Τρίτη συνεχόμενη αγωνιστική απόφαση έλαβε ο φοιτητικός σύλλογος φιλοσοφικής στη συνέλευση που διεξήχθη την προηγούμενη εβδομάδα, στις 26/3.
Η αγωνιστική φλόγα, που πυροδοτήθηκε από την αυθόρμητη κινητοποίηση των φοιτητών/τριών των τμημάτων του θεατρικού και του ΦΠΨ, σε συνδυασμό με τη μετωπική δράση των δυνάμεων της φοιτητικής Αριστεράς, συνεχίζει να καίει απέναντι στις επιταγές του υπουργείου και της κυβέρνησης, που προσπαθούν να εμπεδώσουν τη νεοφιλελεύθερη αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης στο πανεπιστήμιο.
Τα σχέδιά τους
Ανοιχτό επίδικο παραμένει η διάσπαση του τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας παρά την ψήφισή της από τη Σύγκλητο με αδιαφανείς και αντιδημοκρατικούς όρους, καθώς παρέκαμπταν τα συλλογικά όργανα των φοιτητών. Απέναντι στους ισχυρισμούς μιας υποτιθέμενης αναβάθμισης του ΕΚΠΑ με τη δημιουργία δύο νέων τμημάτων (ένα Φιλοσοφίας και ένα Παιδαγωγικής) και την ενσωμάτωση του τομέα Ψυχολογίας του ΦΠΨ στο τμήμα της Ψυχολογίας, οι φοιτητές και οι φοιτήτριες του συλλόγου αντιλαμβάνονται ότι ανοίγει ο ασκός του Αιόλου για την απόσπαση της διδακτικής επάρκειας από τα πτυχία των καθηγητικών σχολών. Η μη ύπαρξη στοιχειώδους επιχειρηματολογίας που να δικαιολογεί τη δημιουργία τμήματος Παιδαγωγικής, αφού το ΕΚΠΑ διαθέτει ήδη τμήμα Παιδαγωγικών σπουδών, καθώς και η πρόταση του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής που υποδεικνύει τη δημιουργία παράλληλης δομής που θα λειτουργεί ως πάροχος της παιδαγωγικής επάρκειας, εκθέτουν τη συνολική κατεύθυνση που μεθοδεύεται με τη διάσπαση.
Το νέο τμήμα επιστημών Εκπαίδευσης σε βάθος χρόνου θα αναλάβει το ρόλο της δομής που θα χορηγεί τη διδακτική επάρκεια στις καθηγητικές σχολές σε παράλληλο κύκλο σπουδών και πιθανώς υπό το βάρος διδάκτρων πάνω στο δρόμο που χάραξε το νομοσχέδιο Γαβρόγλου και λαμβάνοντας υπόψη το ύψος της ζήτησης που θα έχει. Η νεοφιλελεύθερη αναδιάρθρωση στην εκπαίδευση που επιβάλλει συγχωνεύσεις σχολείων, μη πρόσληψη μόνιμου καθηγητικού προσωπικού και ουρές αναπληρωτών δεν έχει ανάγκη από αποφοίτους με πτυχία που να εξασφαλίζουν το όποιο αξιοπρεπές εργασιακό μέλλον.
Την ίδια στιγμή ενορχηστρώνεται η υποβάθμιση μιας σειράς πτυχίων. Το νομοσχέδιο που δίνει πράσινο φως στη συγχώνευση του ΤΕΙ Αθήνας και του ΤΕΙ Πειραιά σε Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής ανάμεσα στις διάφορες κατακρεουργήσεις πτυχίων και επαγγελματικών δικαιωμάτων που επιφέρει, εξισώνει παράλληλα πτυχία ΑΕΙ με αυτά ιδιωτικών ιδρυμάτων. Συγκεκριμένα, οι απόφοιτοι ιδιωτικών δραματικών σχολών θα μοιράζονται τα ίδια επαγγελματικά δικαιώματα του θεατροπαιδαγωγού με τους αποφοίτους των τμημάτων θεατρολογίας ανά την Ελλάδα. Η εν λόγω εξίσωση αποτελεί με καταφανή τρόπο καταστρατήγηση του άρθρου 16 και υπονόμευση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης.
Επιστέγασμα στις παραπάνω εξελίξεις υπήρξε και η διάταξη σε σχέση με τα ξενόγλωσσα τμήματα. Με βάση αυτή, οι κάτοχοι του ανώτατου ιδιωτικού διπλώματος πιστοποίησης γλωσσομάθειας (Γ2), παρακολουθώντας σεμινάρια έναντι χρηματικής αμοιβής (περίπου στα 400 ευρώ), θα έχουν τη δυνατότητα να διδάξουν σε κέντρα διδασκαλίας ξένων γλωσσών.
Οι κινηματικές απαντήσεις και η ανάγκη συνέχειας
Ο φοιτητικός σύλλογος φιλοσοφικής δεν έμεινε αμέτοχος. Για τρίτη συνεχόμενη φορά πήρε αγωνιστική απόφαση, με αποκορύφωμα την κατάληψη της σχολής στις 29 και 30/3, με σκοπό τη συμμετοχή του στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο δίπλα στους αγωνιζόμενους αναπληρωτές καθηγητές. Το μπλοκ της φιλοσοφικής ήταν από τα πιο μαζικά, ενώ δόθηκε ένα σαφές μήνυμα ότι η δημόσια και δωρεάν παιδεία δεν αφορά μόνο στο ΦΠΨ ή μόνο τους αναπληρωτές, αλλά είναι ένα συλλογικό αίτημα απέναντι στο εκπαιδευτικό μνημόνιο που επιχειρεί να υλοποιήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Σε κάθε περίπτωση κρίνεται αναγκαία η δημιουργία ενός πανεκπαιδευτικού μετώπου από μαθητές, φοιτητές και αναπληρωτές καθηγητές, που θα αποτελέσει την αιχμή του δόρατος της κοινωνικής αντίστασης απέναντι στις υφιστάμενες πολιτικές.
Στοίχημα παραμένει για τον αγώνα της φιλοσοφικής η αδρανής περίοδος του Πάσχα να μη λειτουργήσει πυροσβεστικά και οι κινηματικές διεργασίες να συνεχιστούν, επιβάλλοντας την ανάλογη κλιμάκωση. Τέλος, στοίχημα παραμένει ακόμη η μετωπική δράση της φοιτητικής Αριστεράς, που σε μεγάλο βαθμό επιβλήθηκε από το ίδιο το κίνημα, να συνεχιστεί και να αναβαθμιστεί με ορίζοντα τις εκλογές και την ευρύτερη συσπείρωση του αγωνιστικού μπλοκ που συγκροτήθηκε τις τελευταίες εβδομάδες.
