Ανοιχτή επιστολή προς την ΠΟΕΣΥ και την ΕΣΗΕΑ. Όταν, στις 11 Ιουνίου του 2013, η κυβέρνηση έκλεισε τον δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα με τον διεθνώς καταξιωμένο διακριτικό τίτλο ΕΡΤ και έκανε τη χώρα περίγελο του κόσμου, δεν υπήρξε Έλληνας, όπου και αν ζει, και σε όποιο κομματικό η πολιτικό χώρο κα αν ανήκει, που να μην εξεγέρθηκε. Εξαίρεση αποτελούν φυσικά οι ένοικοι των υπογείων του Μαξίμου που εμπνεύστηκαν τον ξαφνικό θάνατο της ΕΡΤ και ό πρώην καλλιτέχνης και νυν διασκεδαστής της κυβερνητικής ΝΕΡΙΤ (ελέω πρωθυπουργικής φιλίας) Ρένος Χαραλαμπίδης. Η κυβέρνηση υπό την πίεση της γενικής κατακραυγής ακολούθησε με ευλάβεια και συνέπεια την προσφιλή της τακτική στη διαχείριση κρίσεων: Επιχείρηση δαιμονοποίησης της ΕΡΤ και των εργαζόμενων της και ψεύτικές υποσχέσεις.

ΨΕΜΑ ΠΡΩΤΟ και μά­λι­στα από τα πρω­θυ­πουρ­γι­κά χείλη: «Οι ερ­γα­ζό­με­νοι της ΕΡΤ θα απο­ζη­μιω­θούν γεν­ναιό­δω­ρα» λες και αυτό θα απο­τε­λού­σε εξή­γη­ση η δι­καιο­λο­γία για τα ανή­κου­στα που προ­κά­λε­σε.
ΨΕΜΑ ΔΕΥ­ΤΕ­ΡΟ το οποίο και επέ­τρε­ψε στην κυ­βέρ­νη­ση να συ­νε­χί­σει να ρη­μά­ζει τις ζωές όλων μας αφού έδωσε το ανα­γκαίο άλ­λο­θι στον Ευάγ­γε­λο Βε­νι­ζέ­λο να πα­ρα­μεί­νει στον κυ­βερ­νη­τι­κό σχη­μα­τι­σμό και να πάρει ως αντάλ­λαγ­μα τη θέση του αντι­προ­έ­δρου: «Θα επα­να­προ­σλη­φθούν 2000 από τους 2656 απο­λυ­μέ­νους της ΕΡΤ».
ΨΕΜΑ ΤΡΙΤΟ που μόνο ως σύ­ντο­μο ανέκ­δο­το μπο­ρεί να εκλη­φθεί: «Θα δη­μιουρ­γή­σου­με ένα σύγ­χρο­νο ανε­ξάρ­τη­το πραγ­μα­τι­κά δη­μό­σιο ρα­διο­τη­λε­ο­πτι­κό φορέα».
Αυτά τα τρία βα­σι­κά ψέ­μα­τα ήταν μόνον η αρχή. Άλ­λω­στε είναι η μοίρα του ψεύτη να ανα­γκά­ζε­ται να κα­λύ­ψει τα ψέ­μα­τα του με άλλα ψέ­μα­τα.
Σή­με­ρα, 14 μήνες μετά, η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα ξε­περ­νά και τις χει­ρό­τε­ρες προ­βλέ­ψεις.
