Επιστολή αναγνώστη: "Είναι τόσο δύσκολο?"

Ο Τζον Σουίντον , πρώην αρχισυντάκτης των NewYorkTimes, στην αποχαιρετιστήρια δεξίωση που έγινε κάποτε προς τιμήν του - πριν βγει στην σύνταξη - άφησε άφωνο το ακροατήριο λέγοντας τα παρακάτω συγκλονιστικά σχόλια:

«Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, σε αυτή τη περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας που να αποκαλείται ανεξάρτητος Τύπος. Το γνωρίζετε και το γνωρίζω. Ούτε ένας ανάμεσά σας θα τολμούσε να εκστομίσει μια έντιμη γνώμη. Και αν, τολμούσατε να την εκφράσετε , γνωρίζετε εκ των προτέρων ότι ποτέ δεν θα εμφανιζόταν τυπωμένη στο χαρτί. Πληρωνόμαστε αρκετά καλά ώστε να κρατάμε την τίμια άποψή μας έξω από την εφημερίδα για την οποία γράφουμε. Εσείς , επίσης παίρνετε ικανοποιητικούς μισθούς για παρόμοιες υπηρεσίες. Και αν κάποιος τολμούσε ή ήταν τρελός ώστε να γράψει την τίμια γνώμη του, θα βρίσκονταν πολύ σύντομα στο δρόμο… Είναι δουλειά και καθήκον κάθε δημοσιογράφου να καταστρέφει την αλήθεια, να ψεύδεται, να διαστρεβλώνει, να εξυβρίζει, να κολακεύει γονυπετής το Μαμωνά και να πουλάει την πατρίδα του για τον άρτο τον επιούσιο… Είμαστε υποτελείς. Όργανα των πλουσίων που βρίσκονται στο παρασκήνιο. Είμαστε καραγκιόζηδες. Αυτοί οι άνθρωποι κινούν τα νήματα και εμείς χορεύουμε στο ρυθμό τους. Ο χρόνος , η ζωή μας, οι ικανότητές μας είναι ιδιοκτησία αυτών των ανθρώπων. Είμαστε  διανοούμενες πόρνες…» Τρέξανε τότε να αποδώσουνε την έκρηξη της αλήθειας του Τζον Σουίντον στην απελευθερωτική επίδραση του αλκοόλ… Βεβαίως όπως παντού και στο δημοσιογραφικό χώρο υπάρχουν και αρκετές φωτεινές εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα, παγκοσμίως αλλά και στην χώρα μας…

Αυτά πριν από πάρα πολλά χρόνια και είναι φυσικό πως από τότε μέχρι και σήμερα η «επιστήμη» της παραπληροφόρησης και η «δημοσιογραφική» καταστροφή της αλήθειας έχουν εφοδιασθεί με πάρα πολλά σύγχρονα εργαλεία…

Κυρίαρχο σήμερα τέτοιο εργαλείο και η τηλεόραση που μέσα από τα ιδιωτικά Megάλα πανελλήνιας εμβέλειας κανάλια μαζί ατυχώς και με τα κρατικά αλλοιώνουν εντελώς την πολιτική εικόνα και την οικονομική κατάσταση των ανθρώπων αυτής της χώρας. Μεγαλοεργολάβοι-εφοπλιστές καναλάρχες και ποικίλα διαπλεκόμενα συμφέροντα αποφασίζουν με τι είδους ποιότητας τηλεοπτικά μενού θα «ταΐσουν» στα πρωινάδικα και στα βραδινά «πολιτικού προβληματισμού» πάνελ, τους τηλεθεατές, την ίδια ακριβώς στιγμή που τα ιδιωτικά «ξεχνούν» να εξοφλήσουν τις δημόσιες ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες που χρησιμοποιούν…

