Ευρεία σύσκεψη συνδικαλιστών του ΜΕΤΑ: Ενωτικές πρωτοβουλίες για την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος

Από όλες κι όλους αναγνωρίστηκαν οι δυσμενείς συνθήκες για τους εργαζόμενους της χώρας που δημιουργεί το αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογικών αναμετρήσεων. Ένα αποτέλεσμα που προετοιμάστηκε τα 4 τελευταία χρόνια, με την υιοθέτηση της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της δεξιάς και του κεφαλαίου από τον ΣΥΡΙΖΑ, μετά την ιστορική κωλοτούμπα του 2015 και ολοκληρώθηκε στις τελευταίες εκλογές, με την ανάληψη της κυβέρνησης από τη ΝΔ, που κρίθηκε ότι είναι πιο «αρμόδια» να υλοποιήσει τις δικές της πολιτικές. Αυτό το αποτέλεσμα μόνο η Αριστερά μπορούσε να αποτρέψει, η οποία, δυστυχώς δεν ένωσε ποτέ τις δυνάμεις της απέναντι στην ακραία επίθεση που δέχονται τα λαϊκά στρώματα. Αυτό ίσχυσε ακόμα και στους εργατικούς χώρους, σε μεγάλους κλάδους με βαρύνουσα σημασία τόσο για τους εργαζόμενους, όσο και για την κοινωνία, όπως στους εκπαιδευτικούς του Δημοσίου, τους δήμους κλπ, με αποτέλεσμα οι μνημονιακές δυνάμεις (ΔΑΚΕ-πρώην ΠΑΣΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ) να αποκτούν πλειοψηφίες παράλυσης σε μεγάλες ομοσπονδίες.

Όπως χαρακτηριστικά είπε ο Γιώργος Χαρίσης (Γραμματέας του ΜΕΤΑ):

«Η άνοδος της ΝΔ, το αυξημένο ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ και η σημαντική μείωση της Αριστεράς… θα έχει επιπτώσεις στα δικαιώματα των εργαζομένων και γενικότερα στην πορεία της χώρας μας.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με την πολιτική της έστρωσε το χαλί για την επάνοδο της ΝΔ.

- Ψήφιση και εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών…

- Υιοθέτησε πλήρως την πολιτική του ευρωμονόδρομου και πρωτοστάτησε στην προώθηση των ιμπεριαλιστικών αμερικάνικων σχεδίων στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου και των Βαλκανίων.

- Όχι μόνο «έπιασε» το πλεόνασμα το 3,5% που συμφώνησε με τους δανειστές, αλλά είχε και «αιματηρό» υπερπλεόνασμα!...

- Απογοήτευσε τον κόσμο… με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλη κάμψη των εργατικών και λαϊκών αγώνων. Αυτή η κατάσταση που δημιουργήθηκε, άνοιξε το δρόμο της επιστροφής της ΝΔ...

- Το μόνο θετικό αποτέλεσμα των εκλογών ήταν η μη κοινοβουλευτική έκφραση της Χρυσής Αυγής και η υποχώρηση των ποσοστών της. Παραμένει όμως ως μια εφεδρεία του συστήματος και γι’ αυτό το μέτωπο ενάντια στον εθνικισμό, το φασισμό και την ξενοφοβία πρέπει να είναι ανοιχτό και να μην υποτιμάται η αντιφασιστική και αντιρατσιστική δράση από το εργατικό λαϊκό κίνημα».

Έχοντας συναίσθηση ότι η ΝΔ «θα χτίσει πάνω σε όσα έφτιαξε ο ΣΥΡΙΖΑ», όπως η ίδια δηλώνει, έχοντας ακούσει τον ΣΥΡΙΖΑ να μιλάει για «προγραμματική αντιπολίτευση», που σημαίνει ότι δεν αναμένεται να τον δούμε στους δρόμους και τα κινήματα, προετοιμαζόμαστε να αντιμετωπίσουμε μια επιθετική Νέα Δημοκρατία, μια επιτάχυνση του νεοφιλελευθερισμού, των ιδιωτικοποιήσεων (συμπεριλαμβανομένου του ασφαλιστικού συστήματος), της κατάρρευσης των δημόσιων κοινωνικών δομών που απέμειναν, τη δημιουργία συνθηκών ανθρωποφαγίας και ατομικής επιβίωσης μεταξύ εργαζομένων αντί της συλλογικής διεκδίκησης, προώθηση του δόγματος «Νόμος και Τάξη».

Σε όλα αυτά θα αντισταθούμε.

Το ΜΕΤΑ δεν θεωρεί παγιωμένη τη δύσκολη κατάσταση, δεν υποστέλλει την αγωνιστική του διάθεση και δηλώνει την πρόθεση να συμμετέχει ενεργά στην ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, με ενωτικές πρωτοβουλίες για κοινή δράση των ταξικών δυνάμεων σε σωματεία, ομοσπονδίες και κάθε εργατικό χώρο, χωρίς καθυστερήσεις.