o    Απο­ζη­μιώ­θη­καν, όχι  μόνο χωρίς  καμία γεν­ναιο­δω­ρία ή ευ­νοϊ­κή με­τα­χεί­ρι­ση, αλλά με ανα­δρο­μι­κή εφαρ­μο­γή μειω­μέ­νου μι­σθο­λο­γί­ου, ΜΟΝΟΝ ΟΙ ΜΙΣΟΙ από τους ερ­γα­ζο­μέ­νους της ΕΡΤ. Και μά­λι­στα ο νόμος, ήδη τρο­πο­ποι­η­μέ­νος επί τα χείρω λόγω μνη­μο­νί­ων, εφαρ­μό­στη­κε επι­λε­κτι­κά. Οι ερ­γα­ζό­με­νοι δεν ενη­με­ρώ­θη­καν ποτέ για όσα τους οφεί­λει η εται­ρεία ούτε για το πώς υπο­λο­γί­στη­καν τα ποσά που πα­ρέ­λα­βαν 14 μήνες μετά, εν είδει απο­ζη­μί­ω­σης. Τους υπό­λοι­πους μι­σούς ερ­γα­ζό­με­νους, η κυ­βέρ­νη­ση τους «ξε­πε­τά­ει» με 4 ή 5 μι­σθούς και μά­λι­στα κου­τσου­ρε­μέ­νους. Πρό­κει­ται για τους συμ­βα­σιού­χους αο­ρί­στου χρό­νου με το διά­ταγ­μα Παυ­λό­που­λου, στην πλειο­νό­τη­τά τους δη­μο­σιο­γρά­φους, στους οποί­ους μά­λι­στα η εται­ρεία είχε ανα­γνω­ρί­σει πλήρη προ­ϋ­πη­ρε­σία αφού ερ­γά­ζο­νταν ήδη στην ΕΡΤ με συμ­βά­σεις ορι­σμέ­νου χρό­νου για 10 και 15 χρό­νια όταν εντά­χθη­καν, το 2006, στις ρυθ­μί­σεις Παυ­λό­που­λου. Στην πικρή αυτή ιστο­ρία δια­δρα­μά­τι­σαν ση­μα­ντι­κό ρόλο και δύο ακόμη ψέ­μα­τα: Η γρα­πτή δια­βε­βαί­ω­ση Καψή ότι οι απο­ζη­μιώ­σεις θα υπο­λο­γι­στούν με βάση την ανα­γνω­ρι­σμέ­νη από την ΕΡΤ προ­ϋ­πη­ρε­σία και, μήνες αρ­γό­τε­ρα,  η πα­ρα­δο­χή Σταϊ­κού­ρα ότι δεν θα υπο­λο­γι­στεί ολό­κλη­ρη η ανα­γνω­ρι­σμέ­νη  προ­ϋ­πη­ρε­σία αλλά μόνον το χρο­νι­κό διά­στη­μα από το 2002 που έθετε ως προ­ϋ­πό­θε­ση το προ­ε­δρι­κό διά­ταγ­μα. Στο εν­διά­με­σο και πριν εγκα­τα­λεί­ψει το πρω­το­φα­νές Υφυ­πουρ­γείο Δη­μό­σιας Ρα­διο­τη­λε­ό­ρα­σης για την Ευ­ρω­βου­λή, ο Πα­ντε­λής Καψής επι­κα­λέ­στη­κε για να αθε­τή­σει το λόγο του, γνω­μο­δό­τη­ση του Νο­μι­κού Συμ­βου­λί­ου του Κρά­τους που δεν είδε ποτέ κα­νείς. Ο νόμος προ­βλέ­πει απο­ζη­μί­ω­ση για 11 χρό­νια προ­ϋ­πη­ρε­σί­ας (2002 – 2013), 7 μι­κτούς μι­σθούς. Ούτε αυτό το σκέ­λος του  νόμου τη­ρή­θη­κε αφού η εν λόγω κα­τη­γο­ρία ερ­γα­ζο­μέ­νων, πήραν αυ­θαί­ρε­τα και αναι­τιο­λό­γη­τα 4 ή 5 -και αυ­τούς πε­τσο­κο­μέ­νους- μι­σθούς.
