Για μια ακόμα παραίτηση γιατρού στο Νοσοκομείο Ζακύνθου και γενικότερη υποστελέχωση

Το  πρό­βλη­μα  με την τε­ρά­στια πια έλ­λει­ψη για­τρών  σε όλες τις κλι­νι­κές  και τα τμή­μα­τα του νο­σο­κο­μεί­ου μας  φαί­νε­ται να πη­γαί­νει από το κακό στο χει­ρό­τε­ρο. Με ανοι­χτή ακόμα την του­ρι­στι­κή πε­ρί­ο­δο  αλλά και τις ανά­γκες για covid υπη­ρε­σί­ες και εμ­βο­λια­σμούς, η κα­τά­στα­ση με την στε­λέ­χω­ση είναι ανη­συ­χη­τι­κή με αβέ­βαιο το τι θα συμ­βεί σε πε­ρί­πτω­ση έξαρ­σης των κρου­σμά­των ή των νο­σού­ντων και καμία συ­ζή­τη­ση να μην γί­νε­ται σχε­τι­κά με τη στε­λέ­χω­ση σε νο­σο­κο­μεια­κούς για­τρούς που θα απαι­τή­σει η επό­με­νη του­ρι­στι­κή πε­ρί­ο­δος (διάρ­κειας πι­θα­νά πάνω από 6 μηνες) και το 4ο ή ακόμα επό­με­νο  κύμα παν­δη­μί­ας. Συ­γκε­κρι­μέ­να σή­με­ρα υπη­ρε­τούν α) στις θέ­σεις ει­δι­κευ­μέ­νων του ορ­γα­νι­σμού μόνο 35 στις 64 θέ­σεις που προ­βλέ­πο­νται από τον ορ­γα­νι­σμό  β) από τις θέ­σεις επι­κου­ρι­κών που είναι δυ­να­τόν να ανα­πτύ­ξου­με, υπη­ρε­τούν μόνο 1 ενώ στο πα­ρελ­θόν εί­χα­με μέχρι και 8  γ) από τις θέ­σεις των ει­δι­κευο­μέ­νων υπη­ρε­τούν μόνο 3 στους 25 που προ­βλέ­πει ο ορ­γα­νι­σμός. Συ­νο­λι­κά ερ­γά­ζο­νται 39 ενώ προ­βλέ­πο­νται 89 για­τροί.                                                               

Ση­μα­ντι­κό­τα­τη δυ­σμε­νή εξέ­λι­ξη απο­τε­λεί η χθε­σι­νή πα­ραί­τη­ση του διευ­θυ­ντή της καρ­διο­λο­γι­κής κλι­νι­κής, αφού πρό­κει­ται για ένα έμπει­ρο συ­νά­δελ­φο που για πάνω από εί­κο­σι χρό­νια υπη­ρέ­τη­σε με επι­στη­μο­νι­κή επάρ­κεια και υπε­ρα­σπί­στη­κε το ΕΣΥ σε πολύ δύ­σκο­λες συν­θή­κες.  Η  απο­χώ­ρη­ση ενός ακόμα μό­νι­μου για­τρού  (συ­ντο­νι­στή διευ­θυ­ντή καρ­διο­λο­γι­κής) πα­ρά­γει κρί­σι­μης ση­μα­σί­ας δυ­σλει­τουρ­γία όχι μόνο για την κλι­νι­κή του αλλά και για όλες τις άλλες κλι­νι­κές του χει­ρουρ­γι­κού και πα­θο­λο­γι­κού τομέα και της ΜΕΘ.

Πρό­κει­ται για τη συ­νέ­χι­ση του φαι­νο­μέ­νου της πα­ραί­τη­σης για­τρών που ξε­κί­νη­σε από 5 ετίας ( έχουν απο­χω­ρή­σει 13) με αι­τιά­σεις  α) την πα­ρά­νο­μη (με βάση την ΕΕ)  υπε­ρερ­γα­σία (burn out με πάνω από 70 ώρες την εβδο­μά­δα)  β)τις άθλιες και απα­ξιω­τι­κές συν­θή­κες ερ­γα­σί­ας και την γ) ανυ­πό­φο­ρη πια  φτω­χο­ποί­η­ση τους (3.5 - 4.5 Ε την ώρα) μετά την 50% μεί­ω­ση των απο­δο­χών τους από το 2012 που ποτέ δεν διορ­θώ­θη­κε παρά την αντί­θε­τη από­φα­ση του ΣΤΕ (27/2/2018).

