«Κάτω το χαβιάρι, ζήτω το κεμπάμπ!» σε έναν τοίχο. «Δεν έχει χριστούγεννα φέτος για την μπουρζουαζία» σε έναν άλλο.

p { margin-bottom: 0.25cm; direction: ltr; line-height: 120%; text-align: left; widows: 2; orphans: 2;

Γυναίκες ακτιβίστριες, ντυμένες όπως η «Μαριάν» της Γαλλικής Επανάστασης να στέκονται αγέρωχες μπροστά στην αστυνομία. Αλλού μια γκιλοτίνα στήνεται για τον «μονάρχη» Μακρόν.

Ένας (εξαιρετικός) πιανίστας διασκεδάζει στην έρημη εθνική οδό τον κόσμο που κρατάει το μπλόκο, δίπλα από ένα φλεγόμενο οδόφραγμα. Πίσω στο Παρίσι, η «Αόρατη Ορχήστρα», μια κολεκτίβα μουσικών που συνοδεύει ηχητικά κάθε κίνημα στη Γαλλία, φτάνει στην Βαστίλλη εν μέσω αποθέωσης και κεφιού.

Κάπου αλλού, ένας πιτσιρίκος τόσο μικρός που το γιλέκο του πέφτει σαν καμπαρτίνα κρατάει μια πικέτα ίσα με το μπόι του που γράφει «Οι καραμέλες είναι πανάκριβες». Τα μπλοκ των σωματείων SUD-Solidaires κόβονται στη μέση από τα ΜΑΤ και τα μέλη τους αποφασίζουν να παίξουν βόλει με φιλέ το αστυνομικό τείχος. Τα ακριβότερα μαγαζιά των καλών συνοικιών της Γαλλίας έχουν κατεβάσει ρολά και η αστυνομία έχει επιλέξει να παρατάξει έξω από αυτά αρκετές από τις μονάδες της.

Ένα ζευγάρι παντρεύεται στη διαδήλωση, φορώντας τα γιλέκα του. Ένας οίκος μόδας πιάνει το μήνυμα και φοράει γιλέκο στο νυφικό της βιτρίνας του. Όπως κι ένας ζαχαροπλάστης που λανσάρει εκλέρ λεμόνι σε σχήμα διαδηλωτή.

Η αστυνομία σε πολλές περιπτώσεις χάνει τον έλεγχο και υποχωρεί άτακτα όχι μπροστά σε «ετοιμοπόλεμα μπλοκ» με πλήρη εξάρτυση, αλλά μπροστά σε πλήθη που αρνούνται να διαλυθούν και προτιμούν να αντεπιτεθούν με ό,τι βρουν μπροστά τους από το να υποχωρήσουν, σε σκηνές που –στην πρόσφατη ιστορία- έχουμε δει μόνο στις αραβικές χώρες το 2011. «Αυτό θα πει Αψίδα του Θριάμβου» σχολιάζει με χιούμορ ένας διαδηλωτής, μεταδίδοντας την εικόνα των ΜΑΤ να εγκαταλείπουν άτακτα το εμβληματικό μνημείο υπό την πίεση των διαδηλωτών.

Στο Κομερσί, έχει στηθεί μια μικρή «Κομμούνα» που βγάζει έκκληση για «λαϊκές επιτροπές που να λειτουργούν σε τακτικές λαϊκές συνελεύσεις παντού». Επικαλούνται την εμπειρία στο Σαν-Ναζέρ όπου έχει στηθεί ένα «Σπίτι του Λαού».

Μια πικετοφορία αποκλείει ένα εργοστάσιο παραγωγής δακρυγόνων στην Σαρτ. Η (πρόσφατα αγορασμένη) βίλα του προέδρου του γαλλικού ΣΕΒ έχει γίνει πεδίο καθημερινών παρεμβάσεων: διαδηλώσεις απέξω, πανώ στην πύλη, για να θυμίσουν τι απέγιναν τα λεφτά που διεκδίκησαν και κέρδισαν οι Γάλλοι βιομήχανοι σε φοροαπαλλαγές με τάχα αντάλλαγμα «χιλιάδες θέσεις εργασίας».

Κίτρινα Γιλέκα μαζί με ΑΜΕΑ «εισβάλουν» στο αεροδρόμιο της Τουλούζ και ματαιώνουν όλες τις πτήσεις, για να διαμαρτυρηθούν για τις διακρίσεις που αντιμετωπίζουν τα ΑΜΕΑ και να απαιτήσουν καλύτερη πρόσβαση και αξιοπρεπές εισόδημα.

Ένας ηλικιωμένος έχει γράψει στο κίτρινο γιλέκο του «Έκανα τον Μάη του ’68 και κάνω και τον Νοέμβρη του 2018».

Εικόνες αποσπασματικές, όχι απολύτως αντιπροσωπευτικές, αλλά ικανές να δείξουν τη διαφορά ανάμεσα σε ένα «παραδοσιακό» κίνημα και ένα κλίμα εξέγερσης.

Ετικέτες