Για τη σωτηρία του νοσοκομείου Αγρινίου

Στην το­πι­κή κοι­νω­νία σέρ­νε­ται καιρό. Πλέον το θέμα απα­σχό­λη­σε και την Αθη­ναι­κή εφη­με­ρί­δα «επέν­δυ­ση». Πό­ρι­σμα για κα­κο­δια­χεί­ρι­ση  στο Νο­σο­κο­μείο Αγρι­νί­ου, ει­δι­κή εμπλο­κή του Φαρ­μα­κεί­ου του Νο­σο­κο­μεί­ου κτλ. Είναι από εκεί­να τα κεί­με­να που το εν­δια­φέ­ρον τους βρί­σκε­ται όχι σε αυτά που λέ­γο­νται, αλλά σε όσα σκό­πι­μα πα­ρα­λεί­πο­νται. Το δε κλεί­σι­μο «άρ­θρου» σε το­πι­κό site επι­ση­μαί­νει ει­δι­κή ή ανάρ­μο­στη συ­μπε­ρι­φο­ρά του εκ­προ­σώ­που των ερ­γα­ζο­μέ­νων στη Διοί­κη­ση ....

Πρό­κει­ται για στο­χο­ποί­η­ση του εκ­προ­σώ­που των ερ­γα­ζο­μέ­νων άσχε­τη με το αντι­κεί­με­νο της έρευ­νας και με οποια­δή­πο­τε  δε­ο­ντο­λο­γία. Κυ­ρί­ως για άθλια από­πει­ρα με­τα­κύ­λι­σης των ευ­θυ­νών για τις συ­νέ­πειες των πε­ρι­κο­πών, της υπο­στε­λέ­χω­σης και του ακραί­ου φε­σώ­μα­τος του δη­μό­σιου συ­στή­μα­τος σε προ­μη­θευ­τές , στους ίδιους τους ερ­γα­ζό­με­νους, για­τρούς, νο­ση­λευ­τές και διοι­κη­τι­κούς.

Όπως όλα το ζή­τη­μα είναι πο­λι­τι­κό

Οι ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ συ­νε­χί­ζουν τη γραμ­μή που ει­σή­γα­γε ο Αλέ­κος Πα­πα­δό­που­λος , να εκτο­νω­θεί η οργή των πο­λι­τών για τις συ­νέ­πειες της πο­λι­τι­κής τους στη φα­ντα­σια­κή δια­φθο­ρά του προ­σω­πι­κού. Εκεί υπά­γε­ται το πε­ρί­φη­μο πό­ρι­σμα. Ας σκε­φτεί ο κάθε Αι­τω­λο­α­καρ­νά­νας οτι καμία ένορ­κη διοι­κη­τι­κή εξέ­τα­ση δεν έχει δια­τα­χθεί για τις ζωές που χά­νο­νται ή τα­λαι­πω­ρού­νται από την έλ­λει­ψη προ­σω­πι­κού , από τα εσαεί ανε­πι­σκεύ­α­στα μη­χα­νή­μα­τα, από τη λει­τουρ­γι­κή αδυ­να­μία που επι­βάλ­λει η λι­τό­τη­τα. Κα­νέ­νας από αυ­τούς τους κυ­ρί­ους δεν εξε­γεί­ρε­ται επει­δή οι ασφα­λι­σμέ­νοι ανα­γκά­ζο­νται να κα­τα­φεύ­γουν σε ιδιώ­τες ενώ πλή­ρω­ναν ανε­λι­πώς τις ει­σφο­ρές τους. Αυτη κα­θε­αυ­τή η υπο­λει­τουρ­γία του Νο­σο­κο­μεί­ου και η οι­κο­νο­μι­κή αι­μορ­ρα­γία των κα­τοί­κων θα έπρε­πε να είναι αντι­κεί­με­νο Ε.Δ.Ε. Η δια­τή­ρη­ση των μνη­μο­νια­κών διοι­κή­σε­ων στη θέση τους είναι πλέον πα­ρω­νυ­χί­δα μιάς και συ­νε­χί­ζε­ται ακά­θε­κτη η πο­λι­τι­κή της λι­τό­τη­τας, των πε­ρι­κο­πών, των μη­δε­νι­κών προ­σλή­ψε­ων, της ει­λω­τί­ας των συμ­βά­σε­ων μέσω ΕΣΠΑ σε ορ­γα­νι­κές θέ­σεις.

Η απα­ρά­δε­κτη κα­τά­στα­ση του Νο­σο­κο­μεί­ου είναι συ­νέ­πεια της ανυ­παρ­ξί­ας δη­μό­σιων οι­κο­νο­μι­κών γιατί οι ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ πήραν την πο­λι­τι­κή από­φα­ση να συ­νε­χί­σουν να εξυ­πη­ρε­τούν ένα πα­ρά­νο­μο και τα­ξι­κό χρέος με το αίμα του ελ­λη­νι­κού λαού.

