Για τις δηλώσεις του υπεύθυνου του τμ. Οικονομίας του ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννη Μηλιού

Με έπληξη διαβάσαμε την ανακοίνωση του επικεφαλής του τμήματος οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννη Μηλιού, για τις εξελίξεις στην Κύπρο [1]. Είναι εξωφρενικό να τοποθετείται με την ιδιότητά του αυτή με τέτοια μονομέρεια, και ως ένα βαθμό, στο όριο ή και εκτός πλαισίου συλλογικών θέσεων μας.

1.“Είναι μια απόφαση που αντί να χρησιμοποιεί ευρωπαϊκούς θεσμούς όπως τον  ευρωπαϊκό μηχανισμό σταθερότητας ESM, για την ανακεφαλαιοποίηση, όπως υποτίθεται ότι αποφασίστηκε πρόσφατα, ορίζει για άλλη μια φορά έκτακτο πλαίσιο λύσης.” δηλώνει ο Γ.Μ.

Ο ESMείναι η μετεξέλιξη του EFSF. Πρόκειται για ένα ευρωπαϊκό ταμείο, όπου καταφεύγουν τα κράτη-μέλη που είτε δεν μπορούν να χρηματοδοτήσουν τα χρέη τους, είτε έχουν οξύ τραπεζικό πρόβλημα. Η “βοήθεια” αυτή δίνεται κατόπιν υπογραφής ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ. Και ο υπεύθυνος οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ εγκαλεί το Eurogroupεπειδή δεν χρησιμοποίησε για την Κύπρο το ESM!

Ακόμα όμως και αν υποθέσουμε ότι δεν είναι απαραίτητη η υπογραφή μνημονίου για την παροχή “βοήθειας”, εμείς ως ΣΥΡΙΖΑ προτείνουμε ανακεφαλαιοποίηση μέσω ESM?  Γιατί, αν είναι έτσι, οι ανακεφαλαιοποιημένες τράπεζες θα περάσουν στην κυριότητα της ΕΚΤ και της ΕΕ, χωρίς να γίνει εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση τους, όπως προβλέπει το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.

2. Είμαστε σε ένα ενιαίο πολυτασικό κόμμα, στο οποίο συνυπάρχουν διάφορα ιδεολογικά ρεύματα και ως εκ τούτου διαμορφώνονται διαφορετικές απόψεις σε διάφορα θέματα (στη συγκεκριμένη περίπτωση το νόμισμα). Με ποιο δικαίωμα βγαίνει ο ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ του ΣΥΡΙΖΑ και λέει:

“Η θεωρία της «ειδικής περίπτωσης» που προωθεί κάθε φορά που επιτίθεται η νεοφιλελεύθερη πολιτική βρίσκει το φυσικό της σύμμαχο στον απομονωτισμό που προωθεί η έξοδος από το ευρώ.”

απαξιώνοντας μία άποψη που ενστερνίζεται μία όχι αμελητέα μερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και του κόσμου του, ως "απομονωτισμό";

Δουλειά του υπεύθυνου οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ (όταν εκφράζεται με την ιδιότητα του αυτή) δεν είναι να απαξιώνει τις μη-πλειοψηφικές απόψεις που υπάρχουν στο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά να προάγει τον αντιμνημονιακό αγώνα με επιχειρήματα σε οικονομικό επίπεδο, και να επεξεργάζεται την οικονομική πολιτική που πρέπει να ακολουθήσει η χώρα μετά την αποδέσμευση της από το μνημόνιο στο δρόμο προς το σοσιαλισμό. Με αυτά που λέει περί "απομονωτισμού", δυναμιτίζει το κλίμα μέσα στις οργανώσεις του κόμματος, αντί να σέβεται το μίνιμουμ της πολιτικής συμφωνίας που υπάρχει αυτή τη στιγμή στο ΣΥΡΙΖΑ (κατάργηση μνημονίων, χαρατσιών, εθνικοποιήσεις, επαναφορά κατώτατου μισθού κλπ).

Η πεμπτουσία της πολιτικής δεν είναι προφανώς το νόμισμα.  Αν πιστεύει ότι μπορούν να γίνουν όλα αυτά (και εν τέλει επιτευχθούν) με την Ελλάδα μέσα στην ΕΕ (πόσο μάλλον στην ΕΖ), τότε θα του βγάλουμε το καπέλο. Μέχρι τότε, να σέβεται την εκτίμηση κάποιων από εμάς, ότι αυτά είναι αδύνατα σε τέτοια ασφυκτικά πλαίσια.

Τα κάτωθι μέλη του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ:

Ανδρέας Αναστασάκης (Συντονιστής Οργάνωσης Οικονομολόγων Κρήτης) , Αντώνης Αντωνόπουλος (Συντονιστής Τ.Ο. Μασταμπά-Ατσλένιου, μέλος γραμματείας Ν.Ε. Ηρακλείου), Βασίλης Δαμιανός (ΠΚ Αλίμου), Γιάννης Καζάκος (ΠΚ ΑΤΕ-Πειραιώς), Γεωργία Κανελλοπούλου (Οργάνωση Σιδηροδρομικών ΣΥΡΙΖΑ-ΟΣΕ), Ιωάννα Καραβασίλη (Οργάνωση Αγίας Βαρβάρας), Ανδρέας Καραγιάννης (Οργάνωση Αγρινίου),  Μιχάλης Κιτσώνης (Οργάνωση Πάτρας), Παναγιώτης Κολοβός (Οργάνωση Νέας Σμύρνης), Φώτης Λιάτσος (Οργάνωση Παρισιού), Αλέξης Λιοσάτος (Οργάνωση Εορδαίας), Νεστορας Νεστορίδης (Οργάνωση Παρισιού) , Ηλίας Παντελιάς (Οργάνωση Παρισιού), Μαρία Παπαδημητρίου (Οργάνωση Αγρινίου), Βαγγέλης Πολυζώνης (Συνταξιούχος-ΙΓΜΕ),  Άννα Ραπτάκη (Οργάνωση Χαϊδαρίου), Παναγιώτης Τέρζογλου (Συντονιστής Οργάνωσης ΟΣΕ), Γιάννης Τζιάλλας (Οργάνωση Παρισιού), Δημήτρης Τριανταφύλλου (Οργάνωση Παρισιού)

[1]  Ολόκληρη η δήλωση εδώ