Ση­μα­ντι­κή εξέ­λι­ξη ως προς το φορ­τίο ερ­γα­σί­ας υπήρ­ξε η φε­τι­νή έξαρ­ση της προ­σέ­λευ­σης του­ρι­στών στο νησί (εμ­βο­λια­σμέ­νων μεν αλλά χωρίς  μο­ρια­κό τεστ)  που αν και κα­θυ­στέ­ρη­σε σχε­τι­κά  έγινε α) με ξέ­φρε­νους  ρυθ­μούς β) με τις γνω­στές προ­βλη­μα­τι­κές για το δρόμο (off road) και συ­χνό­τα­τα εμπλε­κό­με­νες  σε  βαριά τρο­χαία ατυ­χή­μα­τα «γου­ρού­νες»  αλλά και  γ)με αυ­ξη­μέ­νες σε σχέση με πέ­ρυ­σι  ανά­γκες για covid  υπη­ρε­σί­ες (νο­ση­λεία και εμ­βο­λια­σμοί), κα­τα­δει­κνύ­ο­ντας την ανά­γκη για  ένα νο­σο­κο­μείο σε πλήρη ετοι­μό­τη­τα, με για­τρούς τό­σους όσους ο ορ­γα­νι­σμός προ­βλέ­πει, και βέ­βαια  όχι πα­ραι­τη­μέ­νους ή στα πρό­θυ­ρα της πα­ραί­τη­σης ή της φυ­σι­κής τους εξά­ντλη­σης. Τι θα γίνει άραγε την επό­με­νη χρο­νιά  που, αν όλα πάνε κατ’ ευχής με την παν­δη­μία, το νησί ανα­μέ­νε­ται να δε­χτεί πρω­τό­γνω­ρο  αριθ­μό του­ρι­στών και για πάνω από 6 μήνες; Σεϋ­χέλ­λες ; Και το νο­σο­κο­μείο; …..Ζι­μπά­μπουε;  Κάτι μοιά­ζει αταί­ρια­στο ή αδύ­να­το. Σί­γου­ρα πά­ντως τρα­γι­κό.

Δε­δο­μέ­νου δε της σχε­τι­κά ευ­κο­λό­τε­ρης από παλιά, αλλά πάντα χρο­νο­βό­ρας δια­δι­κα­σί­ας πρό­σλη­ψης επι­με­λη­τών και του μειω­μέ­νου εν­δια­φέ­ρο­ντος των για­τρών να υπη­ρε­τή­σουν στην πε­ρι­φέ­ρεια του ΕΣΥ, ζη­τά­με:

• ΑΜΕΣΗ  ΑΝΑ­ΓΚΗ  ΠΡΟ­ΚΗ­ΡΥ­ΞΗΣ  ΌΛΩΝ ΤΩΝ ΚΕΝΩΝ ΟΡ­ΓΑ­ΝΙ­ΚΏΝ  ΘΕ­ΣΕ­ΩΝ  (30)  ΕΙ­ΔΙ­ΚΕΥ­ΜΕ­ΝΩΝ ΓΙΑ­ΤΡΩΝ ΣΤΟ ΝΟ­ΣΟ­ΚΟ­ΜΕΙΟ ΜΑΣ  και όχι μόνο τις πρό­σφα­τες 4   που ήδη προ­κη­ρύ­χθη­καν
• Άμεση προ­κή­ρυ­ξη  των κενών ορ­γα­νι­κών  θέ­σε­ων επι­με­λη­τών  στην  καρ­διο­λο­γι­κή κλι­νι­κή.   Η λο­γι­κή των με­τα­κι­νή­σε­ων όχι μόνο δεν μας αρκεί αλλά θε­ω­ρού­με  ότι δεν μπο­ρού­με να κα­λύ­πτου­με κενά δη­μιουρ­γώ­ντας άλλα σε άλλα νο­σο­κο­μεία .
• Άμεση   εφαρ­μο­γή της από­φα­σης του ΣΤΕ για  αυ­ξή­σεις μι­σθών στα επί­πε­δα του 2012 ( 50%) ώστε οι για­τροί  μας να ξα­να­εν­δια­φερ­θούν για έντα­ξη στο ΕΣΥ αφή­νο­ντας  τον  ιδιω­τι­κό τομέα ή  την προ­ο­πτι­κή της με­τα­νά­στευ­σης στο εξω­τε­ρι­κό.
• Κί­νη­τρα  οι­κο­νο­μι­κά  και επι­στη­μο­νι­κά  για επι­κου­ρι­κούς για­τρούς  που  πα­ράλ­λη­λα θα  μπο­ρούν προ­σβλέ­πουν  σε  πι­θα­νό  μό­νι­μο διο­ρι­σμό τους στις προ­κη­ρυσ­σό­με­νες θέ­σεις ,  αλλά και σε ει­δι­κευό­με­νους    που θα βλέ­πουν  με εν­δια­φέ­ρον την εκ­παί­δευ­σή τους σε ένα στε­λε­χω­μέ­νο,  δρα­στή­ριο  σε  ια­τρι­κές  υπη­ρε­σί­ες και  επι­στη­μο­νι­κά αξιό­πι­στο νο­σο­κο­μείο  Ζα­κύν­θου για τα πρώτα  1 ή 2 χρό­νια της εκ­παί­δευ­σής τους.

