Ελληνικό: Φοβούνται τη συμμετοχή των μαθητών στις εκδηλώσεις

Είναι γνω­στό, άλ­λω­στε, ότι σε πε­ριό­δους κρί­σης το σύ­στη­μα επι­στρα­τεύ­ει κάθε δια­θέ­σι­μο ιδε­ο­λο­γι­κό και κα­τα­σταλ­τι­κό μη­χα­νι­σμό για να μπο­ρέ­σει να ελέγ­χει το κί­νη­μα. Η πιο πρό­σφα­τη προ­σπά­θειά του στο χώρο της εκ­παί­δευ­σης ση­μα­το­δο­τεί­ται από την εμπλο­κή των πρώ­των πρό­θυ­μων συ­νερ­γα­τών (διευ­θυ­ντές σχο­λι­κών μο­νά­δων και προϊ­στά­με­νοι διευ­θύν­σε­ων), οι οποί­οι έτρε­ξαν να προ­λά­βουν να δώ­σουν τα δια­πι­στευ­τή­ριά τους, πριν καν ξε­κι­νή­σει επί­ση­μα η «αυ­το­α­ξιο­λό­γη­ση» της σχο­λι­κής μο­νά­δας, με το να κά­νουν από απλές συ­στά­σεις και νου­θε­τή­σεις πα­τερ­να­λι­στι­κές, μέχρι και γρα­πτά ηλε­κτρο­νι­κά μη­νύ­μα­τα για την ακύ­ρω­ση συμ­με­το­χής μα­θη­τών και εκ­παι­δευ­τι­κών σε εκ­δη­λώ­σεις που διορ­γα­νώ­νουν οι όμο­ροι δήμοι για τη δια­τή­ρη­ση του δη­μό­σιου χα­ρα­κτή­ρα του χώρου αυτού.

Συ­γκε­κρι­μέ­να, μετά από πρό­σκλη­ση των τριών Δήμων (Ελ­λη­νι­κού-Αρ­γυ­ρού­που­λης, Αλί­μου και Γλυ­φά­δας) προς τα σχο­λεία των πε­ριο­χών τους για συμ­με­το­χή σε δι­ή­με­ρες εκ­δη­λώ­σεις στο Ελ­λη­νι­κό στις 16 και 17 Μαρ­τί­ου 2014, πολ­λοί συ­νά­δελ­φοι της Πρω­το­βάθ­μιας και της Δευ­τε­ρο­βάθ­μιας Εκ­παί­δευ­σης εκ­δή­λω­σαν την επι­θυ­μία να συμ­με­τέ­χουν.

Στην Δευ­τε­ρο­βάθ­μια οι συ­νά­δελ­φοι κλή­θη­καν να μα­ζέ­ψουν τις Υπεύ­θυ­νες Δη­λώ­σεις που είχαν μοι­ρά­σει για τους γο­νείς των μα­θη­τών τους (πα­ρό­λο που είχαν ήδη απο­φα­σί­σει τα συλ­λο­γι­κά τους όρ­γα­να –Σύλ­λο­γοι Δι­δα­σκό­ντων κάθε σχο­λεί­ου), με τον ισχυ­ρι­σμό ότι το θε­σμι­κό πλαί­σιο της εκ­δρο­μής ήταν ασα­φές. Όταν συ­νά­δελ­φοι επέ­μει­ναν στην επι­θυ­μία τους για τη συμ­με­το­χή τους στις εκ­δη­λώ­σεις, ήρθε γρα­πτό ηλε­κτρο­νι­κό μή­νυ­μα από τη Διευ­θύ­ντρια Δευ­τε­ρο­βάθ­μιας Εκ­παί­δευ­σης της Δ’  Αθή­νας, που απα­γό­ρευε ου­σια­στι­κά τη συμ­με­το­χή τους.

Άραγε από πότε εν­δια­φέ­ρο­νται οι διευ­θύν­σεις για τα θε­σμι­κά πλαί­σια των σχο­λι­κών εκ­δρο­μών, όταν πε­ρί­που το 40% πραγ­μα­το­ποιεί­ται σε χώ­ρους ιδιω­τών (π.χ. Νestle, Coca Cola κτλ), με την ευ­λο­γία των Σχο­λι­κών Συμ­βού­λων με άμεσα οφέλη για τις επι­χει­ρή­σεις;

Και από πότε ενο­χλεί το θε­σμι­κό πλαί­σιο της δεν­δρο­φύ­τευ­σης ενός δη­μό­σιου χώρου;