Όπως ανέφερε και πάλι ο Γιώργος Χαρίσης: «Πιστεύουμε ότι η διατήρηση και η όξυνση των προβλημάτων θα αναγκάσει τους εργαζόμενους και το λαό μας να υπερασπιστεί τη ζωή και την αξιοπρέπειά του. Στο πλαίσιο αυτό συνεχίζουμε να ρίχνουμε το κύριο βάρος στον κάθε χώρο δουλειάς και στον κάθε κλάδο».

Αντίστοιχα, ο Σωτήρης Μάρταλης, στην τοποθέτησή του ισχυρίστηκε ότι «παρά τη δυσμενή εξέλιξη της ανόδου της ΝΔ στην κυβέρνηση, δεν έχουμε ένα σαρωτικό κύμα, όπως ερχόταν με επέλαση ο μπαμπάς Μητσοτάκης τη δεκαετία του ’90». Δηλαδή δεν έχουμε να αντιμετωπίσουμε «ένα μακρύ συντηρητικό χειμώνα» μπροστά μας και «δεν πρέπει να προετοιμαστούμε για νέες ήττες, αλλά να συζητήσουμε τι κάνουμε».

Σταχυολογώντας από τις τοποθετήσεις άλλων συντροφισσών και συντρόφων, η Δέσποινα Τοσονίδου μας μεταφέρει με ακρίβεια τα πεπραγμένα του ΣΥΡΙΖΑ που, ενώ τώρα ωρύεται για την κατάργηση του ΑΜΚΑ των μεταναστών και τη δυσκολία πρόσβασής τους στο δημόσιο σύστημα υγείας, η δική του κυβέρνηση μόλις στις 20 Ιουνίου(!) έδωσε τη δυνατότητα να έχουν ΑΜΚΑ οι μετανάστες και μάλιστα με απλή εγκύκλιο. Όσο για τις συνδικαλιστικές δυνάμεις της Αριστεράς στο χώρο της υγείας, τα φωτεινά παραδείγματα της συνεργασίας ΜΕΤΑ-Παρεμβάσεων στην ΟΕΝΓΕ και το Ασκληπιείο, όπως ανέφερε η συντρόφισσα, δεν είναι εύκολο, δυστυχώς, να αναπαραχθούν σε άλλους χώρους. Σχετικά με τον τραγικό θάνατο της αποκλειστικής νοσοκόμας, Γκαϊανέ Κασαρτζιάν, που πήδηξε από το παράθυρο στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας κυνηγημένη από φύλακες ως «παράνομη», η Δέσποινα Τοσονίδου σχολίασε την «αυτάρκεια ακόμα και μεταξύ των αριστερών σχημάτων» με τις ξεχωριστές κινητοποιήσεις που οργανώθηκαν για ένα τέτοιο γεγονός, κάτι που και κατά τη γνώμη μας σηματοδοτεί τις τακτικές περιχαράκωσης που έχουν κυριαρχήσει ιδιαίτερα από ορισμένους χώρους της Αριστεράς και μπλοκάρουν ακόμα περισσότερο το εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα.

Από την πλευρά μας, προσθέσαμε την επείγουσα πρωτοβουλία που χρειαζόμαστε ως εργατικό κίνημα, για συμπόρευση της ταξικής, συνδικαλιστικής Αριστεράς και στο επερχόμενο συνέδριο της ΑΔΕΔΥ (το Δεκέμβρη 2019). Ο κατακερματισμός των αριστερών δυνάμεων έχει φτάσει τους εργαζόμενους στα όριά τους, αφήνοντάς τους χωρίς κάλυψη και περιφρούρηση απέναντι σε τεράστιες επιθέσεις, αφού η συνδικαλιστική και μνημονιακή γραφειοκρατία αφήνει να περνάνε όλες οι κυβερνητικές, αντεργατικές πολιτικές, όλων των κυβερνήσεων.

Καταλήγοντας η ευρεία σύσκεψη του ΜΕΤΑ και με τη βοηθητική συμβολή συντρόφων και συναγωνιστών από όμορους χώρους (Δημήτρης Τσίτκανος-ΠΑΤΕΚ, Αντώνης Νταλακογεώργος-ΠΕΝΕΝ, Αντώνης Κουρούκλης-ΠΟΠΟΚΠ-Παρεμβάσεις κλπ) υπογράμμισε την ανάγκη διεύρυνσης και συντονισμού της παράταξής μας με όσες δυνάμεις συμφωνούν σε μια αγωνιστική ταξική πορεία χωρίς ηγεμονισμούς, χωρίς κομματικές λογικές και περιχαρακώσεις. Για τη δημιουργία ενός χώρου διαλόγου και κοινής δράσης, κάτι που έρχεται από το παρελθόν, τώρα όμως πρέπει να αποτελεί θέμα πρώτης προτεραιότητας. Η διαδήλωση της ΔΕΘ είναι το πρώτο παράδειγμα της νέας περιόδου.

Επόμενη ευρεία σύσκεψη του ΜΕΤΑ ορίστηκε για το Σάββατο 7 Σεπτέμβρη, 10:30 πμ, στη Θεσσαλονίκη για να καθορίσουμε τους στόχους της δράσης μας στη νέα αγωνιστική χρονιά.

