Οι μισθοί και οι συντάξεις έχουν υποστεί τεράστια συρρίκνωση την τελευταία δεκαπενταετία.
Παράλληλα, η ραγδαία αύξηση των τιμών εξανεμίζει το μηνιάτικό μας πριν ολοκληρωθεί ένα εικοσαήμερο. Η πολιτική της κυβέρνησης με την παροχή κοινωνικής βοήθειας (τα διάφορα «pass») αποτελεί κατάφωρη κοροϊδία και προσβολή της αξιοπρέπειάς μας, που επιχειρεί απλώς να μας μετατρέψει σε αναξιοπαθούντες επαίτες. Κι αυτό σε μια πλούσια χώρα, η οποία έχει αποκαταστήσει την παραγωγή πλούτου (ΑΕΠ) στα προ κρίσης επίπεδα (μόνο που ο παραγόμενος πλούτος ενισχύει τις κοινωνικές ανισότητες, αντί να κατανέμεται δίκαια).
Την ώρα που η ακρίβεια και ο πληθωρισμός τσακίζουν το εργατικό-λαϊκό εισόδημα, η κυβέρνηση της ΝΔ προκλητικά αγνοεί την εκθετική αύξηση του κόστους ζωής και θριαμβολογεί για την αύξηση του κατώτατου μισθού -μία αύξηση της τάξεως των 39 ευρώ τον μήνα (πρακτικά αύξηση 12,5 ευρώ στο Δημόσιο από 1/4/2025), καθώς και για την αύξηση των 20 ευρώ το μήνα για τους συνταξιούχους. Επενδύει στον σκληρό νεοφιλελευθερισμό, στις σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις. Διαλύει τις κοινωνικές υποδομές, την παιδεία, την υγεία, την κοινωνική ασφάλιση και το περιβάλλον. Θυσιάζει τα πάντα στο βωμό του κέρδους, κουνώντας τη «δαμόκλεια σπάθη» των δημοσιονομικών περιορισμών. Την ίδια στιγμή δεν υπάρχουν περιορισμοί για τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς των 6 δισ. ευρώ το χρόνο, για να βάζει το ελληνικό κράτος πλάτες στο Ισραήλ και τη συντελούμενη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού.
Έχουν περάσει σχεδόν:
• 200 χρόνια από τότε (1η Απριλίου 1822) που οι συνάδελφοι μας εργάτες της σημερινής Εφημερίδας της Κυβέρνησης απευθύνθηκαν στην κυβέρνηση λέγοντας: «επειδή και κατ’ αυτάς έφτασαν αι του Πάσχα εορτάσιμοι ημέραι και θέλομεν ν’ αγοράσωμεν άλλος παπούτσια, άλλος τζουράπια και άλλος άλλο τι, δια τούτο παρακαλούμεν το Μινιστέριον να μας δώση ολίγα γρόσια διά ν’ απεράσωμεν ταύτας τας εορτασίμους ημέρας, αναπληρούντες τας χρείας μας».
• 100 χρόνια (22 Δεκέμβρη 1927) από την πρώτη απεργία των δημόσιων υπαλλήλων, με αίτημα την καταβολή ενός ολόκληρου μισθού για τις γιορτές των Χριστούγεννων
• 70 χρόνια από τότε που καθιερώθηκε στη χώρα μας ο 13ος και ο 14ος μισθός/σύνταξη με την Α.Ν. 1977/1951.
• 14 χρόνια (3 Μαρτίου 2010), από τότε που η κυβέρνηση Παπανδρέου με μια πολιτική που φόρτωνε τα βάρη της δικιάς τους κρίσης στις δικές μας πλάτες ανακοινώνει πακέτο μέτρων για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης στο οποίο περιλαμβάνεται και η περικοπή κατά 30% Δώρων στο Δημόσιο. Λίγο αργότερα το χτύπημα ολοκληρώνεται. Στις 7 Νοεμβρίου 2012, με το ΜΠΔΣ 2013 – 2016, που ψήφισε η υπό τον Αντώνη Σαμαρά κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ κατάργησε ολοσχερώς τα Δώρα για τους δημόσιους υπάλληλους και όλους τους συνταξιούχους δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Έκτοτε η κατάσταση παγιώνεται.
