Ο κατάλογος από φρικαλεότητες που υπογράφηκε σήμερα από τον Αλέξη Τσίπρα είναι ουσιαστικά το Μνημόνιο 3. Οι περιγραφές που κυριαρχούν σε όλα τα ευρωπαικά και διεθνή μέσα για μεθόδους διαπραγματευσης τύπου εικονικου πνιγμού για να γίνουν αποδεκτά τα μέτρα είναι αποκαλυπτικές για τις μεθόδους και τον τρόπο με τον οποίο συζητάνε και διαπραγματεύονται οι εταιροι και σύμμαχοί μας.

Είναι εντυπωσιακές οι προτεραιότητες τις οποίες βάζει μπροστά η συμφωνία και οι οποίες, αν υλοποιηθούν, θα κόψουν οριστικά τη σχέση της Αριστεράς με τον κόσμο της εργασίας και ευρύτερα τμήματα της κοινωνίας που εμπιστεύτηκαν, στήριξαν και ακολούθησαν τον ΣΥΡΙΖΑ με υποδειγματικό και αποφασιστικό τρόπο όλα τα προηγούμενα χρόνια μέχρι και τις δύσκολες στιγμές της επιβολής κάπιταλ κοντρόλ και του οικονομικού πραξικοπήματος από τη μεριά των δανειστών και των εγχώριων καπιταλιστών.

Οι όροι που συμφωνήθηκαν λειτουργούν εκδικητικά, με όρους μαφίας, αποσκοπούν στο να ξεμπερδεύουν ακόμα και με τα μικρά βήματα και τις αναιμικές μεταρρυθμίσεις  που έγιναν τους προηγούμενους μήνες όπως η επαναπρόσληψεις στο δημόσιο ή το άνοιγμα της ΕΡΤ.

 Αλλά εκτός από την επίθεση στην κοινωνία, οι Μερκελ, Σοιμπλε, Ολαντ, Ντραγκι και  η παρεά τους (αλλά και οι υπερασπιστές του ΝΑΙ και όψιμοι σύμμαχοι της κυβέρνησης απο τα κανάλια και τα μεσα της διαπλοκής μέχρι τους χρεοκοπημένους πολιτικούς εκφραστές τους) έχουν βάλει στο στόχαστρο και ένα πολιτικό προσωπικό το οποίο έχουν απέναντί τους και το οποίο όχι μόνο δεν  εμπιστεύονται αλλά το μισούν.

Φαίνεται ότι οι επόμενες μέρες θα περιλαμβάνουν μια άνευ προηγουμένου πίεση στους βουλευτές, υπουργούς αλλά και στο ίδιο το κόμμα ΣΥΡΙΖΑ να πάρει θέση συνθηκολογώντας. Ήδη και πριν προλάβει να ανακοινωθεί η συμφωνία έχουν αρχίσει οι προτροπές για σαρωτικό ανασχηματισμό και διαγραφές βουλευτών (για αρχή)  του κόμματος αλλά και σενάρια κυβέρνησης ειδικού σκοπού κ.λπ. με χαρακτηριστικές της προτροπές του ΔΟΛ όπως αποτυπώνονται και σε σημερινό τους άρθρο εδώ.

Είναι δεδομένο ότι το αμέσως επόμενο διάστημα ο κόσμος δεν θα κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια, θα βγει και θα διεκδικήσει απαιτώντας από την κυβέρνηση να πάρει πίσω τα μέτρα και ουσιαστικά και την υπογραφή της. Πρέπει να είναι επίσης καθαρό και δεδομένο σε ποια μεριά πρέπει (και θα) σταθούμε. Η απάντηση για εμάς είναι: ίδιες πορείες - ίδια συνθήματα. Θα υπερασπιστούμε αυτούς στους οποίους λογοδοτούμε και στο δρόμο αλλά ΚΑΙ στα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ, τα μοναδικά που μπορούν και πρέπει να έχουν άμεσα άποψη για το τι κάνουμε και πώς συνεχίζουμε στις δεδομένες εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες.

Ετικέτες