Από αυτή την πο­λι­τι­κή από­φα­ση προ­κύ­πτει και η αδυ­να­μία εί­σπρα­ξης από τη με­γά­λη συ­στη­μι­κή φο­ρο­δια­φυ­γή. Πολύ απλά η κυ­βέρ­νη­ση αδυ­να­τεί να συ­γκρου­στεί με τα ερ­ρεί­σμα­τα των δα­νει­στών στο εσω­τε­ρι­κό της χώρας, κα­να­λάρ­χες, με­γα­λο­ε­πι­χει­ρη­μα­τί­ες κτλ. Η συν­θη­κο­λό­γη­ση με τους διε­θνείς το­κο­γλύ­φους  πάει χέρι – χέρι με τα δω­ρά­κια εκα­τομ­μυ­ρί­ων ευρώ σε έντι­μους λα­θρέ­μπο­ρους τύπου Με­λισ­σα­νί­δη ( Πε­ρι­φέ­ρεια Ατ­τι­κής), τη κα­τάρ­γη­ση του ΣΔΟΕ, το ξή­λω­μα του νο­μο­θε­τι­κού έργου Στρα­τού­λη. Αυτοί που κα­τήρ­γη­σαν π.χ τα μέτρα ανα­γκα­στι­κής εί­σπρα­ξης ει­σφο­ρών που κα­τα­βλή­θη­καν σε επι­χει­ρή­σεις που λει­τούρ­γη­σαν ανελ­λι­πώς και κερ­δο­φό­ρα τα τε­λευ­ταία 10 χρό­νια,  δεν δι­καιού­νται να διε­ξά­γουν καμία Ε.Δ.Ε πέραν αυτής που θα έπρε­πε να κι­νη­θεί ενα­ντί­ον τους, για την υπό­θε­ση π.χ ανα­κε­φα­λαιο­ποί­η­σης των τρα­πε­ζών. Μιά τσί­χλα ακρι­βό­τε­ρη μιας με­το­χής της Εθνι­κής !!!

Η κα­κο­δια­χεί­ρι­ση των υλι­κών και έμ­ψυ­χων πόρων του συ­στή­μα­τος Υγεί­ας εδρά­ζε­ται στις μνη­μο­νια­κές πο­λι­τι­κές λι­τό­τη­τας και στη δια­πλο­κή των αστι­κών κομ­μά­των με τους βα­ρό­νους της υγεί­ας, στην κοινή κα­τεύ­θυν­ση ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης του συ­στή­μα­τος. Οι ερ­γα­ζό­με­νοι και ο λαός είναι θύ­μα­τα τους, όσες βου­τί­ες στη λάσπη και να κά­νουν μέσα ενη­μέ­ρω­σης και πο­λι­τι­κή διοί­κη­ση.

Για μια απο­τε­λε­σμα­τι­κή άμυνα

Σε μια σειρά πό­λεις έχουν ορ­γα­νω­θεί παλ­λαι­κά συλ­λα­λη­τή­ρια για τη σω­τη­ρία των κατα τό­πους Νο­σο­κο­μεί­ων. Αυτό θα μπο­ρού­σε και θα έπρε­πε να γίνει και στο Αγρί­νιο. Με δύο κρί­σι­μες πρου­πο­θέ­σεις που μέχρι στιγ­μή δεν εχουν υπη­ρε­τη­θεί . Μάλ­λον οι όποιες ενέρ­γειες στην αντί­θε­τη κα­τεύ­θυν­ση έχουν κι­νη­θεί.  Δράση με κέ­ντρο τα συν­δι­κά­τα υγειο­νο­μι­κών και ερ­γα­του­παλ­λή­λων και συ­μπα­ρά­τα­ξη της Αρι­στε­ράς , τη συ­σπεί­ρω­ση σε μέ­τω­πο δη­λα­δή του αρι­στε­ρού δυ­να­μι­κού του φά­σμα­τος ΚΚΕ – ΛΑ.Ε –ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ. Αυτές οι δυο πρου­πο­θέ­σεις μπο­ρούν να απο­τε­λέ­σουν τη βάση παλ­λαι­κής κι­νη­το­ποί­η­σης. Να εξα­σφα­λί­σουν τη μα­ζι­κή έκ­φρα­ση και δράση κάθε κοι­νω­νι­κής ορ­γά­νω­σης με αί­τη­μα τη σω­τη­ρία του Νο­σο­κο­μεί­ου Αγρι­νί­ου – προ­σλή­ψεις – απο­κα­τά­στα­ση των λει­τουρ­γι­κών ανα­γκών τώρα !