Η κατάργηση όμως των δώρων εορτών και αδείας δεν είναι ένα απλό μισθολογικό ζήτημα. Έχει γενικότερες δυσμενείς επιπτώσεις στην ίδια την κοινωνική ζωή των εργαζομένων και συνταξιούχων. Για αυτό και σήμερα -σε συνέχεια των επιτυχημένων συλλαλητηρίων κατά την πρόσφατη γενική απεργία, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και της πανελλαδικής κινητοποίησης των συνταξιούχων, δεκάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις εργαζομένων και συνταξιούχων συνεχίζουν τον αγώνα για:
• Άμεση καταβολή Δώρου Χριστούγεννων και επαναφορά 13ου & 14ου μισθού/σύνταξης στους εργαζομένους στο Δημόσιο και στους συνταξιούχους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
• Άμεση αύξηση μισθών και συντάξεων για όλους τους μισθωτούς και συνταξιούχους με παράλληλη αύξηση της φορολόγησης του μεγάλου κεφαλαίου που κερδοφορεί υπέρμετρα τα τελευταία χρόνια. Επαναφορά της Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής (ΑΤΑ) για να αντιμετωπίσουμε τον πληθωρισμό.
• Άμεσες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων σε όλους τους Οργανισμούς Κοινωνικής Πολιτικής (ΕΦΚΑ, ΟΠΕΚΑ, ΜΤΠΥ κ.λπ.).
Στο πλαίσιο αυτό, εργατικά και συνταξιουχικά σωματεία πραγματοποίησαν κινητοποίηση στις 28/11 έξω από το υπουργείο Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης. Σε συνάντηση που είχε αντιπροσωπεία τους με το Γ.Γ. του υπουργείου, Κωνσταντίνο Τσαγκαρόπουλο, για την άμεση υλοποίηση των παραπάνω δίκαιων αιτημάτων, διαπιστώθηκαν από πλευράς κυβέρνησης: υπεκφυγές για τα Δώρα, τον 13ο και 14ο μισθό, τις αυξήσεις στου μισθούς των δημόσιων υπαλλήλων και στις συντάξεις, ασάφεια και υποσχεσιολογία για το… μέλλον. Επίσης΄από αοριστία για μελλοντικές ενέργειες, χωρίς κάποιο συγκεκριμένο και πειστικό σχέδιο» ήταν και οι κυβερνητικές απαντήσεις για τα ζητήματα της υποστελέχωσης των υπηρεσιών του Δημοσίου και ειδικά του ΕΦΚΑ, όπως και της ελαστικής εργασίας και των ιδιωτικοποιήσεων που δυσχεραίνουν αποδεδειγμένα ανάμεσα στα άλλα το έργο της εξυπηρέτησης του πολίτη.
Ως συνδικαλιστικές οργανώσεις απαιτούμε λύσεις στα επιτακτικά προβλήματα των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Όχι κατάφωρη κοροϊδία, όχι απαντήσεις-εμπαιγμό, όπως ήταν αυτή που έδωσε ο Γ.Γ. του υπουργείου Εργασίας στο θέμα της επαναφοράς των Δώρων για τους εργαζόμενους του δημόσιου τομέα.
*Ο Γρ. Καλομοίρης είναι πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Συνταξιούχων Εκπαιδευτικών (ΠΕΣΕΚ)
**Φωτογραφία του Γιώργη Χρήστου από την κινητοποίηση που πραγματοποίησαν εργατικά και συνταξιουχικά σωματεία έξω από το υπουργείο Εργασίας στις 28/11, με αίτημα την επαναφορά του 13ου-14ου μισθού/σύνταξης.
***Αναδημοσίευση από την Εργατική Αριστερά