για την ίδρυ­ση νέων επι­χει­ρή­σε­ων στους το­μείς του του­ρι­σμού, της Υγεί­ας, των τρο­φί­μων (όπου και κατά δια­βο­λι­κή σύμ­πτω­ση ση­μειώ­θη­κε η θα­να­τη­φό­ρα έκρη­ξη της Βι­κτώ­ριας). Οποιοσ­δή­πο­τε ερ­γο­δό­της θα μπο­ρεί να ανοί­γει επι­χεί­ρη­ση χωρίς κα­νέ­ναν έλεγ­χο και «μετά» να ελέγ­χε­ται (ίσως) από κά­ποιο ιδιω­τι­κό (!) συ­νερ­γείο. Ταυ­τό­χρο­να, ψή­φι­σαν την απε­λευ­θέ­ρω­ση των «δου­λε­μπο­ρι­κών» γρα­φεί­ων ενοι­κί­α­σης ερ­γα­ζο­μέ­νων που ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ κά­πο­τε έλεγε ότι θα … κα­ταρ­γού­σε. Όπως ψή­φι­σαν και μέτρα πε­ραι­τέ­ρω συρ­ρί­κνω­σης των δη­μό­σιων κοι­νω­νι­κών υπη­ρε­σιών (Υγεία, Παι­δεία κλπ), την υπο­χρε­ω­τι­κή από­σπα­ση και τον πε­ριο­ρι­σμό της ερ­γα­τι­κής συμ­με­το­χής στα διοι­κη­τι­κά όρ­γα­να του δη­μό­σιου τομέα.

Απ’την άλλη, για να «κλεί­σει η αξιο­λό­γη­ση» του Τρί­του Μνη­μο­νί­ου, εκ­κρε­μούν για τις επό­με­νες μέρες η –νέα!- απε­λευ­θέ­ρω­ση ομα­δι­κών απο­λύ­σε­ων και απο­λύ­σε­ων συν­δι­κα­λι­στών στον ιδιω­τι­κό τομέα, η πρα­κτι­κή κα­τάρ­γη­ση του δι­καιώ­μα­τος στην απερ­γία, η θέ­σπι­ση του ερ­γο­δο­τι­κού λοκ-άουτ, η νέα μεί­ω­ση του κα­τώ­τα­του μι­σθού για τους νέους. Θέ­λουν κα­νείς και που­θε­νά να μην τολμά να κο­ντρά­ρει την ερ­γο­δο­τι­κή αυ­θαι­ρε­σία! Λένε με θρά­σος ότι έτσι θα έρθει η… «ανά­πτυ­ξη»! Ενώ φυ­σι­κά και αυτή η κυ­βέρ­νη­ση, με­ταλ­λαγ­μέ­νη σε άλλη μια κυ­βέρ­νη­ση των με­γά­λων αφε­ντι­κών, επι­μέ­νει να μην επα­να­φέ­ρει τις συλ­λο­γι­κές δια­πραγ­μα­τεύ­σεις και δε­σμεύ­ε­ται για νέες μειώ­σεις των μι­σθών από το 2017. Οι δε συ­ζη­τή­σεις με τους «εταί­ρους» φαί­νε­ται ότι κα­τα­λή­γουν σε Τέ­ταρ­το Μνη­μό­νιο: οι προ­τά­σεις μι­λούν για συ­νέ­χι­ση των μέ­τρων ως το 2060 -με αντάλ­λαγ­μα τη λο­γι­στι­κή ελά­φρυν­ση του χρέ­ους ως τότε... Την ίδια βέ­βαια στιγ­μή ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ­ΝΕΛ βάζει τους φο­ρο­λο­γού­με­νους να πλη­ρώ­σουν τα χρέη των Μα­ρι­νό­που­λων και τα ανοίγ­μα­τα των τρα­πε­ζών. Προ­πα­ρα­σκευά­ζει την εκτε­τα­μέ­νη σει­σά­χθεια με τον «εξω­δι­κα­στι­κό μη­χα­νι­σμό» –για τις με­γα­λο­με­σαί­ες επι­χει­ρή­σεις και όχι για τους συ­ντα­ξιού­χους, τους ανέρ­γους και τους μι­σθω­τούς! Πρό­σφα­τα ψή­φι­σε νέα «χρη­μα­το­δο­τι­κά ερ­γα­λεία» αξίας 2 δι­σε­κα­τομ­μυ­ρί­ων –πάλι για τις επι­χει­ρή­σεις! Ως και ευ­ρω­παϊ­κούς πό­ρους που έπρε­πε να φθά­σουν στους πρό­σφυ­γες, τους δια­σπα­θί­ζει σε ερ­γο­λά­βους και ΜΚΟ. Έπει­τα κο­ροϊ­δεύ­ουν ότι δεν υπάρ­χουν λεφτά και ότι μά­χο­νται για τα συμ­φέ­ρο­ντα των φτω­χών! Δεν κο­ροϊ­δεύ­ουν πια κα­νέ­ναν…

