Χαμηλές πτήσεις για την Αριστερά

Η άνο­δος του ΚΚΕ κατά δύο μο­νά­δες δεν αλ­λά­ζει τη γε­νι­κή ει­κό­να. Το ΜΕ­ΡΑ­25-Συμ­μα­χία για τη Ρήξη δεν μπήκε στη βουλή. Οι ορ­γα­νώ­σεις της εξω­κοι­νο­βου­λευ­τι­κής Αρι­στε­ράς έμει­ναν σε χα­μη­λές πτή­σεις. 

Ει­δι­κά αν λά­βου­με υπόψη τους 600.000 ψη­φο­φό­ρους που εγκα­τέ­λει­ψαν τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ σε σχέση με το 2019, την ανα­θέρ­μαν­ση των κοι­νω­νι­κών αγώ­νων το τε­λευ­ταίο διά­στη­μα και τις πρό­σφα­τες εκλο­γι­κές επι­τυ­χί­ες της Αρι­στε­ράς σε σω­μα­τεία ή τις φοι­τη­τι­κές εκλο­γές. Σε μια συ­γκυ­ρία αύ­ξη­σης της εκλο­γι­κής επιρ­ρο­ής της ΝΔ και της ακρο­δε­ξιάς, το κενό μιας μα­ζι­κής αρι­στε­ρής εναλ­λα­κτι­κής είναι κάτι πα­ρα­πά­νω από εμ­φα­νές. 

ΚΚΕ

Το ΚΚΕ πέ­τυ­χε μια αξιο­ση­μεί­ω­τη αύ­ξη­ση των δυ­νά­με­ών του, σε σύ­γκρι­ση με τις εκλο­γές του 2019. Από τις 299.621 ψή­φους και το 5,3%, σε 426.741 ψή­φους και στο 7,23% το 2023. Στους μι­σθω­τούς του ιδιω­τι­κού τομέα κα­τέ­γρα­ψε 10,1%, με βάση τα στοι­χεία του Exit Poll. Η κα­λύ­τε­ρη επί­δο­ση του ΚΚΕ κα­τα­γρά­φε­ται σε ερ­γα­τι­κές-λαϊ­κές πε­ριο­χές, π.χ. στη Β2 Δυ­τι­κού Τομέα Αθή­νας με 11,43%, στη Β› Πει­ραιά με 10,84%. Συ­νο­λι­κά ήρθε 3ο κόμμα στην Ατ­τι­κή, όπου και δια­τη­ρεί ση­μα­ντι­κές ορ­γα­νω­μέ­νες δυ­νά­μεις και έχει στα­θε­ρή πα­ρου­σία σε ερ­γα­τι­κούς χώ­ρους και γει­το­νιές. 

Όμως σε σύ­γκρι­ση με πα­λιό­τε­ρες επι­δό­σεις του ΚΚΕ (όπως το 8,48% στις εκλο­γές του 2012, που πα­ρα­μέ­νει το κα­λύ­τε­ρο σκορ του Πε­ρισ­σού από το 1993 και μετά), αλλά και τη μα­ζι­κή από­συρ­ση της εκλο­γι­κής εμπι­στο­σύ­νης προς τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, αυτή η επί­δο­ση δεν πρέ­πει να θε­ω­ρη­θεί αρ­κε­τή. Η ορ­γα­νω­τι­κή δύ­να­μη του ΚΚΕ αντι­κει­με­νι­κά θα έπρε­πε να ωθεί σε υψη­λό­τε­ρες φι­λο­δο­ξί­ες και την ανά­λη­ψη με­γα­λύ­τε­ρων ευ­θυ­νών και ανα­βαθ­μι­σμέ­νων πρω­το­βου­λιών στο κί­νη­μα και γε­νι­κό­τε­ρα. Πέρα από την ανα­γνώ­ρι­ση της συμ­βο­λής του σε μια σειρά μάχες της τε­λευ­ταί­ας 4ε­τί­ας, είναι σί­γου­ρο ότι το ΚΚΕ ει­σέ­πρα­ξε με­γά­λο μέρος της αρι­στε­ρής ψήφου, με κρι­τι­κή διά­θε­ση. 

Το ΚΚΕ έχει πλέον σο­βα­ρό κα­θή­κον να με­τα­τρέ­ψει την ενί­σχυ­ση του κό­σμου σε ενω­τι­κή στάση -ει­δι­κά στο μα­ζι­κό κί­νη­μα, στα συν­δι­κά­τα, στις σχο­λές -προς τις υπό­λοι­πες δυ­νά­μεις της ρι­ζο­σπα­στι­κής και αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κής Αρι­στε­ράς. Το πα­ρά­δειγ­μα του νι­κη­φό­ρου αγώνα στην efood είναι απα­ραί­τη­το να γε­νι­κευ­τεί. Αν επι­κρα­τή­σει η λο­γι­κή της «κομ­μα­τι­κής αυ­τάρ­κειας» και της εχθρι­κής στά­σης απέ­να­ντι στις υπό­λοι­πη Αρι­στε­ρά,  είναι βέ­βαιο ότι αυτό δεν θα βοη­θή­σει στην αντί­στα­ση του ερ­γα­τι­κού-λαϊ­κού κι­νή­μα­τος, πόσο μάλ­λον στην «ανα­γκαία αντε­πί­θε­σή του στο δρόμο της ανα­τρο­πής», την επό­με­νη μέρα των εκλο­γών. 