Το αί­τη­μα προς τον-μνη­μο­νια­κής πλειο­ψη­φί­ας-Δή­μο Αγρι­νί­ου να ορ­γα­νώ­σει αυτός συλ­λα­λη­τή­ριο για το Νο­σο­κο­μείο είναι πο­λι­τι­κά απα­ρά­δε­κτο και λάθος. Δεν πρό­κει­ται να συ­σπει­ρώ­σει παρά τους μνη­μο­νια­κούς κομ­μα­τι­κούς στρα­τούς, γιατί όλοι γνω­ρί­ζουν οτι ΠΑ­ΣΟΚ-Ν.Δ απο­τέ­λε­σαν επί δε­κα­ε­τί­ες  το πο­λι­τι­κό διευ­θυ­ντή­ριο της λι­τό­τη­τας, των πε­ρι­κο­πών και της ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης των πά­ντων. Η οργή απέ­να­ντι στη συν­θη­κο­λό­γη­ση των ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ με τον πλού­το και τους δα­νει­στές, δεν μπο­ρεί να γίνει το πλυ­ντή­ριο όσων υπή­γα­γαν τη χώρα στα μνη­μό­νια και πα­λεύ­ουν να νο­μι­μο­ποι­η­σουν τον νε­ο­φι­λε­λευ­θε­ρι­σμό στην ελ­λη­νι­κή κοι­νω­νία.

Η αυ­το­διοι­κη­τι­κή σπέ­κου­λα δεν είναι ερ­γα­λείο αντί­στα­σης. Ούτε μπο­ρεί να απο­τε­λέ­σει κλοιό προ­στα­σί­ας για κα­νέ­ναν. Το σω­μα­τείο του Νο­σο­κο­μεί­ου Αγρι­νί­ου έπρε­πε να απευ­θυν­θεί στα μέλη του και στα υπό­λοι­πα συν­δι­κά­τα και οχι στον Δήμο παρά μόνον στο τε­λευ­ταίο στά­διο ορ­γά­νω­σης μιας παλ­λαι­κής δια­μαρ­τυ­ρί­ας, αξιο­ποιώ­ντας την πίεση που θα δη­μιουρ­γού­σε η ανε­ξάρ­τη­τη δράση των σω­μα­τεί­ων και της Αρι­στε­ράς.

Το όποιο συν­δι­κα­λι­στι­κό δί­κτυο των ΛΑ.Ε –ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ , ανέ­ντα­χτοι συν­δι­κα­λι­στές και ομά­δες χρη­στών των υπη­ρε­σιών υγεί­ας , θα έπρε­πε να κα­τευ­θύ­νουν τη δράση τους προς το Ερ­γα­τι­κό Κέ­ντρο της πόλης. Να πιέ­σουν και να δρά­σουν ώστε το ανα­γκαίο συλ­λα­λη­τή­ριο να ορ­γα­νω­θεί υπο τη  αι­γί­δα του Ερ­γα­τι­κού Κέ­ντρου , σω­μα­τεί­ων του Δη­μο­σί­ου και κι­νή­σε­ων πο­λι­τών και όχι υπο τους Πα­πα­να­στα­σί­ου –Μο­σχο­λιό. Το ΠΑΜΕ είναι ο φυ­σι­κός πο­λι­τι­κός σύμ­μα­χος στο συ­γκε­κρι­μέ­νο ζή­τη­μα, των αξιό­τι­μων συν­δι­κα­λι­στών και συ­να­γω­νι­στών που έλα­βαν τον λόγο στην αντί­στοι­χη συ­νε­δρί­α­ση του Δη­μο­τι­κού Συμ­βου­λί­ου.

Το ίδο το Ερ­γα­τι­κό Κέ­ντρο πρέ­πει να πα­ρέμ­βει ώστε να απο­σο­βη­θεί το εν­δε­χό­με­νο να σπε­κου­λά­ρουν όλων των ειδών οι μνη­μο­νια­κοί στο τε­ρά­στιο ζή­τη­μα της Δη­μό­σιας Υγεί­ας και του Νο­σο­κο­μεί­ου Αγρι­νί­ου. Σε αυτη την κα­τεύ­θυν­ση   (και σε καμία άλλη ) της ερ­γα­τι­κής και αρι­στε­ρής αντι­πο­λί­τευ­σης στις πο­λι­τι­κές της λι­τό­τη­τας, των πε­ρι­κο­πών, της υπο­στε­λέ­χω­σης του Νο­σο­κο­μεί­ου Αγρι­νί­ου και της Δη­μό­σιας Υγεί­ας συ­νο­λι­κά, εί­μα­στε απο­λύ­τως δια­θε­τη­με­νοι να συμ­βάλ­λου­με σαν Κόκ­κι­νο Δί­κτυο Αιτ/νίας. Σε αυτή την υπό­θε­ση, της ερ­γα­τι­κής και αρι­στε­ρής αντι­πο­λί­τευ­σης, πρέ­πει να συμ­βάλ­λει κάθε συ­νει­δη­τός ερ­γα­ζό­με­νος και πο­λί­της.