Δήλωση της Νάντιας Βαλαβάνη απέναντι στην αθλιότητα των δημοσιευμάτων των τελευταίων ημερών

Θεωρώ δυ­στύ­χη­μα ότι βρί­σκο­μαι ανα­γκα­σμέ­νη να δη­λώ­σω με τον πιο κα­τη­γο­ρη­μα­τι­κό τρόπο αυτό που γνω­ρί­ζουν όλοι όσοι ξέ­ρουν τη μη­τέ­ρα μου, συ­μπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων και διευ­θυ­ντών αρ­κε­τών τρα­πε­ζι­κών υπο­κα­τα­στη­μά­των στο Ηρά­κλειο: Η μη­τέ­ρα μου δια­χει­ρί­ζε­ται ανέ­κα­θεν μόνη της τα οι­κο­νο­μι­κά της, δεν είχα και δεν έχω οποια­δή­πο­τε ανά­μι­ξη σ’ αυτά, δεν συμ­με­τέ­χω και δεν συμ­με­τεί­χα στις τρα­πε­ζι­κές της κι­νή­σεις, δεν είχα καμία απο­λύ­τως επι­κοι­νω­νία με οποιο­δή­πο­τε τρα­πε­ζι­κό σε σχέση με αυτές. Δεν εί­μα­στε, η αδερ­φή μου κι εγώ, συν­δι­καιού­χοι σε τρα­πε­ζι­κούς λο­γα­ρια­σμούς της.

Το δη­μο­σί­ευ­μα διαν­θί­ζει μάλ­λον την τε­λευ­ταία από τις τρεις ερω­τή­σεις του κ.Λ.Αυ­γε­νά­κη στη Βουλή προς τον Πρω­θυ­πουρ­γό: Ξε­κί­νη­σε «φω­το­γρα­φί­ζο­ντας» με και πε­ρι­γρά­φο­ντας πως, την Πέμ­πτη 25.6.2015, δύο ει­κο­σι­τε­τρά­ω­ρα πριν γυ­ρί­σει αιφ­νι­δια­στι­κά – για όλους μας - ο Πρω­θυ­πουρ­γός από τις Βρυ­ξέλ­λες και ανα­κοι­νώ­σει το «σπά­σι­μο» των δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων και το δη­μο­ψή­φι­σμα και τέσ­σε­ρις μέρες πριν τα capital controls, «ανά­γκα­σα» τη­λε­φω­νι­κά το διευ­θυ­ντή υπο­κα­τα­στή­μα­τος της «Εθνι­κής» στο Ηρά­κλειο να σπά­σει δική μου προ­θε­σμια­κή κα­τά­θε­ση και να στεί­λει τα χρή­μα­τα με τρα­πε­ζι­κό υπάλ­λη­λο (!) σε «συγ­γε­νι­κό σπίτι» μου στο Ηρά­κλειο. Στην τρίτη, πλέον, ερώ­τη­ση φω­το­γρα­φί­ζει τη μη­τέ­ρα μου («συγ­γε­νι­κό πρό­σω­πο») ως αυτή που ει­σέ­πρα­ξε τα 200.000, δια­τη­ρώ­ντας ωστό­σο την ανα­φο­ρά στον «εξα­να­γκα­σμό» του διευ­θυ­ντή μετά από δικό μου τη­λε­φώ­νη­μα.  

Στο πο­λυ­σέ­λι­δο «αφιέ­ρω­μα» του «Π.Θ.» το τη­λε­φώ­νη­μα μου στο διευ­θυ­ντή έχει εξα­φα­νι­στεί. Διαν­θί­ζο­νται, ωστό­σο, με γλα­φυ­ρό τρόπο, μετά από υπο­τι­θέ­με­νο ρε­πορ­τάζ (;) της εφη­με­ρί­δας – τι να έχει απο­γί­νει άραγε το τρα­πε­ζι­κό απόρ­ρη­το στο συ­γκε­κρι­μέ­νο υπο­κα­τά­στη­μα της «Εθνι­κής»; -, τα βα­σι­κά στοι­χεία των ερω­τή­σε­ων Αυ­γε­νά­κη. Έτσι στο δη­μο­σί­ευ­μα ανα­φέ­ρε­ται ότι η μη­τέ­ρα της υπουρ­γού εξέ­φρα­σε τη δυ­σα­ρέ­σκεια της όταν την ενη­μέ­ρω­σαν ότι δεν είχαν τα χρή­μα­τα για να της τα δώ­σουν και θα χρεια­ζό­ταν μια-δυο μέρες να τα συ­γκε­ντρώ­σουν, ότι δια­μαρ­τυ­ρή­θη­κε έντο­να το­νί­ζο­ντας ότι «θα το πω στην κόρη μου…», ότι οι υπάλ­λη­λοι του κα­τα­στή­μα­τος τρο­μο­κρα­τή­θη­καν (!!) και φρό­ντι­σαν ώστε δύο μέρες πριν από την επι­βο­λή των capital controls να με­τα­φέ­ρουν οι ίδιοι (!) τα χρή­μα­τα σπίτι της, πράγ­μα μο­να­δι­κό στα τρα­πε­ζι­κά χρο­νι­κά κλπ, κλπ. Το δη­μο­σί­ευ­μα συ­μπε­ραί­νει ότι η ενέρ­γεια αυτή της μη­τέ­ρας μου συν­δέ­ε­ται με την πα­ραί­τη­ση μου απ’  την κυ­βέρ­νη­ση, αν κι η ίδια επι­χεί­ρη­σα ν’  απο­στα­σιο­ποι­η­θώ προ­σποιού­με­νη ότι οι σχέ­σεις μας είναι «πα­γω­μέ­νες».