Αυτή είναι η «γεν­ναιό­δω­ρη» αντι­με­τώ­πι­ση της κυ­βέρ­νη­σης απέ­να­ντι σε έμπει­ρους και κα­τα­ξιω­μέ­νους επαγ­γελ­μα­τί­ες που έχουν στην πλειο­νό­τη­τά τους κα­τα­δι­κα­στεί σε οι­κο­νο­μι­κή εξα­θλί­ω­ση.
o    Το δεύ­τε­ρο ψέμα είχε πιο σύ­ντο­μη ιστο­ρία. Ένα μήνα  μετά την εξαγ­γε­λία Βε­νι­ζέ­λου για πρό­σλη­ψη 2000 ερ­γα­ζο­μέ­νων της ΕΡΤ με δί­μη­νη σύμ­βα­ση στο με­τα­βα­τι­κό φορέα, προ­κη­ρύ­χθη­κε ανοι­κτός  δια­γω­νι­σμός για 600 δί­μη­νες συμ­βά­σεις. Ούτε «2000», ούτε «της ΕΡΤ». Αυτό διέ­λα­θε της προ­σο­χής αρ­κε­τών συ­να­δέλ­φων που έπε­σαν στην πα­γί­δα, ακού­σια η εκού­σια. Γιατί πολ­λές ήταν οι σει­ρή­νες που τρα­γου­δού­σαν τότε στο Ρα­διο­μέ­γα­ρο το ελ­λη­νι­κό­τα­το «ουδέν μο­νι­μό­τε­ρο του προ­σω­ρι­νού» και ως ένα βαθμό δι­καιώ­θη­καν γιατί οι δύο μήνες έγι­ναν (μέχρι στιγ­μής) 15 και οι ίδιοι υπάλ­λη­λοι του Υπ. Οι­κο­νο­μι­κών, ενοι­κια­ζό­με­νοι στη ΝΕΡΙΤ. Αυτό το «μο­νι­μό­τε­ρο» όμως τε­λειώ­νει και μά­λι­στα με προ­α­ναγ­γε­λία. Όσοι συ­νά­δελ­φοι συμ­με­τεί­χαν στο δια­γω­νι­σμό για τη στε­λέ­χω­ση της ΝΕΡΙΤ χωρίς να πλη­ρούν τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις που εσκεμ­μέ­να είχαν τεθεί, άρ­χι­σαν τους τε­λευ­ταί­ους μήνες  να συ­νει­δη­το­ποιούν ότι το τρα­γού­δι των σει­ρή­νων ήταν, όπως πάντα άλ­λω­στε, εκ­μαυ­λι­στι­κό, ότι οι υπο­σχέ­σεις κάτω απ’ το τρα­πέ­ζι δεν θα τη­ρη­θούν, ότι τους χρη­σι­μο­ποί­η­σαν και θα τους πε­τά­ξουν και προ­σέ­τρε­ξαν στις Ενώ­σεις Συ­ντα­κτών για να εκ­προ­σω­πη­θούν…  πριν ακόμη προ­σλη­φθούν! Κι ας είχαν αγνο­ή­σει τις Ενώ­σεις όταν τους επε­σή­μαι­ναν τα απλά μα­θη­μα­τι­κά: 2656 μείον 600 ίσον  πε­ρί­που 2000 όσες και οι απο­λύ­σεις που ζη­τού­σε η Τρόι­κα και άρα οι προ­σλή­ψεις αο­ρί­στου χρό­νου δεν θα ξε­πε­ρά­σουν τις 600, συ­νο­λι­κά, ανε­ξαρ­τή­τως προ­ϋ­πη­ρε­σί­ας στην ΕΡΤ. Δεν πί­στε­ψαν τις Ενώ­σεις όταν τους έλε­γαν πως θα είναι όμη­ροι στη δου­λειά τους και τους κα­λού­σαν να μην απο­στα­τή­σουν από τον πρω­το­φα­νή, με­γα­λειώ­δη αγώνα για την επα­να­λει­τουρ­γία της ΕΡΤ. Ίσως, αν είχαν ακού­σει τότε τις Ενώ­σεις και δεν είχαν συ­νερ­γα­στεί, να μην αι­σθά­νο­νταν σή­με­ρα τόσο ανα­λώ­σι­μοι. Ίσως να εί­χα­με όλοι μαζί επι­βά­λει μια αξιο­πρε­πή λύση για όλους και όχι το μο­νι­μό­τε­ρον του προ­σω­ρι­νού για πολύ λι­γό­τε­ρους από 600 (αφού, όπως είναι ανα­με­νό­με­νο σε  ανοι­κτό δια­γω­νι­σμό,  τις 600 θέ­σεις διεκ­δί­κη­σαν και πήραν και πολ­λοί άλλοι που δεν είχαν σχέση με την ΕΡΤ).
