Γιατί σήμερα νιώθω κυριολεκτικά πολιορκημένος;

Γιατί νιώθω οτι ή δίνω τα κλει­διά ή πα­λεύω και αντι­στέ­κο­μαι;

Γιατί από το πρωί μου έρ­χε­ται συ­νέ­χεια στα αυτιά η φωνή του Ξυ­λού­ρη

         από το ''Με­γά­λο μας τσίρ­κο­'' να λέει

         ''αρ­νιέ­μαι να με κά­νουν ότι θένε, αρ­νιέ­μαι να πνιγώ στην κα­τα­χνιά­''  

Γιατί νιώθω ότι και στην κα­το­χή ετέθη το ίδιο ερώ­τη­μα:

          ''ή πα­ρα­δι­νό­μα­στε ή πα­λεύ­ου­με και υπο­φέ­ρου­με­''

          Γιατί μην ξε­γε­λιό­μα­στε. Για πό­λε­μο πρό­κει­ται.

          Και μά­λι­στα με τους ίδιους αντι­πά­λους και για τους ίδιους λό­γους.

Γιατί νιώθω ότι πρέ­πει να φω­νά­ξω Ο Χ Ι και προς θεού όχι σαν ελ­λη­να­ράς,

           αλλά σαν σκε­πτό­με­νος πο­λί­της, σαν πο­λί­της του κό­σμου.

Ετικέτες