Διαδήλωση στη ΔΕΘ, 7 Σεπτέμβρη:  Η πρώτη εργατική αναμέτρηση με τη ΝΔ

Στις 7 Σεπτέμβρη, το εργατικό κίνημα και η πολιτική Αριστερά καλούνται σε διαδήλωση στη Θεσσαλονίκη, με κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας πλέον.

Το γνωστό μέτρημα των δυνάμεων που είναι έτοιμες να δώσουν μάχη ενάντια στις ακραίες πολιτικές δεξιάς και κεφαλαίου, που έρχονται αξιοποιώντας τη νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ, με ψηφισμένο το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα των νέων αντεργατικών επιθέσεων επί κυβέρνησης της «πρώτης φοράς», θα γίνει στη ΔΕΘ και φέτος.

Τα εκλογικά αποτελέσματα, η απογοήτευση και κόπωση των εργαζομένων, η φθορά σωματείων και συνδικάτων, μεταφέρουν όλη την πίεση αντιστροφής της κατάστασης στην πολιτική και συνδικαλιστική Αριστερά.

Η οριακή κατάσταση που ζούμε στους χώρους δουλειάς και στην κοινωνία δεν επιτρέπει άλλη αναμονή, ούτε παλιές συνταγές διαχωριστικών γραμμών και αναποτελεσματικών αγώνων.

Η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να χρεώσει στην Αριστερά και τους αριστερούς ανθρώπους την επάνοδο της δεξιάς είναι γελοία και απαντιέται εύκολα, αλλά η ανεπάρκεια της Αριστεράς και η έλλειψη αριστερής εναλλακτικής, αφήνοντας στο ΣΥΡΙΖΑ «φουσκωμένα» ποσοστά, βαρύνει την ίδια την Αριστερά κι αυτή η διαπίστωση δεν παρακάμπτεται.

Κι αν η Αριστερά δεν μπορεί να σταθεί ενωμένη κι αποτελεσματική μπροστά στα μάτια των ψηφοφόρων, ακόμα χειρότερα είναι, όταν στους χώρους που παράγεται η εκμετάλλευση κι η υπεραξία, στους χώρους δουλειάς, οι ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις αφήνουν ανυπεράσπιστους εργάτες κι εκτεθειμένες εργάτριες στην εργοδοσία (ιδιωτικού και δημοσίου τομέα), προτιμώντας καταγραφή δυνάμεων, αντί για δραστήρια και μαχητική πάλη, με συνδικάτα ικανά κι αποφασισμένα να δώσουν διεκδικητικούς αγώνες. Δεν μπορούμε να χάσουμε περισσότερα και δεν μπορούμε να μην πάρουμε πίσω κατακτήσεις ενός αιώνα.

Έχοντας την άποψη ότι το εργατικό κίνημα δεν θα είναι απενεργοποιημένο για πάντα και δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι η «κοινωνική ειρήνη» που εξασφάλιζε ο ΣΥΡΙΖΑ, λόγω του ανυπέρβλητου σοκ που είχε προκαλέσει η εντυπωσιακή ταξική μεταστροφή του, θα συνεχίζεται αδιατάρακτα, οι δυνάμεις της Αριστεράς έχουν το καθήκον να συντονιστούν, να στηρίξουν και να διευρύνουν την κάθε σπίθα εργατικής αντίστασης που θα εμφανίζεται.

Στη διαδήλωση της ΔΕΘ δεν μπορούμε να πάμε «αλά παλαιά».

Η κοινή παρουσία των αριστερών, ταξικών δυνάμεων στη φετινή διαδήλωση της Θεσσαλονίκης, η ενιαία παράταξη της εργατικής τάξης με τις συμμαχικές της συλλογικότητες, απέναντι στον ταξικό εχθρό και την κυβέρνησή του, θα πρέπει να οργανωθεί έγκαιρα, με προετοιμασία, κοινές συσκέψεις διοργανωτών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και χωρίς περιχαρακώσεις.

Οι προσλήψεις στις δημόσιες και κοινωνικές υπηρεσίες, η εξάλειψη της ελαστικής εργασίας, οι μισθοί, οι συντάξεις και τα Ταμεία μας, οι Συλλογικές Συμβάσεις, ο χρόνος και οι συνθήκες εργασίας, τα δημόσια αγαθά, η λαϊκή κατοικία, τα δικαιώματα των μεταναστών, η υπεράσπιση των γυναικών από το σεξισμό και τις διακρίσεις είναι βασικά ζητήματα που καλούμαστε άμεσα να αντιμετωπίσουμε.

Η ΝΔ δεν είναι αήττητη! Την έχουμε ξανανικήσει. Η τύχη του μπαμπά Μητσοτάκη το 1992, με τον εμβληματικό αγώνα των απεργών εργαζομένων της ΕΑΣ, δεν μπορεί παρά να είναι μια πρόκληση για την Αριστερά. Να επαναλάβει τον «άθλο», σε πιο δύσκολες συνθήκες τώρα, γι’ αυτό και με μεγαλύτερο αίσθημα ευθύνης των βαριών καθηκόντων.

*Αναδημοσίευση από την Εργατική Αριστερά