Επί­σης

• Απαι­τού­με να στα­μα­τή­σει τώρα η στο­χο­ποί­η­ση  των υγειο­νο­μι­κών,    που στην πλειο­ψη­φία τους είναι εμ­βο­λια­σμέ­νοι,   και που  ενώ  κά­πο­τε  η ίδια  η κυ­βέρ­νη­ση τους χει­ρο­κρο­τού­σε «από τα μπαλ­κό­νια» ,  τώρα τους χρη­σι­μο­ποιεί  για να συ­γκα­λύ­ψει τις τε­ρά­στιες ευ­θύ­νες της για τη νέα εξά­πλω­ση της επι­δη­μί­ας   με το δη­μό­σιο σύ­στη­μα υγεί­ας αθω­ρά­κι­στο και άρ­νη­ση για μέτρα προ­στα­σί­ας της υγεί­ας στους χώ­ρους δου­λειάς, στα σχο­λεία, τις σχο­λές , τα ΜΜΜ  και τον Του­ρι­σμό  απλά γιατί κο­στί­ζουν στο κρά­τος και την ερ­γο­δο­σία.
• Θε­ω­ρού­με απα­ρά­δε­κτη την πα­ρέμ­βα­ση της Γε­νι­κής Συ­νέ­λευ­σης της Ια­τρι­κής Σχο­λής Αθή­νας, να ζη­τή­σει ασυ­λία από την κυ­βέρ­νη­ση για τη νο­ση­λεία Covid πε­ρι­στα­τι­κών επι­χει­ρώ­ντας έτσι την «απο­στεί­ρω­ση» των πα­νε­πι­στη­μια­κών κλι­νι­κών  από αυτά.
• Κα­λού­με τέλος όλους τους ερ­γα­ζό­με­νους να ακυ­ρώ­σουν στην πράξη τον πρό­σφα­το  αντιερ­γα­τι­κό νόμο που επι­βρα­βεύ­ει την απερ­γο­σπα­σία,   κα­ταρ­γεί το 8ωρο,  ενι­σχύ­ει τις απλή­ρω­τες υπε­ρω­ρί­ες και πε­ριο­ρί­ζει δρα­στι­κά τις συν­δι­κα­λι­στι­κές ελευ­θε­ρί­ες μέσα από την  α) ηλε­κτρο­νι­κή   ψη­φο­φο­ρία - δια­κή­ρυ­ξη απερ­γί­ας - εκλο­γή διοι­κή­σε­ων των σω­μα­τεί­ων β) την από­φα­ση για απερ­γία με το 50% +1 γ) τον κα­θο­ρι­σμό «προ­σω­πι­κού ελά­χι­στης εγ­γυ­η­μέ­νης υπη­ρε­σί­ας» δ) την υπο­χρέ­ω­ση για αί­τη­ση δη­μό­σιου  δια­λό­γου πριν την απερ­γία.