Όμως, όλα τα πα­ρα­πά­νω ση­μαί­νουν ότι όντως δεν υπάρ­χει πάτος στο βα­ρέ­λι: αφού με­γά­λη ερ­γο­δο­σία και δα­νει­στές επω­φε­λού­νται ποι­κι­λο­τρό­πως από τα Μνη­μό­νια, δεν έχουν κα­νέ­ναν απο­λύ­τως λόγο να μην τα συ­νε­χί­ζουν επ’α­ό­ρι­στον, χρη­σι­μο­ποιώ­ντας τις κυ­βερ­νή­σεις ως κα­λο­πλη­ρω­μέ­νους υπη­ρέ­τες τους. Οι δη­λω­μέ­νες προ­θέ­σεις Μη­τσο­τά­κη είναι προ­φα­νώς στην ίδια κα­τεύ­θυν­ση (κι άλλες απο­λύ­σεις κι άλλες ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις κλπ). Σί­γου­ρα, δεν μπο­ρού­με να κα­θό­μα­στε με σταυ­ρω­μέ­να χέρια ελ­πί­ζο­ντας να μας γλι­τώ­σει κά­ποιο θαύμα. Μόνο οι ερ­γα­ζό­με­νοι και τα λαϊκά στρώ­μα­τα μπο­ρού­με να τους βά­λου­με εμπό­δια, επι­διώ­κο­ντας να πε­ρά­σου­με στην αντε­πί­θε­ση, να επι­βά­λου­με «Μνη­μό­νια» στα αφε­ντι­κά, να πά­ρου­με πίσω όλα όσα μας έκλε­ψαν. Οι δικές μας κι­νη­το­ποι­ή­σεις ευ­θύ­νο­νται για όσα μέτρα έχουν κα­θυ­στε­ρή­σει ή και απο­τρα­πεί ως τώρα, από τις απο­λύ­σεις στο Δη­μό­σιο ως τα κλει­σί­μα­τα νο­σο­κο­μεί­ων. Στην ορ­γά­νω­ση των αντι­στά­σε­ων, σταθ­μός είναι κι η 8η Δε­κέμ­βρη, απερ­γία ΓΣΕΕ-ΑΔΕ­ΔΥ, που πρέ­πει γίνει αφε­τη­ρία κλι­μά­κω­σης, παρά την απρο­θυ­μία της απα­ρά­δε­κτης ηγε­σί­ας της.

Συμ­με­τέ­χου­με στην πα­νερ­γα­τι­κή απερ­για­κή δια­δή­λω­ση, Πέμ­πτη 8 Δε­κέμ­βρη

  • Απο­κα­τά­στα­ση δι­καιω­μά­των, μέ­τρων ασφα­λεί­ας στους χώ­ρους ερ­γα­σί­ας-Αυ­ξή­σεις σε μι­σθούς και συ­ντά­ξεις-Λε­φτά για Παι­δεία, Υγεία, ξε­νώ­νες για πρό­σφυ­γες και άστε­γους
  • Μνη­μό­νιο στους πλού­σιους-Κρα­τι­κο­ποί­η­ση στρα­τη­γι­κών επι­χει­ρή­σε­ων με ερ­γα­τι­κό έλεγ­χο-Δια­γρα­φή του χρέ­ους-Σύ­γκρου­ση με ΕΕ και ΔΝΤ

Κόκ­κι­νο Δί­κτυο/ Λαϊκή Ενό­τη­τα

Ετικέτες