Η αλή­θεια είναι ότι : Η μη­τέ­ρα μου είχε σπά­σει και  ει­σπρά­ξει προ­θε­σμια­κή της κα­τά­θε­ση ύψους 100.000 ευρώ ημέρα μεν Πέμ­πτη, αλλά την προη­γού­με­νη Πέμ­πτη, 18.6.2015. Τότε δη­λα­δή που συν­θέ­τα­με στην κυ­βέρ­νη­ση την πρό­τα­ση των 46 σε­λί­δων, ώστε να κα­τα­τε­θεί στο τρα­πέ­ζι τέσ­σε­ρις μέρες αρ­γό­τε­ρα, τη Δευ­τέ­ρα, για να χα­ρα­κτη­ρι­στεί από τους δα­νει­στές ως «καλή βάση για συ­ζή­τη­ση», μα­κριά απ’  οποιεσ­δή­πο­τε σκέ­ψεις για capital controls.   Την προη­γού­με­νη ημέρα, Τε­τάρ­τη 17.6.2015, ο λο­γι­στής της μη­τέ­ρας μου ενη­μέ­ρω­σε το διευ­θυ­ντή της τρά­πε­ζας ότι πε­λά­τισ­σα του ήθελε 50.000-100.000 την επο­μέ­νη. Ο διευ­θυ­ντής απά­ντη­σε ότι την επο­μέ­νη θα είχε χρη­μα­τα­πο­στο­λή, άρα να πε­ρά­σουν όποια ώρα ήθε­λαν. Έτσι την Πέμ­πτη 18.6.2015 η μη­τέ­ρα μου πήγε στην τρά­πε­ζα συ­νο­δευό­με­νη από λο­γί­στρια και πα­ρέ­λα­βε το ποσόν που ζή­τη­σε μέσα σε 10-15 λεπτά χωρίς οποιο­δή­πο­τε πρό­βλη­μα - πα­ρου­σία του λο­γι­στή της, ο οποί­ος  τη συ­νό­δευ­σε πίσω στο σπίτι. Φυ­σι­κά δεν υπήρ­ξε οποια­δή­πο­τε επί­κλη­ση στην «κόρη της την υπουρ­γό».

Για όλα τα πα­ρα­πά­νω δεν είχα ιδέα και λόγω και της  εξαι­ρε­τι­κά αραι­ής επι­κοι­νω­νί­ας μας: Πριν απ’ όλα λόγω του δικού μου φόρ­του ερ­γα­σί­ας. Αυτό δεν ση­μαί­νει ότι δεν είχα κι έχω εξαι­ρε­τι­κές σχέ­σεις με τη μη­τέ­ρα μου. Όταν υπέ­βαλ­λα την πα­ραί­τη­ση μου, όμως, τη Δευ­τέ­ρα πρωί, 13.7.2015, ένα 24ωρο πριν την πρώτη ερώ­τη­ση Αυ­γε­νά­κη, δεν είχα ιδέα για οτι­δή­πο­τε απ’  αυτά.

