Ο Μάκης Σέρβος, που πέθανε χθες σε ηλικία 67 χρόνων, υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς συντρόφους της άκρας Αριστεράς που ανέδειξε η δεκαετία του 1970.
Μπήκε στο κίνημα στην εποχή της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Η ένταξή του υπήρξε οριστική, κράτησε μέχρι το τέλος της ζωής του.
Ο Μάκης ταυτίστηκε με το βαθύ ριζοσπαστισμό των εργατικών αγώνων της πρώιμης Μεταπολίτευσης: με τα Εργοστασιακά Σωματεία, με τις Επιτροπές Αγώνα, με την αλληλεγγύη σε κάθε διωκόμενο-η, με την Ομάδα για μια Προλεταριακή Αριστερά. Υπήρξε ένα από τα πρόσωπα που συμβόλιζαν τον «χώρο» εκείνης της εποχής, αυτό το πιο δραστήριο και πιο «από τα κάτω» τμήμα της άκρας Αριστεράς της Μεταπολίτευσης.
Στις αρχές της βαριάς δεκαετίας του ’80, ο Μάκης δεν ακολούθησε την τάση ούτε προς την ιδιώτευση, ούτε προς την ιδεολογική μετατόπιση. Είχε ήδη καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι στρατηγικές επιλογές είναι καθοριστικές και γι’ αυτό θα πρέπει να παραμένουν αδιαπραγμάτευτες.
Ήταν μεγάλη η συμβολή του στην «Επιτροπή για το Στρατό», σε μια μετωπική δράση καθοριστικής σημασίας για την επιβίωση της επαναστατικής Αριστερά κατά τη δύσκολη «μετάβαση» από τις συνήθειες της πάλης μέσα «στο κράτος της Δεξιάς» στις νέες αναγκαίες συνήθειες μέσα στα χρόνια της ανατέλλουσας πασοκικής εικοσαετίας.
Ο Μάκης έδρασε για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα σαν μέλος της Ομάδας Συντρόφων της Άκρας Αριστεράς. Στη συνέχεια προσπαθώντας να συνδέσει τη στρατηγική ακαμψία του με την αναγκαία τακτική ευελιξία, στα ακόμα πιο δύσκολα χρόνια της δεκαετίας του ’90, μελέτησε βαθύτερα την ιταλική και τη λατινοαμερικάνικη εμπειρία.
Μια βασική πτυχή της πολιτικοποίησης του Μάκη ήταν η πάλη ενάντια στην κρατική καταστολή και η οργάνωση της αλληλεγγύης στα θύματά της. Από την Επιτροπή για την Απελευθέρωση του Γ. Σερίφη μέχρι τη Συσπείρωση Ενάντια στην Κρατική Τρομοκρατία, ο Μάκης ήταν εκεί.
Θα τον θυμόμαστε πάντα με σεβασμό, με αγάπη, με συντροφικότητα.
Εκ μέρους όλων των συντρόφων της ΔΕΑ, στους κοντινούς του ανθρώπους και στους συντρόφους του, τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια.
