Η συμφωνία τής κυβέρνησής μας με τους δανειστές τής χώρας είναι πρώτα απ’ όλα αποτέλεσμα ωμού εκβιασμού, που ασκήθηκε από τους εκπροσώπους τού συνασπισμού των πιο επιθετικών συντηρητικών δυνάμεων της Ευρώπης και εκδηλώθηκε με ενέργειες που ακροβατούσαν στα όρια της κατά το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης νομιμότητας, με τη συνηγορία μιας επικοινωνιακής τρομοκρατίας, που διαδόθηκε από τα παράνομα εγχώρια μέσα μαζικής ενημέρωσης και υποστηρίχθηκε με ζήλο από τους εγχώριους πολιτικούς εκφραστές τής συντήρησης. Είναι, συνεπώς, καταρχήν αποτέλεσμα ενός οιονεί πραξικοπήματος και δηλώνει τη συρρίκνωση ακόμη και της αστικής δημοκρατίας στην ήπειρο.
Η συμφωνία αυτή, όμως, είναι επίσης αποτέλεσμα της έλλειψης, όπως αποκαλύφθηκε, ενός στιβαρού από την πλευρά μας σχεδιασμού της διαπραγμάτευσης με τους θεσμούς των δανειστών μας –των οποίων τις αξιολογήσεις και τις “αγκυλώσεις” οφείλαμε να τις έχουμε προβλέψει– καθώς και της παντελούς έλλειψης ενός εναλλακτικού σχεδίου, που θα έπρεπε να έχουμε στη διάθεσή μας για την περίπτωση που θα ναυαγούσαν οι προβλέψεις μας για συμφωνία εντός του αρχικού μας σχεδίου, όπως πράγματι συνέβη· ενός εναλλακτικού σχεδίου, με το οποίο θα μπορούσαμε να αποτρέψουμε την κατάρρευση της οικονομίας και της χώρας μας, που και με δική μας παραδοχή θα επερχόταν αν δεν προβαίναμε σε οποιαδήποτε συμφωνία με τους δανειστές μας. Και επί πλέον δεν πληροφορήσαμε το λαό για τις πιθανές συνέπειες τής εφαρμογής ενός τέτοιου εναλλακτικού σχεδίου, αν και αυτός, όπως μπορεί να συναχθεί από το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου, θα μπορούσε σε μεγάλο βαθμό να τις αποδεχθεί. Εξαιτίας και της δικής μας έλλειψης ετοιμότητας, επομένως, οδηγηθήκαμε σε μια συμφωνία αντίθετη στα σχέδια, τις εξαγγελίες και τις πολιτικές θέσεις μας, εχθρική προς τα κοινωνικά στρώματα που θέλουμε να υπερασπιζόμαστε και να εκπροσωπούμε, αντίθετη στη λαϊκή βούληση που κατά παραγγελία μας εκδηλώθηκε με το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου –το οποίο εν τοις πράγμασι ακυρώσαμε– και εν τέλει μια συμφωνία που δεν μπορεί να υπηρετήσει το σκοπό, για τον οποίο υποτίθεται ότι συνομολογήθηκε: είναι αδύνατη η τήρηση των περισσότερων όρων της.
Δεν πρέπει να παραβλέψουμε ότι αυτή η έλλειψη ετοιμότητας οφείλεται, μεταξύ άλλων, στην υποβάθμιση των λειτουργιών τού κόμματος, στην υποχώρηση του εσωκομματικού διαλόγου για τη διερεύνηση λύσεων και στην έλλειψη συλλογικότητας στη λήψη των αποφάσεων.
Αυτά είναι πια ιστορία. Το ζήτημα είναι τι κάνουμε τώρα.
Τα μέλη και τα στελέχη τού Συ.Ριζ.Α. δεν αποδέχονται τον εκβιασμό με το όνομα συμφωνία - μνημόνιο, αποκρούουν την ταπείνωση που θέλουν να επιβάλουν οι εκπρόσωποι του νεοφιλελεύθερου διευθυντηρίου στο κίνημα, το Συ.Ριζ.Α., την κοινωνία. Δεν δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης στο νεοφιλελεύθερο πλαίσιο απορρυθμίσεων, ιδιωτικοποίησης της δημόσιας περιουσίας και υποβάθμισης της θέσης μισθωτών και συνταξιούχων. Τα μέλη, τα στελέχη και οι φίλοι τού Συ.Ριζ.Α. θα πρωτοστατήσουν στην υπεράσπιση, όπως πάντα, των συμφερόντων των λαϊκών τάξεων, για τη συλλογική ανάκαμψη του κινήματος, πιο ώριμου, πιο αποτελεσματικού, με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και ισχύ, στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Θα συναντηθούμε με νέα ορμή, πιο ώριμοι και υποψιασμένοι, με το κίνημα αλληλεγγύης στους δρόμους και στις πλατείες τής Ευρώπης και του κόσμου, με το Ποδέμος στην Ισπανία, το Σιν Φέιν στην Ιρλανδία κ.λπ., για την ειρήνη, τη δημοκρατία, την οικονομία των αναγκών.
Η Ν.Ε. Πρέβεζας ζητά να αποφευχθεί οποιαδήποτε ενέργεια οποιουδήποτε οργάνου τού κόμματος κατατείνει στην αποδυνάμωση ή την απαξίωση στελεχών του που εκφράζουν διαφορετική ή μειοψηφική θέση.
Εν τέλει, είναι καθήκον μας να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας και την αντεπίθεσή μας, με ένα εφαρμόσιμο εναλλακτικό σχέδιο, μη εξαντλούμενο στα όρια που μας επιβάλλονται από το διευθυντήριο της Ε.Ε., το οποίο οφείλουμε να επεξεργαστούμε συλλογικά, για να ανατρέψουμε την επερχόμενη κοινωνική καταστροφή και να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις μιας κοινωνικά και πολιτικά πειστικής επανάκαμψης.
