Οι επερχόμενες ευρωεκλογές, αλλά και οι εκλογές για τις περιφέρειες και τους δήμους, είναι ολοφάνερα μια σημαντική πολιτική μάχη.
Τέσσερα χρόνια μετά την «κωλοτούμπα» του 2015, ο Αλ. Τσίπρας και ο κυβερνητικός-μνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούν να μας κάνουν να ξεχάσουμε το 2015 και τη σκληρή κοινωνική πραγματικότητα που διαμόρφωσε στη συνέχεια η κυβερνητική πολιτική και το μνημόνιο 3. Προβάλλουν τον ισχυρισμό ότι αν και υποχρεώθηκαν να κάνουν έναν «οδυνηρό συμβιβασμό» το 2015, σήμερα επιχειρούν να βγάλουν την κοινωνία από την κρίση και να βελτιώσουν –στο βαθμό που επιτρέπουν τα συμφωνηθέντα αιματηρά «πλεονάσματα»– τις τραγικές συνθήκες ζωής των φτωχότερων από τους φτωχούς.
Τίποτα από αυτά δεν είναι αλήθεια. Η έξοδος από την κρίση αποδεικνύεται όνειρο απατηλό, παρά τις αιματηρές «θυσίες» που επιβλήθηκαν στην κοινωνική πλειοψηφία: η επιδίωξη των τεράστιων «πλεονασμάτων» μέσα στις συνθήκες διεθνούς οικονομικής επιδείνωσης, αλλά και οι δυσκολίες στη σωτηρία των τραπεζών-ζόμπι είναι μόνο δύο από τα παραδείγματα που προειδοποιούν ότι μια νέα «βουτιά» σε βαθιά κρίση, ανάλογη με εκείνη του 2008, είναι στην επικαιρότητα.
Όσο για τα προεκλογικά «βοηθήματα» του Τσίπρα, αυτά είναι τόσο λίγα και τόσο προσωρινά και αβέβαια, που δεν μπορούν να εμφανιστούν στα σοβαρά ως πολιτική βελτίωσης της ζωής εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που βυθίστηκαν στη φτώχεια, δεν είναι δυνατόν να εμφανιστούν στα σοβαρά ως «αντίβαρα» στη συγκλονιστική υποβάθμιση των μισθών και των συντάξεων, των εργατικών και των κοινωνικών δικαιωμάτων. Σε αντίθεση με την κυβερνητική προπαγάνδα, η τετραετία του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ ήταν μια περίοδος ενίσχυσης και σχετικής σταθεροποίησης της νεοφιλελεύθερης πολιτικής.
Σε αυτή τη βάση στηρίζονται πολιτικά οι κυβερνητικές προοπτικές του Κυριάκου Μητσοτάκη και της ΝΔ. Οι μουτζαχεντίν του νεοφιλελευθερισμού έρχονται απειλητικά, αξιοποιώντας τα δεδομένα που έχτισε η τετραετία Τσίπρα και κυρίως την απογοήτευση του κόσμου από τη μεγάλη διάψευση των ελπίδων του 2015. Η πολιτική τους θα πάει στην «τελευταία συνέπεια» την κυβερνητική λογική του ΣΥΡΙΖΑ: Να τηρηθούν τα συμφωνηθέντα με τους δανειστές! Να ανοίξει ο δρόμος για την «ανάπτυξη» με απόλυτη προτεραιότητα στις ανάγκες του κεφαλαίου και των επενδυτών (Grinvest, όπως έλεγε κι ο Τσίπρας στη Θεσσαλονίκη…)! Να τσακιστούν οι κοινωνικές αντιστάσεις, να μετατραπεί η παθητικότητα του ΤΙΝΑ (του «Δεν Υπάρχει Εναλλακτική» στα μνημόνια) σε στρατηγική ήττα του εργατικού κινήματος και της Αριστεράς! Το εμβληματικό σύνθημα του Κυρ. Μητσοτάκη για μείωση της φορολόγησης των κερδών των επιχειρήσεων δίνει το μέτρο της απληστίας και της ταξικής μονομέρειας (υπέρ του κεφαλαίου) αυτών που έρχονται.
Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για να υποτιμηθεί ο κίνδυνος της νεοφιλελεύθερης Δεξιάς, αλλά επίσης δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για αυταπάτες ότι ο μνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί όπλο άμυνας των εργατικών και λαϊκών μαζών απέναντι στην απειλή της Δεξιάς.
Το δίλημμα «Τσίπρας ή Μητσοτάκης;» πρέπει να απορριφθεί. Η διέξοδος είναι η μαζική υποστήριξη στα ψηφοδέλτια της ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Από τη δική μας σκοπιά, η απάντηση που προτείνουμε είναι με τη συμμετοχή μας στα ψηφοδέλτια της ΛΑΕ. Κυρίως γιατί αφήνουν ανοιχτό το ζήτημα της ενότητας στη δράση της ευρύτερης ριζοσπαστικής Αριστεράς, το ζήτημα που κατά τη γνώμη μας θα έχει καθοριστική σημασία στην επόμενη μέρα, μετά τις εκλογές.
Γνωρίζουμε τα πολιτικά προβλήματα που έχουν καταγραφεί δημόσια σε όλους τους συνδυασμούς. Θεωρούμε ότι όλοι πρέπει να κάνουν συνειδητή προσπάθεια, ώστε ο φυσιολογικός ανταγωνισμός για τις ψήφους να μην πάρει χαρακτήρα πολιτικού και οργανωτικού πολέμου, που θα κάνει πιο δύσκολες τις πρωτοβουλίες που θα είναι αναγκαίες την επόμενη μέρα. Πιστεύουμε ότι όλοι θα πρέπει να προετοιμαστούν για «υπερβάσεις» που θα χρειαστεί να γίνουν στις μετεκλογικές συνθήκες.
Με την έννοια αυτή, εμείς καλούμε σε υποστήριξη στα ψηφοδέλτια όπου συμμετέχει η ΛΑΕ. Στις ευρωεκλογές όπου θα γίνουν κρίσιμες πολιτικές «καταμετρήσεις», αλλά και στις αυτοδιοικητικές εκλογές, όπου το κριτήριο είναι πιο συγκεκριμένο: να ενισχυθούν τοπικές πρωτοβουλίες και σχήματα που θα αποτελούν πολύτιμες βάσεις στήριξης για μακρόχρονη δράση και παρέμβαση.
Από τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές μέχρι τις εθνικές εκλογές θα μεσολαβήσει ένα μικρό, αλλά σημαντικό πολιτικά χρονικό διάστημα. Ακόμα και ο χρόνος των εθνικών εκλογών θα κριθεί από τα συμπεράσματα που η κυβέρνηση και οι καθεστωτικές δυνάμεις θα βγάλουν από τη «θερμομέτρηση» των διαθέσεων του κόσμου κυρίως στις ευρωεκλογές. Το διάστημα αυτό θα πρέπει να αξιοποιηθεί πιο αποτελεσματικά και από όλες τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Με στόχο μια πιο προωθημένη και κατά το δυνατό πιο ενωτική αντιμετώπιση των εθνικών εκλογών, δηλαδή της αναμέτρησης που θα «γυρίσει σελίδα» και θα ανοίξει μια νέα πολιτική περίοδο.