Νιώθω επί­σης υπο­χρε­ω­μέ­νη να κα­ταγ­γεί­λω, και να ζη­τή­σω να κα­τε­βεί άμεσα, την εξορ­γι­στι­κή λε­ζά­ντα σε φω­το­γρα­φία με τη μη­τέ­ρα μου σε κοινό τρα­πέ­ζι, που δη­μο­σιεύ­τη­κε χθες στην iefimerida, «Η Ν.Β. με τη μη­τέ­ρα της τότε που δεν της …μι­λού­σε», δια­βε­βαιώ­νο­ντας τους ανα­γνώ­στες ότι προ­έρ­χε­ται από εκ­δή­λω­ση στο Ηρά­κλειο 20 μέρες πριν. Μόνο που στη φω­το­γρα­φία φορώ τυρ­κουάζ μπλού­ζα, ενώ δεν έχω βγά­λει τα μαύρα από τον πε­ρα­σμέ­νο Νο­έμ­βρη, που πέ­θα­νε ο σύ­ντρο­φος μου. Και έχω να βρεθώ στην Κρήτη από πέ­ρυ­σι τον Δε­κα­πε­ντά­υ­γου­στο. Όσο για τη φω­το­γρα­φία, από την οποία έχει «κοπεί» ο άντρας μου, είναι από εκ­δή­λω­ση του Πο­λι­τι­στι­κού Συλ­λό­γου Αγίας Γα­λή­νης τον Δε­κα­πε­νταύ­γου­στο του 2012…

Στο ίδιο δη­μο­σί­ευ­μα γί­νε­ται γνω­στό ότι συμ­με­τεί­χα σε σχέ­διο του «Αρι­στε­ρού Ρεύ­μα­τος» - για τους συ­ντά­κτες δεν έχει φυ­σι­κά καμιά ση­μα­σία ότι ήμουν ανέ­κα­θεν ανέ­ντα­χτη στο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ – για κα­τά­λη­ψη της Τρά­πε­ζας της Ελ­λά­δας και είχα ανα­λά­βει τμήμα του, τη λη­στεία των θυ­ρί­δων και στη συ­νέ­χεια την κα­τά­σχε­ση και ό,τι χρη­μά­των είχε ο κό­σμος επί­σης στα σπί­τια του. Όντως, με την ανοη­σία δε μπο­ρεί να βρει εύ­κο­λα άκρη κα­νείς, ει­δι­κά όταν είναι εκ­πο­ρευό­με­νη.

Ζητώ για μια ακόμα φορά την άμεση πα­ρέμ­βα­ση της ελ­λη­νι­κής δι­καιο­σύ­νης ώστε να στα­μα­τή­σει η εκ­στρα­τεία σπί­λω­σης της τιμής και της υπό­λη­ψής μου. Να χυθεί άπλε­το φως, να ξε­κα­θα­ρί­σουν τα πράγ­μα­τα και να τερ­μα­τι­στεί η συ­κο­φα­ντία και ο κα­νι­βα­λι­σμός.

Δη­λώ­νω για μια ακόμα φορά πως ό,τι δια­θέ­τω σε κα­τα­θέ­σεις βρί­σκε­ται μέσα στη χώρα, «μπλο­κα­ρι­σμέ­νο» στις τρά­πε­ζες, όπως και των υπό­λοι­πων αν­θρώ­πων.

Δη­λώ­νω για μια ακόμα φορά ότι  πα­ραι­τή­θη­κα  για λό­γους πο­λι­τι­κούς. Κι η λάσπη, που ξέ­ρουν καλά όσοι τη χει­ρί­ζο­νται πως τε­λι­κά «κολλά» ό,τι κι αν πεις ή κά­νεις, έχει να κάνει με την σε εξέ­λι­ξη επι­χεί­ρη­ση δαι­μο­νο­ποί­η­σης της στά­σης  κυ­βερ­νη­τι­κών βου­λευ­τών, που κα­τα­ψή­φι­σαν τη μνη­μο­νια­κή συμ­φω­νία. Πρό­κει­ται για επι­χεί­ρη­ση που στρέ­φε­ται συ­νο­λι­κό­τε­ρα ενά­ντια στην κυ­βέρ­νη­ση, ενώ εκ­πο­ρεύ­ε­ται από τους γνω­στούς κύ­κλους: Τους υπε­ρα­σπι­στές ό,τι αθλιο­δέ­στε­ρου πο­λι­τι­κά και οι­κο­νο­μι­κά δια­δρα­μα­τί­στη­κε στη χώρα μέσα στα τε­λευ­ταία πέντε χρό­νια.

Όλοι όσοι επι­τρέ­πουν να τους χει­ρα­γω­γούν, ας σκε­φτούν αυτό που δεν κου­ρά­ζο­μαι να επα­να­λαμ­βά­νω: Η δια­φθο­ρά δεν είναι ο φυ­σιο­λο­γι­κός τρό­πος συ­νύ­παρ­ξης των αν­θρώ­πων.» 

Το Γρα­φείο Τύπου                                    

Αθήνα, 19.7.2015