Πέρα από το γε­γο­νός ότι οι πο­λι­τι­κοί συ­σχε­τι­σμοί δεν αλ­λά­ζουν μόνο με την λί­γο-λί­γο αύ­ξη­ση του εκλο­γι­κού πο­σο­στού του ΚΚΕ, τα κα­λέ­σμα­τα του Δ. Κου­τσού­μπα για «ενί­σχυ­ση της μο­να­δι­κής πραγ­μα­τι­κής αντι­πο­λί­τευ­σης» στην εκλο­γι­κή μάχη της 25ης Ιου­νί­ου (εξη­γή­σι­μα στο πλαί­σιο του καλ­πο­νο­θευ­τι­κού τρό­που δια­νο­μής των εδρών στις νέες εκλο­γές) δεί­χνουν κακά ση­μά­δια αλα­ζο­νεί­ας και αυ­το­προ­βο­λής του ΚΚΕ ως του μόνου αρι­στε­ρού κόμ­μα­τος. 

ΜΕΡΑ 25 - Συμ­μα­χία για τη Ρήξη

Το ΜΕ­ΡΑ­25-Συμ­μα­χία για τη Ρήξη, παρά τις δη­μο­σκο­πι­κές προ­βλέ­ψεις και τη διεύ­ρυν­ση προς τη ΛΑΕ-ΑΑ,  έχασε ορια­κά τη δυ­να­τό­τη­τα εκ­προ­σώ­πη­σης στη βουλή (2,63% και 155.000 ψή­φους, από 194.500 ψή­φους το 2019). Ελ­πί­ζου­με αυτό το απο­τέ­λε­σμα να είναι δια­φο­ρε­τι­κό στην επό­με­νη κάλπη. Μια ακόμα αρι­στε­ρή φωνή, με οι­κο­λο­γι­κό και φε­μι­νι­στι­κό στίγ­μα, θα είναι κέρ­δος να υπάρ­χει στο κοι­νο­βού­λιο. 

Η αμ­φι­ση­μία σε σχέση με τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, όπως αυτή εκ­φρα­ζό­ταν από τις δη­λώ­σεις Βα­ρου­φά­κη, σί­γου­ρα στοί­χη­σαν στο ΜΕ­ΡΑ­25. Όπως και οι πε­ρί­φη­μες «κυ­βερ­νη­τι­κές προ­τά­σεις» που ήταν βού­τυ­ρο στο ψωμί της κα­θε­στω­τι­κής προ­πα­γάν­δας. 

Όταν ο κό­σμος της Αρι­στε­ράς, στον οποίο κυ­ρί­ως απευ­θύ­νε­ται το ΜΕ­ΡΑ­25, δυ­σφο­ρεί με το κόμμα Τσί­πρα, δεν μπο­ρείς να επι­κα­λεί­σαι διαρ­κώς, ακόμα και τη βρα­διά της ήττας σου, ότι για το κακό απο­τέ­λε­σμα φταί­ει η άρ­νη­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στην πρό­τα­ση συ­νερ­γα­σί­ας που είχες απευ­θύ­νει. Ει­δι­κά όταν οι επι­θέ­σεις μη­χα­νι­σμών του συ­στή­μα­τος και της Κου­μουν­δού­ρου, για το ανώ­δυ­νο σύ­στη­μα ψη­φια­κών συ­ναλ­λα­γών «Δή­μη­τρα», σε το­πο­θε­τούν «εκτός πλαι­σί­ου συ­ζή­τη­σης». 

Επι­πλέ­ον, παρά την αρι­στε­ρή στρο­φή του ΜΕ­ΡΑ­25, οι πο­λυ­συλ­λε­κτι­κές του θέ­σεις και το αντι­φα­τι­κό πο­λι­τι­κό μή­νυ­μα που εκ­πέ­μπουν (ένα εκ­κρε­μές που κι­νεί­ται από την σο­σια­λι­στι­κή αυ­το­δια­χεί­ρι­ση, μέχρι την εφαρ­μο­γή των λύ­σε­ων που προ­τεί­νει ο «πρά­σι­νος κα­πι­τα­λι­σμός» και από το «καμία εξό­ρυ­ξη ποτέ και που­θε­νά», στην χρήση όπλων σε πε­ρί­πτω­ση θερ­μού επει­σο­δί­ου με την Τουρ­κία σε κά­ποια βρα­χο­νη­σί­δα), είναι σί­γου­ρο ότι έκα­ναν πολ­λούς/ες να δια­φο­ρο­ποι­ή­σουν την αρ­χι­κή τους πρό­θε­ση να ψη­φί­σουν ΜΕ­ΡΑ­25-Συμ­μα­χία για τη Ρήξη. 

ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ

Οι δυ­νά­μεις της ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ και των λοι­πών ορ­γα­νώ­σε­ων της ρι­ζο­σπα­στι­κής/αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κής/κομ­μου­νι­στι­κής Αρι­στε­ράς, παρά τη συμ­βο­λή τους σε μια σειρά κοι­νω­νι­κά μέ­τω­πα και κι­νή­μα­τα, πε­ριο­ρί­στη­καν για άλλη μια φορά σε πο­σο­στά κα­τα­γρα­φής, αι­σθη­τά κάτω από το όριο «ορα­τό­τη­τας» του 1%. 

Στην εκλο­γι­κή ανα­μέ­τρη­ση της 21ης Μαΐου η ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ έλαβε συ­νο­λι­κά 31.739 ψή­φους και 0,54%, κα­τα­γρά­φο­ντας μια ορια­κή άνοδο σε σχέση με το απο­τέ­λε­σμα του 2019, όπου είχε λάβει 0,41% και 23.239 ψή­φους. Η τάση συρ­ρί­κνω­σης του με­τώ­που, που έχει με­τα­τρα­πεί ου­σια­στι­κά σε εκλο­γι­κή συμ­μα­χία και λίγο πριν τις εκλο­γές εμ­φα­νί­ζε­ται ξανά, φαί­νε­ται να μην έχει αντι­στρο­φή. Όπως υπο­γραμ­μί­ζει άλ­λω­στε και η ανα­κοί­νω­ση της ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ για το εκλο­γι­κό απο­τέ­λε­σμα: «είναι αυ­το­νό­η­το ότι η αύ­ξη­ση αυτή σε ψή­φους και πο­σο­στό δεν ση­μαί­νει και υπέρ­βα­ση των αδυ­να­μιών της ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ». Η επι­μο­νή στο αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κό πρό­γραμ­μα και μέ­τω­πο, δεν αρκεί από μόνη της για να επι­κοι­νω­νή­σει με τις δια­θέ­σεις του κό­σμου. Πόσο μάλ­λον απο­γειω­μέ­νες εκτι­μή­σεις περί «ψεύ­τι­κης νίκης Μη­τσο­τά­κη». Ούτε φυ­σι­κά αυ­ξά­νε­ται η συ­σπεί­ρω­ση του κό­σμου των αγώ­νων χωρίς κουλ­τού­ρα ισό­τι­μης και έντι­μης συ­νερ­γα­σί­ας με την υπό­λοι­πη Αρι­στε­ρά. 

Από εδώ και πέρα…

Μετά τις εκλο­γές είναι επεί­γου­σα ανά­γκη να υπάρ­ξουν τολ­μη­ρές υπερ­βά­σεις από όλη την υπαρ­κτή Αρι­στε­ρά, για να μπο­ρέ­σου­με να αντι­με­τω­πί­σου­με την νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρη επέ­λα­ση της κυ­βέρ­νη­σης Μη­τσο­τά­κη. Μα­κριά από τις μά­στι­γες του σε­χτα­ρι­σμού, του μι­κροη­γε­μο­νι­σμού, του επα­να­στα­τι­κού βερ­μπα­λι­σμού ή της «ρε­α­λι­στι­κής ανυ­πα­κο­ής», θα απαι­τη­θεί η ορ­γά­νω­ση της κοι­νω­νι­κής αντί­στα­σης και η ανα­σύ­ντα­ξη της ρι­ζο­σπα­στι­κής-αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κής Αρι­στε­ράς. 

Με ενω­τι­κή πα­ρέμ­βα­ση στο κί­νη­μα, στη βάση της με­τα­βα­τι­κής πο­λι­τι­κής, να δου­λέ­ψου­με με σχέ­διο την (ανα)συ­γκρό­τη­ση αντί­πα­λου δέους -κοι­νω­νι­κά, πο­λι­τι­κά και ιδε­ο­λο­γι­κά-στη συν­θή­κη σκλη­ρής λι­τό­τη­τας και αυ­ταρ­χι­σμού της ΝΔ και των λοι­πών συ­ναι­νε­τι­κών δια­χει­ρι­στών της μι­ζέ­ριας. 

Το κρί­σι­μο κοι­νω­νι­κό δυ­να­μι­κό υπάρ­χει, όπως απέ­δει­ξε και η έκρη­ξη με αφορ­μή το έγκλη­μα στα Τέμπη. Μόνο που ανα­ζη­τά πο­λι­τι­κή έκ­φρα­ση και πει­στι­κή εναλ­λα­κτι­κή. Αντί λοι­πόν να βυ­θι­στού­με στην απο­γο­ή­τευ­ση ή να ορ­γι­ζό­μα­στε για τον «μα­ζο­χι­στή λαό», να φρο­ντί­σου­με να διορ­θώ­σου­με τα λάθη της Αρι­στε­ράς και να φα­νού­με πραγ­μα­τι­κά χρή­σι­μοι, στη­ρί­ζο­ντας, συ­ντο­νί­ζο­ντας και πο­λι­τι­κο­ποιώ­ντας τις μάχες του επό­με­νου δια­στή­μα­τος.  

*Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από την Ερ­γα­τι­κή Αρι­στε­ρά