Φυλακές, καταλήψεις και... η αντεπίθεση του συστήματος

Το νο­μο­σχέ­διο που προ­βλέ­πει την κα­τάρ­γη­ση των φυ­λα­κών τύπου Γ και εμπε­ριέ­χει βελ­τιω­τι­κές δια­τά­ξεις για τους ανή­λι­κους και τους βαριά ανά­πη­ρους εγκλεί­στους, τους το­ξι­κο­ε­ξαρ­τη­μέ­νους κ.ά., ανα­μέ­νε­ται να έχει ψη­φι­στεί μέχρι τέλος της εβδο­μά­δας. Πα­ράλ­λη­λα, 28 βου­λευ­τές του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ κα­τέ­θε­σαν τρο­πο­λο­γί­ες που ζη­τούν την κα­τάρ­γη­ση του γνω­στού «κου­κου­λο­νό­μου» και δι­κα­στι­κές εγ­γυ­ή­σεις στη λήψη γε­νε­τι­κού υλι­κού από κα­τη­γο­ρού­με­νους. 

Υπο­κρι­σία

Με αφορ­μή τις δρά­σεις αλ­λη­λεγ­γύ­ης από ένα τμήμα του αντιε­ξου­σια­στι­κού χώρου, τα κα­θε­στω­τι­κά ΜΜΕ, που συ­να­γω­νί­ζο­νται σε ακρο­δε­ξιά ρη­το­ρεία τον Σα­μα­ρά, βρή­καν την ευ­και­ρία να εξα­πο­λύ­σουν μια ανε­λέ­η­τη προ­πα­γάν­δα φόβου: «Χάος και ανο­μία πα­ντού», «συν­διαλ­λα­γή με τους τρο­μο­κρά­τες», «να επέμ­βει η ΕΛ.ΑΣ. στην Πρυ­τα­νεία», σφο­δρή επί­θε­ση στις δια­τά­ξεις που απο­φυ­λα­κί­ζουν -με­τα­ξύ άλ­λων- τον βαριά άρ­ρω­στο Σ. Ξηρό και απα­γο­ρεύ­ουν την προ­φυ­λά­κι­ση συγ­γε­νών υπο­δί­κων και κα­τα­δί­κων, υπερ­προ­βο­λή συ­νη­θι­σμέ­νων επει­σο­δί­ων στα Εξάρ­χεια, στο­χο­ποί­η­ση βου­λευ­τών και άλλων στε­λε­χών του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. 

 Όλος ο πο­λι­τι­κός, δι­κα­στι­κός, πα­νε­πι­στη­μια­κός και δη­μο­σιο­γρα­φι­κός συρ­φε­τός, που σιωπά μπρο­στά στα εγκλή­μα­τα των τρα­πε­ζι­τών και των εφο­πλι­στών, επι­τί­θε­ται στην κυ­βέρ­νη­ση, επει­δή οφεί­λει να τη­ρή­σει τις προ­ε­κλο­γι­κές της δε­σμεύ­σεις. Απαι­τεί κα­θη­με­ρι­νά την επι­βο­λή του δόγ­μα­τος «νόμος και τάξη», ουρ­λιά­ζο­ντας για την «απαθή» στάση των ΜΑΤ. 

Αδιέ­ξο­δη τα­κτι­κή

Από κοντά και ο υπουρ­γός ΠΡΟΠΟ, Γ. Πα­νού­σης, που με συ­νε­χείς δη­μό­σιες πα­ρεμ­βά­σεις του προ­σπα­θεί να με­τα­φέ­ρει τις πιέ­σεις του συ­στή­μα­τος εντός της κυ­βέρ­νη­σης. Ο μέχρι χθες ΔΗ­ΜΑ­Ρί­της υπουρ­γός, θε­ω­ρεί ότι υπάρ­χει μια Αρι­στε­ρά «ανε­κτι­κή» απέ­να­ντι στα φαι­νό­με­να «βίας και τρο­μο­κρα­τί­ας», ενώ απο­κα­λεί «έξαλ­λους» τα μέλη και τα στε­λέ­χη του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ που δια­χρο­νι­κά υπε­ρα­σπί­ζο­νται τις αξίες της ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς. Και ακόμα πα­ρα­μέ­νει στη θέση του...

Είναι προ­φα­νές ότι τα αι­τή­μα­τα των απερ­γών πεί­νας είναι δι­καιο­λο­γη­μέ­να. Η κα­τάρ­γη­ση της κα­τα­σταλ­τι­κής νο­μο­θε­σί­ας που επι­βλή­θη­κε τα τε­λευ­ταία χρό­νια και ιδιαί­τε­ρα μετά τον Δε­κέμ­βρη του 2008, η ακύ­ρω­ση της ποι­νι­κο­ποί­η­σης των κοι­νω­νι­κών αγώ­νων και οι ου­σια­στι­κές βελ­τιώ­σεις στο σω­φρο­νι­στι­κό σύ­στη­μα και στις συν­θή­κες κρά­τη­σης στις φυ­λα­κές, απο­τε­λούν πά­γιες θέ­σεις και της Αρι­στε­ράς. Η από­φα­ση κά­ποιων κρα­του­μέ­νων να θέ­σουν σε κίν­δυ­νο τη ζωή τους για την ικα­νο­ποί­η­ση αυτών των αι­τη­μά­των δεν δι­καιο­λο­γεί τις απο­μο­νω­τι­κές κα­τα­λή­ψεις πα­νε­πι­στη­μί­ων ή του «Κόκ­κι­νου 105.5», ούτε φυ­σι­κά τις επι­θέ­σεις και τις κα­τα­στρο­φές σε γρα­φεία του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Μια αδιέ­ξο­δη τα­κτι­κή «της έντα­σης», ώστε η κυ­βέρ­νη­ση να απο­δει­χτεί με το ζόρι συ­νε­χι­στής της πο­λι­τι­κής αυ­ταρ­χι­σμού, θρέ­φει μόνο το κλίμα τρο­μο­ϋ­στε­ρί­ας και υπο­νο­μεύ­ει την όποια προ­σπά­θεια διεύ­ρυν­σης δι­καιω­μά­των και ελευ­θε­ριών, τόσο σε κι­νη­μα­τι­κό όσο και σε πο­λι­τι­κό επί­πε­δο. 

Από την άλλη, η ου­σια­στι­κή δια­φω­νία με τις πρα­κτι­κές διεκ­δί­κη­σης του αντιε­ξου­σια­στι­κού χώρου δεν ση­μαί­νει υπο­χώ­ρη­ση μπρο­στά στο στρα­τό­πε­δο του τρό­μου, της κα­τα­στο­λής και της κρα­τι­κής εκ­δι­κη­τι­κό­τη­τας. Απέ­να­ντι στους φα­σί­στες, τον Σα­μα­ρά, τους υπο­κρι­τές του «ακραί­ου Κέ­ντρου» και τα «πα­πα­γα­λά­κια» των ΜΜΕ, που μι­σούν κάθε κοι­νω­νι­κή αλ­λα­γή και διαι­ρούν τους «από κάτω», δεν μπο­ρού­με παρά να εί­μα­στε ξε­κά­θα­ροι: ο αγώ­νας για την ανα­τρο­πή της λι­τό­τη­τας και την ανά­κτη­ση των δη­μο­κρα­τι­κών δι­καιω­μά­των, που κα­τα­κρε­ουρ­γή­θη­καν στο όνομα των μνη­μο­νί­ων, συ­νε­χί­ζε­ται!