Ένα σχόλιο για τις Βουλευτικές Εκλογές στη Μ.Βρετανία

Πρόκειται για την απόλυτη παραπληροφόρηση, που παρουσιάζει  τη Δεξιά και την Ακροδεξιά να επελαύνουν, ενώ καταρρέει το κέντρο και η Αριστερά.

Σε σχέση με τα ποσοστά:

Η αλήθεια είναι ότι σε ποσοστά ο Κάμερον είχε άνοδο +0,7% (36,6%), οι Εργατικοί επίσης άνοδο, 30,7% (άνοδος +1,4%), το ακροδεξιό UKIP σκαρφάλωσε στο 12,6% (από 3%), ενώ το SNP (Σκωτσέζικο Εθνικό Κόμμα), το κόμμα υπέρ της Ανεξαρτησίας στη Σκωτία, είχε σημαντική άνοδο στο σύνολο της Μ.Βρ. (4,8% από 1,7%) , τεράστια όμως άνοδο στη Σκωτία (εκτινάσσεται στο 50% από 19,9%!) . Άνοδο είχε επίσης το Κόμμα των Πράσινων (3,8% από 1%), ενώ οι μόνοι που πραγματικά κατέρρευσαν ήταν οι δεξιοί Φιλελεύθεροι Δημοκράτες (7,8% από 22,9%!). Η ευρωσκεπτικιστική «κυριλέ» ακροδεξιά (UKIP) υπερτετραπλασιάζει τις δυνάμεις της σε σχέση με το 2010, ακολουθώντας τη γενική τάση στην Ευρώπη, χωρίς πάντως να δείχνει να μπορεί να παίξει (ακόμα) τον πρωταγωνιστικό ρόλο που έχει το κόμμα της Λεπέν στη Γαλλία. Μάλιστα μπορούμε να μιλήσουμε και για κακό αποτέλεσμα της Ακροδεξιάς, αν σκεφτούμε ότι λιγότερο από ένα χρόνο πριν, στις Ευρωεκλογές, το UKIP θριάμβευσε βγαίνοντας 1ο με 27,5%!  Ο δε διάσημος ηγέτης του κόμματος, ο Νάιτζελ Φάρατζ, απέτυχε να εκλεγεί βουλευτής και παραιτήθηκε από την ηγεσία του κόμματος. Από την άλλη, για παράδειγμα, έχουμε την άνοδο των κομμάτων στα αριστερά των Εργατικών, αφού Πράσινοι και SNP μαζί υπερτριπλασιάζονται, κάτι που αναιρεί την εικόνα μιας …κατάμαυρης εικόνας ακροδεξιάς επέλασης που παρουσιάζουν διάφορα μέσα. Τα πράγματα αλλάζουν, σε σχέση με τις έδρες στο κοινοβούλιο, χάρη στις ιδιαιτερότητες του περίπλοκου βρετανικού εκλογικού συστήματος. Έτσι η Δεξιά του Κάμερον φτάνει στους 329 βουλευτές (αυξάνοντάς τους κατά 23), ενώ οι Εργατικοί 234 (μείωση κατά 25), με αποτέλεσμα ο Κάμερον να φλερτάρει σοβαρά με την αυτοδυναμία. Το κεντροαριστερό SNP φτάνει στις 56 έδρες (από 6) και το ακροδεξιό UKIP κατακτά μόλις 1 έδρα. Το εκλογικό αποτέλεσμα των εδρών δικαιολογεί τα πανηγύρια της Δεξιάς στην Αγγλία, δε συνιστά όμως εν πουδενί γενικευμένη δεξιά και ακροδεξιά στροφή και επέλαση στη βρετανική κοινωνία. Αντίθετα, σε επίπεδο εδρών, το SNP αναδεικνύεται μακράν τρίτο κόμμα.

SNP

To Σκωτσέζικο Εθνικό Κόμμα θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε σαν «πατριωτικό κόμμα της κεντροαριστεράς». Ιδρύθηκε στα χνάρια του Ιρλανδικού Σιν Φέιν, αναπτύχθηκε και ενισχυθηκε σαν μια δύναμη στα αριστερά της Σοσιαλδημοκρατίας (Εργατικοί). Την προηγούμενη 20ετία στη Σκωτία, ο κόσμος που παραδοσιακά στήριζε τους Εργατικούς, απογοητευμένος από την πλήρη ταύτισή τους με το νεοφιλελευθερισμό (το δρόμο του οποίου άνοιξε η μισητή στους Βρετανούς Μ.Θάτσερ), στράφηκε στο SNP που έκανε κέντρο της καμπάνιας του την ανατροπή της λιτότητας, την προστασία του κοινωνικού κράτους, την απομάκρυνση των πυρηνικών όπλων κ.ά, δηλαδή μια αριστερή ατζέντα, στον αντίποδα των αντεργατικών πολιτικών που προωθούσε το «κέντρο» της Μ.Βρετανίας. Με βάση αυτά τα χαρακτηριστικά έδωσε τη μάχη για την ανεξαρτησία της Σκωτίας, μια μάχη που δόθηκε από κοινού με τμήμα της αριστερής πτέρυγας των Εργατικών, με τους Πράσινους, με τις οργανώσεις της ριζοσπαστικής κι επαναστατικής Αριστεράς. Αντίθετα η ακροδεξιά της Σκωτίας ήταν ενάντια στην ανεξαρτησία! Ο χαρακτηρισμός του SNP ως «εθνικιστικού» αποτέλεσε  ένα από τα βασικά «επιχειρήματα» της αγγλικής άρχουσας τάξης, που πολέμησε με λύσσα την προοπτική ανεξαρτησίας της Σκωτίας, για να μην αποδυναμωθεί το βρετανικό βασίλειο και η αγγλική άρχουσα τάξη. Η προπαγάνδα αυτή Συντηρητικών κι Εργατικών τελικά νίκησε, καθώς το δημοψήφισμα τελικά έβγαλε αποτέλεσμα υπέρ του «Όχι» στην ανεξαρτησία (με 55,3%) τον περασμένο Σεπτέμβρη, αλλά το εκλογικό αποτέλεσμα, λένε οι αναλυτές σήμερα, δίνει τη δυνατότητα στο κόμμα της της Νίκολα Στέρτζον  να κινήσει ξανά διαδικασία δημοψηφίσματος.

Το SNP δεν είναι κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, μάλιστα το τελευταίο διάστημα επιχείρησε μια προς τα δεξιά «στροφή προς το ρεαλισμό», με στρογγύλεμα πιο «ακραίων θέσεων» (πχ για την ΕΕ και το ΝΑΤΟ). Ωστόσο αυτό δεν παύει να χαρακτηρίζει την εκλογική κίνηση του κόσμου προς αυτό αριστερόστροφη.  Αναπαραγωγή ειδήσεων όπως «σάρωσαν οι Εθνικιστές», εκτός του ότι δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα, ρίχνουν νερό στο μύλο της εδώ ακροδεξιάς και των μαχαιροβγαλτών Νεοναζί της Χρυσής Αυγής, ενώ μάλιστα αυτοί κωλυσιεργούν τη δικαστική διαδικασία, προσπαθώντας παράλληλα να φιλοτεχνήσουν προφίλ «αθώων ανθρώπων που διώκονται από το σύστημα για τις ιδέες τους».  Ας τους στερήσουμε το απρόσμενο δώρο μιας εικόνας ‘εθνικιστών που επελαύνουν στην Ευρώπη’, όταν μάλιστα αυτή η εικόνα είναι ψεύτικη.