o    Το τρίτο ψέμα εκτί­θε­ται κα­θη­με­ρι­νά στα μάτια και τα αυτιά των Ελ­λή­νων. Όσων έχουν πρό­σβα­ση και αντέ­χουν να πα­ρα­κο­λου­θή­σουν τα αθη­νο­κε­ντρι­κά ρα­διο­τη­λε­ο­πτι­κά προ­γράμ­μα­τα της ΝΕΡΙΤ. Τα «μα­γει­ρέ­μα­τα» στα απο­τε­λέ­σμα­τα του δια­γω­νι­σμού τα έχουν κα­ταγ­γεί­λει πολύ πρό­σφα­τα και οι Ενώ­σεις. Όσο για την τε­λευ­ταία νο­μο­θε­τι­κή ρύθ­μι­ση που αλ­λά­ζει τον τρόπο διοί­κη­σης της, απλά συ­μπλη­ρώ­νει το ανέκ­δο­το του «ανε­ξάρ­τη­του ρα­διο­τη­λε­ο­πτι­κού φορέα». Το κυ­βερ­νη­τι­κό μόρ­φω­μα ΝΕΡΙΤ που δεν ανα­γνω­ρί­ζε­ται από την EBU γιατί δεν πλη­ροί τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις ανε­ξαρ­τη­σί­ας και εθνι­κής εμ­βέ­λειας που θέτει η Ένωση Ευ­ρω­παϊ­κών Ρα­διο­τη­λε­ο­ρά­σε­ων,  προ­στρέ­χει τώρα και αυτό στην ΕΣΗΕΑ προσ­δο­κώ­ντας ανα­γνώ­ρι­ση έστω και έμ­με­ση. Το πρό­σφα­το αί­τη­μα του Διευ­θύ­νο­ντος Συμ­βού­λου, κα­θη­γη­τή Μα­κρυ­δη­μή­τρη, για κα­τάρ­τι­ση από κοι­νού με την ΕΣΗΕΑ κώ­δι­κα δε­ο­ντο­λο­γί­ας σε τι απο­σκο­πεί; Να ανα­γνω­ρί­σει μήπως η Ένωση ως αξιό­πι­στο συ­νο­μι­λη­τή και εγ­γυ­η­τή τάχα οποιου­δή­πο­τε κα­νό­να αξιών και δε­ο­ντο­λο­γί­ας το κυ­βερ­νη­τι­κό μόρ­φω­μα που κα­τα­στρα­τη­γεί κα­θη­με­ρι­νά και την ηθική και την δε­ο­ντο­λο­γία;  Ποια δε­ο­ντο­λο­γία τή­ρη­σε η κυ­βέρ­νη­ση κλεί­νο­ντας την ΕΡΤ; Ποιο είναι το δείγ­μα γρα­φής που δί­νουν σε αυτό τον τομέα τα ενη­με­ρω­τι­κά προ­γράμ­μα­τα της κυ­βερ­νη­τι­κής ΝΕΡΙΤ; Είναι οι εξω­νη­μέ­νοι τάχα δη­μο­σιο­γρά­φοι της ΝΕΡΙΤ που ευ­θύ­νο­νται για τί­τλους όπως «οι κα­θα­ρί­στριες κι­νή­θη­καν ενα­ντί­ον των ΜΑΤ» και χρειά­ζο­νται κώ­δι­κα δε­ο­ντο­λο­γί­ας για να τους συμ­μορ­φώ­σει ή οι εντο­λές που παίρ­νουν από την διοί­κη­ση που τους κρατά ομή­ρους του «μο­νι­μό­τε­ρου του προ­σω­ρι­νού»;
Συ­νά­δελ­φοι των ΔΣ της ΠΟΕΣΥ και της ΕΣΗΕΑ
Τα πα­ρα­πά­νω δεν σας απευ­θύ­νο­νται ούτε με διά­θε­ση φλυα­ρί­ας ούτε υπό­δει­ξης σε θέ­μα­τα που γνω­ρί­ζε­τε πολύ καλά. Η στή­ρι­ξη σας, όλους αυ­τούς τους μήνες, σε όσους συ­νε­χί­ζουν να αγω­νί­ζο­νται αλλά και η προ­σή­λω­σή σας στο αί­τη­μα για επα­να­λει­τουρ­γία της ΕΡΤ, το απο­δει­κνύ­ει.
