Έχουν περάσει 2 χρόνια από την ημέρα που ο Ζακ Κωστόπουλος/Zackie Oh δολοφονήθηκε στην οδό Γλαύδστωνος. Παρά την προσπάθεια να καλυφθεί το θέμα και να περάσει στα ψιλά, εμείς δεν έχουμε ξεχάσει.
Για αυτό το λόγο -και με την δίκη επιτέλους να πλησιάζει- την Κυριακή 20 Σεπτέμβρη πραγματοποιήθηκε πορεία στην μνήμη του με κεντρικό ζήτημα «No Zackie, No Peace» και αίτημα την δικαίωση. Το κεντρικό σύνθημα, εμπνευσμένο από το σύνθημα «No Justice, No Peace», από το κίνημα Black Lives Matter, επιχειρεί να συνδέσει την απώλεια του Ζακ με τα συνεχόμενα περιστατικά αστυνομικής βίας, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Μετά από αίτημα της οικογένειας να υπάρξει προσαρμογή στα νέα μέτρα, η πορεία άλλαξε μέρα, και πραγματοποιήθηκε μια μέρα πριν την επέτειο του θανάτου του. Παρά την αλλαγή της τελευταίας στιγμής, ήταν μια μαζική και δυναμική πορεία με παλμό και έντονο το νεολαιίστικο στοιχείο. Χιλιάδες κόσμου μαζεύτηκε το απόγευμα της Κυριακής στην Γλαύδστωνός για να φωνάξει πως η δολοφονία του Ζακ/Zackie δεν θα περάσει στα ψιλά και για να απαιτήσει δικαιοσύνη. Η πορεία συνεχίστηκε μέχρι την Βουλή, μέσα από κεντρικούς δρόμους, κατάκτηση ιδιαίτερα σημαντική καθώς τα προηγούμενα χρόνια αντίστοιχες πορείες (ειδικά για φεμινιστικά και ΛΟΑΤΚΙ+ ζητήματα) συνηθίζονταν να περνάνε μέσα από τα στενά, χάνοντας την ορατότητα και την δυνατότητα παρέμβασης στον περαστικό κόσμο. Την διαδήλωση διοργάνωσε το «Justice for Zak/Zackie- Δικαιοσύνη για τον Ζακ/την Zackie» μαζί με φεμινιστικές και ΛΟΑΤΚΙ+ συλλογικότητες ενώ ιδιαίτερα σημαντική ήταν και η συμμετοχή της Συνέλευσης 8 Μάρτη, που παρακολούθησε από την αρχή τις διαδικασίες διοργάνωσης της πορείας και συμμετείχε με ένα μαζικό μπλοκ.
Με την πρώτη δικάσιμο στις 21 Οκτώβρη είναι πολύ σημαντικό να φανεί ότι η δολοφονία του Ζακ δεν έχει ξεχαστεί. Η κοινωνική πίεση είναι πολύ σημαντική, ειδικά για μια υπόθεση που έχει γίνει κάθε προσπάθεια να κρυφτεί κάτω από το χαλί. Να θυμίσουμε πως από τους 8 αστυνομικούς που ενεπλάκησαν στην δολοφονία, μόνο οι 4 κατηγορούνται και κανένας από τους ΕΚΑΒιτες. Όπως μας ανέφερε η δικηγόρος της οικογενείας Κωστόπουλου, Άννυ Παπαρούσου, μόνο ένας από τους ΕΚΑΒιτες πέρασε πειθαρχικό, αυτός ο οποίος δεν προέβη σε ΚΑΡΠΑ (Καρδιοπνευμονική Αναζωογόνηση) και δεν αφαίρεσε το δεματικό που είχαν περάσει στα χέρια του οι αστυνομικοί. Παρ’ ότι το πόρισμα έδειξε ότι είχε ευθύνες για τον θάνατο του Ζακ, δεν του ασκήθηκε καμία πειθαρχική δίωξη. Επίσης η δικηγόρος τόνισε ότι και για τους έξι που κατηγορούνται τελικά (ο κοσμηματοπώλης, ο μεσίτης και οι τέσσερις αστυνομικοί) οι κατηγορίες είναι κατώτερες των στοιχείων, καθώς κατηγορούνται για θανατηφόρα βλάβη που επισύρει ποινή έως και 10 χρόνια και όχι για ανθρωποκτονία.
Η Άννυ Παπαρούσου μίλησε επίσης και για πρόθεση συγκάλυψης από όλες τις πλευρές: αν δεν είχε κυκλοφορήσει το βίντεο, η υπόθεση δεν θα είχε ερευνηθεί καν. Η αστυνομία κινητοποιήθηκε μόνο μετά την δημοσίευση του βίντεο. Για την ολιγωρία αυτή, δεν έχει υπάρξει καμία πειθαρχική δίωξη που ενδεχομένως να υπήρχε σε άλλη περίπτωση. Η προσπάθεια συγκάλυψης υπήρξε και από το δικαστικό σύστημα: Ενώ κατατέθηκε μήνυση για ανθρωποκτονία ώστε να αλλάξουν οι κατηγορίες, αρχειοθετήθηκε και η ένσταση δεν έχει ακόμα εξεταστεί. Το αποτέλεσμα είναι πως, μόνο για να αλλάξουν οι κατηγορίες θα πρέπει να εμφανιστούν νέα –εξετασμένα– στοιχεία και να γίνει νέα δίκη, κάτι που ρεαλιστικά δεν πρόκειται να γίνει. Είναι σημαντικό να θυμίσουμε ότι τα στοιχεία που υπάρχουν είναι αλλοιωμένα, καθώς μετά το περιστατικό της δολοφονίας η αστυνομία ολιγώρησε και δεν περίφραξε την περιοχή, με αποτέλεσμα ο ένας από τους κατηγορούμενους, ο κοσμηματοπώλης, να καθαρίζει τον τόπο του εγκλήματος από τα σπασμένα και ματωμένα γυαλιά και από άλλα ίχνη. Η ολιγωρία του δικαστικού συστήματος φαίνεται και στην καθυστέρηση με την οποία θα ξεκινήσει η δίκη: δύο χρόνια μετά, και ενώ οι κατηγορούμενοι, επί δύο χρόνια κυκλοφορούν ελεύθεροι, με απλά περιοριστικά μέτρα (παρουσίαση κάθε μήνα στο τμήμα, απαγόρευση εξόδου από την χώρα).
Αυτή η συστηματική προσπάθεια συγκάλυψης που ξεκίνησε από την μέρα της δολοφονίας και συνεχίστηκε, επιβεβαιώνει ότι είναι πολύ σημαντικό να υπάρξει πίεση από το κίνημα για να μην θαφτεί αυτή η υπόθεση, να μην ξεχαστεί ο Ζακ, και να επιβληθούν οι μεγαλύτερες ποινές –έστω και για αυτές τις λειψές κατηγορίες. Πρέπει να διεκδικήσουμε δικαιοσύνη για τον τόσο άδικο θάνατο ενός νέου ανθρώπου. Γι’ αυτόν το λόγο, στις 21 Οκτώβρη, θα είμαστε έξω από τα δικαστήρια να δηλώσουμε ότι εμείς θυμόμαστε. Ότι η ιδιοκτησία δεν αξίζει περισσότερο από την ανθρώπινη ζωή. Δεν ήταν ζήτημα «αυτοάμυνας». Ήταν δολοφονία με την πλάτη της αστυνομίας. Και για αυτό, θα βρισκόμαστε στον δρόμο μέχρι να αποδοθεί δικαιοσύνη.
*Αναδημοσίευση από την Εργατική Αριστερά