Οι συ­νά­δελ­φοι της ΕΛΜΕ Νο­τί­ων Προ­α­στί­ων, προς τιμήν τους, εξέ­δω­σαν ανα­κοί­νω­ση με την οποία κα­ταγ­γέλ­λουν την από­φα­ση της Διευ­θύ­ντριας Δευ­τε­ρο­βάθ­μιας Εκ­παί­δευ­σης Δ΄Αθή­νας να απα­γο­ρεύ­σει ου­σια­στι­κά τη συμ­με­το­χή μα­θη­τών και εκ­παι­δευ­τι­κών στις εκ­δη­λώ­σεις αυτές και κα­λούν τη Διεύ­θυν­ση να ανα­κα­λέ­σει αμέ­σως την από­φα­ση αυτή και να επι­τρέ­ψει στα σχο­λεία να λει­τουρ­γή­σουν στο πλαί­σιο της αυ­το­νο­μί­ας και της αυ­το­τέ­λειας των σχο­λι­κών τους δρα­στη­ριο­τή­των.

Στην Πρω­το­βάθ­μια οι πιέ­σεις είναι το ίδιο έντο­νες. Στα πε­ρισ­σό­τε­ρα σχο­λεία το κά­λε­σμα των Δήμων «θά­φτη­κε» από τους διευ­θυ­ντές και δεν βγή­καν που­θε­νά ανα­κοι­νώ­σεις, ενώ συ­να­δέλ­φισ­σα, που κα­τε­βαί­νει στον Άλιμο ως υπο­ψή­φια δή­μαρ­χος δέ­χθη­κε «συμ­βου­λές» από τον διευ­θυ­ντή της να απο­σύ­ρει τη συμ­με­το­χή της τάξης της, γιατί «δεν θα της κάνει καλό στην προ­ε­κλο­γι­κή της εκ­στρα­τεία».

Η συ­να­δέλ­φισ­σα χρη­σι­μο­ποί­η­σε τη συλ­λο­γι­κή μας δύ­να­μη και έθεσε το θέμα σε ψη­φο­φο­ρία στον Σύλ­λο­γο Δι­δα­σκό­ντων, όπου και εγκρί­θη­κε η επί­σκε­ψη σχε­δόν ομό­φω­να.

Ο νόμος 1566/85 ξε­κά­θα­ρα ανα­φέ­ρει στους σκο­πούς του ότι η εκ­παί­δευ­ση υπο­βοη­θά τους μα­θη­τές να γί­νο­νται «ελεύ­θε­ροι, υπεύ­θυ­νοι, δη­μο­κρα­τι­κοί πο­λί­τες, να υπε­ρα­σπί­ζο­νται την εθνι­κή ανε­ξαρ­τη­σία, την εδα­φι­κή ακε­ραιό­τη­τα της χώρας και τη δη­μο­κρα­τία, να εμπνέ­ο­νται από αγάπη προς τον άν­θρω­πο, τη ζωή και τη φύση...». Και, πιο κάτω, «…να ανα­πτύσ­σουν δη­μιουρ­γι­κή και κρι­τι­κή σκέψη και αντί­λη­ψη συλ­λο­γι­κής προ­σπά­θειας και συ­νερ­γα­σί­ας, ώστε να ανα­λαμ­βά­νουν πρω­το­βου­λί­ες και με την υπεύ­θυ­νη συμ­με­το­χή τους να συ­ντε­λούν απο­φα­σι­στι­κά στην πρό­ο­δο του κοι­νω­νι­κού συ­νό­λου και στην ανά­πτυ­ξη της πα­τρί­δας μας».

Ανα­ρω­τιό­μα­στε, επί­σης, γιατί η ίδια η πο­λι­τεία μέσα από τον ίδιο νόμο έχει θε­σμο­θε­τή­σει τα όρ­γα­να λαϊ­κής συμ­με­το­χής (Σχο­λι­κά Συμ­βού­λια, Δη­μο­τι­κές Επι­τρο­πές Παι­δεί­ας), όπου συμ­με­τέ­χουν εκ­παι­δευ­τι­κοί (διοί­κη­ση και συν­δι­κα­λι­στι­κοί εκ­πρό­σω­ποι), Δήμος, μα­θη­τές και γο­νείς; Τι άλλο μπο­ρεί να ση­μαί­νει αυτό παρά την ανα­γνώ­ρι­ση ότι το σχο­λείο είναι ανοι­χτό στην κοι­νω­νία και μέσα από αυ­τούς τους θε­σμούς συ­νερ­γά­ζε­ται με αυτή;

Ή, μήπως, οι δήμοι, δη­μο­κρα­τι­κοί θε­σμοί της κοι­νω­νί­ας, που διορ­γα­νώ­νουν το συ­γκε­κρι­μέ­νο δι­ή­με­ρο, δεν ανα­γνω­ρί­ζο­νται από τη διοί­κη­ση της εκ­παί­δευ­σης ως τέ­τοιοι; Θα τρε­λα­θού­με τε­λεί­ως;