Με πικρή αφορ­μή, ωστό­σο, τη συ­μπλή­ρω­ση 14 μηνών από τον ξαφ­νι­κό θά­να­το της ΕΡΤ θέ­λου­με να ευ­χα­ρι­στή­σου­με την ΠΟΕΣΥ, την ΕΣΗΕΑ και τις άλλες ενώ­σεις του κλά­δου, να επα­να­βε­βαιώ­σου­με την υπο­στή­ρι­ξη σας στο δί­καιο αγώνα μας και να σας κα­λέ­σου­με:
1.    Να ενη­με­ρώ­σε­τε τον ΔΣ της κυ­βερ­νη­τι­κής ΝΕΡΙΤ ότι οι δη­μο­σιο­γρά­φοι δια­θέ­τουν κώ­δι­κα δε­ο­ντο­λο­γί­ας και Πει­θαρ­χι­κά Όρ­γα­να που τον τη­ρούν. Στο χέρι της διοί­κη­σης της ΝΕΡΙΤ είναι να επι­τρέ­ψει στους όμη­ρους δη­μο­σιο­γρά­φους που νοι­κιά­ζει από το Υπ. Οι­κο­νο­μι­κών  να κά­νουν τη δου­λειά τους σύμ­φω­να με αυτόν. Υπάρ­χει επί­σης Ρα­διο­τη­λε­ο­πτι­κό Συμ­βού­λιο. Στο χέρι της κυ­βέρ­νη­σης είναι να το βγά­λει από το λή­θαρ­γό του.
2.    Να εντεί­νε­τε τις συν­δι­κα­λι­στι­κές πιέ­σεις για τον υπο­λο­γι­σμό ολό­κλη­ρης της προ­ϋ­πη­ρε­σί­ας που έχει ανα­γνω­ρί­σει η ΕΡΤ,  στα ποσά που κα­τα­βά­λει η ει­δι­κή δια­χεί­ρι­ση εν είδει απο­ζη­μί­ω­σης. Δεν πρό­κει­ται για κά­ποιο συ­ντε­χνια­κό αί­τη­μα. Είναι ζή­τη­μα επι­βί­ω­σης εκα­το­ντά­δων οι­κο­γε­νειών. Η δι­κα­στι­κή οδός στην οποία έχουν κα­τα­φύ­γει όλοι σχε­δόν οι ερ­γα­ζό­με­νοι  είναι μα­κρό­χρο­νη και οι συ­νά­δελ­φοι με σύμ­βα­ση αο­ρί­στου χρό­νου βάσει του ΠΔ Παυ­λό­που­λου δυ­σκο­λεύ­ο­νται πλέον να επι­βιώ­σουν. Πρό­κει­ται άλ­λω­στε για θέμα που αφορά ολό­κλη­ρο τον κλάδο. Αν το κρά­τος- ερ­γο­δό­της πα­ρα­νο­μεί ακόμα και στο θέμα των απο­ζη­μιώ­σε­ων, ποιος θα εμπο­δί­σει τους ιδιώ­τες- ερ­γο­δό­τες να πα­ρα­νο­μή­σουν τώρα που με μια βρα­δι­νή, Αυ­γου­στιά­τι­κη τρο­πο­λο­γία τα πήραν όλα;
Με τιμή
Οι εκ­πρό­σω­ποι στο Μει­κτό Συμ­βού­λιο της  ΕΣΗΕΑ
Μάχη Νι­κο­λά­ρα
Νίκος Τσι­μπί­δας

Ετικέτες