Εκλογές των εκπαιδευτικών για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια

*Η Κατερίνα Αγγίσταλή είναι αιρετή στο ΠΥΣΔΕ Κιλκίς

Ο ι πλέον πολιτικές εκλογές με σημαντικά μηνύματα ήταν αυτές για την ανάδειξη αιρετών εκπροσώπων των εκπαιδευτικών στα Υπηρεσιακά Συμβούλια στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, καθώς ψήφισαν σε αυτές 139.880 εκπαιδευτικοί (67.025 και 72.855 αντίστοιχα).

Αποτελέσματα
Στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, η Συνεργασία (ψηφοδέλτια που στήριζε ο ΣΥΡΙΖΑ) συγκέντρωσε 5.657 ψήφους και ποσοστό 9,27% από 4.872 (7,51%), τα ψηφοδέλτια που στήριξαν οι Παρεμβάσεις 9.659 ψήφους και ποσοστό 15,82% έναντι 7.686 ψήφων και ποσοστό 11,83% το 2010. Η ΔΑΚΕ συγκέντρωσε 14.684 ψήφους (24,06%) έναντι 18.543 (28,59%) το 2010, ενώ η ΠΑΣΚ σημείωσε θεαματική μείωση, χάνοντας περίπου 10.000 ψήφους – από το 33% και 21.414 ψήφους το 2010 έπεσε στις 12.806 ψήφους (20,98%). Η ΕΣΑΚ συγκέντρωσε 7.128 ψήφους (11,68%) έναντι 7810 (12,04%) το 2010.
Στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, αντίστοιχα, οι Συνεργαζόμενες Εκπαιδευτικές Κινήσεις, που στήριζε ο ΣΥΡΙΖΑ, πήραν 12.146 ψήφους (20,09%) από 9.779 (15,27%), οι Παρεμβάσεις συγκέντρωσαν 7.959 ψήφους και 13,17% έναντι 6.914 ψήφων και 10,80% το 2010. Η ΔΑΚΕ πήρε 13.765 ψήφους (22,77%) έναντι 16.223 (25,34%), ενώ η ΠΑΣΚ συνέχισε την καθοδική πορεία της, χάνοντας περίπου τη μισή της δύναμη και 8.000 ψήφους – από 25,54% και 16.352 ψήφους το 2010 έπεσε στις 8.338 ψήφους (13,79%). Η ΕΣΑΚ (ΠΑΜΕ) έλαβε 7.501 ψήφους (12,41%) έναντι 8.401 (13,12%). Η πρωτοεμφανιζόμενη παράταξη της ΔΗΜΑΡ περιορίστηκε σε 1.930 ψήφους και 3,1%.
Στο Κεντρικό Υπηρεσιακό Συμβούλιο στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (ΚΥΣΔΕ) οι Συνεργαζόμενες Εκπαιδευτικές Κινήσεις σημείωσαν μεγάλη άνοδο κατά 4,8 %. Να σημειώσουμε πως για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού εκλέγεται αιρετός στο ΚΥΣΔΕ από την Αριστερά, σε ένα όργανο στο οποίο πάντα επικρατούσαν οι εκπρόσωποι του δικομματισμού.

«Δημοψήφισμα»
Τα αποτελέσματα των εκλογών για την ανάδειξη των αιρετών εκπροσώπων του κλάδου στα Υπηρεσιακά Συμβούλια, σε όλα τα επίπεδα, αναδεικνύουν ότι η μεγάλη πλειονότητα των καθηγητών-τριών καταψήφισε τις πολιτικές Κυβέρνησης, ΕΕ και ΔΝΤ και αποδοκίμασε αυτούς που εφαρμόζουν ή στηρίζουν αυτές τις πολιτικές. Η μετατροπή των εκλογών σε «δημοψήφισμα» καταδίκης της κυβερνητικής πολιτικής δεν εμποδίστηκε, παρά την πραξικοπηματική μετακίνηση των εκλογών, που ήταν προγραμματισμένες για τις 7 Νοεμβρίου και μετατέθηκε μια μέρα πριν από τη 48ωρη γενική απεργία μετά από απόφαση της κυβερνητικής συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, που ψηφίστηκε όμως και από το ΠΑΜΕ.
Την ώρα που στην εκπαίδευση προωθούν και άλλες συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων, πολλαπλασιάζουν το πλεονάζον προσωπικό για να αποτελέσει «εύπλαστο υλικό» στις υποχρεωτικές μετακινήσεις ανά την επικράτεια απλώς με απόφαση υπουργού, με συνέπεια και τις υποχρεωτικές αυτοαπολύσεις των συναδέλφων που οι οικογενειακές τους υποχρεώσεις δεν θα τους επιτρέψουν να μετακινηθούν. Τη στιγμή που περικόπτουν κι άλλο το μισό μισθό, καταργούν τα δώρα, αυξάνουν το ωράριο, που ετοιμάζονται με την αξιολόγηση να πετάξουν εκπαιδευτικούς στο δρόμο, η εκλογική ενίσχυση της Αριστεράς και σε επίπεδο Υπηρεσιακών Συμβουλίων είναι το πρώτο βήμα για έναν κόσμο που αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχίσει όπως παλιά.

Ξεσηκωμός
Ο κόσμος της εκπαίδευσης περιμένει ένα κάλεσμα αγώνα και ανατροπής. Μια αποφασισμένη Αριστερά στους χώρους της παιδείας που θα δούλευε ενωτικά και θα ήταν αποφασισμένη να οργανώσει τη μάχη μέσα από τις διαδηλώσεις, τις Γενικές Συνελεύσεις και τους συλλόγους διδασκόντων με συλλογική δράση και διεκδίκηση ενάντια στην αντιεκπαιδευτική και αντιλαϊκή πολιτική και όχι μέσα από τη συνδιαχείριση σε αδιαφανή όργανα όπως είναι τα Υπηρεσιακά Συμβούλια, θα μπορούσε να ξεσηκώσει τους εκπαιδευτικούς και με συμμαχίες από το χώρο της νεολαίας και των γονιών να μπει μπροστά, σπρώχνοντας τον κόσμο της εκπαίδευσης σε μια μαχητική πανεκπαιδευτική αντιπαράθεση με την κυβέρνηση. Το ζήτημα τελικά είναι η αποφασιστικότητα και ο υποκειμενισμός της.