Τέλος, επει­δή ακού­στη­κε πολύ πόσο κακό είναι «να διεκ­δι­κού­με» και ότι δεν προ­βλέ­πο­νται τέ­τοιες επι­σκέ­ψεις, ας μας πουν: Ήταν άλλο το θε­σμι­κό πλαί­σιο, όταν, με διοι­κη­τι­κή πα­ρέμ­βα­ση και πα­ραί­νε­ση, έκλει­ναν τα σχο­λεία και κα­τέ­βαι­ναν τα παι­διά, σε ώρα μα­θή­μα­τος, στις δια­δη­λώ­σεις για τη Μα­κε­δο­νία; Μήπως, ακόμα, δεν διεκ­δι­κού­με ως χώρα τα Μάρ­μα­ρα του Παρ­θε­νώ­να; Ή, για να ξα­να­γυ­ρί­σου­με στο Μη­τρο­πο­λι­τι­κό Πάρκο, μήπως έχει ξε­χα­στεί η με­γά­λη δεν­δρο­φύ­τευ­ση που έγινε το 2000, με τη συμ­με­το­χή των σχο­λεί­ων πριν από με­ρι­κά χρό­νια; Τότε ήμα­σταν πα­ρά­νο­μοι;

Οι πα­ρα­πά­νω τα­κτι­κές πί­ε­σης και τρο­μο­κρά­τη­σης ανα­δει­κνύ­ουν το γε­γο­νός ότι στό­χος της ηγε­σί­ας είναι η κα­θιέ­ρω­ση ενός κλί­μα­τος φόβου και ελέγ­χου μέσα στα σχο­λεία και στην κοι­νω­νία, αρ­χί­ζο­ντας από τις μι­κρό­τε­ρες βαθ­μί­δες εκ­παί­δευ­σης.

Είναι προ­φα­νές ότι αυτό το γε­γο­νός εντάσ­σε­ται σε μια γε­νι­κό­τε­ρη προ­σπά­θεια να απα­ντη­θεί η κάθε εί­δους αντί­στα­ση με κα­τα­στο­λή, από το να χτυ­πούν τους κα­θη­γη­τές που κα­τε­βαί­νουν σε δια­μαρ­τυ­ρία για τις επι­κεί­με­νες απο­λύ­σεις τους, μέχρι να τρο­μο­κρα­τούν τους εκ­παι­δευ­τι­κούς, ανα­βιώ­νο­ντας άλλες επο­χές.

Είναι προ­φα­νές ότι αυτό το γε­γο­νός εντάσ­σε­ται σε ένα σχέ­διο που εκτός από τις πε­ρι­κο­πές στις δα­πά­νες για την παι­δεία, εκτός από τις μειώ­σεις μι­σθών, τις απο­λύ­σεις-δια­θε­σι­μό­τη­τες, την ελα­στι­κή ερ­γα­σία στους χώ­ρους του σχο­λεί­ου, τις συγ­χω­νεύ­σεις σχο­λι­κών μο­νά­δων, για να στη­ρι­χθεί χρειά­ζε­ται ένα κλίμα φόβου και τρο­μο­κρα­τί­ας των μα­θη­τών και των εκ­παι­δευ­τι­κών.

Απέ­να­ντι σε όλον αυτό τον αυ­ταρ­χι­σμό το μόνο μας όπλο είναι η μα­ζι­κή και δυ­να­μι­κή απά­ντη­ση. Χτί­ζο­ντας μέσα από φο­ρείς, συλ­λο­γι­κό­τη­τες, συλ­λό­γους δι­δα­σκό­ντων, συλ­λό­γους γο­νέ­ων και κη­δε­μό­νων, όρ­γα­να μα­θη­τών, το­πι­κούς συλ­λό­γους πρω­το­βάθ­μιας και δευ­τε­ρο­βάθ­μιας εκ­παί­δευ­σης ένα κοινό μέ­τω­πο ενά­ντια στην τρο­μο­κρα­τία, το φόβο και την υπο­τα­γή. Είναι χρέος προς τους εαυ­τούς μας και τους μα­θη­τές μας, που θα πρέ­πει να το στη­ρί­ξου­με δυ­να­μι­κά, μα­ζι­κά και άμεσα.

*Η Πόλυ Σύ­ριγ­γα είναι μέλος του ΔΣ Συλ­λό­γου Πρω­το­βάθ­μιας Εκ­παί­δευ­σης Αλί­μου, Ελ­λη­νι­κού-Αρ­γυ­ρού­πο­λης