Σ’  αυτές τις εκπομπές της δημοσιογραφικής αθλιότητας είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς σε τι εξυπηρετεί εκεί η συνεχής παρουσία εκπροσώπων του αριστερού ριζοσπαστικού χώρου? Όταν είναι πλέον - επί τρία συνεχή περίπου χρόνια - διαπιστωμένο πως ένας ή και δύο «δημοσιογράφοι», ένας ή και δύο «έγκριτοι» καθηγητές και βεβαίως κάποιος Άδωνις από τη νεοδημοκρατική κομπανία και οι έτεροι δύο των άλλων συγκυβερνούντων  κομμάτων, θα του την πέσουν αλαλάζοντες… Και άντε μετά ο δυστυχής τηλεθεατής να ανιχνεύσει πού ακριβώς βρίσκεται η ουσιώδης διαφορά, αφού δεν μπόρεσε ο μοναδικός διαφωνών με την μνημονιακή κυβερνητική άποψη, όχι μόνο να ολοκληρώσει την γνώμη του, αλλά ούτε καν τη φράση του, ανάμεσα από τις κραυγές των υπερασπιστών του συνεχούς… Κουρέματος της ζωής μας!!! Ενώ οι γνωστοί Καμπουράκηδες και οι πανέξυπνοι Ντερμπεντέρηδες τον κόβουν στη δεύτερη ανάσα του με εκείνο το γνωστό «πάμε για διαφημίσεις…» Δεν το καταλαβαίνω, ίσως να φταίω εγώ και να  βλέπω ανάποδα τα πράγματα. Αλλά είμαι σίγουρος πως αν από αυτές τις καθημερινές «τηλεμαχίες» κέρδιζε η ριζοσπαστική αριστερά έστω και ελάχιστα κάποιες υπέρ αυτής εντυπώσεις από πλευράς τηλεθεατών, να είστε σίγουροι πως οι καναλάρχες θα τις σταματούσαν πάραυτα. Το αντίθετο ασφαλώς συμβαίνει… Βεβαίως ένας τηλεοπτικός σταθμός στα χέρια μιας αντί συστημικής  αριστεράς θα ήταν ένα μεγάλο όπλο ανατροπής αυτήν την περίοδο! Αρκεί βεβαίως να μην περιορίζονταν σε παιδικές εκπομπές ασπρόμαυρου Τεν Τεν  ή σε συνεχείς επαναλήψεις ταινιών του ανατολικού μετώπου με αμυνόμενο τον κόκκινο στρατό ενάντια στη χιτλερική επίθεση...

Ένα Τηλεοπτικό κανάλι πανελλήνιας εμβέλειας ανοικτό, ριζοσπαστικά αριστερό, αντισυστημικό θα οδηγούσε τον τηλεθεατή εκτός των άλλων και σε γνήσιους ενημερωτικούς δρόμους πέρα και έξω από τη χώρα μας, ιδιαίτερα στα συμβαίνοντα στον ευρωπαϊκό νότο… Έτσι είναι απορίας άξιο το πώς δεν έγινε  προσπάθεια να στηθεί ένα Ιντερνετικό TVchannel του οποίου η δαπάνη δεν μπορεί να αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα σε καμιά περίπτωση, αντίθετα όμως θα κάλυπτε σημαντικό μέρος μιας άμεσης πληροφόρησης-συζήτησης, ανταλλαγής προτάσεων και ιδεών αρκεί βεβαίως να εξασφάλιζε όσα από τα παραπάνω περιγράψαμε…Εκατοντάδες χιλιάδες νέοι και όχι μόνο, ασχολούνται και στην πατρίδα μας σήμερα με το Ιντερνέτ. Θα μπορούσε λοιπόν να λειτουργήσει ένα τέτοιο μέσο επικοινωνίας-ενημέρωσης πολιτών καλύπτοντας έτσι ένα σοβαρό κενό χωρίς παράλληλα να έχει και τα αρνητικά αποτελέσματα των στημένων πανάθλιων «πολιτικών συζητήσεων» οι οποίες ξεκάθαρα λειτουργούν μόνο υπέρ του συστήματος…

*Ο Νίκος Μητσιάλης αρθρογράφος Corfu Press.com & CorfuPressTV